Wat er gebeurt als je vriendin erachter komt dat je van trans vrouwen houdt

In plaats daarvan ging ze kapot, herinnert de 22-jarige Owen zich. Eerst moest ze huilen, daarna ondervroeg ze hem. Was hij homo? Gebruikte hij haar om hetero te lijken? Waarom had hij dit voor haar verborgen gehouden? Daarna werd ze gemeen. Ze ging het tegen hem gebruiken. Volgens Owen spotte ze meedogenloos met hem. Ze vroeg hem hoe teleurgesteld hij wel niet was omdat ze geen pik had. Hij was volgens haar “duidelijk bottom” en “moest goed geneukt worden”. Soms, als ze naast elkaar lagen, klom zij bovenop hem en deed ze alsof ze hem van achteren neukte.

Ze maakte het iets later uit. Hoewel ze niet zei waarom, weet Owen het wel. “Wat had mijn liefde voor trans vrouwen te maken met mijn liefde voor haar, een cisvrouw?”

Owen woont in de staat New York en heeft van kinds af aan geleerd om transgender mensen te respecteren. Maar door de schaamte die zijn vriendin hem liet voelen, begon hij aan zichzelf te twijfelen. “Ik probeerde meteen te veranderen, nadat ik me zes jaar lang goed over mezelf had gevoeld,” zegt hij. “Ik verwijderde meteen alle trans meisjes die ik volgde op Instagram en Twitter.” Hij hield ook op met naar trans porno kijken.

Maar dat hielp allemaal niet. “Het zorgde ervoor dat ik nog meer naar trans vrouwen ging verlangen,” zegt Owen. “Ik kon niet meer terug.”

Hij zou graag een relatie willen hebben met een trans vrouw. Maar dat gaat waarschijnlijk niet gebeuren. Hij weet niet echt waar hij trans vrouwen zou moeten ontmoeten en als zijn volgende vriendin weer een cisvrouw is, zal hij het waarschijnlijk weer geheim houden. Het trauma van de schaamte die zijn ex-vriendin hem liet voelen, heeft hem paranoïde gemaakt. Hij is bang dat hij volledig zal worden verbannen als iemand er weer achter komt.

Owen is een van de talloze mannen die zich tot trans vrouwen aangetrokken voelen, maar te bang zijn om daarvoor uit te komen. Ik schrijf hier al jaren over, maar die media-aandacht zorgt er zelden voor dat mannen uit hun schulp kruipen. Vorige maand had ik echter weer een interview met vier heteromannen die op trans vrouwen vielen, en dat leidde tot een stortvloed aan reacties van andere mannen die ervoor uitkwamen – via internet, via social media en in mails die ze me stuurden. Hun reden om het geheim te houden lijkt voor de hand liggend: een mix van homofobie en een angst om niet meer als mannelijk gezien te worden.

Maar er is nog een reden om je trans-amoureuze gevoelens te verbergen. En die reden is misschien nog wel heftiger, maar niemand heeft het erover. Ik heb het zelf ook vaak meegemaakt sinds ik in transitie ging – en ik zag het onlangs weer terug in veel van de berichten die de mannen me stuurden naar aanleiding van mijn interview. Ze waren allemaal op dezelfde, verpletterende manier afgewezen door de cisvrouwen in hun levens.

Owens verhaal is het meest typische voorbeeld van deze afwijzing, en misschien wel het schadelijkste, maar het taboe op trans-verliefdheid is veel complexer dan zijn verhaal. De afwijzing komt niet altijd in de vorm van transfobie. Soms is het een kwestie van een misplaatste belangenbehartiging.

Allie, een 31-jarige cisgender vrouw uit Londen, zat in een open relatie en kwam erachter dat haar vriendje zich aangetrokken voelde tot trans vrouwen. In de eerste instantie was ze niet van streek. Allie heeft veel trans vrienden en beschouwt zichzelf als bondgenoot. Maar haar toewijding aan de trans gemeenschap begon haar begrip voor de geaardheid van haar vriendje te verstoren. Allie begon zich zorgen te maken dat haar partner een fetisjist was, die trans vrouwen als seksobjecten beschouwde – wat in de lhbt-gemeenschap een ‘chaser’ wordt genoemd.

Het is een afkorting voor ‘tranny chaser’ en staat voor mannen die stiekem trans vrouwen neuken en pornografische fetisj-fantasieën van ons maken: chicks met dicks die gemaakt zijn voor mannelijke consumptie. Dat is hoe we al tientallen jaren vaak worden behandeld door mannen. Veel trans mensen hebben geen empathie voor hen, en dat is begrijpelijk. Wij worden elke dag sociaal aangevallen, terwijl zij zich daar letterlijk voor verschuilen. De trans cultuur wordt gekenmerkt door veerkrachtigheid, maar chasers worden gekenmerkt door angst en een seksuele discretie die op zijn best tot eenzaamheid en op z’n slechtst tot geweld leidt.

“Ik was echt bezorgd. Ik dacht dat als je je specifiek aangetrokken voelt tot trans vrouwen, het in wezen betekende dat je trans vrouwen niet als compleet vrouwelijk beschouwt,” zegt Allie. “Ik las op het internet vaak dat iedereen die zich specifiek aangetrokken voelde tot trans mensen een chaser was, en dat chasers goor, vreselijk en objectiverend zijn.”

