Αυτοί που Πήραν Πρωτάθλημα με τον ΠΑΟΚ

Η Θεσσαλονίκη είναι από χθες το βράδυ μια μεθυσμένη πολιτεία. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε σε μια τυπική αναμέτρηση τον Λεβαδειακό και κατέκτησε μαθηματικά το πρωτάθλημα, μετά από 34 ολόκληρα χρόνια. Με το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή, η Τούμπα σηκώθηκε στο πόδι με το σύνθημα «Να τοι, να τοι, οι πρωταθλητές». Και μετά τη φιέστα στο γήπεδο, η γιορτή μεταφέρθηκε στον Λευκό Πύργο. Οι ποδοσφαιριστές έφθασαν με ανοιχτό λεωφορείο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, κρατώντας το τρόπαιο και η γιορτή κράτησε ως τα ξημερώματα. Είναι η τρίτη γενιά αθλητών της ομάδας που κατακτά το πρωτάθλημα. Δύο προηγούμενες σειρές, του 1976 και του 1985, είχαν πετύχει το ίδιο. Ορισμένοι από τους παικταράδες που άνοιξαν τον δρόμο, μίλησαν στο VICE.

Γιώργος Κούδας, πρωτάθλημα 1976

Το κλίμα στην ομάδα ήταν πολύ καλό από την αρχή εκείνης της σεζόν. Στον πάγκο καθόταν ο μεγάλος Γκιούλα Λόραντ, ο οποίος ήταν ο πρώτος που συνδύασε την ιδιότητα του προπονητή και του κόουτς ταυτόχρονα. Κάναμε προπόνηση πρωί-απόγευμα και το μεσημέρι κάναμε βάρη, ακόμη και στη διακοπή των Χριστουγέννων θυμάμαι ότι είχαμε κάνει μια μίνι προετοιμασία. Ήμουν αρχηγός της ομάδας και μιλούσα πολύ με τον προπονητή. Θυμάμαι τους συμπαίχτες μου να μου λένε «πες του κάτι, μας έχει πεθάνει», όμως όλοι ξέραμε ότι θα μας έβγαινε σε καλό.

Η ομάδα ήταν δεμένη ήδη από τη θητεία του προπονητή Λες Σάνον που προηγήθηκε του Λόραντ, όμως πλέον είχε ωριμάσει. Ο βασικός κορμός των παιχτών αγωνιζόταν από τις προηγούμενες χρονιές, ενώ δίπλα στους παλιότερους είχαν έρθει νεαροί ποδοσφαιριστές με ταλέντο. Ήμασταν μια οικογένεια. Κι επίσης, υπήρχε ηρεμία στα αποδυτήρια, που πρέπει να είναι ένας ιερός πράγμα.

Πολλά γεγονότα ήταν καθοριστικά στην εξέλιξη της σεζόν. Ο εκτός έδρας θρίαμβος εναντίον του Ολυμπιακού για την 11η αγωνιστική, τον Γενάρη του 1976, ήταν ένα από αυτά, όχι όμως το μόνο σημαντικό. Γνωρίζαμε ότι είχαμε σπουδαία ομάδα, ο κόσμος ήταν δίπλα, όμως αγωνιστήκαμε έως το τελευταίο ματς για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, που τόσο πολύ θέλαμε. Το 1-0 επί της ΑΕΚ στην Τούμπα ήταν η νίκη που κλείδωσε τον τίτλο, τρεις αγώνες πριν το τέλος.

Θυμάμαι και τον ωραίο ανταγωνισμό και τα πειράγματα που είχαμε οι παίχτες μεταξύ μας, χωρίς φυσικά να το γνωρίζει ο προπονητής. Στην προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, κι ενώ το είχαμε κατακτήσει μαθηματικά, παίζαμε με τον Ατρόμητο Αθηνών. Αγωνιούσαμε ποιος θα έβγαινε πρώτος σκόρερ – ο Σαράφης, ο Γκουερίνο ή εγώ – όμως τελικά ηττηθήκαμε με σκορ 1-2, κάτι που είχε όμως μόνο στατιστική σημασία.

Η φετινή ομάδα του ΠΑΟΚ έχει ποιότητα και ταλέντο. Ο προπονητής έχει κάνει πολύ καλή δουλειά και η ομάδα είναι πραγματικά αυτό που λέμε οικογένεια. Χαίρομαι πολύ για την κατάκτηση του φετινού τίτλου από τον ΠΑΟΚ και μπορώ να πω ότι ζηλεύω το κλίμα και την υγεία που υπάρχει στην ομάδα. Έχει κάτι από το άρωμα εκείνου του πρωταθλήματος του 1976.

