Πιο Ακροδεξιά Πεθαίνεις

Ο μακρύς και δύσκολος εκλογικός κύκλος που διανύσαμε ολοκληρώθηκε το βράδυ της Κυριακής με τη νέα μεγάλη εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας, που οδήγησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη πίσω στο Μέγαρο Μαξίμου, από το οποίο απουσίασε για έναν μήνα, κατά τη δεύτερη προεκλογική περίοδο.

Στον μεγάλο χαμένο των εκλογών, τον ΣΥΡΙΖΑ, το κλίμα είναι πολύ βαρύ. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι «παρών» και την επόμενη ημέρα, ετοιμάζει αλλαγές που κανένας δεν γνωρίζει επ’ ακριβώς και όλοι περιμένουν με αγωνία να ανοίξει τα χαρτιά του μέσα στην εβδομάδα.

Το ΠΑΣΟΚ σημείωσε μια μικρή άνοδο ανάμεσα στις δύο κάλπες και είναι μια χαρά χαρούμενο, ενώ το ΚΚΕ διατήρησε τα όσα κέρδισε την 21η Μαΐου, «εξαργυρώνοντας» στην κάλπη την καλή κοινωνική παρέμβαση που είχε την περασμένη τετραετία.

Με εξαίρεση τα τέσσερα παραδοσιακά κόμματα, στη Βουλή θα είναι ακόμα τέσσερα. Τα τρία, με σαφή αναφορά στην άκρα Δεξιά –που είναι η δεύτερη μεγάλη νικήτρια- ως πολιτικός χώρος, των εκλογών: Οι Σπαρτιάτες, η Ελληνική Λύση και η Νίκη. Τον κύκλο των κομμάτων της Βουλής, κλείνει η απροσδιορίστου πολιτικής τοποθέτησης, Πλεύση Ελευθερίας.

Έχει, ωστόσο, ενδιαφέρον να ρίξουμε μια ματιά στα κόμματα αυτά που κέρδισαν την κοινοβουλευτική τους εκπροσώπηση και για τα οποία λίγα γνωρίζουμε.

Στις εκλογές του Μαΐου, το κόμμα που ίδρυσε το 2017 ο επιχειρηματίας-δημοσιογράφος Βασίλης Στίγκας, δεν πήρε μέρος. Το έκανε, όμως, στις εκλογές της 25ης Ιουνίου και απέσπασε το 4,64%. Όχι, φυσικά και δεν μεσολάβησε κάποιο «θαύμα» μέσα σε ένα μήνα. Απλώς, το εν λόγω κόμμα είχε τη στήριξη του καταδικασμένου για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, πρώην χρυσαυγίτη, Ηλία Κασιδιάρη. 

Οι οπαδοί του, μετά από προτροπή του και αφού πρώτα έβαλε στα ψηφοδέλτια των Σπαρτιατών αρκετούς από μόρφωμα του, στήριξαν αυτό το υπερεθνικιστικό και υπερσυντηριτικό κόμμα, στέλνοντας το στη Βουλή, με 12 βουλευτές.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι οι Σπαρτιάτες είναι στην πραγματικότητα ο κεκαλυμμένος τρόπος που χρησιμοποίησε ο Κασιδιάρης για να αποκτήσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, μετά τον αποκλεισμό του κόμματος του από τον Άρειο Πάγο. 

Ο Κυριάκος Βελόπουλος, τα κατάφερε και πάλι. Μετά το 2019, μπόρεσε ξανά να εξασφαλίσει θέση για τον ίδιο και το κόμμα του στη Βουλή, συγκεντρώνοντας 4,44%, κερδίζοντας 12 έδρες. Η Βόρεια Ελλάδα αποτέλεσε και πάλι τη μεγάλη εκλογική «δεξαμενή» του, αφού εκεί συγκέντρωσε τα μεγαλύτερα ποσοστά του.

Το ενδιαφέρον στην ιστορία είναι ότι κατάφερε να ανταπεξέλθει τόσο στην πίεση που δέχθηκε από τη Νέα Δημοκρατία, όσο και από τη Νίκη, που επίσης είχε δύναμη στα «λημέρια» του. Για να τα καταφέρει, κατά την πρόσφατη προεκλογική περίοδο χρησιμοποίησε ακόμα πιο συντηρητική γλώσσα. Είχε, βλέπετε, σκληρό ανταγωνισμό στην ακροδεξιά «πολυκατοικία».