Allie werd niet direct boos op haar partner en wees hem niet meteen af. In plaats daarvan was het een stillere afwijzing, verspreid over een langere tijd. “Het kleine interne conflict dat ik had, was hard op weg om mijn relatie te verwoesten.”

Dat is het gevaar van alle mannen die zich aangetrokken voelen tot trans vrouwen bestempelen als chasers. Veel zijn gewoon hun geaardheid aan het ontdekken of willen eindelijk eerlijk zijn over wie ze zijn. Ze leven misschien wel met een depressie vanwege hun – redelijke – angst om ervoor uit te komen. De regelrechte afwijzing van alle mannen die uitdrukkelijk in trans vrouwen geïnteresseerd zijn, vervreemdt veel trans-amoureuze mannen ervan om voor hun geaardheid uit te komen of hun angsten te overwinnen. De mannen in dit artikel zijn geen chasers. Het zijn voorbeelden van mensen die een echte band met een trans vrouw willen. Hen afwijzen heeft alleen maar schade aangericht.

Allie realiseerde zich eindelijk hoe oneerlijk ze was. “Zoals veel imperfecte mensen die de wereld willen verbeteren, ben ik doordrenkt met een gevoel van morele verontwaardiging. Daardoor laat ik soms onbedoeld de mensen waarvoor ik zou willen opkomen niet zelf aan het woord.” Mensen zoals de trans vrouw met wie haar partner op dit moment aan het daten is: “Als zij zich in alle opzichten geliefd voelt voor wie ze is, waaronder haar trans-zijn, en ze het niet erg vindt dat mijn partner dat leuk vindt aan haar, wat heb ik daar dan mee te maken?”

Hoewel Allie het goed bedoelde, realiseert ze zich nu dat haar gedachten onjuist waren gebaseerd op het idee dat iedereen die van trans vrouwen houdt abnormaal is – een idee dat bijna net zo schadelijk is als denken dat trans vrouwen zelf abnormaal zijn.

“Het zijn twee kanten van dezelfde medaille,” zegt Allie. “En bij elkaar opgeteld wordt het verlangen naar trans vrouwen volledig tenietgedaan.”

Bij Lucas, een 40-jarige man uit Brazilië, heeft het ertoe geleid dat hij al heel lang depressief is. Hij voelt zich al sinds zijn tienerjaren aangetrokken tot trans vrouwen en heeft ook met hen gedatet, maar zowel zijn vrienden als familieleden weten daar niets van. In 2011 begon hij depressieve klachten te krijgen. Hij zegt zelf dat die zijn ontstaan omdat hij zichzelf “zolang heeft verstopt en niemand had om mee te praten over mijn aantrekking tot en relaties met trans vrouwen.” Zijn klachten waren op dat moment nog wel beheersbaar.

In 2013 werd Lucas verliefd op Natasha, een trans vrouw. “Toen we elkaar ontmoetten, zat zij in de prostitutie en was ik een klant,” zegt hij. “We werden vrienden en gingen samen naar de film en naar bars – gewoon dingen die elk stel doet.” Het was de gelukkigste tijd van zijn leven.

Toen hij een jaar met Natasha had gedatet, was Lucas het zat om zich te verstoppen. Hij vond het noodzakelijk om dit steeds belangrijker wordende onderdeel van zijn leven te delen met de andere vrouw van wie hij hield: zijn zus. Net als Owen hoopte Lucas dat zijn zus hem zou hem accepteren voor wie hij was. Maar in plaats daarvan werd ze woedend. Ze zei dat ze niet kon begrijpen waarom “hij dit haar en de familie aandeed,” zegt hij. Ze bedreigde hem, zei tegen hem “dat hij zijn leven verwoestte” en dat de hele familie hem de rug zou toekeren als hij het niet met Natasha zou uitmaken. Hij geloofde haar. “Ik dacht dat ik de slechtste persoon ter wereld was, vanwege alles wat mijn zus zei.”

Lucas gooide zijn leven om en nam in de weken nadat hij met zijn zus had gepraat steeds meer afstand van Natasha. Maar Natasha was voor hem de ware, en het verscheurde hem om haar weg te duwen. Hij begon na te denken over zelfmoord – een gedachte die sindsdien niet meer is weggegaan. “Ik kon niet verder,” zegt hij. “Wat mijn zus heeft gezegd, heeft me voor het leven getekend. Ik heb zoveel spijt van de dag dat ik er met haar over heb gepraat.”

Tegenwoordig heeft Lucas een zoon. Hij vreest dat het een negatieve invloed op het leven van zijn zoon zou hebben als hij openlijk zou daten met trans vrouw. Hij zegt dat hij zijn gevoelens voor trans vrouwen drie keer in zijn leven met mensen heeft gedeeld, en dat het elke keer negatief werd ontvangen. “Het voelt gewoon alsof je alleen bent en er de rest van je leven zelf mee moet omgaan.”

Lucas was ooit een relatief gezonde, gelukkige, knappe, verliefde man. Terwijl zijn zus langzaamaan is vergeten wat ze zes jaar geleden heeft gezegd, worstelt hij nog steeds met zijn verlangen om dood te gaan. “Ik slik medicijnen om uit bed te komen en te gaan slapen,” zegt hij. “Ik wou echt dat de wereld anders was. Ik voel me een acteur in een soap en haat mijn personage en wat hij vertegenwoordigt.”