Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Όταν ρωτήθηκε για την στάση που θα κρατήσει στο ζήτημα της μαριχουάνας, κατά την διάρκεια μιας εκδήλωσης στο πλαίσιο της καμπάνιας του, o πρωθυπουργός του Καναδά Stephen Harper απάντησε:

«Ο καπνός είναι ένα προϊόν που προκαλεί μεγάλες ζημιές στον άνθρωπο. Η μαριχουάνα όμως είναι απείρως χειρότερη και σίγουρα δεν θέλουμε να ενθαρρύνουμε την χρήση της».

Στην συνέχεια ανασκεύασε τις δηλώσεις του, αναφερόμενος σε «ξεκάθαρα επιστημονικά και ιατρικά στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν τις επιζήμιες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της μαριχουάνας».

Οι άνθρωποι εκεί έξω που έχουν μια αγάπη για την επιστήμη, ίσως θελήσουν να πουν πως αυτό το επιχείρημα είναι παντελώς ανυπόστατο. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, τα τσιγάρα προκαλούν μεγαλύτερα προβλήματα στη υγεία των Καναδών από ότι η μαριχουάνα, καθώς ευθύνονται για 30 με 40 χιλιάδες θανάτους ετησίως, την ίδια στιγμή που η μαριχουάνα δεν ευθύνεται για κανέναν.

Δεν είμαστε εδώ όμως για να σταθούμε σε τέτοιες ασήμαντες λεπτομέρειες. Όταν αγνοήσεις τους άσκοπους παράγοντες όπως τις ασθένειες και τον εθισμό και κοιτάξεις τα πράγματα που πραγματικά έχουν σημασία -όπως το ότι με το χόρτο έχεις μονίμως όρεξη για φαγητό και το ότι με τα τσιγάρα δεν χρειάζεται να στρίβεις- τότε αντιλαμβάνεσαι πως ο Harper έχει απόλυτο δίκιο. Η ακόλουθη λίστα, αποδεικνύει πως σίγουρα, η μαριχουάνα είναι «απείρως» χειρότερη από τον καπνό.

Σε αντίθεση με άλλες «αμαρτίες» όπως το τσιγάρο και το αλκοόλ, το χόρτο δεν είναι και το καλύτερο κοινωνικό «λιπαντικό». Σπανίως θα βγεις από την θολούρα του χόρτου με κάποια έξυπνη ατάκα για σερβίρισμα, άσε που ενδέχεται να μην μπορείς καν να ξεστομίσεις κάποια λέξη. Σε κάποιο πάρτι που είχαμε πάει όπου πρόβαλαν την ταινία Piranha 3D, παγιδεύτηκα μέσα στο κεφάλι μου για 15-20 λεπτά, μην μπορώντας να πω κάτι έξυπνο παρά το γεγονός ότι ήθελα. Μιλάμε άλλωστε για μια ταινία, που ένας τύπος χάνει το πουλί του από τα δόντια ενός καρχαρία. Εν τέλει, ένας φίλος μου με ρώτησε τι διάολο είχα, μιας και δεν είχα πει κουβέντα για δύο ώρες. Αν το είχα ρίξει στο ουίσκι και όχι στο χόρτο, μιας χαρά θα ήμουν.

Πριν από μερικά χρόνια, η Lauryn Hill είχε κάνει ένα comeback tour κατά την διάρκεια του χιπ χοπ φεστιβάλ Rock the Bells. Στο φεστιβάλ εμφανίζονταν επίσης οι Wu-Tang Clan και οι Tribe Called Quest, οπότε εγώ και ένας κολλητός αποφασίσαμε να πετάξουμε από το Βανκούβερ μέχρι το Σαν Φρανσίσκο για να το δούμε. Μόλις φτάσαμε στο φεστιβάλ, καπνίσαμε δύο blunts και φάγαμε και από ένα brownie μαριχουάνας ο καθένας. Πριν τελειώσουν καν τα πρώτα σχήματα, είχαμε λιποθυμήσει. Ένας άγνωστος περαστικός προσπάθησε να μας ξυπνήσει, μιας και μας είχε ακούσει να λέμε νωρίτερα για το πόσο ηλίθιο θα ήταν να ταξιδέψουμε όλη αυτήν την απόσταση και τελικά να μην δούμε την Lauryn Hill. Με θυμάμαι να τον κοιτάω, απόλυτα μπερδεμένος, να ανασηκώνω τους ώμους μου και να ξαναπέφτω για ύπνο.

