Η Ομάδα Graffiti 1UP Συζητά τις Δυσκολίες του να Είσαι Γυναίκα σε μια Ανδροκρατούμενη Σκηνή

Η 1UP είναι μια από τις πιο γνωστές ομάδες graffiti στον κόσμο και κατάγονται από το Βερολίνο. Το όνομά τους σημαίνει "One United Power" και είναι γνωστοί για ιδιαίτερα φιλόδοξες πράξεις – εγκαταλελειμμένα πλοία έξω από την Αθήνα ή ολόκληρα βαγόνια του U-Bahn στο Βερολίνο.

Είμαι fan της δουλειάς τους εδώ και πολύ καιρό, έτσι άδραξα την ευκαιρία να πάω σε μια προβολή του "Martha: A Picture Story" - ένα ντοκιμαντέρ που καταγράφει τη ζωή της φωτογράφου Martha Cooper και ανάμεσα σε άλλα, την πρόσφατη δουλειά της με τους 1UP.

Για μένα, η Martha είναι είδωλο. Ήταν από τις πρώτες φωτογράφους που παρουσίασαν στον κόσμο τη σκηνή graffiti της Νέας Υόρκης, μέσω του λευκώματός της, του 1984, "Subway Art". Στα 75 της πλέον ακόμα ακολουθεί και φωτογραφίζει ομάδες graffiti, κι έχει γίνει ηρωίδα της αντικουλτούρας.

Θεωρητικά το ντοκιμαντέρ είναι για τη Martha, στην πραγματικότητα όμως εξετάζει τον ρόλο των γυναικών στην αντικουλτούρα. Όπως φαντάζεται κανείς σε αυτές τις σκηνές κυριαρχούν άντρες, κάτι που έπρεπε να ξεπεράσει και η Martha, και η Αυστραλέζα σκηνοθέτις του ντοκιμαντέρ, Selina Miles.

Καθώς βλέπαμε το ντοκιμαντέρ σε μια αίθουσα γεμάτη τύπους με μπουφάν North Face και πόλο Ralph Lauren, μου φάνηκε παράξενο που είχαν έρθει τόσοι άντρες σε μια ταινία για ένα φεμινιστικό είδωλο. Για πολλούς σε αυτή την ανδροκρατούμενη σκηνή, η Martha είναι γνωστή ως γιαγιά του graffiti. Αναρωτήθηκα αν αντιλαμβάνονταν κι εκείνοι την ειρωνεία.

Αργότερα παρακολούθησα μια συζήτηση μεταξύ της Selina Miles και μια γυναίκα, μέλος της ομάδας 1UP που μίλησε ευθέως γι’ αυτή την ειρωνεία. Η παρατήρησή της μετατράπηκε σε μια ευρύτερη συζήτηση για το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα στη σκηνή του graffiti. Ήταν μια συναρπαστική, αποκαλυπτική συζήτηση και την κατέγραψα. Μπορείς να διαβάσεις παρακάτω τι ειπώθηκε.

Selina: Ποιο είναι το ποσοστό γυναικών με τις οποίες έχεις κάνει graffiti; Ας πούμε, από τα 100 άτομα πόσες θα ήταν γυναίκες;

Μέλος 1UP: Με βάση την εμπειρία μου θα έλεγα δέκα γυναίκες στα 100 άτομα.

Selina: Κάποιοι άντρες μπορεί να μη συναντήσουν ποτέ γυναίκα graffiti writer.

Μέλος 1UP: Όταν γνωρίζουμε νέα άτομα ως ομάδα, σχεδόν πάντα μιλάνε στους άντρες για να συζητήσουν τι θα κάνουν, όχι σε μένα. Τις περισσότερες φορές με ρωτάνε αν κρατάω τσίλιες και εγώ λέω «όχι, κάνω graffiti» και εκπλήσσονται. Κάποιοι είναι φιλικοί, αλλά πάντα υπάρχει μια σεξιστική δομή που τους ενθαρρύνει να μιλάνε με τους άντρες.

Είναι πρόβλημα και καταναλώνει πολλή ενέργεια. Εγώ για παράδειγμα θέλω να ζωγραφίζω, να κάνω δράσεις, να διασκεδάζω με τους φίλους μου και να ζω μια ωραία εμπειρία. Αλλά πάντα είναι και μια σύγκρουση μεταξύ αντρών και γυναικών. Κανείς δεν λέει «δεν επιτρέπονται γυναίκες, πάρε δρόμο», αλλά η φάση είναι «δεν μπορείς να τρέξεις τόσο γρήγορα όσο εμείς, γι’ αυτό σε παρακαλούμε μη συμμετέχεις».

