Νύχτωσε στη Θεσσαλονίκη και μια πόλη ζει στον απόηχο όσων συνέβησαν στο ντέρμπι της Τούμπας – όλοι έξω στον δρόμο, στα καφενεία, στις πιάτσες των ταξί συζητούν για την εισβολή του Ιβάν Σαββίδη στο χορτάρι και το πρωτάθλημα. Κάπου ανάμεσα στους οπαδικούς σλανγκ μονολόγους των αθλητικών ραδιοφώνων και στη ροή των timeline, υπάρχουν κι εκείνοι που μιλούν για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς, που κρατούνται στην Τουρκία. Από εκεί θα πιαστούμε, ενόσω η βροχή κάνει τα πράγματα λίγο χειρότερα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πέντε λεπτά από τον Βαρδάρη, στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, εξελίσσεται μια παράλληλη πραγματικότητα. Μία ώρα πριν τα μεσάνυχτα, αναχωρεί η αμαξοστοιχία 601 για Αθήνα. Με αυτό το τρένο θα ταξιδέψουν όλη τη νύχτα οι φαντάροι της δεύτερης σειράς του 2018, ώστε να παρουσιαστούν, νωρίς το πρωί, στα Κέντρα Νεοσυλλέκτων στα νότια. Η «σειρά» είναι μικρή, μας λένε, περίπου εμβόλιμη. Ελάχιστοι είναι οι 18άρηδες, οι περισσότεροι είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία και θα υπηρετήσουν στον Στρατό μετά από τις σπουδές. Είναι κοντοκουρεμένοι και «ψάρακες». Τους συνοδεύουν γονείς με σφιγμένα χαμόγελα - κάποιοι συγκινούνται. Κι υπάρχουν, επίσης, οι φίλοι, αγόρια και κορίτσια, που δεν σταματούν τα πειράγματα.
Άσχετα με την επιθυμία κάποιου να καταταγεί ή όχι στον Στρατό (τα ποσοστά των νέων που θεωρούν παρωχημένο θεσμό τη θητεία και παίρνουν αναβολή, αυξάνονται σταθερά τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα), η βραδιά πριν από την παρουσίαση στο Κέντρο είναι οριακή για όσους το κάνουν. Οι νέοι σήμερα έχουν ταξιδέψει, πολλοί έχουν ζήσει μόνοι ως φοιτητές, θα μπορούν ήδη από τη διαδρομή ακόμη να μιλήσουν στο Skype με τους δικούς τους. Όμως, σήμερα στον σταθμό υπάρχουν όλα τα συστατικά μιας σχεδόν ρετρό σκηνογραφίας, παραδόξως όχι γλυκερής, αλλά κάπως γλυκιάς και ανάγλυφης.
«Δεν μπορώ να πω ότι είμαι εντελώς άνετος, ένα τσίμπημα το έχω. Θέλω, όμως, να ζήσω αυτήν την εμπειρία», είπε ο Δημήτρης Γωνιάδης, 24 ετών. Οι φίλοι του κρατούσαν ένα πανό, που έγραφε με χιούμορ «Γώνι, μη φεύγεις γιατί με αγχώνει». «Διανύουμε μια δύσκολη συγκυρία με την υπόθεση των δύο στρατιωτικών στον Έβρο, όμως όλα θα πάνε καλά», είπε ο Δήμος Αντζάκης, 27 ετών. Και οι δύο πρόκειται να παρουσιαστούν στη Λαμία και από εκεί αμέσως στην Κύπρο. Αργότερα, μια παρέα θα ανάψει καπνογόνα στην αποβάθρα, τα κορίτσια θα δώσουν μια τελευταία αγκαλιά, οι φίλοι θα ανάψουν το τελευταίο τσιγάρο στο στόμα του «ψάρακα». Ένα κορίτσι θα γράψει με κραγιόν στο τζάμι «καλή θητεία, να προσέχεις», κι οι κολλητοί θα δέσουν ένα ρολό χαρτιού υγείας στο βαγόνι, για να ξετυλιχτεί σε αυτό το παράταιρο ξεπροβόδισμα. «Δεν είναι πάντα τόσο ήσυχοι», λέει ο σταθμάρχης. Στην αναχώρηση άλλων «σειρών» μηχανάκια μαρσάρουν δίπλα στα βαγόνια, ακούγονται γηπεδικά συνθήματα με τύμπανα, ορισμένα τσακάλια τοποθετούν στις ράγες κέρματα για να τα πατήσει το τρένο και να πλατύνουν σαν αυγά μάτια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το τρένο φεύγει στις 11. Ο καπνός από τα βεγγαλικά διαλύεται. Στον σταθμό απλώνεται μια αφόρητη ερημιά. Η ζωή μας θα μπορούσε να είναι μια σειρά μικρών αποχαιρετισμών.Δείτε περισσότερες φωτογραφίες:
Περισσότερα από το VICEΦωτογραφίες που Πρόλαβε να Βγάλει Ένας Εισβολέας σε Ρωσικές Μυστικές Εγκαταστάσεις«Απόγνωση. Αυτό» - Ο Σταμάτης και η Κατερίνα Μετανάστευσαν στα 56 τους για να Βρουν ΔουλειάΜια Βάρδια στην Εντατική, στα Τελευταία Λεπτά Ενός ΑσθενήΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.