Τα Βίαια Ηλεκτρονικά Παιχνίδια Ενδέχεται να μας Κάνουν Καλό

To άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Tonic.

Οι αντιδραστικοί θέλουν να πιστέψετε ότι τα βίαια βιντεοπαιχνίδια προκαλούν βία στην πραγματική ζωή. Αλλά η άποψή τους είναι τεμπέλικη και προϊόν ευκολίας. Υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία για να τη στηρίξουν και όσα υπάρχουν προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από ανεπαρκή έρευνα.

Αντιθέτως, υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία που λένε ότι τα video games και ειδικά τα First Person Shooters (παιχνίδια πρώτου προσώπου που πυροβολείς ό,τι κινείται, σαν το Call of Duty και το Battlefield), μπορούν να σας βοηθήσουν να αναπτύξετε συγκεκριμένα τμήματα του εγκεφάλου σας και να συνδεθείτε με άλλους ανθρώπους.

Προτού μιλήσουμε για αυτό, ας θέσουμε επί τάπητος τον αναπόδεικτο ισχυρισμό ότι το ψηφιακό πιστολίδι κάνει τους gamers να αναζητούν πραγματικό αίμα.

Σε μελέτη του 2014, ο Christopher Ferguson, καθηγητής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο Stetson στη Φλόριντα και η ομάδα του πραγματοποίησαν δύο μελέτες για τη βία στα μέσα επικοινωνίας. Η πρώτη εξέτασε τη σχέση ανάμεσα στη βία στο σινεμά και τα ποσοστά ανθρωποκτονιών στις ΗΠΑ, από το 1920 έως το 2005, ενώ η δεύτερη εξέτασε τα ποσοστά της νεανικής βίας σε σχέση με την έκθεση σε βίαια βιντεοπαιχνίδια τα τελευταία 20 χρόνια. Η πρώτη διαπίστωσε ότι ενώ υπήρχε τη δεκαετία του '50 ένας μικρός συσχετισμός μεταξύ της κινηματογραφικής βίας και της βίας στην πραγματική ζωή, δεν υπήρχε κανένας συσχετισμός για το υπόλοιπο του αιώνα. Τα βίαια εγκλήματα μειώθηκαν ακόμη και όταν αυξήθηκε η μετάδοση βίαιων περιστατικών στην τηλεόραση. Η δεύτερη μελέτη διαπίστωσε ότι ενώ οι έφηβοι από 12 έως 17 ετών εκτίθονταν σε πιο βίαια βιντεοπαιχνίδια, ο αριθμός των βίαιων εγκλημάτων μειώθηκε. Ο συνδυασμός δημιουργεί σοβαρή αμφιβολία για τον ισχυρισμό που θέλει να είμαστε επιρρεπείς στη μίμηση όσων βλέπουμε στην οθόνη.

Η έρευνα του Ferguson αμφισβητεί επίσης την εγκυρότητα των ερευνών που διαπιστώνουν ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στα βιντεοπαιχνίδια και τη βία. Προσπάθειες να αναπαραχθούν τέτοιες μελέτες γενικά δίνουν αντικρουόμενα αποτελέσματα. Είναι πιθανό τα βίαια παιχνίδια ακόμη και να περιορίζουν τη βία, δίνοντας στους παίκτες μια διέξοδο για την επιθετικότητά τους ή κρατώντας πιθανώς βίαιους ανθρώπους στο σπίτι τους. Γράφοντας για την US News and World Report νωρίτερα, ο Ferguson αντιτάχθηκε στον ισχυρισμό του γερμανού υπουργού Εσωτερικών Thomas de Maizière, ότι τα βιντεοπαιχνίδια «βοήθησαν στην έμπνευση» της τραγικής μαζικής δολοφονίας της 22ας Ιουλίου στο Μόναχο.

Όπως είπε ο Ferguson: «Αυτό το επεισόδιο ακολουθεί ένα αρκετά γνωστό μοτίβο. Ένας πολιτικός ή ένας αστυνομικός ανακαλύπτει ότι ένας νεαρός άνδρας, δράστης ενός φρικτού εγκλήματος, έτυχε επίσης να παίζει βίαια βιντεοπαιχνίδια (όπως κάνουν όλοι οι νεαροί άνδρες) και συνδέει τα δύο σε δημόσια δήλωση. Τα μέσα ενημέρωσης αποφασίζουν να διαχειριστούν την χωρίς απόδειξη εικασία ως κάτι κοντά στην πραγματικότητα και αρχίζει ο νέος πανικός για την ηθική των βίαιων βιντεοπαιχνιδιών».

