FYI.

This story is over 5 years old.

VICE News

Ο Πόλεμος στην Υεμένη Καταστρέφει μια Γενιά Παιδιών

«Οι ελεύθεροι σκοπευτές μάς πυροβολούν, αν κρατάμε ψεύτικα, παιδικά όπλα».
IC
Κείμενο Iona Craig
Όλες οι φωτογραφίες είναι της Iona Craig

To άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE News.

Στις 18 Σεπτεμβρίου, ο 13χρονος Ahmed και τέσσερις φίλοι του μάζευαν γκουάβα από τα δέντρα της περιοχής Αλ-Τζαμάλια στην επαρχία Ταΐζ, όταν έπεσαν οι βόμβες.

Προηγουμένως, είχε προσπαθήσει μάταια να πείσει τους φίλους του να παίξουν ποδόσφαιρο, μέχρι που τελικά έφυγε. Λίγα λεπτά αργότερα, εκτοξεύτηκε ένα βλήμα από τις δυνάμεις των Χούτι και του προέδρου Saleh, χτύπησε στο έδαφος και ταρακούνησε τη γη κάτω από τα πόδια του Ahmed. Εκείνος έτρεξε πίσω στους φίλους του, μόνο για να δει τον μικρότερο από αυτούς, τον εξάχρονο Rayan, να αφήνει την τελευταία του πνοή στον δρόμο. Τα άκρα των υπολοίπων -ηλικιών 15, 14 και 12– ήταν σκορπισμένα στο στενό μονοπάτι ανάμεσα στα παραδοσιακά πέτρινα σπίτια.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Στην αρχή του πολέμου, φοβόμασταν. Όμως τώρα τον συνηθίσαμε», είπε ο Ahmed, με τις ριπές αυτομάτων όπλων και βομβαρδισμών να ηχούν από απόσταση. Στεκόταν στον ίδιο δρόμο όπου είχε δει τους φίλους του να πεθαίνουν, πριν από δύο εβδομάδες.

Η βία είναι τόσο φυσιολογική στην Ταΐζ, η οποία βρίσκεται στη νοτιοδυτική Υεμένη, όπου οι σκληρές απαντήσεις σαν και του Ahmed είναι συνηθισμένες και αποκαλύπτουν μια ακόμα ζοφερή πραγματικότητα που έχει χαθεί στο χάος: Στην Υεμένη, τα παιδιά πληρώνουν το τίμημα αυτού του πολέμου.

O Ahmed al-Bourahi, 13 ετών, στον δρόμο όπου είδε τέσσερις από τους φίλους του να σκοτώνονται από τους αντάρτες Χούτι, στις 18 Σεπτεμβρίου, στην κεντρική πόλη Tαΐζ της Υεμένης.

Τα δυόμισι χρόνια των μαχών μεταξύ των ανταρτών Χούτι και του συνασπισμού υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας έχουν προκαλέσει τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο – η οποία δεν οφείλεται μόνο στις αεροπορικές επιδρομές, τους βομβαρδισμούς και τους ελευθέρους σκοπευτές. Περισσότερα από 2,2 εκατομμύρια παιδιά της Υεμένης κινδυνεύουν από ασιτία, με ένα παιδί να πεθαίνει από την πείνα και από ασθένειες που μπορούν να προληφθούν κάθε 10 λεπτά, σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς. Από τα 900.000 ύποπτα κρούσματα χολέρας που έχουν καταγραφεί από τις 17 Απριλίου, το 27% αφορά παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών.

Αν δεν υποφέρουν από ασθένειες, πείνα ή βία, τα παιδιά της Υεμένης πέφτουν θύματα στρατολόγησης – υπολογίζεται ότι 1.500 παιδιά έχουν στρατολoγηθεί, μετά την κλιμάκωση του πολέμου, τον Μάρτιο του 2015. Συνολικά, περισσότερα από 11 εκατομμύρια παιδιά στην Υεμένη χρήζουν άμεσης ανθρωπιστικής βοήθειας.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Τα παιδιά της Ταΐζ, όπου οι καθημερινές δραστηριότητες, όπως η συλλογή νερού και το ποδόσφαιρο στον δρόμο μπορούν να αποβούν μοιραίες, έχουν συναίσθηση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης στην οποία βρίσκονται. Οι μάχες για τον έλεγχο της πόλης μαίνονται εδώ και περισσότερο από δύο χρόνια, με πολλές από τις περιοχές να βρίσκονται υπό μερική πολιορκία από τις δυνάμεις των Χούτι και του Saleh - στην άνοδο στην εξουσία των οποίων δόθηκε άμεση απάντηση από τον συνασπισμό της Σαουδικής Αραβίας, με σφοδρές αεροπορικές επιδρομές. Έκτοτε, αυτές οι δύο πλευρές έχουν καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τον σχεδόν τριετή πόλεμο, με τις δυνάμεις των Χούτι να ισχυρίζονται ότι πολεμούν εναντίον του «Daesh» -υποτιμητικός όρος που δόθηκε στο Ισλαμικό Κράτος και χρησιμοποιήθηκε ως γενικός όρος για όλους του εχθρούς τους– και τον Συνασπισμό της Σαουδικής Αραβίας, ο οποίος ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται τη νόμιμη κυβέρνηση της χώρας, εναντίον των Χούτι.

