Ένοικοι Διηγούνται τις πιο Ακραίες Ιστορίες από Airbnb

Η Airbnb είναι μια από αυτές τις εταιρείες-απομεινάρια της «χρυσής» εποχής της Σίλικον Βάλεϊ. Και οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- όλοι βιώσει το δικό μας μερίδιο άβολων καταστάσεων. Η Airbnb μάς θέτει απλά ερωτήματα: Τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις για ένα φθηνό δωμάτιο; Τι δέχεσαι να θυσιάσεις; Ως πού θα έφτανες;

Αλλά, ό,τι πληρώνεις παίρνεις.

Η αλήθεια είναι πως αυτά τα καταλύματα σπάνια είναι όντως φθηνά. Λαμβάνοντας υπόψιν τα επιπλέον χρήματα που ξοδεύεις όταν ταξιδεύεις από το οικονομικό Airbnb σου που είναι «φωλιασμένο σε μια καταπράσινη γειτονιά ακριβώς έξω από το οικονομικό κέντρο της πόλης» -σε ελεύθερη μετάφραση: στο γαμημένο πουθενά- ως οπουδήποτε χρειαστεί να πας, συν η ηθική αποζημίωση για το ότι θα πρέπει να μοιράζεσαι μια κοινόχρηστη πετσέτα με τέσσερις ακόμη ενοίκους (αυτό είναι πραγματικό γεγονός) και η αποζημίωση για τον κόπο που σου οφείλεται για τις μυριάδες απαραίτητες μικροδουλειές που θα προκύψουν στη διάρκεια της διαμονής σου, θα μπορούσε επίσης να έχεις διαμείνει σε ξενοδοχείο.

Έπειτα τίθεται και το ζήτημα της ασφάλειας. Όπως αποκάλυψε πριν μερικά χρόνια το VICE, τα μέτρα προστασίας των ενοίκων ενάντια σε απατεώνες δεν είναι πολλά περισσότερα από το «αδερφέ, έχε μου εμπιστοσύνη».

Για το τέλος, απλά υπάρχει και το ότι είναι κάπως αλλόκοτο να «καταλαμβάνεις» το σπίτι κάποιου άλλου.

Αλλά τουλάχιστον έχεις να διηγηθείς μια ενδιαφέρουσα ιστορία μέσα από αυτήν την εμπειρία, σωστά; Στο πνεύμα της κουλτούρας του διαμοιρασμού λοιπόν κι εμείς, ρωτήσαμε μερικούς ανθρώπους να μας πουν τις δικές τους.

Μια φορά έμεινα σε αυτό το Airbnb στο Τζίπσλαντ της Αυστραλίας μαζί με έναν φίλο. Επρόκειτο για ένα συνηθισμένο ελεύθερο δωμάτιο μιας ηλικιωμένης κυρίας (κάτι που δεν μας είχε πει - είχε πει πως το δωμάτιο ήταν απόλυτα ανεξάρτητο). Το παράθυρο στο δωμάτιο είχε θρυμματιστεί, δεν μας επιτρεπόταν να κάνουμε ντους για παραπάνω από ένα λεπτό. Ούτε να χρησιμοποιούμε ζεστό νερό.

Δεν μας επιτρεπόταν να μιλάμε ή να κάνουμε κανενός είδους θόρυβο μετά τις 8.30 μμ και έπρεπε να ρωτήσουμε προκειμένου να χρησιμοποιήσουμε την κουζίνα. Δεν μας επιτρεπόταν να παρκάρουμε στο δρομάκι της αυλής οπότε έπρεπε να σταθμεύουμε ένα χιλιόμετρο μακριά. Και επίσης, το κατοικίδιο άλογό της συνεχώς προσπαθούσε να εισβάλει στο δωμάτιο όσο κοιμόμασταν.

Το πίσω μέρος του δωματίου συνόρευε με το περιφραγμένο κομμάτι του κτήματος όπου βρισκόταν το άλογο. Και εκείνο προσπαθούσε διαρκώς να χώσει το κεφάλι του στο παράθυρο και δεν έφευγε από εκείνη τη μεριά του σπιτιού σε όλη τη διάρκεια της παραμονής μας εκεί. Ήταν τόσο τρομακτικό!

