«Εύχομαι να σε Βιάσουν Ξανά»: Οι Απειλές που Δέχονται οι Γυναίκες στα Αθλητικά Μέσα Ενημέρωσης

Σε ένα βίντεο κοινωνικής ευαισθητοποίησης που γυρίστηκε νωρίτερα μέσα στη χρονιά, οι αθλητικές δημοσιογράφοι Sarah Spain και Julie Dicaro αναπαρήγαγαν τα δημοφιλή βίντεο του Jimmy Kimmel στα οποία διάσημοι διαβάζουν κακά tweets για τον εαυτό τους στην κάμερα. Όμως στο μικρό βίντεο της Spain και της Dicaro, τα tweets διαβάζονται από άνδρες, δίνοντας έτσι πρόσωπο σε μια κατά τα άλλα ανώνυμη διαδικτυακή φωνή. «Ελπίζω να σε βιάσουν ξανά», λέει κάποιος. «Ελπίζω να σε δέρνει ο γκόμενός σου», διαβάζει άλλος. «Πρέπει να σε χτυπήσουν στο κεφάλι με δίσκο του χόκεϊ και να σε σκοτώσουν», λέει ένας τρίτος. Οι άνδρες δείχνουν να νιώθουν άβολα που λένε αυτά τα πράγματα και ζητούν αμήχανα συγγνώμη όταν διαβάζουν φωναχτά κάποια επιθετικά αποσπάσματα.

Η Spain, η οποία εργάζεται στο ESPN, είναι από τις γυναίκες με την εντονότερη παρουσία στον χώρο του αθλητικού ρεπορτάζ. Παρότι, όμως, η ίδια και οι υπόλοιπες γυναίκες που εργάζονται στον κλάδο τα έχουν καταφέρει σε μια κατά παράδοση ανδροκρατούμενη βιομηχανία, έχουν αποτελέσει στόχο και τους έχει ασκηθεί ακραία σεξουαλική και σωματική βία. «Υπάρχουν παραδείγματα ανθρώπων που ανήκουν στον κλάδο οι οποίοι προσπαθούν να παρεμποδίσουν την εξέλιξη με έναν τρόπο που θα περίμενες μόνο από κρετίνους χωρίς ζωή», είπε στο Broadly το περασμένο Σαββατοκύριακο, κατά την ετήσια διάσκεψη του espnW, στο ξενοδοχείο St. Regis στη νότια California. Εκεί, η ίδια είχε στήσει διάφορα πάνελ, συμπεριλαμβανομένου ενός για τη σεξουαλική παρενόχληση που δέχονται οι γυναίκες στην αθλητική δημοσιογραφία.

Δεν είναι απλώς τα ανώνυμα προφίλ με αυγά στο Twitter και οι θαμώνες στα σχόλια, πρόσθεσε η Spain, δείχνοντας την Jessica Mendoza, μια χρυσή Ολυμπιονίκη και εμβληματική φιγούρα στην αθλητική δημοσιογραφία, η οποία καθόταν μαζί μας σε μια αίθουσα συσκέψεων μετά την ομιλία της στο πάνελ. Η Mendoza ήταν μια αστέρας του αθλητισμού που έγραψε ιστορία όταν έγινε η πρώτη γυναίκα αναλύτρια στο πρωτάθλημα μπέιζμπολ Α΄ κατηγορίας για το ESPN. Η Mendoza, είπε η Spain, έγινε στόχος ενός άνδρα στην αρχή της καριέρας της ως αναλύτριας του μπέιζμπολ – μόνο που δεν επρόκειτο για ένα «τυχαίο τρολ». Ήταν ένας παρουσιαστής αθλητικής ραδιοφωνικής εκπομπής. Όπως εξήγησε η Spain, ο τύπος αυτός είπε, αναφερόμενος στη Mendoza: «Γιατί μιλάει αυτή η βυζαρού για το μπέιζμπολ στην τηλεόραση;».

«Κάποιες φορές είναι αστείο, επειδή είναι τόσο γελοίο», είπε η Mendoza, αναγνωρίζοντας ότι σε μεγάλο βαθμό οι γυναίκες δεν παίρνουν στα σοβαρά την παρενόχληση που δέχονται. «Κάποιες φορές, όμως, πρόκειται για πραγματική παρενόχληση», είπε. «Έχουν υπάρξει φορές που κάποιοι θέλησαν όντως να με βλάψουν».

