Welkom bij de jongste groep ultras van Europa

Achter een reclamebord langs het veld van Lanaken VV staat een groepje kinderen. Ze kijken niet naar de wedstrijd, maar naar de kleine tribune rechts van ze. Daar maakt een ander groepje jongens van tussen de 11 en 16 jaar een boel herrie. Ze steken siervuurwerk af, slaan op een trommel, springen op en neer en zingen liedjes over Lanaken VV.

Welkom bij Lanaken Youth, de jongste groep ultras van Europa.

Ik hoorde in december voor het eerst over dit groepje, toen iemand die ik volg op Twitter erover tweette. “Het Instagram-account Lanaken Youth is echt één van m’n favorieten. Dat zijn echte ultras met megafoons, vuurwerk, tifo, trommels, stoere kleding etc…maar ze zijn maar met 5 man ofzo. Heerlijk om te zien“, zei De Kruikenzeiker. Het bleek een uitstekende tip, en sindsdien ben ik Lanaken Youth gaan volgen op Instagram.

Op de filmpjes en foto’s van het account gaat een groepje van een stuk of tien jongens helemaal uit hun plaat om Lanaken VV te steunen. De club komt uit in de kelder van het Belgische amateurvoetbal, maar dat interesseert de jongens geen zak. Zo steken ze volop rookpotjes en fakkels af, hebben ze eigen T-shirts met ‘Ultras Lanaken’ erop en gebruiken ze megafoons om door te schreeuwen. Het Instagram-account bestaat nu iets meer dan een jaar en de jongens maken van elke thuiswedstrijd van Lanaken VV een feestje.

Halverwege december stuur ik de jongens een berichtje, om te vragen of ik een keer langs mocht komen om een wedstrijd met ze te beleven. “Fucking vet,” krijg ik terug. Op de vraag bij welke wedstrijd ik het beste langs kan komen, zijn ze duidelijk: “18 januari gaan we een zieke actie doen. Altijd herres bij ons.”

Een maand later zit ik met een fotograaf in de auto. Het is een paar uur rijden naar Lanaken, dat vlak over de grens met België ligt, tussen Genk en Maastricht. Onderweg lees ik op Wikipedia dat er zo’n 25.000 mensen wonen. Er staat ook een kopje “bekende inwoners” op de pagina. Zo leer ik dat Eric Gerets, voormalig trainer en voetballer, in Lanaken is geboren. Ook presentator Ruben Nicolai en een seriemoordenaar genaamd Jan Caubergh komen er vandaan.

Als we het terrein van Lanaken VV op rijden, is de avond al gevallen. Het parkeerterrein staat vol auto’s. Zelfs een veldje dat naast de club ligt is voor de gelegenheid omgetoverd tot een parkeerterrein. Volksmuziek schalt uit de kantine. Bij de entree van de club zit een vriendelijke dame. “Waar is dat voor?”, zegt ze als ze onze apparatuur ziet. Als ik vertel dat we een reportage komen maken over Lanaken Youth, staat ze erop dat we geen entree (zes euro per persoon) betalen. “Jullie zijn meer dan welkom,” zegt ze.

Het is druk in de kantine van Lanaken VV, waar van alles door elkaar zit, van kleine meisjes tot opaatjes. Maar de jongens van Lanaken Youth zijn nergens te bekennen. Dan sturen ze een berichtje: “Wij zijn op de tribune.” Rondom het veld staan twee tribunes. Een lange aan de kant van de kantine en een kleine aan de overkant, ter hoogte van de middencirkel. Daar zie ik drie jongens staan. Ik loop erheen, over het veld dat erbij ligt als een pas geploegde akker. “Kijk uit hè, dat zijn de echte fanatiekelingen,” zegt een oudere man als ik richting de tribune loop.

