Μια Ταινία για τη Χαμένη Γενιά των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας

FYI.

This story is over 5 years old.

Συνέντευξη

Μια Ταινία για τη Χαμένη Γενιά των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας

Μιλήσαμε με τον Δημήτρη Κίτσο, τον πρωταγωνιστή τoυ «Park».

Χθες έκανε επίσημη πρεμιέρα η ταινία Park της πρωτοεμφανιζόμενης  -όσον αφορά τις ταινίες μεγάλου μήκους- σκηνοθέτιδας Σοφίας Εξάρχου. Το φιλμ ακολουθεί έναν 17χρονο, τον Δημήτρη, ο οποίος ζει, όπως και πολλά άλλα παιδιά, στις εγκαταλελειμμένες -άλλοτε ένδοξες- Ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Εκεί, πίσω από σκουριασμένα σύρματα, μέσα σε άδειες πισίνες και ετοιμόρροπα κτίρια, οι νέοι προσπαθούν με τον τρόπο τους να ορθοποδήσουν και να αναζητήσουν έναν τρόπο διαφυγής από τη μιζέρια που έχει επικρατήσει στη χώρα δέκα χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες. Ναι, τότε διαδραματίζεται η ιστορία του φιλμ που έχει ως φόντο ένα σκηνικό το οποίο, για κάποιο περίεργο λόγο, μου θυμίζει Mad Max. Η ταινία έχει προβληθεί σε δεκάδες φεστιβάλ αποσπώντας αρκετά καλές κριτικές και κάποια βραβεία, ανοίγοντας πόρτες για τη σκηνοθέτιδα-σεναριογράφο, αλλά και τους νεαρούς πρωταγωνιστές της.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ένας από αυτούς είναι και ο 29χρονος Δημήτρης Κίτσος που έχει κερδίσει τις εντυπώσεις με την ερμηνεία του. Αν και το Park ήταν το ντεμπούτο του, όλα δείχνουν πως θα μας απασχολήσει αρκετά στο μέλλον. Η συμμετοχή του στην ταινία τράβηξε την προσοχή της Καναδής ηθοποιού και σκηνοθέτιδας Sook-Yin Lee, η οποία τον επέλεξε, για να παίξει στο νέο της φιλμ που γυρίστηκε στο Τορόντο. Επικοινώνησα μαζί του λίγες μέρες μετά την επιστροφή του από τον Καναδά και λίγο πριν από τη χθεσινή πρεμιέρα του Park. Αξίζει να αναφέρω ότι λίγες ώρες μετά την κουβέντα μας, ανακοινώθηκε και η υποψηφιότητα τού για Βραβείο Α΄ανδρικού ρόλου στα βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Δεν ξέρω αν θα το κερδίσει, αλλά σίγουρα ο Δημήτρης έχει κάνει μια πολύ καλή αρχή.

VICE : Ας το πιάσουμε από την αρχή, πώς πήρες τον ρόλο στην ταινία Park ;
Δημήτρης Κίτσος: Μόλις είχαμε ολοκληρώσει το πρώτο έτος της Σχολής. Μία φίλη, που ήταν στο δεύτερο έτος, μας είπε ότι είχε προτείνει κάποιους από εμάς σε μια γνωστή της που είναι σκηνοθέτις και την οποία εκτιμούσε πολύ. Με κάλεσαν για ένα πρώτο κάστινγκ μέσα στο κατακαλόκαιρο. Είχα πάει με το ποδήλατο από το κέντρο, μεσημέρι, στο Ψυχικό - είχα γίνει μούσκεμα. Κάποια στιγμή, με ρώτησαν γιατί είμαι τόσο κόκκινος και τους είπα λόγω καλοκαιριού και ποδηλάτου. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι είχα κοκκινίσει, επειδή ντρεπόμουν και ένιωθα αμήχανα. Μου δημιουργεί μεγάλη αμηχανία η διαδικασία που σου ζητάνε κάποιες τυπικές πληροφορίες για τον εαυτό σου και σε έχουν στημένο μπροστά σε μια κάμερα. Πίστευα πως δε θα με καλούσαν ξανά, ήταν πολύ άχαρο το βιντεάκι που είχαν από μένα. Με κάλεσαν όμως, τον Οκτώβρη ή τον Νοέμβρη, ζητώντας μου να κάνω μια οντισιόν. Έφυγα από εκεί ευχαριστημένος, αλλά δεν με κάλεσαν πίσω μέχρι αρχές Γενάρη, οπότε το είχα ξεχάσει. Κάναμε κάποιες οντισιόν ακόμη -δεν θυμάμαι αριθμό, αλλά ήταν πολλές- και τον Απρίλη μου ανακοίνωσε η Σοφία ότι θέλει να κάνουμε την ταινία μαζί.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την υποκριτική;
Δύο ήταν οι καθοριστικές στιγμές. Αρχικά, πήγα στη θεατρική ομάδα του Πολυτεχνείου στη Θεσσαλονίκη. Είχα δει στα 18 μου την παράσταση Ολόκληρος ο Σαίξπηρ σε Μία Ώρα, η οποία είχε διάδραση με το κοινό και ενώ είχα φοβηθεί τόσο πολύ μη τυχόν και με σηκώσουν στη σκηνή, μέσα μου υπήρχε κάτι που το ευχόταν κιόλας. Μιλώντας με έναν φίλο μου, ο οποίος δουλεύει ως ηλεκτρολόγος μηχανικός, αλλά παράλληλα ασχολείται με το θέατρο, αποφάσισα να μπω στη θεατρική ομάδα, χωρίς όμως να είναι μια συνειδητοποιημένη απόφαση ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Επίσης, είχα δει στο Λύκειο την ταινία Patch Adams με τον Robin Williams και ήθελα να κάνω αυτό που έκανε στην ταινία, ως ρόλο, εννοώ. Το 2008 είχαμε ιδρύσει την ομάδα «C for Circus» και μέσω αυτής ασχολούμουν με το θέατρο, ενώ παράλληλα σπούδαζα στους Αγρονόμους Τοπογράφους Μηχανικούς. Όταν έγινα 24 χρονών, που είναι και το όριο ηλικίας που έχει το Εθνικό θέατρο, αποφάσισα να δώσω εξετάσεις.