Σύμφωνα με τη Spain, είναι εύκολο για κάποιους ανθρώπους να αγνοούν την παρενόχληση που δέχονται και να την αντιμετωπίζουν σαν φυσικό αποτέλεσμα του να είσαι δημόσιο πρόσωπο στον 21ο αιώνα. Παρόλο, όμως, που όλοι οι άνθρωποι που κινούνται στη δημόσια σφαίρα μπορούν να αποτελέσουν στόχο των διαδικτυακών κριτικών, λέει ότι οι απειλές που εκτοξεύονται σε γυναίκες στην αθλητική δημοσιογραφία είναι ιδιαίτερα βίαιες και έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα, καθώς έχουν τις ρίζες τους σε μια κουλτούρα βίας απέναντι σε γυναίκες η οποία είναι πολύ υπαρκτή και επικίνδυνη.

«Οι γυναίκες ζουν με αυτή την έμμεση απειλή βίας σε όλη τους τη ζωή, συνεχώς», είπε η Spain, διαφωνώντας με την άποψη ότι τα ιντερνετικά σχόλια δεν είναι αληθινά ή ότι θα έπρεπε απλώς να αγνοούνται. «Δίνεις φωνή σε κάτι διαφορετικό όταν απειλείς να βιάσεις κάποιον».

Η Kavitha Davidson, μια άλλη αθλητική δημοσιογράφος, λέει ότι δέχτηκε σοβαρές απειλές κατά της ζωής της μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο αφότου άρχισε να εργάζεται στο Bloomberg. «Είχα συνηθίσει να ακούω "η Kavitha είναι χοντρή" και "η Kavitha είναι άσχημη". Ήταν, όμως, η πρώτη φορά που ένιωσα να απειλούμαι πραγματικά από κάτι», είπε η Davidson.

Το φθινόπωρο του 2014, όπως εξήγησε η Davidson, έκανε ρεπορτάζ πάνω στις τελευταίες εξελίξεις γύρω από το σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στο Πανεπιστήμιο Penn State. Η Davidson αρθρογραφούσε για την απόφαση του Εθνικού Κολεγιακού Αθλητικού Συνδέσμου (NCAA) να άρει τους περιορισμούς που είχαν επιβληθεί στο πρόγραμμα του αμερικανικού ποδοσφαίρου του Penn State, δυο χρόνια αφότου αποκαλύφθηκε η συγκάλυψη του σκανδάλου σεξουαλικής κακοποίησης.

«Ο απώτερος σκοπός της επιβολής κυρώσεων στο πρόγραμμα του Penn State ξεπερνούσε κατά πολύ την ιδέα της δίκαιης τιμωρίας για ένα ειδεχθές έγκλημα», υποστήριζε στο άρθρο. «Υποτίθεται ότι θα άλλαζε ριζικά μια κουλτούρα που ήταν πρόθυμη να κάνει τα στραβά μάτια και να επιτρέψει να συμβεί κάτι τέτοιο για χάρη του ποδοσφαίρου». Όμως, είπε απογοητευμένη η Davidson, η κουλτούρα που επέτρεψε να συμβεί το σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στο Penn State δεν έχει αλλάξει. Αναφερόμενη στους υπερασπιστές του παιδεραστή Paterno, σημείωσε ότι ορισμένοι οπαδοί εξακολουθούν να υποστηρίζουν τους υπεύθυνους του πανεπιστημίου που επέτρεπαν την κακοποίηση για χρόνια. «Μην αφήνετε το ποδόσφαιρο να σας κάνει να παραβλέπετε αυτά τα αγόρια που κακοποιήθηκαν, όπως έκαναν το πανεπιστήμιο και η πόλη για τόσο καιρό», έγραψε η Davidson.