De drie jongens grijnzen van oor tot oor. Ze stellen zich voor als Doriano, Dante en Diaz. “Welkom,” zegt Doriano. “Er komen straks nog wel wat jongens bij, dan zijn we met tien of zo.” Hij is een van de oudsten en de leider van de groep. Ik had verwacht dat de leeftijd boven de zestien zou liggen, maar die ligt een stuk lager. Doriano is zestien, de rest tussen de dertien en vijftien. De jongens zijn gekleed als echte Europese ultras. Zo draagt Diaz een vissershoedje en een jas van Stone Island. Op een reclamebord hangt een shirt van de groep, met het logo van Fred Perry erop.

Terwijl de andere jongens druk in de weer zijn met het klaarleggen van vlaggen, een trommel en vuurwerk, legt Doriano uit hoe Lanaken Youth is ontstaan. Het begon allemaal doordat de drie vaak samen naar wedstrijden van Lanaken VV gingen kijken. “Genk is hier ook dichtbij, en zoiets wilden wij ook wel doen met vrienden,” legt Doriano uit. De fanatieke supporters van Racing Genk zijn hun grote voorbeeld, daar baseren de jongens hun liedjes ook op. “Een beetje schreeuwen, een beetje gek doen, dat is hoe wij zijn,” zegt Dante. “Wij zijn helemaal gek. Dat vinden wij leuk.”

Rivalen heeft de groep helaas niet, omdat er geen andere fanatieke supportersgroepen zijn op dit niveau van het Belgische amateurvoetbal. “Dat vinden we wel jammer, want dan zouden we kunnen knokken,” zegt Dante voor de grap. De andere jongens lachen. Ze steken wel vuurwerk af, maar geknokt hebben ze nog niet. Hun beste actie was er een waarbij ze meer dan tien fakkels afstaken. “Toen had iedereen in Lanaken het erover,” zegt Doriano. Op de middelbare school in Lanaken volgt iedereen het Instagram-account van de groep. Een week voor mijn bezoek is er zelfs een groundhopper vanuit Nederland langsgekomen.

“We zijn niet goed genoeg om het eerste team te halen, dus dan moeten we maar supporteren,” zegt Dante. De doeken maken de jongens zelf. De verf, megafoons en het vuurwerk betalen ze door af te wassen en klusjes te doen. De trommel kregen ze na een oproepje in de krant. Een oudere dame die vroeger in een orkest zat, had er nog eentje liggen. De jongens leggen oude pallets op elkaar om onderaan de tribune een verhoging te maken, waarop ze kunnen staan tijdens de wedstrijd. Het vuurwerk ligt al klaar en bestaat uit siervuurwerk. “Het bestuur van de club wil geen harde knallen,” zegt Dante.

Dan is het tijd voor de spelersopkomst. “Herres!”, roept Diaz. De oudere jongens steken een paar rookpotjes en fakkels af, terwijl de jongere jongens op de trommel slaan en door de megafoons schreeuwen. “Wij zijn van Lanaken!”, roepen ze keihard. De rook blijft een beetje hangen in de overdekte tribune, wat in combinatie met de fakkels voor een echte ultras-sfeer zorgt. De jongens zijn niet met veel, maar ze maken er echt wat indrukwekkends van.

Na de spelersopkomst schreeuwt vooral Diaz door een van de twee megafoons. “Lanaken VV, olé olé!” Een jongen met een eng clownsmasker op ondersteunt hem met een kleinere megafoon. De groep heeft ook een paar Engelse liedjes ingestudeerd (“Everywhere we go! Lanaken boys, making all that noise!”). Af en toe laten ze een alarm afgaan met de megafoons, waar ze dan heel hard doorheen schreeuwen. Aan de overkant van het veld staan oudere leden en supporters van Lanaken VV rustig te kijken naar de wedstrijd.

“Ik ben schor! Kan iemand water halen?”, roept Dante na een tijdje. Een van de jongens sprint naar de kantine. FC Racing Boxberg, de tegenstander van vandaag, komt al snel op 0-1. Het lijkt de jongens niet te boeien, want ze gaan onverstoord door. De jongens zingen met zijn allen “Wij zijn van Lanaken!”, op het deuntje van het liedje van Pipi Langkous, als opeens de 1-1 valt. De groep gaat helemaal uit z’n plaat, vooral Diaz rent schreeuwend op en neer. Iemand steekt een voetzoeker af.