Σκοπεύαμε να μείνουμε για τρεις διανυκτερεύσεις και τελικά μείναμε για οκτώ ώρες επειδή όλο αυτό ήταν τόσο αλλόκοτο.
- Allie, 24

Έμενα σε ένα διαμέρισμα στο οικονομικό κέντρο της Μελβούρνης με το αγόρι μου. Μια ξύλινη τάβλα έπεσε από το κάτω μέρος του κρεβατιού κάνα δυο φορές στη διάρκεια της ημέρας, οπότε έστειλα ένα μήνυμα στον ιδιοκτήτη αν θα μπορούσε να τη φτιάξει. Ήταν 7 μμ όταν έστειλα το μήνυμα. Γύρω στις 9 μμ, το αγόρι μου κι εγώ είμαστε στο κρεβάτι, γυμνοί και απλώς ακούμε την πόρτα να ξεκλειδώνει! Κάποιος χώνει το κεφάλι του μέσα και φωνάζει «είναι κανείς εκεί;» από την άκρη του διαδρόμου και ξαφνικά εμφανίζεται ένας άνδρας στο σπίτι. Δηλαδή, απλώς θεώρησε πως μπορούσε να μπει μέσα. Και κατευθυνόταν προς το υπνοδωμάτιο, όπου ήμασταν γυμνοί.

Το αγόρι μου ήταν κάπως σε φάση «τι στο διάολο κάνετε εδώ; Φύγετε παρακαλώ». Και αυτός ο άνδρας μάς λέει πως τον έστειλε ο ιδιοκτήτης.

Φεύγει και εγώ τσεκάρω το κινητό μου όπου βλέπω ένα μήνυμα από τον ιδιοκτήτη που λέει πως θα στείλει κάποιον στο σπίτι. Του απαντάω και του λέω πως δεν είναι και τόσο εντάξει να δώσει απλά σε έναν άνδρα αντικλείδι και να του επιτρέψει να μπει μέσα ενώ εμείς είμαστε ακόμα στο διαμέρισμα. Ο τύπος δεν είχε χτυπήσει το κουδούνι ούτε την πόρτα ή οτιδήποτε.

Το επόμενο βήμα για τον ιδιοκτήτη ήταν να με καλέσει και να μου επιτεθεί έντονα από τηλεφώνου, κακοποιώντας με λεκτικά και αποκαλώντας με ηλίθια. Μιλάμε για παράνοια. Αμέσως τον ανέφερα στην Airbnb και η εταιρεία αφαίρεσε τις άλλες καταχωρήσεις του και με αποζημίωσε για το ταξίδι μου.

Και στη συνέχεια εκείνος έγραψε στο προφίλ μου μια κριτική, όπου ισχυριζόταν πως είχα σπάσει όλα τα έπιπλα της ιδιοκτησίας του. Επρόκειτο για μια ολόκληρη παράγραφο γεμάτη από ψέματα και έπρεπε να καταφέρω να έρθω σε επαφή με την Airbnb ώστε να την αφαιρέσουν. Τελικά επανέφεραν τα ακίνητά του κι έτσι εκείνος βρίσκεται ακόμα στην εφαρμογή.
- Kaia, 24

Δεν ξέρω αν πρόκειται για κάτι τόσο ακραίο αλλά βγήκα έξω για δείπνο και επέστρεψα στο Airbnb κι υπήρχε μια μαύρη τρύπα στη στέγη που στο φως της ημέρας έμοιαζε εντάξει αλλά τη νύχτα έμοιαζε με τούνελ, με αποτέλεσμα να περνά κάθε αράχνη η οποία υπήρχε σε όλο το Κάσλμειν. Η οροφή ήταν γεμάτη αράχνες που είχαν μέγεθος πιάτου φαγητού και έτσι κοιμήθηκα στο αυτοκίνητο.

Φυσικά δεν έλαβα καμιά αποζημίωση, προφανώς οι αράχνες είναι φίλοι μας και τίποτα τρομακτικό.

Ας σημειώσουμε: η τσάντα με κάτι ρούχα που ανέβαλλα συνεχώς να πάω να πουλήσω σε ένα μαγαζί που αγοράζει μεταχειρισμένα, τελικά μου παρείχε ζεστασιά εκείνη τη νύχτα στο αυτοκίνητο.
- Sienna, 28

Δεν είμαι η άμεση πηγή, οπότε η ιστορία δεν είναι από πρώτο χέρι, αλλά δυο χρόνια πριν ένας φίλος επισκέφτηκε τη Μελβούρνη και επέλεξε Airbnb στο οικονομικό κέντρο της πόλης, όπου εγώ είχα μπει για λίγο και ήταν τίγκα όσο δεν πάει, ενώ ο χώρος ήταν ξεκάθαρο πως δεν είχε σκουπιστεί και καθαριστεί για καιρό.

Η καταχώριση προφανώς έγραφε πως υπήρχαν δύο δωμάτια με ένα κρεβάτι το καθένα, αλλά όταν οι ένοικοι έφτασαν τα δωμάτια ήταν μικροσκοπικά -στο ένα δεν χωρούσε ούτε ένα κανονικό μονό κρεβάτι- προορισμένα πιθανότατα για γραφεία ή κάτι τέτοιο. Ο χώρος ήταν βρόμικος και υπήρχε ένα μικρό, γεμάτο πράγματα μπαλκόνι όπου δεν μπορούσες ούτε να περπατήσεις διότι ήταν φίσκα από παλιά, κατεστραμμένα έπιπλα.