Οι πολίτες -και συγκεκριμένα τα παιδιά- πέφτουν συχνά θύματα των αδιάκριτων βομβαρδισμών και των πυρών ελεύθερων σκοπευτών που στοχεύουν κατοικημένες περιοχές. Κάποιοι κάτοικοι έχουν διαφύγει σε άλλες χώρες, όμως είναι πολύ περισσότεροι αυτοί που παραμένουν.

Yasser

Περίπου 160 χιλιόμετρα βόρεια της Tαΐζ, στην πόλη-λιμάνι Άντεν, ο 15χρονος Yasser γλίτωσε από τους πυροβολισμούς των ελεύθερων σκοπευτών και τον βομβαρδισμό του σπιτιού του, όμως αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα με την οικογένειά του στα πρώτα στάδια του πολέμου. Το Άντεν βρίσκεται νότια της χώρας και έχει βιώσει τον πόλεμο από την αρχή του, στις 19 Μαρτίου 2015 – την ημέρα που οι Χούτι και μονάδες του στρατού πιστές στον επί 33 χρόνια πρώην πρόεδρο, Ali Abdullah Saleh, εισέβαλαν στην πόλη πυροδοτώντας ένοπλες μάχες. Οι υποστηρικτές του Saleh στην αεροπορία προχώρησαν στη συνέχεια σε αεροπορικές επιδρομές με στόχο τον εν ενεργεία Πρόεδρο Abdrabbuh Mansour Hadi, ο οποίος στηρίχθηκε από τη Σαουδική Αραβία. Για περισσότερους από τέσσερις μήνες, το Άντεν βρισκόταν στη δίνη του πολέμου και πολιορκούνταν από τους Χούτι, οι οποίοι ανέκοπταν την είσοδο τροφίμων και ιατρικών προμηθειών στις περιοχές των αντιπάλων τους.

Ο Yasser al-Hubayshi, 15 ετών, κοιτάζει έξω από το παράθυρο στο διαμέρισμα της οικογένειάς του, δύο χρόνια μετά από την ημέρα που χτυπήθηκε από βομβαρδισμό στην περιοχή Crater της πόλης Άντεν,

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το σπίτι της οικογένειας του Yasser βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, στην περιοχή Crater (Κρατήρας) – η οποία πήρε το όνομά της λόγω της τοποθεσίας της, στη μέση ενός ανενεργού ηφαιστείου. Οι ελεύθεροι σκοπευτές των Χούτι κατέλαβαν θέσεις σε κτίρια που απείχαν 200 μέτρα από την πόρτα του. Ελλείψει της παρουσίας στρατού που θα τους υπερασπιζόταν, κάποιοι κάτοικοι, γνωστοί ως «Νότια Αντίσταση», πήραν τα όπλα στα χέρια τους. Όταν πρωτογνώρισα τον Yasser, τον Μάιο του 2015, ο πατέρας του ανάρρωνε από δύο πυροβολισμούς που είχε δεχθεί από ελεύθερους σκοπευτές και ζούσε με την οικογένειά του σε ένα ξενοδοχείο, πίσω από την πρώτη γραμμή του πολέμου.

«Οι ελεύθεροι σκοπευτές μας πυροβολούν, αν κρατάμε ψεύτικα, παιδικά όπλα», μου είπε ο Yasser.

Δύο χρόνια αφότου μιλήσαμε, ο Yasser εξακολουθεί να επιστρέφει στην ανάμνηση της ημέρας που νόμισε ότι πέθανε η μητέρα του, όταν βομβαρδίστηκε το δωμάτιο του ξενοδοχείου τους. Τον Ιούλιο του 2015, ξεκίνησε χερσαία επίθεση στο πλαίσιο της στρατιωτικής παρέμβασης της Σαουδικής Αραβίας -της οποίας ηγείται ο έτερος συνεργάτης του συνασπισμού, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα– η οποία τελικά ώθησε τις δυνάμεις των Χούτι και του Saleh εκτός του Άντεν και των νότιων επαρχιών του.

