We waren om een of andere reden aanwezig bij de finale van Sterren Springen

Voordat het SBS-programma Sterren Springen begon twijfelde ik nog of de verwachtingen die ik van het format had waargemaakt zouden worden. Zou het torenhoge niveau van hersenloosheid waar ik me na jaren tv-kijken zo comfortabel bij was gaan voelen ook dit keer weer worden behaald? Ik vreesde ervoor toen ik deelneemster Justine Pelmelay in een promofilmpje diepzinnig hoorde praten over het overwinnen van angsten en het verwerken van trauma’s door ze te delen met het Nederlandse publiek.

Gelukkig duurde dit onbehaaglijke gevoel niet lang. De eerste minuten van de eerste aflevering stelden me meteen gerust, toen actrice Liesbeth Kamerling zich na een week trainen achterover in het water liet vallen en dit door de jury zonder enige vorm van ironie beoordeeld werd met een acht. Ook dit keer had SBS me weer een vette kluif aan stompzinnig plezier in de schoot geworpen die ik de zaterdagen daarna gretig heb opgesnoept. Het was dan ook niet zo raar dat ik alles op alles zette om afgelopen weekend live de finale bij te wonen. Samen met drie andere Sterren Springen-fans zat ik daarom zaterdagavond op de tribune van de Tongelreep in Eindhoven.

Ondanks het feit dat de show om half negen begon werden we al om zes uur verwacht bij de Tongelreep. We waren iets te laat en dat bleek niet handig: de goede plekken waren al snel vergeven. Deze vrouw zat er waarschijnlijk al vanaf een uurtje of vijf en kwam in actie toen ze zich realiseerde dat ze haar superplek onbewaakt had achtergelaten omdat ze een zenuwplasje moest doen.

Het publiek mocht de tijd doden met heen en weer deinen en het meezingen van André Hazes-nummers. Dat ging uitstekend.

Ook ex-deelneemster Kelly van der Veer paradeerde uren voordat de show begon al rond het zwembad. Kelly heeft haar sterrenstatus de laatste tijd vooral te danken aan haar functie als transseksuele webcamgirl, wat haar moeiteloos door de kandidatenselectie heen hielp. Ze had een week eerder de halve finale niet overleefd omdat ze vlak voor haar sprong verkondigde een anderhalve salto van de driemeterplank te gaan doen, maar twintig seconden daarna tot ieders verbazing een zweefduik met schroef probeerde, waarna ze jammerlijk plat op haar buik terechtkwam. Kelly verklaarde “in de war te zijn met vorige week.” Prachtig! Maar wat ik eigenlijk zeggen wil: dit is hoe Kelly danst op het nummer Schatje mag ik je foto van de Gebroeders Ko.

En dit is hoe het eruitziet als je net iets langer dan de rest van het publiek je best doet op Hoofd, schouders knie en teen.

Om half negen was het dan eindelijk zo ver. Showtime.

Zo keek Sterren Springen-fan Duco (links) toen de presentatrice door de microfoon schreeuwde of WIJ OOK ZO GRAAG WILLEN DAT LIZA SIPS DOORGAAT??11!1!?? De vrouw voor hem was gedurende de hele show door het dolle van enthousiasme, wat hier niet zozeer te zien is aan haar gezicht, maar wel duidelijk wordt door het feit dat ze een verrekijker had meegenomen.

Ze had nog wel meer meegenomen. Snack a Jacks bijvoorbeeld. En borrelnootjes, cola, cola light, appels, water, een Nintendo DS, paprikachips, Dubbelfrisss, een kogelvrij vest en een klamboe. Al zijn die laatste twee dingen alleen gebaseerd op vermoedens.

Tijdens het tweede reclameblok snelde Sterren Springen-fan Lize naar de wc. De combinatie van een zware nacht, zenuwen en een temperatuur van een graad of 45 op de tribune zorgde ervoor dat haar AH to Go-salade van station Eindhoven op was komen borrelen en eruit moest.

Als snel na het reclameblok viel deze man me op. Of beter gezegd zijn kapsel. Dat was magisch en wonderlijk en sick en in totaal 23 foto’s waard. Kijkend naar een show als Sterren Springen realiseerde ik me dat een kapsel als dit tegenwoordig meer dan genoeg moest zijn voor een jarenlange carrière in de schijnwerpers. Iemand liet hier kansen liggen en ik was het niet.

De man met het kapsel was hier samen met een vriend en allebei vonden ze Sterren Springen een fantastisch programma. Ze keken iedere week. Een favoriet hadden ze niet, “maar je ziet wel heel duidelijk dat de één beter is dan de ander.”

Dit is hoe deze man een staande ovatie gaf.

Niet iedereen wist hoe hij hier verzeild was geraakt en wat het hele punt was. “Uiteindelijk gaan we toch allemaal dood,” moet deze man hebben gedacht toen het publiek op de stoelen klom na een anderhalve salto achterover van GTST-acteur Raynor Arkenbout.

Patty Brard had de finale niet gehaald, maar sprong die avond het water in om geld in te zamelen voor een goed doel. Hoe de logica achter dit verdienmodel precies werkt werd me niet duidelijk, maar ze staat hier in ieder geval bij te komen van haar sprong.

Uiteindelijk werd actrice Liza Sips onder luid gejuich tot winnaar uitgeroepen. “Echt verdiend,” hoorde ik meerdere malen om me heen, dus dat was dan denk ik ook zo.

Bij de uitgang stond de man met het sicke kapsel te roken. Ik vroeg hoe hij de avond had beleefd. “Al met al een hele speciale ervaring. Wat ik vooral leuk vind is dat je nu eens kunt zien wat er allemaal bij zo’n show komt kijken. Indrukwekkend, ook. Een indrukwekkende avond.” En zo was het.

TEKST: SANDER ROKS

FOTO'S: SANDER ROKS EN STEPHANIE LOPULISA