Πώς να Αποφύγετε τα Όργια Ναρκωτικών και Σεξ Όταν Υπενοικιάζετε το Σπίτι σας στο Airbnb

To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Canada

Την τελευταία φορά που νοίκιασα το διαμέρισμά μου σε κάποιο άλλο άτομο, συνέταξα ένα συμφωνητικό το οποίο έβαζε τον υπενοικιαστή μου (τον οποίο γνώρισα στο Tinder) να μου υποσχεθεί ότι δεν θα έφερνε στο σπίτι squirters. Είχα διδαχθεί με σκληρό τρόπο το μάθημά μου, όταν κάποια άλλη φορά είχα νοικιάσει το διαμέρισμά μου σε έναν μεγαλύτερο κύριο, ο οποίος φεύγοντας μου άφησε μερικούς θαυμάσιους λιπαρούς λεκέδες στο στρώμα μου. Προσπάθησα να πείσω το εαυτό μου ότι ήταν κάποια σος, αλλά δεν το είχα χάσει τόσο ώστε να αποκλείσω την εμετική αντίδραση που μου προκάλεσε. Οι λεκέδες που έχει πλέον το στρώμα μου, μου θυμίζουν συνεχώς ότι κάποιοι άλλοι άνθρωποι έχουν αφήσει τα υγρά τους στο μέρος όπου κοιμάμαι και δεν μπορώ να κάνω απολύτως τίποτα για αυτό. Πέρα από το να ρίξω χρήματα σε ένα καινούργιο και πανάκριβο στρώμα.

Πρόσφατα βέβαια έμαθα πως η υπόθεση ενός λεκιασμένου στρώματος δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που αντιμετωπίζουν οι Kings, μια αξιολάτρευτη οικογένεια από το Calgary, της οποίας το πανέμορφο σπίτι μετατράπηκε σε ένα τεράστιο δοχείο βιολογικών αποβλήτων, μετά την υπενοικίασή του σε τέσσερις ενήλικες μέσω Airbnb. Οι εν λόγω μυστηριώδεις υπενοικιαστές -από τους οποίους η αστυνομία ζητάει να παραδοθούν- έκαναν περισσότερες μαζεμένες ζημιές από όσο ένα ολάκερο σχολείο ανήλικων μέθυσων.

Ανάμεσα στις συνολικές ζημιές αξίας 150.000 δολαρίων, υπήρχαν σάλτσες οι οποίες είχαν πασαλείψει τους τοίχους και ταβάνια, τουαλέτες βουλωμένες με προφυλακτικά και φτερούγες κοτόπουλου παρατημένες σε παπούτσια (ορίστε;). Η ζημιά έφτασε σε τέτοια επίπεδα τοξικότητας, που κρίθηκε αναγκαία η συμβολή μιας ομάδας βιολογικού καθαρισμού, όμοια με αυτές που καλούνται συνήθως για τον καθαρισμό ραδιενεργών υλικών. Σε μια δήλωσή του, το Airbnb δήλωσε πως «η ομάδα μας λειτουργεί ταχύτατα, έτσι ώστε να γίνουν αυτά που πρέπει. Αποκλείσαμε τον εν λόγω υπενοικιαστή από το Airbnb, ενώ το τμήμα Εμπιστοσύνης και Ασφάλειάς μας θα είναι στην διάθεση των αρχών για να βοηθήσει με την έρευνα σχετικά με το συμβάν. Είμαστε σε διαρκή επικοινωνία με τους ιδιοκτήτες και κινούμαστε τάχιστα για να τους αποζημιώσουμε σύμφωνα με την εγγύησή μας του ενός εκατομμυρίου δολαρίων, η οποία καλύπτει την οικία του ιδιοκτήτη στην σπάνια περίπτωση που προκύψουν ζημιές».