Ίσως, επίσης, για μια γυναίκα φωτογράφο να ήταν πρόβλημα αλλά εσύ έχεις status κι έτσι νομίζω ότι είναι αλλιώς. Έχεις αποκτήσει φήμη και οι graffiti writers μπορούν να έχουν κέρδος από τις φωτογραφίες σου. Είναι ένα άτομο απ’ έξω και εκείνοι αποκτούν φήμη μέσα από τις υπέροχες εικόνες σου. Έτσι πιστεύω πως αν είσαι ήδη καλή φωτογράφος με κάποιο status και φήμη, δεν τους νοιάζει αν είσαι γυναίκα.

Selina: Είναι σαν σχέση συνεξάρτησης. Υπάρχει επίσης ένα στοιχείο στο graffiti που ελκύει άτομα που δεν έχουν κοινωνικές δεξιότητες. Πολλοί απ’ όσους συναντάς απλώς δεν ξέρουν πώς να μιλήσουν στις γυναίκες. Δεν έχουν γυναίκες στη ζωή τους ή γυναικεία πρότυπα – πιστεύουν πως είναι κάτι άλλο, κόσμοι που συγκρούονται και υπάρχει μια γνωστική ασυμφωνία «κάνει graffiti αλλά είναι γυναίκα… δεν μπορεί να είναι και τα δύο».

Δεν έχει να κάνει με τη σωματική διάπλαση, διότι έχω δει άντρες που δεν κάνουν με την καμία για graffiti. Δεν είναι τόσο απαιτητικό που αν είσαι μικροκαμωμένη και γυναίκα δεν μπορείς να το κάνεις. Ξέρω πολλές γυναίκες που είναι πολύ πιο αδύνατες, πιο γρήγορες και καλύτερες από τους άντρες οπότε η φάση δεν είναι, «δεν θα μπορείς να σκαρφαλώσεις εκείνον τον φράχτη και θα μας βάλεις σε κίνδυνο».

Επιβίωση στη Μόρια του COVID

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Μέλος 1UP: Ο κόσμος του graffiti ακόμα ιεραρχείται με βάση το ποιος κάνει καλύτερα graffiti. Ποιος είναι αισθητικά καλύτερος ή ποιος κάνει τις μεγάλες, δύσκολες δράσεις όπως βαγόνια ή ολόκληρα τρένα. Αλλά είναι ιδιαίτερα δύσκολο για μια γυναίκα να βρει τη θέση της εκεί επειδή δεν είσαι εσύ ο ήρωας. Τις μεγάλες δράσεις τις κάνουν άντρες. Ή μια ομάδα ολόκληρη, αλλά βλέπουν μόνο τους άντρες.

Νομίζω πως η εξιδανίκευση ενός ατόμου είναι προβληματική. Όταν κάποιος κάνει μια πολύ καλή δράση, ένα πολύ καλό βίντεο ή οτιδήποτε του αποδίδουν σεβασμό, η εξιδανίκευση ενός ατόμου είναι προβληματική επειδή πάντα υπάρχει μια ομάδα από πίσω. Το έχουν δουλέψει πολλοί άνθρωποι αλλά στο τέλος, ένας είναι ο ήρωας και είναι συνήθως άντρας.

Selina: Αυτή είναι η ιστορία των 1UP: Θέλουν να απορρίψουν τον έναν ήρωα και να είναι μια κολεκτίβα που δεν προβάλλει μεμονωμένα ονόματα. Αυτό με τράβηξε σ’ αυτούς εξαρχής. Είστε οι μόνοι, νομίζω, που απορρίπτετε αυτή την έννοια και γι’ αυτό είστε τόσο αποτελεσματικοί και μπορείτε να κάνετε τόσα πολλά πράγματα. Γι’ αυτό τόσοι άνθρωποι ενδιαφέρονται για αυτά που κάνετε και μπορείτε να κάνετε σημαντικά πράγματα.

Μια υποσημείωση:. Όταν έκανα ένα ντοκιμαντέρ με drone στην Αθήνα δεν επρόκειτο να χρησιμοποιήσω το πραγματικό μου όνομα. Είχα ένα ψευδώνυμο που είχα βρει για πλάκα, επειδή σε μια συνέντευξη κάποιος με έγραψε λάθος ως Steve Mills. Από τότε οι φίλοι μου, μου κάνουν πλάκα και θα χρησιμοποιούσα αυτό. Αλλά όταν το είπα σε κάποια από τα κορίτσια της 1UP μου είπαν «Selina, δεν υπάρχει πρόβλημα αν δεν θέλεις να χρησιμοποιήσεις το όνομά σου. Αλλά αν βάλει όνομα, φρόντισε να ξέρει ο κόσμος ότι είσαι γυναίκα».

