In onze nieuwe documentaire Too Young to Die volgen we onder andere de dertigjarige Amy de Schutter, die na een aantal zelfmoordpogingen en jaren van psychisch lijden een euthanasieverzoek indiende. Haar verzoek werd vorig jaar goedgekeurd, maar Amy leeft nog steeds.In haar boek Hoe men van een klaproos een monster maakt beschrijft Amy met een combinatie van dagboekfragmenten en bespiegelingen haar lange tocht door de psychiatrische hulpverlening. De tekst hieronder is een bewerkt fragment uit het boek.
Advertentie
Dagboek 01/08/2015
Advertentie
Ik zou dus nog twee artsen moeten overtuigen van mijn vraag om hun goedkeuring te krijgen en minstens één daarvan moest een psychiater zijn. Dit laatste was uiteraard niet onlogisch, maar voor mij was het een heus struikelblok. Psychiaters en ik, wij hadden geen goede band gehad in het verleden. Ik haatte het dat ik verplicht naar een psychiater moest gaan om daar om goedkeuring te bedelen. Ik had enorm veel wantrouwen en ging er eigenlijk gewoon liever niet naartoe. Te veel psychiaters hadden mij alleen maar meer lijden bezorgd door me op te sluiten of van het ene ziekenhuis naar het andere te sturen, van de ene afdeling naar de andere. Maar goed, het moest.Voor mij was het belangrijk dat het een vrouw zou zijn. Waarschijnlijk vooral omdat de meeste psychiaters die ik in de psychiatrie was tegengekomen mannen waren. De naam ULteam viel al snel en rond 10 september belde ik voor een afspraak. De eerstvolgende afspraak die mogelijk was, was 24 november en de tijd tussen de telefoon en de daadwerkelijke afspraak duurde eindeloos lang.Over het woord 'goedkeuring' sprak ik met die adviserende psychiater vaak. Zij vond het woord 'goedkeuring' niet goed, alsof ze mij zou moeten keuren voor iets. Ze vond het woord 'advies' veel passender in de context van een euthanasieaanvraag. Dat de adviserende artsen uitdrukken dat ze je willen helpen bij het sterven, ook al zouden ze je veel liever op een andere manier helpen. Ik snap haar redenering hierin wel, maar voor mij voelt het meer aan als een goedkeuring dan als een advies, waardoor ik toch blijf spreken van 'goedkeuringen'.
Advertentie