Πέρα από το να χρησιμοποιεί κανείς την κοινή λογική και το ένστικτό του, τι άλλο μπορεί να κάνει πραγματικά για να προστατέψει τον εαυτό του από κάτι ανάλογο, ή έστω να τον κρατήσει μακριά από τα διεθνή πρωτοσέλιδα;

Θέλαμε να μιλήσουμε στην Airbnb σχετικά με το πως μπορείς να αντιμετωπίσεις το ζήτημα του «πηδιέμαι σε χώρους άλλων», αλλά με ένα δεδομένο τακτ. Το ευγενικό άτομο από το τμήμα PR τους, μοιράστηκε μαζί μας τον κώδικα δεοντολογίας τους, ο οποίος έχει συνταχθεί από την Debrett, την «έμπιστη πηγή για Βρετανικούς κοινωνικούς τρόπους». Αν και προτείνει πράγματα όπως τις σύντομες επισκέψεις στο μπάνιο και την αποφυγή δυνατών φωνών μεταξύ δωματίων, εντούτοις δεν καταπιάνεται με το θέμα που μας απασχολεί κι αυτό γιατί το πήδημα δεν είναι και το πιο κοινωνικά αποδεκτό θέμα για συζήτησης, ειδικότερα σε ένα περιβάλλον που το χαρακτηρίζει το τακτ.

Μια επαγγελματίας σε θέματα δεοντολογίας με έδρα το Τέξας με την οποία επικοινωνήσαμε (η οποία δεν ήθελε να χρησιμοποιήσουμε το όνομά της), μας είπε πως «το σεξ δεν είναι κάτι που μπορείς να ορίσεις όταν προσφέρεις το σπίτι σου. Βέβαια, μπορείς ασφαλώς να διατυπώσεις ότι το σπίτι σου πρέπει να επιστραφεί στην ίδια κατάσταση στην οποία το έλαβε ο υπενοικιαστής».

Στην χειρότερη, επενδύστε σε ένα κάλυμμα στρώματος. Προστατεύουν το στρώμα από τα προφανή, αλλά και από «ατυχήματα» με κάποιες σος.

Όταν αντιμετωπίζετε πιθανούς υπενοικιαστές, θα λάβετε μόνο κάποια ιδέα της γενικότερης συμπεριφοράς τους, πράγμα που το κάνει δύσκολο να διακρίνει κανείς τους ψυχοπαθείς από τους «κανονικούς». Ο Zach Walsh όμως, καθηγητής ψυχολογίας στο University of British Columbia, μας προειδοποιεί πως πρέπει προσέχουμε τους θιασώτες των υποδημάτων, κάτι στο οποίο έμαθε να δίνει βάρος όταν μελετούσε τις συμπεριφορές ψυχοπαθών ατόμων στις φυλακές.

«Κάνουμε κάτι που λέγεται the shoe test (τεστ παπουτσιών), στο οποίο θεωρούμε ότι αν κάποιος επαινέσει τα παπούτσια σου με το καλημέρα, τότε υπάρχει θέμα», τονίζει.

Αν η επικοινωνία με τον πιθανό υπενοικιαστή είναι αυστηρά διαδικτυακή, τότε ακόμα και εκεί υπάρχουν κάποια σημεία, με βάση τα οποία μπορείς να διακρίνεις έναν ψυχοπαθή.

«Αν κοιτάξει κανείς το πώς εκφράζονται οι ψυχοπαθείς, θα παρατηρήσει πως επικεντρώνονται περισσότερο στις υλικές ανάγκες όπως τροφή, ποτό και λεφτά και αναφέρονται σαφώς λιγότερο σε κοινωνικές ανάγκες όπως η οικογένεια ή η θρησκεία», συνεχίζει ο Walsh.

Αν λοιπόν ο υποψήφιος υπενοικιαστής αναφέρεται συνεχώς στο είδος του μπουρίτο το οποίο τρώει εκείνη την περίοδο και όχι τόσο στο αν η γυναίκα του θα προτιμούσε ένα ή δύο μαξιλάρια, τότε αυτό ίσως και να είναι ένα καμπανάκι συναγερμού.

Εν τέλει όμως (και προφανώς), ο Walsh λέει πως πρέπει να ακολουθεί κανείς το ένστικτό του. Αν κάτι δεν το νιώθουμε σωστό, τότε μάλλον δεν είναι. «Δεν νομίζω πως η επιστήμη μπορεί να σε σώσει από την συγκεκριμένη καταστροφή», λέει χαρακτηριστικά.

