Η Ζωή του Bam Margera με Κάνει να Τρέμω τον Θάνατο

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Οι περισσότεροι από εμάς, φτάνουμε σε ένα σημείο της ζωής μας όπου αρχίζουμε και σκεφτόμαστε για τον θάνατο των αγαπημένων μας προσώπων. Την μητέρα μας, τον πατέρα μας, τον αδερφό μας, την αδερφή μας, το αγόρι μας, την κοπέλα μας. Όλοι τους θα πεθάνουν σε κάποια φάση. Αρχίζεις και σκέφτεσαι για το τι θα κάνεις όταν φύγουν, πως θα αντιμετωπίσεις την θλίψη, τι θα απογίνεις χωρίς αυτούς. Ο Bam Margera, ένας άνθρωπος που έβγαλε εκατομμύρια ξεφτιλίζοντας τον εαυτό του και αυτούς που αγαπούσε, προφανώς δεν είχε κάνει τέτοιες σκέψεις. Την προηγούμενη εβδομάδα, ο κόσμος είχε την ευκαιρία να δει ένα απόσπασμα από την εμφάνιση του Bam στην εκπομπή Family Therapy with Dr Jen. Από όσο μπόρεσα να καταλάβω, η εκπομπή παρακολουθεί διασημότητες σε κάποιο σπίτι, μαζί με τους δικούς τους, καθώς λαμβάνουν την βοήθεια που εμφανώς χρειάζονται. Ανάμεσά τους βρίσκουμε την Tiffany "New York" Pollars, την Dina και τον Michael Lohan, κάποιο άτομο από το Teen Mom και φυσικά τον Bam και την μητέρα του, την April.

Όταν ξεκίνησε το Jackass το 2000, o Bam ήταν ένας ελπιδοφόρος νεαρός, επαγγελματίας skater και το κεντρικό πρόσωπο της παρέας του, με την οποία μεγάλωνε στην γενέτειρά του, το West Chester της Pennsylvania. Μετά τον Johnny Knoxville και ίσως τον Steve-O, ο Bam ήταν το πιο δημοφιλές μέλος της παρέας του Jackass και σίγουρα ήταν αυτός του οποίου την ζωή βλέπαμε συχνά-πυκνά να καταγράφουν οι κάμερες. Άλλωστε μετά το Jackass ακολούθησαν τα Viva La Bam, Bam's Unholy Union, Bam's World Domination, καθώς και το Bam's Badass Gameshow. Ήταν ένας αλητήριος φασαριόζος που έγινε δημοφιλής, με τους ατέλειωτους μπελάδες που δημιουργούσε να βρίσκουν φανατικό κοινό. Τόσο το Jackass αρχικά, όσο και οι εκπομπές που ακολούθησαν σε έκαναν να θες να γίνεις μέρος της παρέας, της φάσης, την πλάκας, του χάους. Όλες όμως είχαν για επίκεντρο την δική του προσωπικότητα και την δική του διαρκή όρεξη για μπελαλίδικο χαβαλέ. Ο Bam σίγουρα γεννήθηκε για να είναι στην τηλεόραση, αλλά ενδεχομένως όχι στην μορφή που τον βλέπουμε τώρα.

Η παιδικότητα του Bam, πέθανε μαζί με τον καλύτερό του φίλο. Το 2011, ο μουσάτος κολλητός του και ιδιαίτερα αγαπητός Ryan Dunn, κάρφωσε το αμάξι του σε ένα δέντρο με μεγάλη ταχύτητα μετά από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Η σύγκρουση σκότωσε τόσο εκείνον όσο και τον Zachary Hartwell, έναν βοηθό παραγωγής στο Jackass Number Two. Ο Dunn ήταν 34 χρονών. Στο πλάι του δρόμου, εκεί που οι σοκαρισμένοι φίλοι και συγγενείς άφηναν λουλούδια, έκανε τις πρώτες του δηλώσεις και ο Bam Margera, σε σχεδόν υστερική κατάσταση. Στεκόταν εκεί, απόλυτα μπερδεμένος και απόλυτα πληγωμένος, μια στιγμή σπαραξικάρδιας αδυναμίας, την οποία είδε όλος ο κόσμος. Ένας άνθρωπος που μέσω της τηλεόρασης είχε κάνει όλο τον κόσμο να αγαπήσει αυτόν και τους φίλους του, τώρα ήταν συναισθηματικά ευάλωτος και γυμνός μέσω του ίδιου μέσου.

