To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE CanadaΦέτος, περίπου στα τέλη Αυγούστου, ξεκίνησαν να κάνουν την εμφάνισή τους στα social media οι πρώτοι «κλόουν-δολοφόνοι». Όλα ξεκίνησαν με μια αινιγματική επιστολή προς τους ενοίκους μιας πολυκατοικίας στη Νότια Καρολίνα, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες εστάλη από τον ιδιοκτήτη του κτιρίου.«Έγιναν πολλές συζητήσεις και πολλά παράπονα στο γραφείο, σχετικά με έναν κλόουν ή κάποιον που ντύθηκε κλόουν, ο οποίος παίρνει παιδιά στο δάσος ή προσπαθεί να τα δελεάσει να τον ακολουθήσουν», έγραφε η επιστολή από το Συγκρότημα Διαμερισμάτων Fleetwood Manor.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Κανένα παιδί δεν πρέπει να κυκλοφορεί μόνο του τη νύχτα και να περπατάει στον δρόμο ή σε δασώδεις περιοχές», προειδοποιούσε το γράμμα.Είτε οι φόβοι που εκφράστηκαν στο γράμμα ήταν βάσιμοι είτε όχι, τα επακόλουθά τους ήταν αδιαμφισβήτητα αληθινά. Οι ειδήσεις για ανθρώπους ντυμένους κλόουν –οι οποίες κυμαίνονταν ανάμεσα σε αθώες εμφανίσεις ανθρώπων με βαμμένο το πρόσωπό τους λευκό και μπαλόνια στο χέρι μέρα μεσημέρι, και σε τύπους που έτρεχαν οπλισμένοι– «έσκασαν» στο Ίντερνετ σαν τσουνάμι.
Αν πληκτρολογήσεις τη λέξη «κλόουν» και στη συνέχεια γράψεις το όνομα οποιασδήποτε μεγάλης πόλης στο Google, τα αποτελέσματα της αναζήτησης θα πλημμυρίσουν με άρθρα για κλόουν-δολοφόνους και όχι με ιστοσελίδες για πραγματικούς κλόουν. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, αν λάβει κάποιος υπόψη πόσο καιρό υπάρχει η καρικατούρα του τρομακτικού, κλόουν-δολοφόνου: πριν από τα πρόσφατα memes με τους κλόουν, κυκλοφορούσαν για χρόνια βίντεο με φάρσες στο YouTube, με ανθρώπους που ήταν ντυμένοι κλόουν και τρομοκρατούσαν απλούς πολίτες τη νύχτα. Τα περισσότερα από αυτά τα βίντεο, ακόμη και πριν από την εκρηκτική εξάπλωση της μόδας με τις εμφανίσεις κλόουν, είχαν εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια προβολές.Παρ' όλα αυτά, το trend με τους δολοφόνους-κλόουν δεν είναι κάτι καινούργιο. Στυλοβάτες της ποπ κουλτούρας, όπως οι Pennywise, ο κλόουν από «Tο Αυτό» του Stephen King ή και διάφορες παραλλαγές με απολαυστικούς χαρακτήρες όπως ο διαταραγμένος Joker στο Batman, έχουν βοηθήσει στο να εδραιωθεί η αντίληψη ότι οι κλόουν –δηλαδή οποιοσδήποτε φοράει περίεργο μακιγιάζ και πολύχρωμες, φαρδιές στολές– συμβολίζουν τον φόβο και τον τρόμο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Ο φόβος για τους κλόουν είναι κάτι που προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω», είπε ο Allan Turner, ένας πεπειραμένος δάσκαλος κλόουν (του οποίου το κλόουν alter ego, ο Jean-Paul Mullet, αναφέρεται συχνά ως «Mullet ο Κλόουν»), στη διάρκεια συνέντευξης που πήραμε από μια ομάδα κλόουν, στα γραφεία μας στο Τορόντο.«Το θέμα με αυτές τις εμφανίσεις είναι ότι πρόκειται για ανθρώπους που είναι ντυμένοι κλόουν. Δεν είναι επαγγελματίες κλόουν. Αν δεις ένα βαμπίρ στις Απόκριες, δεν πρόκειται να σκεφτείς, "Α, να ένα βαμπίρ." Αν δεις, όμως, κάποιον ντυμένο κλόουν, δεν έχει σημασία αν είναι αληθινός ή όχι. Ο κόσμος θα σκεφτεί, "Είναι κλόουν"».
