Δέκα Μέρες σε Ένα Ησυχαστήριο: Καταλαβαίνεις ότι το Παράκανες Όταν Ζητάς το Κινητό σου Πίσω

Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς σεξ, ναρκωτικά και rock 'n' roll. Στη συνέχεια, αφαιρέστε τα τσιγάρα και το αλκοόλ από την εξίσωση. Επίσης, βγάλτε και το κρέας έξω. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ας υποθέσουμε ότι δεν επιτρέπεται ούτε η ομιλία και το διάβασμα σε αυτόν τον κόσμο. Αυτή είναι η πραγματικότητα σε ένα ησυχαστήριο για Βιπασάνα και εκεί υπάρχει μόνο ένα πράγμα που μπορείς να κάνεις: να διαλογίζεσαι.

Η πρακτική της Βιπασάνα λέγεται ότι είναι η ίδια τεχνική διαλογισμού που χρησιμοποίησε ο Βούδας, για να επιτύχει πνευματική φώτιση και να φτάσει στη νιρβάνα. Υπάρχει εδώ και περίπου 2.500 χρόνια και η εξάπλωσή της είναι παγκόσμια, ακόμη κι αν ο δάσκαλός της δεν είναι πλέον μαζί μας στη Γη. Ο Βιρμανός δάσκαλος της Βιπασάνα, S. N. Goenka, απεβίωσε το 2013, αλλά η σοφία του είναι ζωντανή στις ηχογραφήσεις και τα βίντεο, στα οποία έχουν αποκλειστική πρόσβαση όσοι βρίσκονται σε ένα ησυχαστήριο όπου εφαρμόζεται η πρακτική.

Παράλληλα με τις περιστασιακές ερωτήσεις που έχεις δικαίωμα να κάνεις σε έναν (ζωντανό) δάσκαλο στο τέλος μιας μεγάλης ημέρας χωρίς τους συνήθεις περισπασμούς, τα πολυμέσα που διαθέτει ο Goenka είναι ένα από τα λίγα διαλείμματα από τη λεγόμενη «ευγενή σιωπή» - παρεμπιπτόντως, αυτό σημαίνει μια σιωπή στην οποία συμπεριλαμβάνεται η απαγόρευση των χειρονομιών, η οπτική επαφή και ο εκφραστικός χορός.

Παρόλα αυτά, η ιδέα να περάσω δέκα ολόκληρες μέρες ευγενούς σιωπής βαθιά στο πευκοδάσος της βόρειας Καλιφόρνια ήταν μια ενδιαφέρουσα προοπτική. Σε τελική ανάλυση, αν ο Leonard Cohen μπορούσε να διαχειριστεί πέντε ολόκληρους μήνες στην απομόνωση ως βουδιστής μοναχός -κερδίζοντας το όνομα «Jikan», το οποίο μεταφράζεται περίπου ως «η σιωπή μεταξύ δύο σκέψεων»-, τότε ίσως είχε έρθει η ώρα να ακολουθήσω το παράδειγμά του. Ίσως ήταν η ώρα να κλείσω το στόμα μου και να ανοίξω το μυαλό μου.

Σε αντίθεση με τον Jikan, δεν ήταν ο στόχος μου ο προσηλυτισμός. Παρόλο που η Βιπασάνα έχει βουδιστική προέλευση, ο Goenka στο βίντεο λέει ότι τη θεωρεί μια κοσμική τεχνική, οπότε δεν τίθεται θέμα προσηλυτισμού στον Βουδισμό. Στην ουσία ζητά να δεχτείς μόνο δύο ιδέες: Πρώτον, ότι όλα πρέπει να περάσουν. Δεύτερον, ότι ο δρόμος προς την ευτυχία είναι ο χαιρετισμός αυτής της είδησης με γαλήνη.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε, ωστόσο, ότι η Βιπασάνα δεν είναι ένα διανοητικό κήρυγμα. Αντίθετα, πρόκειται για την παρατήρηση του σώματός σου και των αισθήσεων που προέρχονται από και μέσα σε αυτό, σε ένα επίπεδο σχεδόν μικροσκοπίου.

Οι τρεις πρώτες ημέρες του προγράμματος είναι αφιερωμένες στον διαλογισμό Αναπάνα, το να παρατηρείς δηλαδή μονάχα την αίσθηση που δίνει η αναπνοή σου, η οποία μπαίνει και βγαίνει από τη μύτη σου. Όλη αυτή η ρινική παρατήρηση αποδεικνύεται χρήσιμη την τέταρτη μέρα, όταν εισάγεσαι στη Βιπασάνα και το πλέον οξυμένο μυαλό σου είναι ελεύθερο να εξετάσει ολόκληρο το σώμα σου.

Είναι μια περίεργη εμπειρία των αισθήσεων, που είναι σχεδόν συνώνυμη με το να νιώθεις σέξι. Αν και τις περισσότερες φορές, όταν κάποιος σου λέει, «Μετακίνησε σιγά-σιγά το σώμα σου, από το κεφάλι ως τα δάχτυλα των ποδιών, παρατηρώντας κάθε αίσθηση», δεν είναι νεκρός τα τελευταία πέντε χρόνια.

Φυσικά, δέκα δύσκολες μέρες σιωπής δεν επηρεάζουν όλους με τον ίδιο τρόπο. Πολλοί από αυτούς που γνώρισα στο ησυχαστήριο μου είπαν -την τελευταία μέρα, φυσικά, όταν επιτρέπεται ξανά η ομιλία- ότι βρήκαν την εμπειρία βαθιά θεραπευτική και ότι ένιωσαν να γιατρεύονται ψυχικές πληγές που καταπίεζαν για χρόνια.

VICE Video: Τα Οργανωμένα Ταξίδια στο Διάστημα Είναι οι Καλύτερες Διακοπές που Μπορείς να Κάνεις

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Προσωπικά, οι παρατεταμένες περίοδοι μακριά από τον πολιτισμό μού φαίνονται εξαιρετικά βαρετές και μου προκαλούν πανικό. Α, και απογοήτευση: υπήρχαν στιγμές όπου απλά ήθελα να κλέψω έναν μαρκαδόρο από την τουαλέτα και να ξεκινήσω να γράφω πράγματα σε χαρτοπετσέτες.

Εν τω μεταξύ, ο τύπος που καθόταν αριστερά μου έβρισκε τον διαλογισμό τόσο συγκλονιστικό, που συχνά έβγαζε ήχους λες και είχε επαναλαμβανόμενους, συγκλονιστικούς οργασμούς. Φέρτε μου και εμένα ό,τι πήρε ο κύριος, παρακαλώ.

Στο τέλος, καθώς έφευγα από το ησυχαστήριο, ένιωθα να έρχεται μια αλλαγή μέσα μου. Ήμουν γεμάτος με μια αίσθηση χαράς και δέους. Ο κόσμος ήταν στα χέρια μου. Το πρόσωπό μου φωτίστηκε με μια ζεστή λάμψη. Επιτέλους μου έδωσαν πίσω το κινητό μου.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Amuse.

Περισσότερα από το VICE

Κωνσταντή, τι θα Έκανες αν Είχες Πατέρα ΜΑΤατζή;

Νεοναζί και Καλόγριες στη «Μεγαλύτερη Νεοναζιστική Πορεία» της Ευρώπης

Προσπάθησα να Μην Κάνω Καθόλου Σκουπίδια για μία Εβδομάδα στην Αθήνα