Πριν από λίγο καιρό η Τατιάνα Στεφανίδου έλεγε on air στον Σωτήρη Δεβελέκο της Χρυσής Αυγής ένα ηχηρό «Άντε γεια», ενώ αργότερα δέχτηκε μήνυση από τον υπόδικο βουλευτή της οργάνωσης επειδή τον είπε «τραμπούκο». Αργότερα είδαμε την Κατερίνα Καινούριου να τα βάζει με τον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ και να υποστηρίζει την LGBTQ κοινότητα με σθένος, ενώ προχθές παρακολουθήσαμε ένα βίντεο που δημοσίευσε η Μαίρη Συνατσάκη με τίτλο «Είμαι Gay. Είμαι Αλβανίδα. Είμαι Πρόσφυγας». Και οι τρεις έφεραν στο προσκήνιο σημαντικά ζητήματα, αλλά κυρίως πήραν θέση σε αυτά υποστηρίζοντας τη διαφορετικότητα.
Ανοίγοντας τα social media μετά από κάθε περιστατικό, με μια διαδικτυακή βόλτα έβλεπες πως η αντίδραση αρκετών δεν ήταν η καλύτερη. Είδαμε χλευασμό και ειρωνία προς το πρόσωπο τους, γιατί ανήκουν στο χώρο του lifestyle, ενός χώρου που σπάνια ασχολείται με κοινωνικούς προβληματισμούς- εκτός κι αν είναι να τους εμπορευματοποιήσει. Το χειρότερο είναι ότι με μια ελιτίστικη προσέγγιση άνθρωποι που έχουν ταχθεί υπερ όλων αυτών που υπερασπίστηκαν οι τρεις γυναίκες, τις απαξίωσαν. «Εντάξει, δεν λέει και τίποτα καινούριο», «Σιγά μωρέ την υψηλή φιλοσοφία» ή ακόμα χειρότερα τις απαξίωναν επειδή ακριβώς κινούνται στο χώρο της τηλεόρασης και του φθηνού, όπως είπαν, θεάματος.
Οι αγωνιστές και όσοι ασχολούνται με την εγχώρια εξάλειψη των ανισοτήτων όμως, δεν σκέφτηκαν πως η Τατιάνα Στεφανίδου με τη μήνυση που δέχτηκε επανέφερε για άλλη μια φορά το θέμα της Χρυσής Αυγής. Όχι, δεν έγινε το σύμβολο της Δημοκρατίας επειδή καταδίκασε τους τραμπουκισμούς των Χρυσαυγιτών στο σχολείο του Νέου Ικονίου Περάματος και συνεχίζουμε να έχουμε σοβαρούς λόγους για να την κρίνουμε. Παρόλα αυτά στην υπόθεση της, είδαμε το εξής: Την αστυνομία να ψάχνει την ίδια επειδή χρησιμοποίησε τον αυτονότητο χαρακτηρισμό «τραμπούκος», αλλά να αφήνει ελεύθερο και να μην αγγίζει καν τον υπόδικο Γιάννη Λαγό όταν εκείνος χρησιμοποιήσε πρακτικές τραμπούκου.Η Κατερίνα Καινούριου στην Εκπομπή «Φτιάξε καφέ να στα πω» υπερασπίστηκε, μπροστά σε ένα από τα ανώτατα στελέχη της Ελλαδικής Εκκλησίας, τον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, τους ομοφυλόφιλους. Όταν εκείνος άρχισε τις μισαλλόδοξες δηλώσεις και το ομοφοβικό του παραλήρημα στο οποίο ήθελε να συγκρίνει την ομοφυλοφιλία με την παιδεραστία και την κτηνοβασία, εκείνη του απάντησε ακριβώς με τον τρόπο που έπρεπε. Κυρίως, αντέδρασε δείχνοντας πως τέτοιου είδους απόψεις και εκφράσεις δεν μπορούν να μένουν αναπάντητες. Μια αντίδραση που δεν είναι αυτονόητο ότι θα την υιοθετούσε ο καθένας. Το αποτέλεσμα ήταν να δούμε πως ο Σεραφείμ, αν και υποβλήθηκε μήνυση εναντίον του, έμεινε και πάλι στο απυρόβλητο, αφού ο αντιρατσιστικός νόμος δεν εφαρμόστηκε στην περίπτωσή του.Η τηλεόραση είναι ένα Μέσο στο οποίο έχει παραχωρηθεί μέχρι σήμερα άπλετος χώρος στο ρατσισμό, την ξενοφοβία και την μισαλλοδοξία. Το ρατσιστικό παραλήρημα είναι καθημερινό φαινόμενο και συνήθως μένει αναπάντητο. Όταν μας δίνεται η ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τέτοιες αντιδράσεις, σαν αυτές της Στεφανίδου, της Καινούριου και της Συνατσάκη είναι οξύμωρο να λέμε «έλα μωρέ, το αυτονόητο λένε», διότι με τις συγκεκριμένες απαντήσεις αγγίζουν κόσμο που δεν άγγιξαν μέχρι σήμερα τα χιλιάδες αντιρατσιστικά κείμενα που έχουν γραφτεί. Ναι, στις συγκεκριμένες περιπτώσεις δεν λένε το αυτονόητο.