Άρχισαν να εμφανίζονται εχθρικά tweets, τα οποία στοχοποιούσαν την Davidson. Τότε, όπως λέει, κάποιος έκανε μια ανάρτηση για εκείνη σε ένα φόρουμ αποφοίτων, γεγονός που οδήγησε στη συνέχεια σε μαζικές επιθέσεις εναντίον της στο Twitter από απόφοιτους του Penn State. «Ένα άτομο έγραψε σε tweet: "Ελπίζω να βιάσουν την Kavitha την ώρα που γυρίζει σπίτι από τη δουλειά σήμερα"», είπε η Davidson. «Στη συνέχεια ανέβασε ένα screenshot από το Google maps με τη διεύθυνση των γραφείων του Bloomberg». Έπειτα από αυτό λήφθηκαν προσωρινά μέτρα για την προστασία της.

Σε βάθος χρόνου, η Davidson λέει ότι αυτή η εμπειρία και οι επακόλουθες απειλές την ενθάρρυναν να καλύπτει αντίστοιχα θέματα ακόμα πιο συχνά – όμως κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα, τέτοιες επιθέσεις την έκαναν να εύχεται να μην είχε τόσο μεγάλη προβολή η δουλειά της. Αυτό είναι θλιβερό, λέει η Davidson, γιατί ως δημοσιογράφος θέλεις να έχεις αντίκτυπο στον κόσμο. Θα έπρεπε να θέλεις να διαβάζουν τη δουλειά σου όσο περισσότεροι άνθρωποι γίνεται. «Με εξέπληξε που αυτή η ομάδα φανατικών οπαδών συντόνισε κατ' αυτό τον τρόπο τις ενέργειές της. Με ταρακούνησε. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι είχα τέτοια επίδραση σ' αυτούς τους τόσο αδύναμους άνδρες».

Είναι λογικό οι φίλαθλοι, συγκεκριμένα, να είναι τόσο προστατευτικοί απέναντι στην παραδοσιακή αντίληψη του ανδρισμού, σύμφωνα με τον Andrew Smiler, ψυχολόγο που ειδικεύεται στους άνδρες και στην αρρενωπότητα. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Broadly, ο Smiler εξήγησε ότι τα αθλήματα πάντα αποτελούσαν προπύργιο της αρρενωπότητας, αλλά ότι ο ρόλος που παίζουν στη διατήρηση της αρρενωπότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες ίσως να έχει γίνει «πιο σημαντικός τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς περάσαμε από μια μεταποιητική οικονομία, στην οποία εκτιμούνταν τα αντρικά χαρακτηριστικά της σωματικής δύναμης και της αντοχής, στην οικονομία των υπηρεσιών και την ψηφιακή οικονομία, η οποία βασίζεται περισσότερο στις διαπροσωπικές ικανότητες και υποστηρίζει περισσότερο την ισότητα και την ισονομία».

Αν και οι περισσότεροι άνδρες δεν έχουν πρόβλημα με τις γυναίκες, σημείωσε ο Smiler, «υπάρχει μια υποομάδα ανδρών που αντιπαθούν, έως και φοβούνται (τις περισσότερες) γυναίκες. Οι περισσότεροι από αυτούς τους άνδρες δεν είχαν ποτέ φίλες γυναίκες, είχαν όμως σχέσεις με κοπέλες».

Όπως η Davidson, η Spain καλύπτει αθλητικά γεγονότα όπως και πολιτισμικά ζητήματα που σχετίζονται μ' αυτά. Και οι δυο τους κάνουν συχνά ρεπορτάζ πάνω στο φύλο, το γένος και στη σεξουαλική βία – σε αντίθεση με τη Mendoza, η οποία κατά βάση κάνει ανάλυση των αγώνων, χωρίς να αποκλίνει από αυτό. Η Spain πιστεύει ότι αυτή η διαφορά οδηγεί σε ακόμα πιο ακραίες απειλές και παρενοχλήσεις ενάντια στην ίδια και σε αθλητικές δημοσιογράφους που καλύπτουν αντίστοιχα ζητήματα. «Όταν μιλάω για την υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας του Aroldis Chapman ή για την υπόθεση βιασμού του Kane –ή για οτιδήποτε έχει να κάνει με σχέσεις ανδρών/γυναικών– τότε συνήθως εισπράττω το περισσότερο μίσος», εξήγησε η Spain.