Ήταν το κόμμα-έκπληξη των εκλογών του Μαΐου, που έχασε την είσοδο του στη -βραχύβια- Βουλή για μερικές χιλιάδες ψήφους. Κατά τη δεύτερη προεκλογική περίοδο, τα «φώτα» της δημοσιότητας έπεσαν πολλές φορές πάνω στο φονταμεταλιστικό -όπως αρκετοί το χαρακτηρίζουν- χριστιανικό αυτό κόμμα, που έχει ως αρχηγό τον «τηλεστάρ» στη Βόρεια Ελλάδα, δάσκαλο Δημήτρη Νάτσιο.

Πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν για τη σχέση της Νίκης με μονές του Αγίου Όρους, που έχουν στενές σχέσεις με τον ρωσικό παράγοντα, αλλά και με παραεκκλησιαστικές οργανώσεις. Μάλιστα, αναγκάστηκε να παρέμβει ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, για να ξεκαθαρίσει στους πιστούς ότι η Εκκλησία της Ελλάδος δεν πολιτεύεται και δεν στηρίζει κανένα κόμμα.

Όπως αναφέραμε και παραπάνω, έχει ως βασική εκλογική «πηγή» τη Βόρεια Ελλάδα και συναγωνίστηκε σκληρά με τον Κυριάκο Βελόπουλο για την επικράτηση στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Έλαβε ποσοστό 3,63% και εξέλεξε 10 βουλευτές.

Πλεύση Ελευθερίας  

Το μονοπρόσωπο -επί της ουσίας- κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, παρά την απλόχερη βοήθεια που της προσέφερε μερίδα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, μπήκε «ασθμαίνοντας» στη Βουλή, κερδίζοντας το 3,17% των ψήφων και εκλέγοντας 8 βουλευτές.

Φαίνεται, όμως, ότι αυτό λίγο απασχολεί την αρχηγό του, αφού σε μια στιγμή ταπεινοφροσύνης, μας ενημέρωσε ότι η ίδια κάνει αντιπολίτευση για 100 βουλευτές (γιατί, άραγε, μόνο για τόσους λίγους;) και οι υπόλοιποι βουλευτές που «διόρισε» για 20 ο καθένας.

Πολιτικά, αποφεύγει να τοποθετηθεί στο φάσμα Αριστερά-Δεξιά, ξέρουμε ελάχιστα για τις πολιτικές της θέσεις, ενώ ο αρχηγοκεντρικός χαρακτήρας του κόμματος, προκαλεί μεγάλη ενόχληση σε ολόκληρη την Αριστερά -από την οποία προέρχεται- με αρκετούς πρώην συντρόφους της, να την τοποθετούν και αυτή στην άκρα δεξιά!

Εν κατακλείδι, η νέα Βουλή θα θυμίζει κάπως εκείνη της περιόδου 2012-2015. Μόνο που έχει μια ισχυρή, μονοκομματική και αυτοδύναμη κυβέρνηση και μια ανίσχυρη αξιωματική αντιπολίτευση. Η άκρα Δεξιά θα είναι παρούσα επί τρία και θα προσπαθεί να θέσει τη δική της, σκοταδιστική ατζέντα, με πρώτο στόχο τα κοινωνικά δικαιώματα. Στην εξίσωση θα πρέπει να μπει και ο παράγοντας Ζωή Κωνσταντοπούλου, που ως πρώην Πρόεδρος της Βουλής, έχει δικαίωμα να παρεμβαίνει όποτε θέλει στην Ολομέλεια.

Εμείς να ευχηθούμε καλή επιτυχία στον Κωνσταντίνο Τασούλα που -λογικά- θα επανεκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής και καλή δύναμη στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες. Θα τη χρειαστούν.

Περισσότερα από το VICE

«Έμεινα Χωρίς Οξυγόνο στη Ζώνη του Θανάτου» - Ο Μάριος Μιλά για την Ανάβασή του στο Έβερεστ

Ματωμένα MacBook και Μετρητά: Μέσα στους Βίαιους Server του Discord Όπου Νέοι Φλεξάρουν τα Εγκλήματά

Ο Γεράσιμος και Άλλοι 16 Κρατούμενοι Έγιναν Δωρητές Οργάνων Μέσα από τη Φυλακή

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.