Seks, dood en social media op de jaarlijkse porno-awards

Ergens na de uitleg over hoe je een prijswinnende anale seksscène maakt, maar voor Lil Wayne het podium bestormde om te zeggen dat hij was gestorven en in de hemel was, werd er dit jaar tijdens de AVN Awards – ook wel de Oscars van de porno-industrie genoemd – eventjes stilgestaan bij de sterflijkheid van de mens en de vergankelijkheid van het leven.

Afgelopen zaterdag werd de uitreiking gehouden in het Hard Rock Casino in Las Vegas. Greg Lansky, van pornoproducent Tushy, Vixen en Blacked Studio’s, nam de prijs voor beste regisseur in ontvangst. Hij gaf een kort dankwoord om vervolgens producent Kevin Moore te vragen om in zijn plaats te spreken. Moores vrouw, August Ames, maakte afgelopen december op 23-jarige leeftijd een einde aan haar leven.

“Ik voel me niet op mijn gemak hier,” zei Moore, producer bij Evil Angel. “Ik voel me niet op mijn gemak met het applaus, want dat verdien ik niet. Ik heb haar tekortgedaan. Ik heb haar familie tekortgedaan. Daar moet ik mee leven. Maar falen is geen optie meer. Er mag nooit meer een AVN Awards zijn met een herdenking voor jonge vrouwen.”

Moore bedoelde daar niet alleen zijn eigen vrouw mee, maar ook Shyla Stylez, Olivia Nova en Yurizan Beltran. Zij stierven ook allemaal in de afgelopen drie maanden. Toen een vijfde actrice, de 23-jarige Olivia Lua, op 18 januari stierf in een afkickkliniek, tweette Moore: “Dit is een crisis geworden.”

Moore kondigde in zijn speech de oprichting van het August Project aan, wat ondersteuning moet bieden aan acteurs in de industrie. Hij had ook een boodschap voor de mensen die online kritiek hadden gegeven op zijn vrouw. Hij kreeg een staande ovatie nadat hij zei: “Het is jouw lichaam. Het is jouw keuze. Geen manager, geen producent, geen bedrijf en zeker geen social media beslist wat jij doet met je lichaam.”

Veel mensen zeiden dat social media een rol speelde bij dood van Ames. Op 3 december werd ze het slachtoffer van online pestgedrag nadat ze op Twitter zei: “Welke actrice mij morgen vervangt voor @EroticaXNews, je speelt met een gast die ook gayporno heeft gemaakt, gewoon dat je het even weet. Ik kan alleen maar BS zeggen… Geven managers dan echt niet om degene die ze vertegenwoordigen?… Ik doe mijn huiswerk voor mijn lichaam.”

Deze tweet sneed een pijnlijk punt aan binnen de industrie. Aan de ene kant waren er degenen die vonden dat de acteurs altijd bepalen met wie ze seks hebben. Aan de andere kant vonden mensen dat de positie van Ames – dat mannen die ook seks hebben met andere mannen een “hoger risico” hebben op HIV en andere soa’s – een homofobe mythe in stand houdt over homo’s.

De boze reacties op haar tweet komen van binnen en buiten de industrie. Na de dood van Ames schreef Moore in een blog: “Ik schrijf dit om het glashelder te maken: deze pesterijen hebben haar leven beëindigd.” Hij sprak twee mensen in het bijzonder aan. De belangrijkste daarvan was pornoster Jessica Drake, die een tweet had geplaatst om haar LHBTQ-collega’s te steunen: “Acteurs, neuk wie je wil neuken… maar als je mensen afwijst op basis van het feit dat ze gayporno of iets in die richting hebben gemaakt, is je logica erg gebrekkig.”

Moore noemde ook Jaxton Wheeler, een acteur die zichzelf identificeert als panseksueel. Op vijf december stuurde hij de volgende tweet naar Ames: “De wereld wacht op je excuses, of het moment dat je een cyanidepil slikt. Een van beide of we komen het halen.” Op dat moment was Ames waarschijnlijk al dood, hoewel Wheeler dat niet wist. Ze verstuurde 4 december haar laatste tweet, precies om middernacht. Er stond simpelweg: “fuck y’all.”

Bekijk ook: 5 vragen die je altijd al wilde stellen aan een pornocameraman

Hoewel er geen duidelijke connectie is tussen de vijf recente doden – sommigen waren zelfmoord, anderen gerelateerd aan drugs en van sommigen is de oorzaak nog niet bekend – is het feit dat ze zo dicht op elkaar zaten wel opvallend. Het roept de vraag op of de industrie wel zijn plicht vervult om goed te zorgen voor jonge, kwetsbare actrices.

Toch gingen de AVN Awards, buiten de speech van Moore om, gewoon door met de normale gang van zaken. Markus Dupree won Male Performer of the Year en gaf een vermakelijke overwinningsspeech. Angela White was de grote winnaar van de avond en won Female Performer of the Year en nog dertien andere prijzen.