Ουσιαστικά, ξοδέψαμε 600 δολάρια ο καθένας για έναν 4ωρο υπνάκο. Μακάρι να μπορούσα να πω ότι κάτι τέτοιο δεν μου είχε ξανατύχει, αλλά έχω κοιμηθεί από την μαστούρα σε άφθονες συναυλίες, ενώ δεν θυμάμαι τις υποθέσεις από άπειρες ταινίες που έχω δει μεταξύ 2005 και 2010. Η νικοτίνη από την άλλη, λειτουργεί ως διεγερτικό. Είναι το δώρο που συνεχίζει να δίνει, σε κρατάει ξύπνιο για ώρες και έχει συνδεθεί και με τις διαταραχές ύπνου. Τι καλά.

«Θα είμαι εκεί σε 15 λεπτά», σου λέει και σκάει μια ώρα μετά, ενώ εσύ απλά περιμένεις έξω από μια τράπεζα, μέσα στο κρύο. Αν είσαι τυχερός λες στον τύπο τι θέλεις με ένα μήνυμα στο κινητό του, αλλά μάλλον σου έχουν τύχει και οι τύποι που θέλουν να χρησιμοποιείς συνθηματικά για αυτό που θες. Όχι χόρτο, ρε παιδί μου, «γιαούρτι». Γιατί άλλωστε το να ζητά κάποιος γιαούρτι στις 2 το πρωί, δεν είναι καθόλου ύποπτο. Καθόλου όμως. Τελικά φτάνει αργοπορημένος, ω τι περίεργο, αλλά εσύ πρέπει να είσαι ευγενικός γιατί ποντάρεις σε αυτόν για να την «ακούσεις». Σου δίνει το σταφ σε μια χαρτοπετσέτα, πράγμα που σημαίνει ότι είτε η τσάντα σου είτε η τσέπη σου θα βρωμάνε. Άσε που μάλλον θα σου έχει δώσει λιγότερο από όσο ζήτησες. Κοινώς, το περίπτερο ή/και το ψιλικατζίδικο που πας να πάρεις τα τσιγάρα σου, είναι πιο απλή διαδικασία.

Αν έβρισκες μέσα στο πακέτο με τα τσιγάρα σου ένα στραβωμένο, μισογεμάτο τσιγάρο θα τσαντιζόσουν. Και δικαίως. Το ίδιο δεν ισχύει με το χόρτο. Να για παράδειγμα, μαθαίνεις ότι ο ντήλερ σου πήγε μέσα επειδή τον έπιασαν να ντηλάρει κόκα. Βγαίνεις παγανιά να βρεις κανέναν άλλο, επειδή πλησιάζει Σαββατοκύριακο και τι στο διάολο να γίνει και καταλήγεις στον γνωστό του γνωστού, ο οποίος μετά από δύο ώρες περίμενε, σκάει μύτη και σου δίνει ένα μπαγιάτικο σταφ, που δεν το έβαζες ούτε για ρίγανη στην χωριάτικη. Άσε που σε χρεώνει τα διπλά. Τουλάχιστον όταν ανεβαίνει η τιμή στα τσιγάρα, είναι επειδή το αποφασίζει το κράτος. Το βλέπεις να έρχεται ρε παιδί μου.

Σκατά, είναι 10 το πρωί και αν πετύχω κανέναν γείτονα όπως ανεβαίνω με το ασανσέρ θα με περάσουν για μεγάλο καμένο. Τι το ήθελα το χόρτο πρωί πρωί και μεσοβδόμαδα; Προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι σε έχει πιάσει απλά μια ελαφρά παράνοια, αλλά βρωμάς skunk και τα μάτια σου είναι πιο κόκκινα και από του δράκουλα. Δεν βοηθάνε. Το να βρωμάς σαν τασάκι την ώρα που οι άλλοι πίνουν ακόμα καφέ δεν είναι και ό,τι καλύτερο γενικά. Λέμε τώρα.

Α ναι, ΟΛΑ τα παραπάνω είναι ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ από τον καρκίνο του πνεύμονα που κονομάς από το τσιγάρο, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό του Καναδά. Απλά για να ξέρετε.

Περισσότερα από το VICE

Περάσαμε 3.5 Ώρες στο Λεωφορείο της Γραμμής Σκόπια - Θεσσαλονίκη

Οι Σειρές του Ίντερνετ που θα σου «Κάψουν» το Μυαλό

Κοιμήθηκα με την Καθηγήτριά μου και Κατέληξα να έχω Τάσεις Αυτοκτονίας