Ο Turner με τα κανονικά του ρούχα
Για τον Turner, ο λόγος που οι άνθρωποι βρίσκουν τρομακτικούς τους κλόουν είναι επειδή δεν κατανοούν την ουσία της τέχνης τους – είναι μια performance «του πραγματικού σου εαυτού». Η φράση αυτή από μόνη της μπορεί να σε αναστατώσει, όμως ο Turner λέει ότι δεν έχει τόσο να κάνει με τους κλόουν, όσο με τους ανθρώπους που δεν σέβονται τα όρια των άλλων και λειτουργούν έξω από τις κοινωνικές νόρμες.Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece«Είμαστε πολύ παράξενοι, όμως αυτοί είμαστε», μου είπε ο Sketchy, ένας κλόουν από το Τορόντο, του οποίου το πραγματικό όνομα είναι Dave McKay. «Έχω συναντήσει ανθρώπους που κοκαλώνουν τελείως όταν με βλέπουν και σε εκείνη τη φάση σκέφτομαι, "ΟΚ, δεν θα μιλήσω σε αυτό το άτομο". Ο σκοπός δεν είναι να κάνουμε τη ζωή του κόσμου εφιάλτη».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στην περίπτωση του Sketchy, οι «ώριμες» παραστάσεις του σε μπουρλέσκ κλαμπ για ενήλικες είναι τόσο καλές επειδή ο ίδιος αυτοαποκαλείται «τσογλάνι» και ο κόσμος το γνωρίζει αυτό. Παρ' όλα αυτά, σημειώνει ότι είναι «εξαιρετικά σημαντικό» το να έχει τη συγκατάθεση των ανθρώπων με τους οποίους έρχεται σε επαφή. Σύμφωνα με τον Sketchy, οι φάρσες (ή οι απάτες, όπως τις αποκαλούν μερικοί) που γίνονται στον κόσμο, όχι μόνο δεν σέβονται το δικαίωμα των ανθρώπων να λένε όχι, αλλά λειτουργούν αρνητικά και αλλάζουν το αφηγηματικό πλαίσιο των κλόουν.«Τράβηξα αρκετά βλέμματα καθώς ερχόμουν εδώ», είπε ο Sketchy, τονίζοντας ότι χρησιμοποίησε τα μέσα μαζικής μεταφοράς για να έρθει στα γραφεία του VICE. «Αυτό είναι φυσιολογικό, όμως νομίζω ότι ο κόσμος γίνεται όλο και πιο παρανοϊκός».
Ο Sketchy.
Και ίσως έχει δίκιο. Σε ορισμένες περιοχές των ΗΠΑ, η αστυνομία έχει αναγκαστεί να πει στους πολίτες ότι δεν πρέπει να πυροβολούν τους κλόουν που κυκλοφορούν έξω. Στο Twitter και το Facebook έχουν αρχίσει να εμφανίζονται καθημερινά βίντεο με φάρσες με κλόουν, οι οποίες πηγαίνουν στραβά – συνήθως οι ψεύτικοι κλόουν τις τρώνε για τα καλά.Η μόδα αυτή δεν περιορίζεται στους κλόουν. Τα άτομα που έχουν κανάλια με φάρσες στο Διαδίκτυο έχουν χρησιμοποιήσει τα πάντα· από φάρσες με τον σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι που κρατάει το εργαλείο της δουλειάς στο χέρι, μέχρι νεκρά κοριτσάκια-φαντάσματα που κοψοχολιάζουν τον κόσμο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο κόσμος γίνεται καπνός και ο φαρσέρ σκάει στα γέλια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Άλλες φορές, τα βίντεο είναι πολύ πιο σοβαρά: Πριν καιρό, τρία άτομα, τα οποία είναι έφηβοι σύμφωνα με την αστυνομία, μπήκαν στο σπίτι μιας γυναίκας στο Τέξας ενώ αυτή κοιμόταν. Οπλισμένοι με αεροβόλα και με μάσκες κλόουν στο πρόσωπο, την ξύπνησαν και άρχισαν να πυροβολούν. Η γυναίκα τραυματίστηκε στο πρόσωπο και το χέρι και αναμένεται να αναρρώσει, όμως οι δράστες ακόμη διαφεύγουν.
Η Marigold, μία κλόουν για παιδιά.
Την περασμένη εβδομάδα, επαγγελματίες κλόουν είπαν ότι η δουλειά τους έχει επηρεαστεί αρνητικά από τη διαρκώς αυξανόμενη φοβία για τους κλόουν. Σε τηλεφωνική μας συνομιλία πριν από παράστασή του στην Αμερική, ο διεθνούς φήμης κλόουν, DooDoo the Clown, μου είπε ότι χρειάστηκε να καθησυχάσει πολλούς ανθρώπους σχετικά με τις προθέσεις του, όμως είπε ότι είναι ευγνώμων για την υποστήριξη που έχει.«Το όλο ζήτημα έχει ξεφύγει τελείως. Πρόσφατα, ήμουν σε μια εκδήλωση στην οποία παρευρίσκονταν χιλιάδες παιδιά και γονείς. Πολλοί από αυτούς ήταν πολύ συμπονετικοί, όμως χρειάστηκε να πάρω το μικρόφωνο και να τους πω, "όλοι έχετε ακούσει για αυτά που γίνονται και θέλω να πω ότι τα καταδικάζω"», είπε.«Το θέμα είναι ότι αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Πάντα δεχόμασταν πειράγματα. Καλώς ή κακώς, είμαστε ο περίγελος του πλήθους, τώρα όμως αρχίζουν και μας μισούν. Αν μη τι άλλο, ελπίζω ο κόσμος να ξέρει ότι χιλιάδες από εμάς έχουμε οικογένειες και παιδιά που ζουν από το εισόδημά μας. Προσφέρουμε στέγη και φαγητό σε ανθρώπους. Δεν είναι παιχνίδι αυτό».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