Φυσικά, τα μέσα ενημέρωσης δεν έχουν ποτέ παρουσιάσει ένα ξεκάθαρο μήνυμα για την ασφάλεια των βίαιων video games. Μερικές ιστορίες λένε ότι δεν προκαλούν βία, άλλες ότι προκαλούν, άλλες λένε με σαφήνεια ότι κανένας δεν γνωρίζει. Και όπως δείχνουν τα δύο πρωτοσέλιδα της Daily Mail τα συμπεράσματα αλλάζουν πλευρά με την παραμικρή μελέτη:

Ενώ λοιπόν ο κόσμος συνεχίζει να συζητά για την ηθική της ψηφιακής βίας, ερευνητές συγκεντρώνουν αδιάσειστα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τα περίπλοκα βιντεοπαιχνίδια κάνουν καλό στον εγκέφαλό σας.

Φέτος τον Ιούλιο, για παράδειγμα, έρευνα που διενεργήθηκε στο νεοϋορκέζικο πανεπιστήμιο Shanghai διαπίστωσε ότι τα βιντεοπαιχνίδια δράσης μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση των οπτικών κινητικών δεξιοτήτων των παικτών. Η μελέτη είχε δύο πρωτεύοντα ευρήματα: σε σχέση με τους νέους παίκτες (νουμπάδες που λέμε), οι πεπειραμένοι παίκτες είχαν ταχύτερους χρόνους αντίδρασης όταν χειρίζονταν λογισμικό προσομοίωσης οδήγησης και οι συμμετέχοντες στην έρευνα που έπαιζαν το περίφημο multiplayer FPS Unreal Tournament για μια περίοδο έξι μηνών, βελτίωσαν τις οδηγικές τους δεξιότητες περισσότερο από εκείνους που έπαιζαν Mario Kart. Το FPS video game ήταν στην πραγματικότητα πιο αποτελεσματικό από ότι ένα arcade παιχνίδι οδήγησης στη βελτίωση των κινητικών δεξιοτήτων που απαιτούνται όταν είμαστε στο τιμόνι. Πιθανώς αυτό οφείλεται στην πολυπλοκότητα των FPS που απαιτούν από τους παίκτες να κινούνται γρήγορα και να παίρνουν άμεσα αποφάσεις σε τρισδιάστατους κόσμους - ή να πεθαίνουν ψηφιακά, ακούγοντας στα ακουστικά τους online φίλους τους να φωνάζουν «noooooob!».

Ένα άλλο θετικό αποτέλεσμα τέτοιων παιχνιδιών εμφανίζεται σε μελέτη του 2015, η οποία έγινε από τον ερευνητή John Velez του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Τέξας. Η έρευνα διαπίστωσε ότι παίζοντας videogames με άλλους -και ειδικά παιχνίδια μάχης που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη- οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν πιο κοινωνικοί στην πραγματική τους ζωή. «Το ομαδικό παιχνίδι φαίνεται να έχει μεγαλύτερη επίδραση στη μείωση της επιθετικότητας προς άλλους ανθρώπους» είπε ο Velez στις ειδήσεις. Πρακτικά, η έρευνα διαπίστωσε ότι παίζοντας μαζί με έναν άλλον συμπαίκτη τα Halo: Reach και Time Splitters—και τα δύο FPS— οι παίκτες δρούσαν με μεγαλύτερη συμπάθεια προς τους άλλους. Στη διάρκεια της μελέτης, προσφέρθηκε στους παίκτες η ευκαιρία να τρομάξουν τους αντιπάλους τους με ένα δυνατό και ανεπιθύμητο θόρυβο στον πραγματικό κόσμο. Οι παίκτες είναι πιο πιθανό να αποδέχονταν την προσφορά εάν έπαιζαν μόνοι τους. Εκείνοι που ήταν σε ομάδες ήταν ευγενικοί ο ένας προς τον άλλον και ήταν ευγενικοί προς τους αντιπάλους τους, τους οποίους προσπαθούσαν να σκοτώσουν μέσα στο παιχνίδι.

Το γεγονός ότι οι gamers είναι πραγματικά αξιοπρεπείς άνθρωποι μπορεί να εξηγήσει ακόμη μία από τις μελέτες του Ferguson, που εξέτασε περισσότερα από 300 παιδιά σχολικής ηλικίας και διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε κανένας ουσιαστικός συσχετισμός μεταξύ των βίαιων παιχνιδιών και του bullying ή άλλων αντικοινωνικών συμπεριφορών.