Για τη Spain, ο λόγος που οι περισσότεροι άνδρες αρνούνται να δεχτούν τις γυναίκες που μιλούν ως αρμόδιες πάνω σε θέματα ρατσισμού και φύλου στα αθλήματα είναι ότι θέλουν «να προστατεύσουν άλλους άνδρες, όπως και τους ήρωές τους στα σπορ, άσχετα με τα στοιχεία ή τα γεγονότα». Ανέφερε χαρακτηριστικά «τον αριθμό των ανθρώπων που έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να υπερασπιστούν τον Ray Rice» όταν κυκλοφόρησαν πλάνα που τον έδειχναν να σέρνει την αναίσθητη αρραβωνιαστικιά του από ένα ασανσέρ.

Στη συνέχεια, όταν εμφανίστηκε και δεύτερο βίντεο που έδειχνε ξεκάθαρα τον Rice να ρίχνει αναίσθητη την αρραβωνιαστικιά του μέσα στο ασανσέρ, λίγα λεπτά πριν από το προηγούμενο βίντεο, οι ίδιοι επικριτές σιώπησαν. Η Spain λέει ότι υπάρχει μια έντονη τάση να απορρίπτονται οι ισχυρισμοί για ανδρική βία η οποία δεν αποδεικνύεται από κάποιο βίντεο, γι' αυτό και για κάποιους οπαδούς «ακόμα κι αν θέλεις να δείξεις σεβασμό και στις δυο πλευρές που εμπλέκονται σε υπόθεση οικογενειακής βίας ή βιασμού, θεωρείται ότι προβάλλεις την ενοχή κάποιου».

«Το πρόβλημα γι' αυτούς είναι ότι παραβιάζεται ένας χώρος τον οποίο έχουν συνηθίσει να μονοπωλούν», είπε η Davidson. Όταν οι γυναίκες εισέρχονται στη σφαίρα της αθλητικής δημοσιογραφίας, εξήγησε, οι άνδρες που δεν έχουν συνηθίσει να μοιράζονται το αγαπημένο τους χόμπι με ανθρώπους που δεν είναι cis ετεροφυλόφιλοι λευκοί άνδρες «νιώθουν μεγάλη απειλή» και «αισθάνονται ότι τους στερούν το οπαδιλίκι».

Φυσικά, αυτό το ζήτημα δεν περιορίζεται στα αθλήματα – η εχθρικότητα που γεννιέται από την ανδρική ανασφάλεια απαντάται σχεδόν σε όλες τις μεγάλες αμερικανικές βιομηχανίες, από την οικονομία μέχρι την τεχνολογία και την επιστήμη. Όπως το βλέπει η Davidson, η παρενόχληση που βιώνει η ίδια και οι συναδέλφισσές της είναι μια πολιτισμική αντίδραση στις προοδευτικές αλλαγές που γίνονται προς την κατεύθυνση της ισότητας των γυναικών, των ΛΟΑΤ ατόμων και των ανθρώπων κάθε χρώματος. «Δεν τους αρέσει να αμφισβητούνται οι απόψεις τους, καθώς αυτές αποτελούσαν τον κανόνα για πολύ καιρό».

«Όταν έχεις τη δημοσιογραφική ιδιότητα, μιλάς με έναν αέρα αυθεντίας ως ένα βαθμό. Αυτή είναι η δουλειά μας. Είναι δουλειά μας να γνωρίζουμε τα πάντα γύρω από αυτά τα θέματα. Όταν αμφισβητείς την άποψη κάποιου με εμπεριστατωμένο λόγο, τότε αυτός μπορεί να λειτουργήσει αμυντικά». Όμως η Davidson εξηγεί ότι, παρόλο που ο καθένας έχει το δικαίωμα γνώμης, «είναι δουλειά μου να γνωρίζω περισσότερα γι' αυτό απ' ό,τι εσύ».