Συμβαίνει κάτι περίεργο στη σελίδα σου στο IMDB, δεν ξέρω αν το έχεις δει, αλλά σύμφωνα με το προφίλ σου εκεί έχεις παίξει στην ταινία Η Διακριτική Γοητεία των Αρσενικών, του 1999. Υποθέτω πως έχει γίνει κάποιο λάθος, σωστά;
Ναι, το έχω δει, αλλά βαριέμαι να ψάξω πώς αλλάζει. Δεν έχω ιδέα ποιος έφτιαξε τη σελίδα αυτή.

Για πες μου δυο λόγια για το Park.
Γυρίστηκε από μέσα Οκτώβρη μέχρι αρχές Δεκέμβρη. Κάναμε πρόβες από τον Απρίλιο, μέχρι την έναρξη των γυρισμάτων. Ήταν ένα τεράστιο μάθημα όλη αυτή η διαδικασία, η δουλειά που έγινε ήταν πολύ ουσιαστική και η Σοφία σκάλιζε και ξεψάχνιζε, ώστε να μπορέσει να βγάλει το καλύτερο από εσένα. Δεν εφησυχαζόταν εύκολα και αυτό οδήγησε σε δρόμους που δεν είχα δει ξανά. Η εμπειρία που αποκόμισα ήταν κάτι που θα θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή. Δεν νομίζω πως θα μου συμβεί ξανά να εμπλακώ τόσο πολύ σε μια ταινία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ως νέος άνθρωπος και καλλιτέχνης, αισθάνεσαι αδικημένος που ζεις στην Ελλάδα;
Δεν ξέρω. Από τη μια, φυσικά αισθάνομαι αδικημένος που ζω σε μια χώρα υπό κατάρρευση, σε μια χώρα που ξεπουλιέται, που καταργεί κοινωνικές δομές απαραίτητες για την επιβίωση. Πόσο να ασχοληθεί με τον πολιτισμό; Από την άλλη, μέχρι στιγμής, έχω σταθεί πάρα πολύ τυχερός στη ζωή μου.

Με τη συμμετοχή σου στο Park τράβηξες την προσοχή κάποιων ξένων παραγωγών, με αποτέλεσμα να γυρίσεις μια ταινία στο Τορόντο -το Octavio is Dead- στην οποία παίζει και η Rosanna Arquette . Πώς έγιναν οι επαφές και τι είπες με το που έκλεισε αυτή η συνεργασία;
Ένας φίλος της Sook Yin Lee που είναι η σκηνοθέτιδα είχε δει το Park στο φεστιβάλ στο Σαν Σεμπαστιάν και με πρότεινε. Κάναμε οντισιόν μέσω Skype για αρκετή ώρα και φυσικά, όταν μου ανακοίνωσε ότι θέλει να είμαι στην ταινία της, δεν το πίστευα.

Είχες άγχος στα γυρίσματα;
Όλως παραδόξως, ενώ δεν είχαμε καθόλου χρόνο για πρόβες, η ταινία -που είναι μεγάλου μήκους- γυρίστηκε όλη σε 17 μέρες. Άρα, πολύ λίγες λήψεις, ξένη χώρα, ξένη γλώσσα, αλλά η απόλαυση ήταν αυτή η οποία επικράτησε. Το άγχος ήταν ελάχιστο. Σε αυτό βοήθησε, εκτός από το συνεργείο, στο οποίο ήταν όλοι πραγματικά υπέροχοι, η ηρεμία και η εμπιστοσύνη της Sook, καθώς και η πολύ ωραία σχέση που αποκτήσαμε με την πρωταγωνίστρια, τη Sarah Gadon. Είχα πολύ καιρό να απολαύσω την υποκριτική τόσο πολύ.  Παίζαμε.

Να υποθέσω πως ήταν αρκετά καλά τα λεφτά σε μια τέτοια παραγωγή σε σύγκριση με τα ελληνικά δεδομένα;
Ναι.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αλήθεια, ποιοι ηθοποιοί αποτελούν πρότυπα για εσένα;
Ο Charlie Chaplin, ο Philip Seymour Hoffman, o Robin Williams, ο Edward Norton, η Meryl Streep και ο Jim Carrey.

Έχεις πει όχι σε προτάσεις που σου έχουν γίνει;
Ναι, έχω πει.

Τηλεόραση θα έκανες;
Δεν είμαι αρνητικός. Αν ήταν κάτι ουσιαστικό και δουλεμένο, θα το έκανα.

Περισσότερα από το VICE

Πόσο Πιθανό Είναι να Πάμε σε Πόλεμο με την Τουρκία;

Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα: Κάνε το Κουίζ του VICE και Μάθε Πόσο Καλά Γνωρίζεις τα Ελληνικά 80's

Δέκα Ερωτήσεις που Πάντα Ήθελες να Κάνεις σε Έναν Αντιφασίστα

Ακολουθήστε το VICE στο TwitterFacebook και Instagram.