Ο Ferguson δεν είναι ο μόνος που βλέπει έτσι τα πράγματα. Το 2013, για παράδειγμα, 230 ακαδημαϊκοί υπέγραψαν μια επίσημη επιστολή παραπόνων προς την Αμερικανική Ένωση Ψυχολογίας, ζητώντας να επανεξετάσει και να αποσύρει τις μεροληπτικές της ανακοινώσεις για τα βιντεοπαιχνίδια, καθώς έχει καταγγείλει τα βίαια video games βασιζόμενη σε αδύναμα αποδεικτικά στοιχεία.

Μπορεί να θέλουμε να παίξουμε βίαια βιντεοπαιχνίδια όχι για να γίνουμε βίαιοι στην πραγματική ζωή αλλά για να αποκτήσουμε την αίσθηση της επίτευξης στόχων, υποστηρίζει η βρετανίδα ψυχολόγος Berni Good που ειδικεύεται στην κυβερνοψυχολογία, την επιστήμη που εξετάζει το πώς οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με την τεχνολογία. «Ένα πράγμα που διαπιστώνουμε και που το υποστηρίζει και η έρευνα, είναι πως αυτές οι εμπειρίες, στις οποίες οι άνθρωποι συνδέονται με χαρακτήρες στα video games, βοηθούν ιδιαιτέρως όσους δεν έχουν απαραιτήτως ένα καλό κοινωνικό δίκτυο» λέει η Good. «Βλέπουμε την επίδρασή των παιχνιδιών, στα οποία οι παίκτες μπορούν να ταυτιστούν με τους χαρακτήρες και το σενάριο, στη συναισθηματική ευημερία τους, ειδικά εάν οι ίδιοι είναι απομονωμένοι».

Ως παράδειγμα, υποδεικνύει το The Last of Us, ένα παιχνίδι τρόμου όπου σκοτώνεις ή σκοτώνεσαι, καθώς ο κόσμος έχει γεμίσει ζόμπι. Σε ένα σημείο του παιχνιδιού, αναφέρεται ότι ένας βασικός χαρακτήρας, η Ellie, έχει κακοποιηθεί. «Εάν ένας παίκτης είχε μια παρόμοια εμπειρία, πιθανότατα θα νιώθει πως δεν μπορεί να μιλήσει για αυτήν σε άλλους». Αλλά το κατάλληλο παιχνίδι μπορεί να έχει θεραπευτική αξία: Οι παίκτες μπορούν να δουν τον χαρακτήρα τους να επιβιώνει και να ευημερεί. Μπορούν να δουν την αξία της επιμονής. Αυτό μπορεί να κάνει τον κόσμο να «ανοιχθεί», μέσω αυτού που οι ψυχολόγοι αποκαλούν φαινόμενο άρσης αναστολών. «Το φαινόμενο άρσης αναστολών, είναι σαν όλοι να έχουν πιει κάνα δυο ποτήρια κρασί –το κοινωνικό λιπαντικό αρχίζει να επιδρά και μπορούν να γίνουν ειλικρινείς και ευθείς», λέει η Good.

Η Good απορρίπτει την άποψη ότι η δολοφονία ζόμπι στα video game κάνει τους ανθρώπους να θέλουν να πάρουν τα όπλα στην πραγματική ζωή. «Ο κόσμος γνωρίζει τη διαφορά ανάμεσα στο εικονικό και το πραγματικό του περιβάλλον», λέει.

Συνεπώς, μπορεί τα βίαια βιντεοπαιχνίδια να είναι καλά για εμάς; Φαίνεται πολύ πιθανό. Μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της εγκεφαλικής λειτουργίας και των χωροταξικών-κινητικών δεξιοτήτων μας και σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να βοηθήσουν τους κοινωνικά «κλειστούς» ανθρώπους να «ανοιχτούν». Επιπλέον, τα video games γίνονται όλο και περισσότερο ικανά στο να βοηθήσουν να ανοίξει μια ειλικρινής συζήτηση γύρω από σοβαρά θέματα, όπως οι ψυχικές νόσοι, η κατάθλιψη και ο αυτισμός.

Μείνετε ήσυχοι: Κανένας δεν σας λέει ότι πρέπει να παίξετε βίαια βιντεοπαιχνίδια. Αλλά η έρευνα λέει ότι αν θέλετε, μπορείτε να το κάνετε. Και θα είστε μια χαρά. Καλό βόλι.

Περισσότερα από το VICE

Έτσι Ξεπέρασα την Ψυχολογική μου Εξάρτηση από την Κάνναβη

Είμαστε η Γενιά που θα Δει Όλους τους Ζωντανούς Θρύλους να Πεθαίνουν - Ζωή σε Λόγου Μας

Γιατί οι Πολιτικοί Μιλάνε σαν να Ποστάρουν στο Facebook