Στο δωμάτιο με το κανονικού μεγέθους κρεβάτι, το κομοδίνο είχε παρατημένα ένα σωρό κέρματα μικρής αξίας και ένα χρησιμοποιημένο προφυλακτικό. Δεν ξέρω αν πήραν πίσω ένα μέρος των χρημάτων τους, αλλά όταν διαμαρτυρήθηκαν και ζήτησαν σεντόνια και πετσέτες που τους είχαν υποσχεθεί στην αγγελία, ο ιδιοκτήτης τούς είπε πως βρισκόταν στο εξωτερικό και πως ένας φίλος του υποτίθεται πως φρόντιζε τον χώρο.
- Bernie, 24

Πίσω στο 2017 επισκέφτηκα για πρώτη φορά τη Μελβούρνη, για το μουσικό φετσιβάλ Inner Varnika. Είχαμε μια-δυο μέρες κενές πριν το φεστιβάλ οπότε νοικιάσαμε ένα Airbnb, πάνω από το μπαρ Troika στο οικονομικό κέντρο της πόλης. Φτάνουμε εκεί και μας στέλνει μήνυμα ο ιδιοκτήτης «Θα βρεθούμε στο μπαρ Troika, είμαι στο σπίτι ενός φίλου 30 νούμερα μακριά στον ίδιο δρόμο».

Πάμε στο Troika, καθόμαστε κι αυτή η τύπισσα δεν εμφανίζεται, οπότε μιλάμε με τους μπάρμαν σε φάση «Μήπως ξέρετε μια κοπέλα που νοικιάζει Airbnb και συναντάει κόσμο για αυτό εδώ;». Της παίρνει μισή ώρα να φτάσει και, όταν τελικά εμφανίζεται, είναι τύφλα στο μεθύσι. Σε φάση εντελώς λιάρδα. Μας λέει «Ε, συγγνώμη, μόλις είχα μια οδοντιατρική επέμβαση κι ήπια ένα-δυο ποτά» και ανοίγει το στόμα της και μας δείχνει την πληγή στα ούλα της κι εμείς είμαστε σε φάση: ΟΚ, κουλ... αυτό είναι ακραίο αλλά σίγουρα έχει πλάκα.

Οπότε ζητάμε να μας δώσει τα κλειδιά κι εκείνη προσφέρεται να μας ανεβάσει ως πάνω, εμείς αρνούμαστε και λέει πως θέλει πραγματικά να μας δείξει τον χώρο. Σε φάση, είναι ένα διαμέρισμα με ένα υπνοδωμάτιο, δεν χρειαζόμαστε τη γαμω-ξενάγησή σου, αλλά ευχαριστούμε. Και κάπως έτσι μπαίνουμε στο ασανσέρ και ανεβαίνουμε, κι εκείνη αλλάζει θέσεις γιατί είναι προφανώς φτιαγμένη από την κωδεϊνη από τον οδοντίατρο, και μετά ήπιε ένα σωρό γαμημένα ποτά, είναι χάλια. Κι εμείς είμαστε εντελώς νηφάλιοι, στεκόμαστε απλά εκεί σε φάση «χμμ, οκέι...».

Μπαίνουμε στο διαμέρισμα και μας αποκαλύπτει πως το κτίριο παλιά ήταν μπουρδέλο. Και το δωμάτιο έχει καθρέφτες σε κάθε τοίχο και στο ταβάνι. Ήταν ακραίο. Δεν το είχαμε δει αυτό στην καταχώρηση αλλά ΟΚ. Μας ρωτάει αν είμαστε βίγκαν και ο ένας από τους φίλους μου ήταν, οπότε αρχίζει να μας λέει πως είναι τόσο καλό διαμέρισμα για έναν βίγκαν, υπάρχουν τόσες επιλογές, τόσο καλό βίγκαν φαγητό εκεί γύρω. Ο φίλος μου της ζήτησε να μας συστήσει κάποιο τέτοιο μέρος κι αυτή η σκύλα ήταν σε φάση «εμ, ναι, δεν υπάρχουν πραγματικά καλά μέρη, δεν ξέρω, ίσως ο “Άρχοντας της Τηγανητής Πατάτας”».

