We spraken twee Nigeriaanse homo’s over de nieuwe anti-homowet

Afgelopen maand werd de anti-homowet ingevoerd in Nigeria. Gayclubs en bijeenkomsten voor homoseksuelen zijn daarmee strafbaar geworden. Terwijl homoseksualiteit in Nigeria altijd al illegaal was, is het tegenwoordig echt gevaarlijk. Er zijn zelfs onbevestigde meldingen dat homoseksuele mensen zijn gearresteerd, in elkaar zijn geslagen en zijn beroofd in de staat Oyo, in het zuidwesten van Nigeria.

Korte tijd had de LGBT-gemeenschap in Nigeria de aandacht van de wereld, maar sinds de Spelen in Sotsji zijn begonnen ligt de focus alleen nog maar op het anti-homobeleid in Rusland. Maar ook in Nigeria zijn er mensen in gevaar, en zijn er nog mensen die vechten voor de homogemeenschap. Ik sprak met twee jonge homoseksuele jongens over hun leven: Rashidi Williams, oprichter van het homoseksuele bondgenootschap van Nigeria, en Julius (niet zijn echte naam).

VICE: Hebben jullie het gevoel dat je je seksualiteit moet verbergen?
Rashidi Williams: Toen ik opgroeide, wist ik al dat ik anders was dan andere kinderen. Maar ik begreep nooit waar dat aan lag, tot in mijn late tienerjaren. Waarom? Omdat er gewoon geen informatie bestond over het probleem en mijn moeder heel conservatief is. Mijn liberale vader was altijd weg. Maar sinds ik erachter ben waarin ik verschil van mijn omgeving, heb ik nooit het gevoel gehad dat ik mijn seksualiteit moest verbergen. Ik kwam op mijn twintigste uit de kast.
Julius: Mijn antwoord is: JA. Dat is altijd zo geweest, zelfs voordat dit nieuwe wetsvoorstel werd ingevoerd. Homoseksualiteit is niet iets waar je trots op bent tegenover je familie en vrienden, omdat de kans dat ze het niet begrijpen heel erg groot is.

Hoe is de homoscene in Lagos? Waar gaan jullie uit en worden deze plekken wel eens overvallen door politie?
Rashidi: In de laatste tien jaar is de homogemeenschap van heel erg gesloten, naar enigszins open gegaan. Maar met de nieuwe wet zal alles weer in het geheim moeten gebeuren. Hoe lang dat duurt, weten we niet. De zichtbaarheid die we de laatste tijd als gemeenschap hebben opgebouwd, wordt ons weer ontnomen – om de religie en cultuur te beschermen. Sommige mensen in Lagos weten wel waar LGBT-mensen samenkomen om zich te vermaken in het weekend, en sommige mensen kennen zelfs de homo-vriendelijke clubs hier in de stad. Eigenlijk was de homogemeenschap in Lagos relatief vrij en vreedzaam. De nieuwe wet brengt dat in gevaar.

Dus er waren nooit problemen?
Het gebeurde wel eens dat politieagenten en andere veiligheidsdiensten homofeesten in Lagos binnenvielen. Maar dat is lang geleden. De laatste keer was iets van vijf jaar geleden – dat ik me kan herinneren, tenminste. De LGTB-gemeenschap kwam regelmatig samen om hun seksualiteit te vieren en soms wist de politie daarvan. Helaas verwachten we met de nieuwe wet, waarin gayclubs nadrukkelijk worden verboden, meer controles van de politie. Het hoofddoel is dan niet om de homo’s te arresteren, maar om ze af te persen door middel van chantage.
Julius: Kijk, het merendeel van de homoseksuelen gaat amper uit op plekken die rekening houden met hun seksualiteit – omdat ze willen verbergen dat ze homo zijn en geen risico’s willen nemen. Tot enkele jaren terug wist ik niet eens dat gayclubs of dat soort dingen bestaan. Zo geheim zijn deze organisaties. Vroeger waren er homofeesten met streng gecodeerde uitnodigingen, maar ik ben daar nooit naartoe geweest. Ik hoor er alleen maar over. Ik ben veel te voorzichtig met mijn identiteit.