Έξω από τον μικρόκοσμο μας, από το comfort zone και τον περίγυρο που έχουμε επιλέξει να βρίσκεται τριγύρω μας, τείνουμε να ξεχάσουμε τι άνθρωποι απαρτίζουν το ψηφιδωτό της κοινωνίας. Ο κόσμος δεν αποτελείται μόνο από ανθρώπους που μάχονται υπερ ή ενάντια στο φασισμό και τον ρατσισμό. Υπάρχουν έξω από τη φούσκα που ζούμε, άνθρωποι που δεν ενδιαφέρονται για το bulling που τρώνε τα ομοφυλόφιλα ή τα transgender παιδιά στα σχολεία, άλλοι άνθρωποι που δεν ενδιαφέρονται καν για το αν τα παιδιά πρόσφυγες θα πάνε σχολείο, άνθρωποι που δεν αποδέχονται τη διαφορετικότητα, άνθρωποι που δεν ενδιαφέρονται για την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Αν μπορούν να προβληματιστούν από δημόσια πρόσωπα που ανήκουν στη lifestyle σκηνή, ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα και γιατί να αντιμετωπιστούν με έναν απαράδεκτο ελιτισμό όσοι παίρνουν θέση;
Όταν εντός του Κοινοβουλίου ακούγονται φράσεις όπως αυτή του βουλευτή των ΑΝ.ΕΛ, Κωνσταντίνου Κατσίκη, ο οποίος ρωτούσε αν «Μπορεί ένας τρανσέξουαλ να είναι παιδαγωγός; Μπορεί ένας γκέι να είναι μπέιμπι σίτερ;», χρειαζόμαστε την Κατερίνα Καινούριου να λέει πως οι ομοφυλόφιλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα με όλους μας. Όταν η αστυνομία μένει αμέτοχη στις επιθέσεις των Χρυσαυγιτών σε γονείς και καθηγητές, χρειαζόμαστε τη Στεφανίδου να επισημάνει πως είναι τραμπούκοι και να θυμηθούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι κάθονται επίσης σε βουλευτικά έδρανα. Όταν οι επιθέσεις των ταγμάτων εφόδου σε μετανάστες, πρόσφυγες και μέλη της LGBTQ κοινότητας συνεχίζονται και υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Γεράσιμο Γιακουμάτο που ισχυρίζονται πως η ομοφυλοφιλία είναι κολλητική, χρειαζόμαστε την Μαίρη Συνατσάκη να τονίζει «Είμαι Gay. Είμαι Αλβανίδα. Είμαι Πρόσφυγας» και να φωνάζει ότι το μίσος είναι μίσος, γιατί τίποτα απ' αυτά δεν είναι πλέον αυτονόητο.Περισσότερα από το VICEΔέκα Ερωτήσεις που Πάντα Ήθελες να Κάνεις σε Έναν ΙατροδικαστήΚανείς δεν Γιορτάζει πια στην Πλατεία ΟμονοίαςH Ιστορία του Κωνσταντίνου Πάσσαρη, του πιο Σκληρού Κακοποιού της Ελλάδας
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Προχθές, η Μαίρη Συνατσάκη κυκλοφόρησε ένα βίντεο με τίτλο «Είμαι Gay. Είμαι Αλβανίδα. Είμαι Πρόσφυγας», θέλοντας να δείξει την υποστήριξη της σε όλες τις ευάλωτες ομάδες και στέλνοντας μια απάντηση στους ξενόφοβους, τους ρατσιστές και τους ομοφοβικούς. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπήρχε κάποια αφορμή εκείνη τη στιγμή. Όμως για να είμαστε ειλικρινείς, στη σημερινή κοινωνία πάντα υπάρχει ένας λόγος να στείλεις ένα τέτοιο μήνυμα. Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Όταν είχε βρεθεί παλιότερα στην τηλεοπτική εκπομπή του Θέμου Αναστασιάδη είχε κρατήσει ανάλογη στάση. Όταν εκείνος είπε πως «Είναι στο dna των ξένων να βιάζουν», καταργώντας κάθε κανόνα της γενετικής επιστήμης προκειμένου να κάνει ρατσιστική προπαγάνδα, εκείνη του έδωσε εξαιρετικές απαντήσεις.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