Αυτή η νίκη επέτρεψε στον Yasser και την οικογένειά του να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Όμως δυσκολεύονται να επανέλθουν στην παλιά τους ζωή. Τo όνειρο το Yasser είναι να γίνει γιατρός, όμως έχασε μια σχολική χρονιά, εξαιτίας των μαχών. Τώρα, το σχολείο του ανοίγει περιστασιακά (ανάλογα με το αν πληρώνονται οι δάσκαλοι) και λειτουργεί σε βάρδιες, προκειμένου να μπορέσει να απορροφήσει τις ροές μαθητών άλλων σχολείων, τα οποία καταστράφηκαν στη διάρκεια του πολέμου.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Όσον αφορά την εκπαίδευση, όμως, ο Yasser είναι από τους τυχερούς. Η UNICEF εκτιμά ότι δύο εκατομμύρια παιδιά στην Υεμένη μεγαλώνουν χωρίς εκπαίδευση, καθώς τα σχολεία της χώρας βομβαρδίζονται από αεροπορικές επιδρομές της σαουδαραβικής συμμαχίας, μετατρέπονται σε de facto βάσεις ανταρτών ή χρησιμοποιούνται ως καταφύγια έκτακτης ανάγκης για τις εκτοπισμένες οικογένειες.

Sara

Στην πρωτεύουσα Σαναά, η οποία βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Χούτι, η οκτάχρονη Sara έχασε την αδερφή και τον μικρό της αδερφό σε αεροπορική επιδρομή που έπληξε το σπίτι της, στις 25 Αυγούστου του 2017. Θυμάται με κάθε λεπτομέρεια τη στιγμή που την απεγκλώβισαν οι διασώστες από τα θεμέλια, καθώς εξασθενούσαν τα ουρλιαχτά των κοντινών θυμάτων γύρω της.

Η Sara ήταν ανάμεσα στους λίγους που επιβίωσαν μετά από μια σαουδαραβική επιδρομή που στοίχισε τη ζωή σε 16 πολίτες, συμπεριλαμβανομένων επτά παιδιών – δύο εκ των οποίων ήταν τα αδέλφια της: Ο δίχρονος Naif και η μεγάλη της αδερφή, η 14χρονη Sharoug, σκοτώθηκαν ακαριαία. Έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στην αεροπορική επιδρομή χρησιμοποιήθηκε αμερικανική βόμβα.

«Όταν έφτασα στο νοσοκομείο, συνειδητοποίησα ότι τα ρούχα μου ήταν μουσκεμένα από το αίμα», είπε η Sara. Τρεις μέρες αργότερα, ξεκίνησε να κινεί πάλι τα πόδια της, όμως έχει ακόμη πόνους στα πλευρά, μιας και παραλίγο να τη συνθλίψουν τα χαλάσματα μέχρι θανάτου.

Η Sara Muthanya (δεξιά), οκτώ ετών, με την 12χρονη αδερφή της Haditha (κέντρο) και την μητέρα τους.

Οι εμπειρίες της Sara, του Ahmed και του Yasser είναι μερικές μόνο ιστορίες που εξηγούν γιατί ο περιφερειακός διευθυντής της UNICEF για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική Geert Cappelaere περιέγραψε πρόσφατα την Υεμένη ως «ένα από τα χειρότερα μέρη της γης για ένα παιδί».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Οι ουλές από τη βία και τις μακροπρόθεσμες συνέπειες του υποσιτισμού είναι πλέον η αναπόφευκτη μοίρα μιας ολόκληρης γενιάς εκατομμυρίων παιδιών της Υεμένης, σε όλη τη χώρα. Λίγοι θα ξεφύγουν από τις επιπτώσεις αυτού του φαινομενικά ατελείωτου πολέμου, ο οποίος θα κλιμακωθεί ακόμη περισσότερο, δεδομένου ότι οι υποστηρικτές των Χούτι και του Saleh ξεκίνησαν πόλεμο και μεταξύ τους στους δρόμους της πρωτεύουσας τη Δευτέρα, με αποτέλεσμα τον θάνατο του πρώην προέδρου Ali Abdullah Saleh. Όσοι επιβιώσουν έχοντας δει τη βιαιότητα αυτού του πολέμου, θα στοιχειώνονται από την ανάμνησή του για την υπόλοιπη ζωή τους.

«Ο ένας δεν είχε πόδι, ο άλλος δεν είχε χέρι και ο τρίτος είχε τα μυαλά του σκορπισμένα», είπε ο Ahmed, δείχνοντας στο έδαφος, στο σημείο που είδε τους φίλους του να πεθαίνουν. «Ήταν όλοι σιωπηλοί».

Η Iona Craig είναι ανεξάρτητη δημοσιογράφος ιρλανδοβρετανικής καταγωγής, η οποία εστιάζει τη δουλειά της στην Υεμένη και την Αραβική Χερσόνησο.

Περισσότερα από το VICE

Ο Φώτης Σεργουλόπουλος Θεωρεί Ρατσιστική την Ατάκα «Δεν με Ενδιαφέρει τι Κάνεις στο Κρεβάτι σου, Αρκεί να μην Προκαλείς»

Ο Αλβανός Γόης της Στυλίδας και ο Αφόρητος Τηλεοπτικός Ρατσισμός των 90s

H Άνοδος και η Πτώση του Nokia 3310, του πιο Διασκεδαστικού Τηλεφώνου που Έχει Υπάρξει

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.