De eerste keer dat het me opviel was tijdens mijn les Engelse literatuur aan de VU. Een jongen haalde een literpak halfvolle melk uit zijn rugtas en zette die voor zijn neus op tafel. Ik vroeg: "Wat heeft dit te betekenen?" Hij antwoordde: "Gewoon, lekker wat melk erbij toch." Vanaf dat moment kon de theorie dat Nick Carraway homoseksueel zou zijn en verliefd op Gatsby me nog vrij weinig boeien. Ik kon alleen maar vanuit mijn ooghoeken staren naar de persoon die het draaidopje voor het gemak op het hoekje van zijn lessenaar liet liggen en zo ongeveer elke twee minuten zijn lippen om het ronde gaatje tuitte, om vervolgens zijn nek achterover te gooien en de uierdrank in de richting van zijn maag te laten vloeien. Een kwartier later was het pak leeg.Vanaf dat moment begon het me te achtervolgen. Ik zag een man van middelbare leeftijd een broodje warm vlees weghappen met een flink glas melk erbij. Ik betrapte een collega erop een melkje naar binnen te slokken bij zijn shoarma over de middag. Ik merkte het woord 'melk' tussen 'koffie' en 'kroket' op de bestellijst bij Van Dobben, op een trotse vierde plek, tussen de populairdere bestellingen (schelvislever en ossetong staan superonderaan).Een gevoel van diepe, mensonterende gruwel trok over mijn ruggengraat, en met mij over de ruggengraten van heel wat Vlaamse (en andere) immigranten in Nederland. Jullie beseffen het misschien niet, maar mensen die ouder zijn dan achttien en liters melk drinken per dag staan gelijk aan 'fucking eng'. Ik sta hier niet alleen in. In heel veel films worden melkdrinkende volwassenen ingezet als het ultieme wapen der griezeligheid. Kijk maar naar dit recente video essay van Jack Nugent. En naar onderstaande screenshots uit legendarische films, van A Clockwork Orange tot Inglorious Bastards: personages die melk drinken zijn totale psychopaten.Lees verder op Munchies.
Advertentie