Ιστορίες Ανθρώπων που Επέλεξαν να Περάσουν τα Χριστούγεννα Μόνοι τους

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UΚ

Οι χριστουγεννιάτικες φιλανθρωπικές διαφημίσεις μάς λένε ότι είναι δύσκολο να περνάς μόνος αυτή την περίοδο του χρόνου. Σκεφτείτε τους φτωχούς και τους μη-έχοντες, μας λένε. Τους άστεγους έξω στο κρύο, τους ηλικιωμένους που δεν έχουν φίλους και οικογένεια για να γιορτάσουν μαζί τους, τους πρόσφυγες σε στρατόπεδα ανά την Ευρώπη. Σύμφωνα με αυτά που ξέρουμε, κανένα άτομο που είναι νέο, επιτυχημένο και υγιές δεν περνάει τα Χριστούγεννα με τη μοναξιά του. Σε σούπερ μάρκετ και μαγαζιά βλέπουμε εικόνες οικογενειών να κάθονται χαμογελαστές σε γιορτινά τραπέζια και τέτοια χαρωπά. Ο Δεκέμβριος είναι ένας μήνας στρατευμένης κανονικότητας. Ενώ οι εορταστικές διαφημίσεις έχουν αγκαλιάσει τη θρησκευτική διαφορετικότητα, την oμοφυλοφιλία και τους vegans, υπάρχει ένας ξεκάθαρος τρόπος να γιορτάσεις τα Χριστούγεννα: σαν ρομαντική κομεντί. Τι γίνεται όμως αν επιλέξεις να αντιμετωπίσεις τα Χριστούγεννα όπως κάθε άλλη μίζερη ημέρα; Ρωτήσαμε μερικά άτομα που για διάφορους λόγους επέλεξαν να περάσουν τα Χριστούγεννα με τη μοναξιά τους για να μάθουμε πώς τα πήγαν.

Παλιά γούσταρα πολύ να πηγαίνω προς τα βόρεια για μεγάλα reunions με την οικογένεια και φίλους. Μετά όμως πήρα διαζύγιο και εν συνεχεία πέρασα άλλον έναν δύσκολο χωρισμό, την περίοδο που ο υπόλοιπος κόσμος γύρω μου έφτιαχνε οικογένειες. Όταν λοιπόν γύρισα στο πατρικό μου την προηγούμενη φορά, δεν υπήρχε κανένας άλλος εκεί. Βασικά δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να καταλάβεις ότι έχεις αποτύχει στη ζωή, από το να γυρίσεις στο πατρικό σου τα Χριστούγεννα χωρίς παιδιά και με τα χαρτιά του διαζυγίου στην τσέπη. Την επόμενη χρονιά λοιπόν, αποφάσισα να μείνω μόνη μου στο Λονδίνο. Είχα διάφορα άτομα που με καλούσαν διαρκώς να κάνω Χριστούγεννα μαζί τους, μιας και νόμιζαν ότι ήμουν βυθισμένη στην κατάθλιψη, αλλά στην πραγματικότητα ήμουν πολύ ενθουσιασμένη. Πήρα όλα τα φαγητά που μου άρεσαν και ανήμερα των Χριστουγέννων πήγα μια βόλτα. Πήρα την οικογένειά μου τηλέφωνο και μετά γύρισα σπίτι, ετοιμάζοντας το δείπνο μου πολύ αργά και ακούγοντας Frank Sinatra. Ένιωθα απίστευτα ήρεμη και ακριβώς όπως ήθελα να ήμουν.

Νομίζω ότι είναι σημαντικό να ξέρεις ότι μπορείς να βιώσεις διαφορετικά αυτά τα μεγάλα event, όπως τα Χριστούγεννα και τα γενέθλια. Τα Χριστούγεννα έχουν γίνει ορόσημο για το πόσο ειλικρινά ζω τη ζωή μου, αντί να τη ζω όπως θα ήθελαν οι άλλοι ή να σέβομαι τις παραδόσεις. Laura, Ramsgate

Δούλευα την παραμονή και ανήμερα τα Χριστούγεννα. Ζω σε ένα δυάρι με έναν συγκάτοικο από το Vauxhall, αλλά πήγε στο πατρικό του για τα γιορτές, οπότε ήμουν μόνος όταν γυρίσω σπίτι. Το ΕΣΥ παλιά έστηνε ένα χριστουγεννιάτικο δείπνο στις πτέρυγες του νοσοκομείου. Το οργάνωνε το κυλικείο και ήταν δωρεάν για όλο το προσωπικό. Υπήρχε περίπτωση να έβλεπες χειρουργούς που είχαν βάρδια να έρχονται και να κόβουν την γαλοπούλα με τα εργαλεία τους. Αλλά στην κατάσταση που είμαστε και με όλες τις περικοπές και τις απολύσεις, αυτό δεν παίζει πλέον.