De AVN Awards is de climax van de vierdaagse AVN Adult Entertainment Expo, een beurs die ongeveer gelijkstaat aan opgesloten zitten in een pop-up pornoreclame. De acteurs hebben het zo gezellig met elkaar dat veel mensen naar huis gaan met wat sommigen de AVN-griep noemen. Alana Evans zorgde voor een van de hoogtepunten dit jaar. Ze was laatst in het nieuws doordat ze had gezegd dat ze een trio met Donald Trump en Stormy Daniels had afgewezen. Ze schopte dit jaar een man verkleedt als Trump in z’n ballen voor de stand van cams.com. “Ik weet zeker dat veel mensen Donald in zijn kruis getrapt willen zien worden”, vertelde Evans me lachend na afloop, “dus ze moeten zich maar gewoon inleven in mijn voet.”

Onder de broeierige, hedonistische sfeer schuilde een hele andere ondertoon. T-shirts ter nagedachtenis aan August Ames, waarvan er duizend waren betaald en verspreid door Moore, werden door veel fans en acteurs gedragen. Op sommige shirts stond de tekst ‘Never Forget’, op andere shirts stond een verwijzing naar haar laatste tweet: ‘Fuck Y’all’.

In privégesprekken vertelden veel acteurs dat ze zich zorgen maken om het verwoestende effect dat de noodzaak om actief te zijn op social media had op hun mentale gezondheid. In de nasleep van de recente sterfgevallen vertelde Tasha Reign – een pornoster die sinds acht jaar in de industrie werkt en voorzitter is van het Adult Performer Advocacy Committee – dat er “een donkere schaduw over onze industrie hangt. Ik en mijn collega’s zijn intens verdrietig.”

Reign vertelde dat acteurs in de industrie, en met name vrouwen, zich vaak eenzaam en anders voelen. Ze worden uitgescholden op internet en in het dagelijks leven komen ze in vervelende situaties terecht als ze bijvoorbeeld naar de bank gaan, een huis kopen of in een ziekenhuis belanden.

“Het maakt niet uit of je nou een straatprostituee, een escort of iemand die legale pornografie maakt. De manier waarop de wereld naar ons kijkt is verschrikkelijk,” zegt ze. “Je kan vreselijke dingen zeggen over ‘hoeren’ en dat pornoacteurs smerig zijn. Er is geen enkele andere groep in de samenleving die zoiets mee zou maken, maar om de een of andere domme reden gebeurt het in onze industrie wel.”

Reign is voorstander van het opzetten van een verplicht introductieprogramma voor jonge vrouwen die de industrie in komen. Ze vindt dat de toegestane leeftijd moet worden verhoogd van 18 naar 21. Ze geeft ook aan dat het moeilijk is om in te schatten hoe iemand reageert op het stigma dat bij het beroep hoort. “Ik weet niet hoe ik die jonge meisjes die mij mails sturen moet zeggen dat ik van mijn baan houd en dat het onderdeel is van mijn identiteit, maar dat ik het ze niet aanraad om ook te doen, omdat ik niet weet hoe stabiel ze mentaal zijn,” zegt ze.

Mike Stabile van de Free Speech Coalition is het ermee eens dat discriminatie een rol speelt bij het feit dat veel pornoacteurs de weg naar de gezondheidszorg niet vinden. Hij vergelijkt het met de situatie in de LHBTQ-gemeenschap de afgelopen eeuw. “Als je geestelijke gezondheidshulp zocht en zei dat je depressief was, zeiden zij: ‘Nou, dat komt omdat je homo bent, en als je die ziekte niet aanpakt, kunnen wij niks voor je doen,’” zegt Mike. “Als je met sekswerkers praat, krijg je precies hetzelfde verhaal als zij proberen te praten over depressie of verslavingsproblemen, of zelfs een gebroken been. De dokter zegt gewoon, ‘Het is niet mogelijk om gelukkig te zijn met dit beroep.’ Ik denk dat dat mensen ontmoedigt om hulp te zoeken.”

Kevin Moore heeft gezegd dat hij hoopt dat het August Project toegang biedt tot geestelijke hulp voor pornosterren en vertelde het publiek bij de AVN Awards dat er “hulp komt, zodat je iemand kan bellen als je op het randje van de afgrond staat.”

Het is een specifiek probleem voor de industrie, maar het is ook een breder probleem waar we allemaal in meedoen. De porno-industrie is een lachspiegel – het overdrijft onze karaktereigenschappen, maar laat ons ook reflecteren over onszelf. Het pesten van pornoactrices, de drang om ze publiekelijk belachelijk te maken, en de psychische schade die ze oplopen door een onbevlekte façade omhoog te houden op social media is ook een vervorming van de gevaren van rondhangen op het internet, vooral voor vrouwen.

“Je wil op social media overkomen alsof je succesvol en knap bent en plezier hebt in het leven,” zegt pornoster Riley Reyes tegen me in de lounge achter de kraam van iWantEmpire. “Iedereen past zijn of haar socialmediaprofiel aan om zo blij mogelijk over te komen en ik denk dat we daarbij niet alleen naar onze eigen omgeving kijken, maar ook naar onze fans. Dat is een extra druk om alles perfect te laten lijken.”

Ze vervolgde: “Een van de weinige positieve dingen aan de recente tragische gebeurtenissen, is dat mensen nu beginnen te praten over hun geestelijke gezondheidsproblemen. Ze durven nu aan hun fans en omgeving toe te geven dat hun levens niet perfect zijn. Iedereen heeft soms hulp nodig, want niemand leidt een perfect leven.”