Η φύση των απειλών εναντίον των γυναικών στη βιομηχανία των αθλητικών μέσων ενημέρωσης έχει οδηγήσει μεγάλες εταιρείες όπως το ESPN να αναπτύξουν και να ενισχύσουν τα μέτρα εσωτερικής ασφαλείας. Στο Bloomberg, η Davidson απέκτησε προσωπική φρουρά ασφαλείας όταν έλαβε απειλές που θεωρήθηκαν ανησυχητικές και η ίδια λέει ότι στο ESPN υπάρχει παγκόσμια μονάδα ασφαλείας υπεύθυνη για την παρακολούθηση, τη διερεύνηση και την ανταπόκριση σε απειλές κατά των εργαζομένων. Σύμφωνα με τη Spain, το ESPN ανέπτυξε και ενίσχυσε τις διαδικασίες ασφαλείας έπειτα από σεξουαλικές και βίαιες απειλές που δέχτηκαν γυναίκες που εργάζονταν εκεί.

Η Davidson είναι ευγνώμων που εργάζεται σε μια εταιρεία που παίρνει σοβαρά αυτές τις απειλές και έχει τους πόρους να παρέχει ασφάλεια στις γυναίκες που στοχοποιούνται. Παρ' όλα αυτά, λέει ότι έχει μιλήσει με άλλες γυναίκες στον κλάδο της, οι οποίες εργάζονται για εταιρείες που δεν διαθέτουν τα ίδια συστήματα. «Δεν έχουν καμία στήριξη».

Το πρόβλημα αυτό μοιάζει να είναι τόσο μεγάλο –ειδικά στο Διαδίκτυο– που δεν είναι ξεκάθαρο τι πρέπει να γίνει για να σταματήσει. Αν και οι φρουρές ασφαλείας παρέχουν βοήθεια σε κάποιες γυναίκες στη βιομηχανία και οι αθλητικές δημοσιογράφοι μπορούν να συσπειρωθούν για να μπει ένα τέλος σ' αυτές τις απειλές, η λύση πιθανότατα βρίσκεται, τουλάχιστον εν μέρει, στα χέρια των ανδρών. Ο Smiler λέει ότι πρέπει να «αλλάξουμε τον ορισμό της αρρενωπότητας ούτως ώστε να περιλαμβάνει τη συμπόνια αντί για τη διάθεση για διάπραξη βίας, να μην επικεντρώνεται πλέον στον αέναο ανταγωνισμό (σχεδόν σε κάθε πτυχή της ζωής) και να σταματήσει να δίνει έμφαση στις ακραίες εκδοχές της ανεξαρτησίας». Λέει ότι οι άνδρες μαθαίνουν από νεαρή ηλικία «να μη συμπάσχουν με τα κορίτσια και τις γυναίκες», μέσα από μικρές ενέργειες που όμως έχουν έντονο αντίκτυπο – «όπως όταν μαλώνουμε τα αγόρια για να μη "ρίχνουν σαν κορίτσια". Και γενικά όταν τους λέμε να μην κάνουν τίποτα όπως τα κορίτσια. Τα αγόρια μας λένε διαρκώς ότι το να αποκαλούνται κορίτσια, γυναικούλες ή γκομενίτσες είναι από τις χειρότερες προσβολές που υπάρχουν».

Η Davidson υποψιάζεται ότι η απάντηση έχει να κάνει με την ένταξη, την έκθεση και την προβολή της διαφορετικότητας. «Όσο περισσότερο αλληλεπιδράς με τις κοινότητες για τις οποίες σχηματίζεις άποψη τόσο πιο εμπεριστατωμένη θα είναι αυτή η άποψη».

«Καθώς αυτοί οι χώροι γίνονται όλο και πιο περιεκτικοί, αυτό θα προάγει και υψηλότερα επίπεδα ενσυναίσθησης», είπε. «Δεν θα έπρεπε να χρειάζεται όλο αυτό, αλλά η πραγματικότητα το επιβάλλει».

Το άρθρο αρχικά δημοσιεύτηκε στο Broadly.

Περισσότερα από το VICE

Αυτή Ήταν η Χειρότερη Εμπειρία μου σε Συνέντευξη για Δουλειά

Γνωρίστε τον 19χρονο Νεοζηλανδό που Πλουτίζει Κάνοντας Κομπίνες στο Dark Web

Δύο Γυναίκες Εξηγούν πώς Είναι να Δίνεις Μάχη με τον Καρκίνο του Μαστού στα 25 σου