Πάνω στο δευτερόλεπτο που είχε φύγει απλώς πήραμε ναρκωτικά. Τελικά επρόκειτο για ένα πραγματικά καλό Airbnb. Απλώς, τι παράξενο!
- Dirk, 28

Αυτή η εμπειρία συνέβη εκτός Αυστραλίας, αλλά κατά τύχη έμεινα σε ένα σπίτι που ήταν καλτ. Τον Δεκέμβριο του 2018 έμεινα σε ένα Airbnb στο Πόρτλναντ, ήταν περίπου δέκα λεπτά με το λεωφορείο έξω από το κέντρο και είχε εξαιρετικές κριτικές. Μια σημαία με το ουράνιο τόξο έξω στην πρόσοψη, η αγροικία έμοιαζε να είναι βγαλμένη κατευθείαν από τις σελίδες περιοδικού (κάντε εικόνα ένα πλήθος από πανέμορφα, ολάνθιστα φυτά στον κήπο, διακοσμητικά στολίδια, τη μυρωδιά χόρτου) οπότε ένιωθα άνετα, σαν στο σπίτι μου.

Στο μήνυμα όπου έλεγα πότε θα έφτανε το λεωφορείο μου από το Σιάτλ δεν πήρα απάντηση, μερικές ώρες αργότερα έλαβα ένα μήνυμα με τον κωδικό εισόδου στο δωμάτιο αλλά δεν ήξερα ούτε σε ποιο δωμάτιο ήμουν ούτε τον κωδικό εισόδου στο σπίτι. Τελικά τον έμαθα από εκείνους, αλλά το δωμάτιο ήταν κρύο και στο κρεβάτι υπήρχε μόνο ένα σεντόνι. Καθόμουν για ώρες μπροστά στη μικρή ηλεκτρική σόμπα πριν πέσω για ύπνο και μοιραζόμουν το μπάνιο με τους άλλους ενοικιαστές (τους οποίους έβλεπα ελάχιστα - παρόλο που ήξερα πως ήταν εκεί). Έλαβα ένα δηκτικό μήνυμα που έλεγε πως δεν είδαν τα παπούτσια μου δίπλα στην εξώπορτα και ανέφεραν πως η απουσία μου στη λειτουργία εκείνο το πρωί είχε γίνει αισθητή. Αρνήθηκα ευγενικά την πρόταση  να παρευρεθώ στον εσπερινό και κατόπιν δεν υπήρχε χαρτί τουαλέτας στη μία και μοναδική τουαλέτα μετά την επιστροφή μου. Υπήρχε ένα σημείωμα δίπλα στις χάρτινες πετσέτες για τα χέρια που έλεγε κάτι σαν «σκουπιστείτε και μετά πετάξτε τις στον κάδο». Είχα περίοδο. Οπότε η κατάσταση ήταν επικά αστεία. Η κοινόχρηστη κουζίνα είχε πάνω στο τραπέζι τάπερ που έγραφαν σε ταινίες κολλημένες πάνω τους «ένοικος 1», «ένοικος 2» - όχι πως μου προσέφεραν φαγητό. Τέλος πάντων. Η φάση ήταν τρομερά αλλόκοτη.
- Asha, 30

Ήμουν στην περιοχή Μπάιρον για πενθήμερη (γεγονός που μετανιώνω) και το Airbnb όπου μείναμε ήταν πραγματικά ωραίο, αλλά κάτι απλά δεν κολλούσε σε σχέση με αυτό. Μέναμε εγώ και πέντε-έξι άλλα κορίτσια. Ένα βράδυ που κοιμόμουν μόνη μου και ήμουν ξαπλωμένη προσπαθώντας να κοιμηθώ και ένιωθα κάποιου είδους πίεση πάνω μου και θορύβους από ανάσες, που ήταν τόσο ακραία τρομακτικές. Έβαλα τα ακουστικά μου για να προσπαθήσω να ξεχαστώ αλλά δεν πέτυχε και αυτό που ένιωθα δεν έφευγε με τίποτα οπότε μετακόμισα σε άλλο δωμάτιο και κοιμήθηκα μαζί με ένα από τα άλλα κορίτσια.

Το άλλο παράξενο που συνέβη είναι πως καθόμασταν όλες σε ένα καθιστικό ακριβώς έξω από την κουζίνα, δηλαδή όλες μας βρισκόμασταν στο ίδιο δωμάτιο και ακούγονταν βήματα κάποιου να περπατάει τριγύρω στην κουζίνα και η συρόμενη πίσω πόρτα να ανοιγοκλείνει.

Δεν ήταν απαραίτητα κάτι ακραίο, αλλά αν υποθέσουμε πως η πενθήμερη στο Μπάιρον δεν ήταν αρκετά τραυματικό γεγονός, το ότι είχαμε ένα στοιχειωμένο Airbnb μού το αποτελείωσε.
- Indi, 21

 Περισσότερα από το VICE

Εντυπωσιακές Φωτογραφίες της Ελλάδας από Ψηλά

Η Έλενα Τοπαλίδου Κάποτε Έφυγε από την Παλιά της Ζωή με Ένα Αμάξι Όπως στα «Μαγνητικά Πεδία»

Σε Ένα Μικρό Χωριό της Πιερίας το Έδαφος Βγάζει Φωτιά

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.