Οι Εργαζόμενοι στη Σεζόν Είναι οι Εγκλωβισμένοι Αυτών των Εκλογών

Υπήρχε ένας «θεσμός» στην πολιτική που πλέον έχει καταπατηθεί: Το ιστορικό «ε, να μη χαλάσουμε και τα μπάνια του λαού», το οποίο είχε πει ο Ανδρέας Παπανδρέου, όταν είχε ερωτηθεί τη δεκαετία του '80 αν σκόπευε να προκηρύξει εκλογές μέσα στο καλοκαίρι. Οι πολιτικές εξελίξεις τα τελευταία χρόνια δεν κοιτούν θερμόμετρο. Πρώτα το «καυτό» καλοκαίρι του δημοψηφίσματος του '15 κι έπειτα το φετινό, με τις πρόωρες εθνικές εκλογές, είχαν ως αποτέλεσμα ο «χρυσός κανόνας» του Ανδρέα Παπανδρέου να ξεχαστεί.

Το μεγάλο στοίχημα των προσεχών εκλογών στη μάχη ενάντια στην αποχή είναι να κερδίσουν οι κάλπες έναντι των πλαζ. Γι' αυτό όμως που δεν μιλάει κανείς είναι για ένα χαμένο στοίχημα και αφορά τους εργαζόμενους «στα μπάνια του λαού». Όλους αυτούς που έχουν φύγει για σεζόν και είναι «εγκλωβισμένοι» σε νησιά και άλλους τουριστικούς προορισμούς χωρίς να μπορούν να γυρίσουν στους τόπους μόνιμης διαμονής τους για να ψηφίσουν.

Οι «Θεοί» του Ολύμπου

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook

Η Μ. ψηφίζει στην Αθήνα, οι εκλογές όμως την πετυχαίνουν όσο κάνει τη σεζόν της στη Μύκονο. Λόγω φόρτου εργασίας δεν κατάφερε να πάρει άδεια στις Ευρωεκλογές προκειμένου να ασκήσει το εκλογικό της δικαίωμα, αυτή τη φορά όμως είναι διαφορετικά: «Στις Ευρωεκλογές δεν με ένοιαζε τόσο, όμως αυτή τη φορά κρίνονται πολύ σημαντικά πράγματα στις εθνικές εκλογές. Θέλω να ψηφίσω, αλλά δεν μπορώ να φύγω από το νησί. Δεν δικαιούμαι άδεια, αλλά και να μπορούσα να πάρω οι ευθύνες που έχω στη δουλειά δεν θα το επέτρεπαν. Το νησί είναι γεμάτο και το να απουσιάζεις Κυριακή του Ιουλίου είναι απαγορευτικό».

Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με το θεσιμό πλαίσιο, ένας εργαζόμενος δικαιούται εκλογική άδεια για να πάει να ψηφίσει. Ενδεικτικά, ένας εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα για τον οποίο εφαρμόζεται καθεστώς πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, αν μετακινηθεί για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματός του σε απόσταση από 200 έως 400 χιλιόμετρα, του χορηγείται άδεια μίας εργάσιμης ημέρας. Σε όσους μετακινηθούν σε απόσταση 400 χιλιομέτρων και άνω, χορηγείται άδεια δύο εργάσιμων ημερών, εφόσον μετακινηθούν εξ ολοκλήρου οδικώς, με βάση υπεύθυνη δήλωσή τους. Ενώ, σε όσους μετακινηθούν σε νησιά για τα οποία δεν υπάρχει οδική πρόσβαση, ο αριθμός των ημερών αδείας που χορηγείται θα εξετάζεται κατά περίπτωση, ανάλογα με την απόσταση και τις ειδικές συνθήκες μετακίνησης, χωρίς ωστόσο η άδεια, στις περιπτώσεις αυτές, να υπερβαίνει τις τρεις εργάσιμες ημέρες.

Μπορεί, λοιπόν, θεσμικό πλαίσιο να υπάρχει, όμως σε μεγάλη μερίδα των εργαζομένων στην καλοκαιρινή σεζόν, δεν εφαρμόζεται. Αρκεί να σκεφτούμε όλους αυτούς που εργάζονται σε σεζόν ανασφάλιστοι, χωρίς επαρκείς συμβάσεις ή με τον φόβο να χάσουν τη δουλειά τους δεν παίρνουν την άδεια που τους αναλογεί. Βρίσκονται λοιπόν σε μία γκρίζα ζώνη. «Στις Ευρωεκλογές είχα έρθει στην Αθήνα να ψηφίσω, όμως ήταν ακόμα χαλαρά στο νησί. Τώρα και μόνο που το ανάφερα στο αφεντικό μου, γέλασε. Προφανώς και θέλω να ψηφίσω, αλλά ξέρω ότι αν φύγω την Κυριακή του Ιουλίου που είμαστε γεμάτοι δεν θα με περιμένει η θέση μου όταν γυρίσω. Και τη δουλειά αυτή την έχω ανάγκη», λέει η Γ. που κάνει τη σεζόν σε ένα εστιατόριο των Κυκλάδων εδώ και τρία χρόνια. Δυστυχώς η Γ. δεν είναι μοναδική περίπτωση που ενώ δικαιούται άδεια δεν θα την πάρει. Θα μπορούσε να κάνει καταγγελία, όμως όπως λέει «είναι ο ίδιος λόγος που αν είσαι έξω από τον χορό δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί κάποιος δεν καταγγέλει ότι ενώ του έχουν τάξει διαμέρισμα, μένει με άλλους δύο σε μία τρύπα. Αν πρέπει να μιλήσουμε για τα δικαιώματα των εργαζομένων στη σεζόν θα ξεκινήσουμε από τα βασικά. Η άδεια για εκλογές μάλλον είναι η πολυτέλεια».

Περισσότερα από το VICE

Οι Έλληνες Επιστήμονες που Βρέθηκαν στο Τσερνόμπιλ

«Αρνητικά μας Επηρεάζουν οι Ήπιοι MCs, Όπως θα Έλεγαν και οι Terror X Crew»

Queer, Graysexual, Intersex: Το Λεξικό ΛΟΑΤ+ Όρων