Tijdens de hele wedstrijd kijkt een groepje kinderen naast de tribune met grote ogen naar de groep van Lanaken Youth. Zij willen graag bij de groep horen, maar ze zijn nog te jong. Daarom staan ze netjes naast de tribune. “Het is schitterend wat ze doen. Hier kom ik voor kijken,” zegt een jongen die Sam heet. Hij heeft zelf ook eens gevraagd om lid te worden van de groep, maar werd afgewezen. “Ze zijn heel streng, misschien mag ik er later bij. Maar ik ben niet boos. Het zijn toffe jongens.”

Aan het einde van de eerste helft gaat er een golf van vreugde door de groep heen. Jay, een jongen van elf die kennelijk een grote status heeft in de groep, is gearriveerd. Hij is buiten adem. Hij moest eten met familie, waardoor hij later is. “Jay! Hakken!”, roepen de andere jongens, waarna Jay begint te hakken op de beat van de trommel. De vader van de reservekeeper van Lanaken VV komt ook de tribune op lopen, om een kijkje te nemen. “Mooi hè,” zegt hij. “Ze brengen wat ambiance en vuurwerk, heel goed.” Dat de man een muts op heeft van Standard Luik, vinden de jongens maar niks. “Lelijke muts!”, schreeuwt iemand door een megafoon.

Op het veld vallen intussen doelpunten als rijpe appeltjes. Lanaken komt op 2-1, dan scoort Boxberg de 2-2, waarna Lanaken 3-2 maakt, om vervolgens de 3-3 van Boxberg te incasseren. Zo stevent de wedstrijd af op een gelijkspel. In blessuretijd krijgt Lanaken VV een vrije trap. “Als deze er in gaat, hè,” zegt Diaz. De bal wordt voorgegeven. Een speler van Lanaken spring op en zet zijn hoofd tegen de bal. Met een boog valt die zomaar in het doel. De jongens van Lanaken Youth rennen uit enthousiasme gillend het veld op. Ze omhelzen elkaar en beginnen meteen weer te zingen. “JAAA!”, schreeuwen ze door de megafoons. Dan fluit de scheidsrechter af. Lanaken VV heeft gewonnen.

Na de wedstrijd komen de spelers van Lanaken VV de jongens van Lanaken Youth uitgebreid bedanken voor hun steun. Ze hurken eerst voor de tribune, en springen dan samen met de supporters op. “De jongens staan altijd paraat met vuurwerk,” zegt een speler. “Toppers zijn het.” Dan gaat Lanaken Youth met het elftal mee naar de kleedkamer, om een feestje te bouwen. Ze zetten een paar liedjes in, waarop de spelers meezingen. “Lanaken VV olé olé!”, klinkt het. Dan krijgen de supporters een applaus van de spelers. “Bedankt boys!”, zeggen ze, waarna Lanaken Youth de kleedkamer verlaat.

Terwijl de spelers in de kleedkamer de boxen aanzetten en biertjes opentrekken, lopen de jongens van Lanaken Youth weer voldaan en lachend naar buiten om al hun spullen op te ruimen. “Bedankt dat je langs bent gekomen,” zegt Doriano. Ik bedank de jongens voor de mooie avond. We zijn voor deze reportage al bij een hele hoop harde kernen geweest. Lanaken Youth is piepjong en niet heel groot, maar qua sfeer zit het zeker goed.

Zie hieronder of op onze Instagram meer foto's van de dag met Lanaken Youth:

Dit is een verhaal uit De Twaalfde Man, de serie van VICE Sports over fanatieke supporters. Zie hier alle verhalen uit deze serie.

Naast onze geschreven verhalen en video's hebben we nu ook een podcast: De Wereld van VICE Sports. De afleveringen zijn hier te luisteren bij Apple of hier op Spotify: