«Μου Έδωσαν Χρήματα και με Αγκάλιασαν Προτού Φύγουν​» - Έπεσα Θύμα Ευγενικών Απαγωγέων​

Όταν το λεωφορείο στο οποίο επέβαινε με τη θεία του -μετά από μια συνάντησή τους με έναν υποψήφιο γαμπρό για την αδελφή του στο Μπουνταούν- ακινητοποιήθηκε από αντάρτες, η καρδιά του τότε 19χρονου Athar Hameed Khan πάγωσε. Οπλισμένοι με τουφέκια και σπαθιά, οι απαγωγείς επέλεξαν τέσσερα αγόρια με βάση το πόσο πλούσια έδειχναν. Ο Khan ήταν ένα από αυτά.

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημερομηνία: 19 Οκτωβρίου 1986. Αν και η θεία μου βρισκόταν σε υστερία, ακολούθησα τις εντολές τους», λέει. Στη διάρκεια μιας περιπέτειας που θα επηρέαζε τη ζωή του για πολλά χρόνια αργότερα, ο Khan παρέμεινε με τους απαγωγείς για έναν μήνα. Τον είχαν κρύψει ανάμεσα σε ψηλά μπαμπού κατά μήκος του ποταμού Γάγγη, στο Καϊμγκάντζ της πολιτείας Ουτάρ Πραντές. Περπατούσε χιλιόμετρα με τους απαγωγείς του κάθε βράδυ και φοβόταν ότι δεν θα κατάφερνε να δει ξανά την οικογένειά του.

Αλλά όπως αποδείχθηκε, ο Khan μάς λέει ότι οι απαγωγείς του ήταν απίστευτα «καλοί». «Ήταν πειθαρχημένοι άνδρες, οι οποίοι ανήκαν κατά βάση στην κάστα των Τζατάβ Νταλίτς, μισούσαν τους Bραχμάνους και έγιναν εγκληματίες εξαιτίας περιστάσεων που ήταν πέρα από τον έλεγχό τους», λέει ο πλέον 50χρονος Khan, από το σπίτι του στο Σαχαβάρ. Ο Khan γεννήθηκε σε μια οικογένεια με πολιτική επιρροή στην περιοχή του, έχει πτυχίο στην ιατρική Ουνάνι (ένα παραδοσιακό σύστημα θεραπείας, δημοφιλές στη Νότια Ασία) και διαχειρίζεται μια κτηματομεσιτική επιχείρηση.

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης, η κατάσταση που οδηγεί τους ομήρους να αναπτύσσουν μια ψυχολογική σύνδεση με τους απαγωγείς τους, έχει διερευνηθεί σε ταινίες όπως το Σκυλίσια Μέρα, το V For Vendetta και το Highway. Το αντίστροφο είναι το Σύνδρομο της Λίμα, στο οποίο οι απαγωγείς αναπτύσσουν συμπάθεια για τους ομήρους τους. Στην περίπτωση του Khan και τα δύο σύνδρομα φαίνεται πως έπαιξαν ρόλο.

Μέσα στον ένα μήνα που ο Khan πέρασε με τους απαγωγείς του, δημιούργησε μια μοναδική φιλία. Τον αποκαλούσαν «Khan sahab (φίλε)» και τους βοηθούσε να κάνουν τους λογαριασμούς τους. «Δεν με χτύπησαν, δεν με βασάνισαν, ούτε με άφησαν να πεινάσω, όπως είχα ακούσει ότι κάνουν συχνά οι απαγωγείς. Ποτέ δεν χρησιμοποίησαν άσχημες λέξεις και πάντα με φρόντιζαν με σεβασμό», λέει.

Ο Khan λέει ότι οι εγκληματίες, στην πραγματικότητα, δεν ήταν εκεί για να απαγάγουν εκείνον, αλλά έναν πλούσιο επιχειρηματία, για τον οποίο είχαν πληροφορίες. «Στη συνέχεια, σκέφτηκαν να δοκιμάσουν την τύχη τους και με το λεωφορείο μας». Μετά την απαγωγή, οι απαγωγείς ανακάλυψαν την επιρροή της οικογένειας του Khan στην περιοχή, ωστόσο δεν τον άφησαν ελεύθερο. Δύο εβδομάδες αργότερα, απελευθέρωσαν τον επιχειρηματία και άλλα τρία αγόρια, έχοντας λάβει λύτρα από τις οικογένειές τους. Ο Khan παρέμεινε μαζί τους, μένοντας σε προσωρινά καταλύματα από μπαμπού και γρασίδι. Οι απαγωγείς δεν έδεσαν ποτέ τα χέρια του. «Μου αλυσόδεσαν μόνο τα πόδια για λίγες νύχτες, όταν δεν υπήρχαν αρκετοί άνδρες, για να φυλάξουν σκοπιά».

Το φαγητό, το οποίο έπαιρναν από φιλικά σπίτια χωρικών εκεί κοντά, ήταν άφθονο και γευστικό. «Τους άρεσαν πολύ τα ψάρια και τα έτρωγαν σχεδόν καθημερινά. Μερικές μέρες, ο Khan έτρωγε ακόμη και κοτόπουλο, το οποίο τον άφηναν να σφάξει με βάση το τελετουργικό χαλάλ, σύμφωνα με τη θρησκεία του. «Πολύ σύντομα, μαγείρευα κοτόπουλο με κάρι για όλους».