Μέλος 1UP: Ναι, το συζητήσαμε. Βάλε ψευδώνυμο, δεν μας νοιάζει, αλλά να είναι γυναικείο όνομα. Πολλά βίντεο γίνονται από άντρες ή δίνουν credit μόνο στους άντρες. Σκέφτηκα πως θα ήταν καλό να βάλεις το αληθινό σου όνομα επειδή έκανες πολλή δουλειά. Είμαστε κι εμείς στο βίντεο, οπότε για μας είναι credit.

Selina: Δεν είναι ειρωνικό ότι κάποιος έκανε λάθος και με έκανε άντρα. Το βρήκα αστείο και το υιοθέτησα ενώ μετά εσείς, τα κορίτσια, είπατε «ΟΧΙ». Τέτοια μικρά πράγματα αρχίζεις να τα προσέχεις κάποια στιγμή. Νιώθω πως τα κορίτσια στην ομάδα 1UP χρειάζονται περισσότερη προβολή. Κάθε φορά που βλέπω ένα βίντεο που δείχνει ένα κορίτσι να κάνει twerking αλλά όχι graffiti, το στέλνω πίσω και λέω «δεν αρκεί, δεν θέλω να βλέπω τέτοια πια».

Μέλος 1UP: Υπάρχει οπτική, αντρική ή γυναικεία, αλλά το καλό είναι ότι μπορούμε να το συζητήσουμε και να πούμε «όχι κορίτσια που κάνουν twerking» και να τραβάς όταν ένα κορίτσι κάνει graffiti.

Selina: Περιμένω ένα βίντεο όπου οι γυναίκες θα κάνουν graffiti και σέξι άντρες θα είναι τα σεξουαλικά αντικείμενα.

Μέλος 1UP: Άλλο ένα πρόβλημα με τα βίντεο για το graffiti είναι ότι δεν φαινόμαστε, φοράμε κουκούλες και έχουμε καλυμμένα πρόσωπα. Μοιάζουμε με άντρες. Και τι να κάνω δηλαδή; Να φορέσω φόρεμα για να καταλάβουν ότι είμαι γυναίκα; Οπότε αυτό είναι άλλο ένα πρόβλημα, ότι μοιάζουμε με αγοράκια. Μια φορά ζωγραφίζαμε στο Βέλγιο και σε κάτι φωτογραφίες στο Insta κάποιος έγραψε «υπάρχουν νάνοι και γίγαντες στην ομάδα σας;».

Μέλος 1UP: Πρόσφατα συνεργαστήκαμε με κάποιους στη Βαρκελώνη που κάνουν hand-mixed markers και έκαναν ένα στα χρώματα του ουράνιου τόξου για το 50ό Pride. Οπότε ζωγραφίσαμε ένα ολόκληρο βαγόνι και κάναμε πολλά έργα ΛΟΑΤΚΙ+ στους δρόμους. Για το βίντεο αυτό εισπράξαμε πολλά αρνητικά σχόλια, ηλίθια σχόλια που λέγανε «το graffiti δεν είναι γκέι» και «αν σε δούμε θα σου πετάξουμε πέτρες» – τέτοια βίαια σχόλια. Αυτό χτύπησε ένα ευαίσθητο νεύρο. Αλλά νομίζω ότι καλό είναι να έχεις πολιτική συνείδηση. Είμαστε μια ομάδα graffiti και μας αρέσει να ζωγραφίζουμε αλλά μας ενδιαφέρουν περισσότερο κοινωνικά προβλήματα όπως η ομοφοβία, ο σεξισμός και ο ρατσισμός, έτσι τα σκεφτόμαστε περισσότερο και προσπαθούμε να ασχολούμαστε με αυτά στα βίντεό μας και στην τέχνη μας γενικά.

Selina: Είναι πολύ αντισυμβατικό για τη σκηνή του graffiti. Καιρός ήταν κάποιος να μιλήσει γι’ αυτά και να χρησιμοποιήσει αυτή την πλατφόρμα για θετικά μηνύματα.

Μέλος 1UP: Έχουμε την αίσθηση ότι μπορούμε να αγγίξουμε κόσμο μέσα από τη δουλειά μας κι αυτό είναι πολύ σημαντικό αυτή την εποχή.

Οι συνεντεύξεις τροποποιήθηκαν για λόγους έκτασης και σαφήνειας.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE AU

Περισσότερα από το VICE

Βόμβες και Ανθρώπινα Οστά: Η Δράση των Μπράβων του Πειραιά

Φωτογραφίες Ζευγαριών που Φιλιούνται για Πρώτη Φορά Μετά την Καραντίνα

Κινδυνεύει με Απέλαση Μαροκινή Τρανς Γυναίκα Μετά Από Απόρριψη Αιτήματος Ασύλου