Ο Bam δεν ήταν ποτέ ο ίδιος έκτοτε και εδώ που τα λέμε πώς να ήταν; Στο μικρό κλιπάκι που είδαμε από την τελευταία του τηλεοπτική εμφάνιση, παραδέχεται ότι δεν είχε ποτέ σκεφτεί την πιθανότητα να πεθάνει κάποιο κοντινό του πρόσωπο και το σοκ από τον θάνατο του Dunn τον έριξε σε μια αλκοολική δίνη. Όλα αυτά τα λέει με μάτια γουρλωμένα, ανήμπορος να αρθρώσει λέξεις καθαρά και με το χέρι του ματωμένο από μια γροθιά που έδωσε, σπάζοντας το παράθυρο του αυτοκινήτου του. Η εφηβική του αυτοπεποίθηση έχει μετατραπεί σε μια αγχώδη σύγχυση. Η ιδανική ζωή με τις φάρσες, τις πλάκες και τα χαστούκια στα οπίσθια του πατέρα του, τώρα φαντάζει χωρίς νόημα. Πλέον τον βλέπουμε με πολλά κιλά παραπάνω, ο πάλαι ποτέ ελπιδοφόρος skater, μεταμορφωμένος σε ένα συναισθηματικό ερείπιο.

Και να που βρίσκει τον εαυτό του ξανά στον χώρο ενός τηλεοπτικού reality, μαζί με την μητέρα του, μόνο που αυτήν την φορά ψάχνει να βρει τις απαντήσεις στα σημαντικά προβλήματα που τον ταλανίζουν. Πολύς κόσμος θα έλεγε πως το να βάλεις έναν τέτοιο άνθρωπο μπροστά στις κάμερες, στην κατάστασή του, δεν είναι δυνατόν να τον βοηθήσει. Αλλά είναι στο σπίτι του, όπου έχει τουλάχιστον μια αίσθηση του γνώριμου, μια αίσθηση ασφάλειας. Μετά το Viva La Bam, οι επόμενες εκπομπές του ήταν όλο και λιγότερο δημοφιλείς. Η τελευταία του προσπάθεια, το Bam's Badass Game Show του 2014, δεν είχε καμία σχέση με τα ακραία κόλπα της εποχής του Jackass. Στην θέση των στοιχείων που είχε αγαπήσει το κοινό, τώρα υπήρχαν κρύα αστεία, κακό casting και βαρετοί διαγωνιζόμενοι.

Στο Family Therapy, επιτρέπουν -φαντάζομαι- στον Bam να είναι αυτό ακριβώς που είναι: ένας συναισθηματικά προβληματικός και πολύ ευαίσθητος νέος, κάτι που πάντως έβγαινε, έστω και με σαφώς λιγότερο δραματικό τρόπο και στο Jackass. O ακραίος φόβος που είχε για τα φίδια και που συχνά χρησιμοποιούνταν εναντίον του για πλάκα, έδειχνε έναν ιδιαίτερα ευάλωτο άνθρωπο.

Είναι απαίσιο και πραγματικά σου ραγίζει την καρδιά να βλέπεις το πως ο θάνατος ενός νέου κατέστρεψε την ζωή ενός άλλου. Αλλά σου φανερώνει και πόσο καταστροφικός μπορεί να είναι ο θάνατος. Ο Bam Margera είχε τα πάντα, αλλά χωρίς τον Ryan Dunn, όλα αυτά δεν σήμαιναν τίποτα. Ο Bam δημιούργησε ένα brand γύρω από εκείνον, την οικογένειά του και τους φίλους του, αλλά όταν η πραγματικότητα τον χτύπησε κατά μέτωπο δεν μπόρεσε να το αντέξει.

Η κατάδυση του Bam στον αλκοολικό του βυθό είναι τρομακτική. Μας δείχνει ότι η απώλεια αγαπημένων μας προσώπων μπορεί να μας τσακίσει, να μα σπάσει, αφήνοντας μας σε μια κατάσταση που δύσκολα αναστρέφεται. Κάποιοι μπορεί να καταρρεύσουν κάτω από το βάρος της συνειδητοποίησης πως η ζωή είναι μάταιη. Κάποιοι μπορεί να δείξουν περισσότερες αντοχές, αντοχές που ο Bam δεν φαίνεται να έχει. Ελπίζουμε να τις βρει.

Περισσότερα από το VICE

[Συνέντευξη με την Calypso Lara την Σπουδαιότερη Ελληνίδα Metaποιήτρια των Καιρών μας](Συνέντευξη με την Calypso Lara την Σπουδαιότερη Ελληνίδα Metaποιήτρια των Καιρών μας)

Πώς Ήταν να Κάνεις Παρέα με Έναν Μεγαλέμπορο Ναρκωτικών στο Μεξικό

Φωτογραφίες από τα «Χρυσά» Χρόνια του Γαλλικού Πορνό