Δεν με χαλούσαν παλιά αυτές οι βραδιές και τα Χριστούγεννα, γιατί έμπαινες στο κλίμα όπου όλοι ήμασταν μαζί και ερχόμασταν πολύ κοντά. Αλλά πλέον μας έχουν φτάσει στο σημείο όπου πολύς κόσμος ούτε θέλει να ακούει για τέτοια πράγματα. Το «είμαστε όλοι μαζί» μπορεί να σε πάει μόνο μέχρι ενός σημείου.

Chris, London

Στο σπίτι που μεγάλωσα δεν γιορτάζαμε ποτέ τα Χριστούγεννα. Η μητέρα μου είναι μάρτυρας του Ιεχωβά και ο πατέρας μου μένει στην Αμερική. Έφυγα από το σπίτι όταν ήμουν 13 ετών και πέρασα πολλά Χριστούγεννα μόνος μου. Είμαι το μαύρο πρόβατο της οικογένειας, μιας και είμαι γκέι. Η γιαγιά μου είναι στην ίδια μοίρα με εμένα επειδή είναι ηλικιωμένη, οπότε τις τελευταίες χρονιές έχουμε περάσει τα Χριστούγεννα μαζί. Ένα πράγμα που βοηθάει, είναι να κάνει μια συνειδητή επιλογή να πάρεις ό,τι μπορείς από όλο αυτό, παρά το γεγονός ότι είναι μια αναγκαστική κατάσταση με άφθονη πίεση. Συνήθιζα να σχεδιάζω περιπέτειες τα Χριστούγεννα - έμενα σε ένα ξενοδοχείο ή πήγαινα κάπου. Μια χρονιά, στη Γλασκώβη, παραλίγο να βάλω φωτιά σε ένα ξενοδοχείο, επειδή άφησα μερικά κεριά αναμμένα κοντά σε κάτι γιρλάντες. Μετά αποφάσισα να βρω μερικές αγελάδες των highlands, γιατί ήμουν πεπεισμένος ότι αυτό θα έφτιαχνε τα Χριστούγεννά μου.

Δεν το κάνουν επίτηδες αλλά πολλοί άνθρωποι θεωρούν πως το να είσαι με μια μεγάλη οικογένεια και να παίρνεις δώρα αυτή την περίοδο είναι το «κανονικό». Για εκείνους, είναι δεδομένο ότι έχεις μητέρα και πατέρα και ότι είναι οικονομικά εύρωστοι. Για πολύ κόσμο εκεί έξω όμως, δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Charlie, Bristol

Μια χρονιά και οι δύο γονείς μου πήγαν διακοπές για τα Χριστούγεννα με τις σχέσεις τους και ο αδερφός μου πήγε σε έναν φίλο του. Εγώ είχα περάσει τα προηγούμενα τρία Χριστούγεννα με την πρώην μου. Νομίζω πως όταν με ρώταγαν τι θα έκανα για τα Χριστούγεννα, απαντούσα πως θα πήγαινα στην μάνα μου, επειδή δεν ήθελα να με λυπούνται ή να νιώθουν πως θα έπρεπε να με καλέσουν κάπου μαζί τους. Εκείνη τη χρονιά, πέρασα την παραμονή στο κέντρο με τους φίλους μου και περάσαμε πολύ καλά. Γύρισα σπίτι κατά τις 4 το πρωί και αποφάσισα να ανοίξω τα δώρα μου προτού πάω για ύπνο. Το άνοιγμα των δώρων την ημέρα των Χριστουγέννων είναι μια παράδοση για την οικογένειά μου. Είχα μια αίσθηση ότι δεν είχα τίποτα να κάνω, οπότε έμεινα όρθιος για ώρα, καπνίζοντας και πίνοντας περίπου μισό λίτρο ουίσκι. Αισθανόμουν απαίσια την άλλη μέρα, όχι τόσο από το hangover όσο από την κατάθλιψη. Ξύπνησα κατά το απόγευμα, αλλά σκέφτηκα «ας πάει στο διάολο» και έμεινα στο κρεβάτι. Αναρωτήθηκα ποιο ήταν το πρόβλημα με τον εαυτό μου για να τον βάλω σε αυτήν την θέση: 30 ετών και εντελώς μόνος την ημέρα των Χριστουγέννων. Από τότε, κάθε Χριστούγεννα πηγαίνω στον πατέρα μου. Μεθάμε και μαλώνουμε για πολιτικά με τους μεγαλύτερους σε ηλικία συγγενείς μας και είναι ωραία, αλλά μου φαίνονται όλα άσκοπα πλέον - κέφι με το ζόρι. Μου αρέσει όμως να βλέπω τους φίλους μου όταν γυρίζουν, αυτό είναι ωραίο.

Περισσότερα από το VICE

Η Στιγμή που Μάθαμε ότι Δεν Υπάρχει Άγιος Βασίλης

Συνέντευξη με τον (Πικραμένο) Προπονητή που Ανακάλυψε τον Αντετοκούνμπο

Ρωτήσαμε Μερικούς Sapiosexual τι τους Ανάβει