Νέτο Γκουερίνο, πρωτάθλημα 1976

Θυμάμαι φυσικά πολύ έντονα το πρωτάθλημα του 1976. Στον ΠΑΟΚ προπονητής ήταν ο μεγάλος Ούγγρος Γκιούλα Λόραντ, ο οποίος είχε δώσει νέα πνοή στην ομάδα και είχε εμφυσήσει τη δική του νοοτροπία, κάτι που ήταν καθοριστικό για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ήταν πολύ αυστηρός, θυμάμαι ότι κάναμε διπλές προπονήσεις κάθε μέρα, την πρώτη στις 9 το πρωί. Η ομάδα είχε καλό υλικό και άριστη φυσική κατάσταση. Εγώ και ο Φορτούλα ήμασταν οι μοναδικοί ξένοι, καθώς τόσοι επιτρέπονταν τότε.

Αν πρέπει να αναφέρω μια κομβική στιγμή της σεζόν του πρωταθλήματος, θα έλεγα τη νίκη εκτός έδρας στον Ολυμπιακό, με σκορ 0-4. Μετά από, τόσο εμείς όσο και οι διοίκηση και ο κόσμος, πιστέψαμε ότι το πρωτάθλημα θα ήταν δικό μας. Η κατάκτηση σφραγίστηκε στον αγώνα με την ΑΕΚ στην Τούμπα, στις 2 Μαΐου 1976. Κερδίσαμε με δικό μου γκολ και φυσικά δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνες τις μεγάλες στιγμές.

VICE Video: Ο Zinédine Zidane Περιγράφει πώς Είναι να Κερδίζεις το Μουντιάλ

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Είχα προετοιμαστεί καλά από το προηγούμενο βράδυ και θα σας πω μια άγνωστη λεπτομέρεια. Ο αγωνιστικός χώρος εκείνη την εποχή δεν ήταν όπως είναι σήμερα. Υπήρχαν μπαλώματα και ξερά σημεία, γι’ αυτό και οι υπεύθυνοι της Τούμπας, μαζί κι ένας που έμενε τότε κάτω από τη Θύρα 4, έβρεχαν το χορτάρι, για να γλιστρά καλύτερα η μπάλα. Ετοιμάστηκα σωστά και θυμάμαι ότι τρόχισα τις μεταλλικές τάπες των παπουτσιών που θα φορούσα στον αγώνα, ώστε να πατάω πιο δυνατά στον αγωνιστικό χώρο.

Τη μέρα του αγώνα με την ΑΕΚ, η Τούμπα είχε 50.000 κόσμο. Το ματς δεν ξεκίνησα καλά, καθώς ο Σαράφης έχασε πέναλτι στα πρώτα λεπτά. Ένα λεπτό πριν το τέλος, μετά από μία απόκρουση, η μπάλα πήγε πλάγια στη μικρή περιοχή, πάτησα γερά και σκόραρα. Εκείνη τη χρονιά είχα βάλει 11 γκολ, όμως αυτό κλείδωσε το πρωτάθλημα, αν και μαθηματικά το κατακτήσαμε την επόμενη αγωνιστική. Πέτυχα το γκολ και έτρεξα με ανοιχτά τα χέρια προς την εξέδρα. Αισθάνθηκα σαν να έβαλε όλος ο ΠΑΟΚ δύναμη στο πόδι μου για εκείνο το γκολ.

Παρακολουθώ την ομάδα και χαίρομαι για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο ΠΑΟΚ το κερδίζει δίκαια, ήταν η καλύτερη ομάδα και μπορεί να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο τη διαφορά των βαθμών μέχρι το τέλος. Είμαι ευτυχισμένος για τον σεβασμό και την αγάπη που εισπράττω από τον κόσμο.

Γιώργος Κωστίκος, πρωτάθλημα 1985

Ήρθα από τον Πιερικό στον ΠΑΟΚ το 1977, δηλαδή στον απόηχο του πρώτου πρωταθλήματος, κι έτσι κατά κάποιον τρόπο ήμουν ο συνδετικός κρίκος των δύο γενεών παικτών που έφεραν το πρωτάθλημα στη Θεσσαλονίκη. Έτυχε και κατακτήσαμε τον τίτλο τη σεζόν 1984-85, γιατί στην πραγματικότητα έπρεπε να τον κατακτήσουν νωρίτερα. Η ομάδα ήταν δεμένη γιατί οι περισσότεροι παίκτες αγωνιζόμασταν πολλά χρόνια μαζί. Αποδίδαμε καλό ποδόσφαιρο και ήμασταν αποφασισμένοι, κυρίως όμως ήμασταν όλοι μια οικογένεια.

