Je hebt een lange dag achter de rug, denk je. Om half zeven uur brulde je wekker je uit je slaap. Je sleepte je nog half slapende lijf een uur vroeger dan gewoonlijk naar je werk om nog snel die documenten die je baas nodig had voor zijn ontbijtmeeting voor te bereiden. Het enige moment waarop het zonlicht vandaag op je gezicht viel was toen je vijf minuten het kantoor uitglipte om even heen en weer te lopen naar de AH To Go om lunch te halen. Die at je vervolgens met één hand op terwijl je met een vinger van je andere hand als een op je toetsenbord aan het tokkelen was in een poging je door een schijnbaar oneindige reeks mails te werken. Een klodder chilisaus viel uit je broodje, recht op de entertoets. Verdomme. Als je je na een uur overwerken – zucht, de derde dag op rij – eindelijk doorheen die torenhoge stapel facturen bent, snel je naar het station, waar je drie kwartier wacht op je trein die vertraging heeft – alweer.
Advertentie
Maar hoe stressvol je kantoorbaan ook lijkt, het verbleekt in vergelijking met de mentale en fysieke toestand van een overwerkte chef. Koks werken lange shifts waarin ze tot 's avonds laat bikkelen boven een dampend fornuis, in een kleine ruimte waarin ze moeten goochelen met scherpe messen, hete kookplaten en eindeloze vragen van de bediening.Lees verder op Munchies.