Όταν πρέπει να «εξοπλίσετε» το σπίτι σας για υπενοικιαστές μακράς ή μικρής διάρκειας, ακολουθήστε τον δρόμο του Βούδα και αφήστε στην άκρη την αξία που τοποθετείτε πάνω σε άψυχα αντικείμενα.

«Πρέπει να αρχίσεις να βλέπεις το σπίτι σου ως ένα μέρος που δεν είναι πια το σπίτι σου», λέει η Amanda Forrest, μια ειδική στο design με έδρα το Toronto. «Πακετάρετε οτιδήποτε έχει αξία για εσάς, είτε είναι ακριβό είτε έχει κάποια συναισθηματικό «βάρος» και αρχίστε να κοιτάτε το σπίτι σας ως μια επένδυση».

Αν σκοπεύετε να νοικιάσετε το σπίτι σας ως έναν τρόπο για να συμπληρώσετε το εισόδημά σας, επενδύστε σε φτηνά έπιπλα, ή επιλογές από το Ikea, με πράγματα τέλος πάντων με τα οποία δεν έχετε κάποια σύνδεση.

«Επιλέξτε έπιπλα και ντεκόρ τα οποία καθαρίζονται εύκολα και είναι ανθεκτικά, μιας και θα σας γλιτώσουν από πολλούς πονοκεφάλους μακροπρόθεσμα», τονίζει η Forrest.

Αν βρίσκετε στο άλλο άκρο αυτής της «σχέσης», αν είστε δηλαδή ένας υπενοικιαστής που θέλει να στήσει μια φάση ομαδικού σεξ, τότε θα πρέπει να ακολουθήσετε κάποιους βασικούς κανόνες που εφάπτονται του σεβασμού και των καλών τρόπων. Η Abby Normal, μια promoter από το Vancouver, οργανώνει τακτικά sex parties για όλα τα φύλα, σε διάφορα μέρη, συμπεριλαμβανομένου και του σπιτιού της. Έχει ένα μπαούλο με όλα τα απαραίτητα για ένα όργιο (λιπαντικά, sex toys και latex), ενώ φροντίζει να καλύπτει τα έπιπλά της με σεντόνια, έτσι ώστε να μην λερώνονται από τα διάφορα υγρά που θα «παράγει» η βραδιά. Αν υπάρχουν και ναρκωτικά, η Normal προτείνει να μην χρησιμοποιούνται όλα ταυτοχρόνως.

«Ιδανικά πρέπει να καθαρίζεις λίγο τον χαμό καθώς εξελίσσεται, πράγμα πολύ δύσκολο όταν μπαίνουν και τα ναρκωτικά στον χορό», αναφέρει. «Καλό είναι να υπάρχει ένα επίπεδο οργάνωσης, να υπάρχει έστω κάποιο άτομο που θα φροντίζει ώστε τα πράγματα να μην ξεφύγουν τελείως. Απλά ελέγξτε τα ναρκωτικά σας και βεβαιωθείτε ότι ο κόσμος δεν το παρακάνει».

Το «βεβαιωθείτε ότι ο κόσμος δεν το παρακάνει» ίσως πρέπει να γίνει εργόχειρο και να αντικαταστήσει το αντίστοιχο πλεκτό πινακάκι τύπου «Home Sweet Home». Με αυτόν τον τρόπο, όταν και αν θα μπουν ξένοι στο σπιτικό σας, θα υπάρχει τουλάχιστον μια υπενθύμιση που θα τονίζει πως αυτά που μπορεί να γίνουν εκεί μέσα, μπορεί να αφήσουν ένα εντονότατο αποτύπωμα.

Περισσότερα από το VICE

VICE: Οι 19 Ατάκες Από Συνεντεύξεις του 2019 που «Έγραψαν»

Πριν Βρεθεί στην Μπάρα του MG, ο Luis Ήταν Καλόγερος

Εργαζόμενες του Σεξ στην Ελλάδα Μιλούν για τη Βία που Αντιμετωπίζουν Καθημερινά