Θυμάμαι φυσικά πολύ έντονα εκείνη τη χρονιά. Σε ένα από τα πρώτα παιχνίδια τραυματίστηκα κι έμεινα εκτός γηπέδου για περίπου τέσσερις μήνες. Επέστρεψα στον ημιτελικού Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα, που κερδίσαμε με 4-0 και είχα πετύχει με ανάποδο ψαλίδι το 2-0. Από την πτώση στο έδαφος, τραυματίστηκα σοβαρά, σταμάτησε η αναπνοή μου, και μεταφέρθηκα αμέσως στο νοσοκομείο. Στο πρωτάθλημα εκείνη τη χρονιά αγωνίστηκα σε 17 ματς και πέτυχα οκτώ γκολ.

Η ομάδα φέτος έχει πολύ καλό προπονητή και ρόστερ. Υπάρχουν αυτό που λένε παίκτες-προσωπικότητες. Το ευτύχημα είναι ότι η ομάδα χτίστηκε πριν από τρία χρόνια, κάτι στο οποίο μοιάζει με τη δική μας που κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1985. Κι εκτός από αυτό, έχει ακόμα μία ομοιότητα με τη δική μας ομάδα, ότι έπρεπε να κατακτήσει το πρωτάθλημα νωρίτερα.

Κώστας Μαλιούφας, πρωτάθλημα 1985

Το 1984 έγινε αλλαγή προπονητή και στον πάγκο του ΠΑΟΚ κάθισε ο Αυστριακός Σκότσικ. Είχαμε ένα αξιόμαχο σύνολο και τη σεζόν πριν από εκείνη του πρωταθλήματος είχαμε κάνει μια πολύ καλή ευρωπαϊκή πορεία, αφού αποκλειστήκαμε από τη Μπάγερν Μονάχου στα πέναλτι.

Κάναμε πολύ σκληρή προετοιμασία, με τρεις προπονήσεις την ημέρα, τρέξιμο στην ανηφόρα κ.α. Αποκτήσαμε καλή φυσική κατάσταση και αυτό φάνηκε στη διάρκεια του πρωταθλήματος, αφού σε πολλούς αγώνες καταφέραμε να σκοράρουμε μετά το 80ο λεπτό.

Κομβική για την πορεία προς την κατάκτηση του τίτλου, θεωρώ πως ήταν η εκτός έδρας νίκη με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, με γκολ που πέτυχε με κεφαλιά ο Πάπριτσα. Από εκεί κι έπειτα, συνεχίσαμε με άλλο αέρα ως το τέλος. Το πρωτάθλημα κρίθηκε μία αγωνιστική πριν το τέλος. Αντιμετωπίσαμε τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη και ο αγώνας έληξε χωρίς σκορ. Την ίδια μέρα, ο Παναθηναικός έφερε ανέλπιστη ισοπαλία 2-2 με τον υποβιβασμένο Πιερικό κι έτσι μαθηματικά κατακτήσαμε τον τίτλο.

Θυμάμαι τον κόσμο να μας περιμένει στο αεροδρόμιο, αυτό που ζήσαμε ήταν μια μέθη. Φαίνεται όμως ότι μείναμε σε αυτό, γιατί λίγες μέρες αργότερα χάσαμε στον τελικό Κυπέλλου από τη Λάρισα, αγώνα στον οποίο μείναμε με δέκα παίχτες λόγω της αποβολή του Βασιλάκου.

Είμαι πολύ χαρούμενος για την φετινή επιτυχία της ομάδας, αυτό που συμβαίνει στον ΠΑΟΚ είναι ευλογία. Τα τελευταία δύο-τρία χρόνια ο κορμός των παικτών έχει παραμείνει ίδιος κι επίσης ο Ιβάν Σαββίδης δεν χαλάει κανένα χατίρι στον προπονητή και την ομάδα. Ο ΠΑΟΚ έχει ανέβει επίπεδο κι αυτό δεν αμφισβητείται από κανέναν. Πρέπει να συνεχιστεί η καλή δουλειά, ώστε να ανέβει ακόμη περισσότερο.

Περισσότερα από το VICE

Υπέροχα Εγκαταλελειμμένα Κτίρια της Ελλάδας στο Instagram

Εικόνες από την 6 de Maio, την πιο Hardcore Γειτονιά της Λισαβόνας

«Δεν σας Χάλασε Κωλόγαυροι» - Ο Μονόλογος του Χάρη Φραγκούλη για τον Πανιώνιο