Για να βοηθήσει τον Khan να περάσει την ώρα του, ένας από τους απαγωγείς του, του έφερε μερικά μυθιστορήματα. «Όταν οι κοντινοί χωρικοί ήρθαν για να τους συναντήσουν, με χαιρέτισαν και με ρώτησαν αν χρειαζόμουν γάλα». Αν και οι απαγωγείς του μεθούσαν συχνά, ήταν ιδιαίτερα «πολιτισμένοι» σε ό,τι αφορά τις γυναίκες. «Πίστευαν ότι αν επικεντρώνονταν στα κορίτσια, δεν θα ήταν σε θέση να “τρέχουν” σωστά τη συμμορία και θα σκοτώνονταν».

Λίγες ημέρες μετά την απαγωγή του, όταν ο Khan εξέφρασε την επιθυμία να προσευχηθεί, του έδωσαν καθαρά ρούχα και ένα χαλί προσευχής. «Η μοναδική προσευχή που έχασα ήταν η νυχτερινή, καθώς κοιμούνταν το απόγευμα και περπατούσαν τη νύχτα», λέει ο Khan. Ποτέ δεν προσπάθησε να δραπετεύσει, καθώς γνώριζε ότι τα κοντινά χωριά γνώριζαν τους απαγωγείς του. «Με κρατούσαν κυρίως σε μια περιοχή γύρω από την κοίτη του ποταμού Γάγγη, η οποία περιβαλλόταν από τρεις πλευρές από το ποτάμι και ήταν ανάμεσα στα ψηλά χορτάρια της περιοχής. Δεν μπορούσα να πάω πουθενά».

Όσο ο Khan έμενε με τους απαγωγείς του, η οικογένειά του προσπαθούσε να βρει διαμεσολαβητές, για να κάνουν μια συμφωνία μαζί τους. Η συμφωνία ολοκληρώθηκε, όταν ένα μέλος του τοπικού νομοθετικού σώματος ήρθε σε επαφή με κάποιους συγγενείς των απαγωγέων. Ένα πρωί, μετά από έναν μήνα αιχμαλωσίας, άφησαν τον Khan και υπέδειξαν την τοποθεσία του στους διαμεσολαβητές. «Υπάρχει μια παράδοση όπου οι μεγαλύτεροι δίνουν χρήματα στους νεότερους. Έτσι, μου έδωσαν 100 ρουπίες* ως αποχαιρετιστήριο δώρο και με αγκάλιασαν προτού φύγουν».

VICE Video: Το Χειρότερο Σενάριο

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Όταν ο Khan επέστρεψε σπίτι του στο Σαχαβάρ, ολόκληρη η πόλη περίμενε να τον καλωσορίσει. Είχε μια συγκινητική επανένωση με την οικογένειά του. «Ποτέ δεν ρώτησα τον πατέρα μου πόσα χρήματα έδωσε, αλλά οι φήμες έλεγαν ότι τους έδωσε γύρω στις 25.000 ρουπίες».

Ακόμη και 30 χρόνια αργότερα, εξακολουθούν να υπάρχουν μύθοι και φήμες για το περιστατικό και ο Khan είναι «το αγόρι που το απήγαγαν». «Όλοι με ρωτάνε ακόμη πράγματα για τους απαγωγείς μου: Χρησιμοποιούν άλογα; Μήπως χορεύουν γύρω από τη φωτιά με κορίτσια;».

Μετά το συμβάν, ο Khan έχασε βάρος και σταμάτησε να ταξιδεύει αργά τη νύχτα για χρόνια. «Μου ανεβαίνει η πίεση, αν ταξιδεύω το βράδυ». Αλλά δεν κρατά κακία στους απαγωγείς του: «Μέσα από αυτό το συμβάν, συνειδητοποίησα ότι ακόμη και οι εγκληματίες είναι άνθρωποι σαν και εμάς. Αποκτούν λάθος τρόπους επειδή βρίσκονται σε δύσκολη θέση, εξαιτίας της παρόρμησής τους και μερικές φορές επειδή θέλουν εκδίκηση για τις φρικαλεότητες που διαπράττονται σε βάρος τους».

Ο Khan είναι σήμερα πολιτικός με το κόμμα Μπαχουτζάν Σαμάτζ - ένα κόμμα που ισχυρίζεται ότι αγωνίζεται για τα δικαιώματα των Νταλίτς της Ινδίας. «Οι κάστες άνευ δικαιωμάτων είναι οικονομικά αδύναμες, αναλφάβητες και πέφτουν θύμα εκμετάλλευσης από τις ανώτερες κάστες. Ακριβώς όπως οι μουσουλμάνοι. Νομίζω ότι η μόνη επιλογή για να επιβιώσουν και τα δύο καταπιεσμένα τμήματα της κοινωνίας, είναι να ενώσουν τις δυνάμεις τους».

Από τότε που αφέθηκε ελεύθερος, ο Khan λέει ότι έχει συναντήσει δύο φορές τον αρχηγό των απαγωγέων του. «Τον συνάντησα μια φορά σε μια τελετή σε ένα χωριό και μια άλλη φορά που έκανε προεκλογική εκστρατεία για ένα μέλος του νομοθετικού σώματος. Μιλήσαμε για τα παλιά».

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE India.

* 1 ρουπία= 0,01 ευρώ

Περισσότερα από το VICE

Περάσαμε μια Μέρα σε Γυρίσματα Ελληνικού Πορνό

Τέλος η Αναγκαστική Νοσηλεία στα Ιδιωτικά Ψυχιατρεία Μετά από Άρθρο του VICE Greece

Κατεβάσαμε τα Δεδομένα μας στο Facebook και Ήταν Τρομακτικό