Rashidi

Denk je dat het makkelijker zou zijn als jullie in een ander land zouden wonen?
Rashidi: Waarom zijn er ook veel hetero’s die een leven opbouwen buiten dit land? Omdat het buiten Nigeria makkelijker is om een fijn leven te hebben. Het zou ideaal zijn om buiten Nigeria te wonen als homoseksuele man. Maar dan denk je aan je eigen land, en het land waar je in wil wonen. De mensen in die andere landen hebben gevochten voor de vrijheid waar ze nu in leven. Zij hebben het idee van een betere samenleving met gelijke rechten nooit opgegeven. We moeten doorzetten en Nigeria verbeteren. Als we allemaal verhuizen naar het buitenland komt die verandering die we nodig hebben nooit. Het zou alleen maar een tijdelijke oplossing zijn.
Julius: Ja, ik denk wel dat het gemakkelijker zou zijn om als homoseksueel in een ander land te wonen. Een vriend van me is onlangs vertrokken voor een rondreis door Europa. Hij gaat van de ene stad naar de andere en hij vertelt vol enthousiasme over de ontspannen sfeer rond homoseksualiteit op deze plekken. Hij lijkt totaal niet van plan om nog terug te keren naar Nigeria. Hij heeft het punt bereikt waarop hij kiest voor zijn seksuele geaardheid, en hij is bereid daarvoor zijn nationaliteit op te geven.

Komt de homofobie in Nigeria volgens jullie door religie?
Rashidi: Religie is het belangrijkste probleem in dit land. De nieuwe wet komt vanuit religie en het kan niet los van elkaar worden gezien. De senator die het wetsvoorstel voorlegde aan het parlement hangt het conservatieve Anglicaanse geloof aan. We zitten vast in een extreem conservatieve moraal, en religieuze leiders hersenspoelen ons continu.

Hoe zouden jullie de situatie willen verbeteren?
Nigerianen zouden eens goed wakker geschud moeten worden. Onze politici en religieuze leiders worden rijker en rijker, terwijl wij ze als makke hondjes volgen. Ze gebruiken de homokwestie voortdurend om ons onder de duim te houden, en doen alsof homoseksuelen de vooruitgang van dit land verhinderen.
Julius: Religie voedt de homofobie in Nigeria, maar de cultuur zelf ook. De argumenten draaien altijd om twee ideologieën: de lering van het Oude Testament en het geloof dat het niet Afrikaans is om homoseksueel te zijn.

Ik hoorde geruchten dat een aantal Nigeriaanse politici en militaire officieren zelf homo zijn, maar de wet zal wel geen effect op hen hebben.
Rashidi: Dat is geen gerucht: ze zijn echt fanatieke homoseksuelen die nog in de kast zitten. Ze hebben alle middelen tot hun beschikking om zichzelf te beschermen tegen de wreedheid van de wet. Uiteindelijk hebben alleen homoseksuele burgers eronder te lijden, omdat hun recht op een gezond leven wordt afgenomen en ze met geweld te maken krijgen. Deze homogemeenschap wordt de kans op vereniging en een vreedzaam samenleven ontnomen. Het is bovendien inbreuk op hun privacy, hun gevoel van vrijheid wordt afgenomen, ze worden bestempeld als de voetvegen van de maatschappij en psychologisch zwaar beschadigd – daarom spreken wij ons uit. Het gaat ons niet over het recht om te trouwen, het gaat om ons recht om te leven – zowel voor heteroseksuelen als homoseksuelen.
Julius: Deze wet is heel gevaarlijk. Iemand die het niet op homo’s heeft en in het bezit is van een bijl, krijgt gewoon vrij spel. Homohaters hoeven nergens meer rekening mee te houden, ze hoeven alleen maar achterdochtig te zijn. En wanneer ze iemand op het oog hebben, informeren ze de politie of zorgen ze dat ze een boze menigte bij elkaar krijgen. Het gerucht gaat nu dat de politie datingsites voor homo’s in de gaten houdt en er nietsvermoedende homoseksuelen inluist. Waar homo’s voorheen wel uit moesten kijken maar toch een comfortabel leven leidden, moeten ze nu altijd over hun schouder kijken. De wet beschermt ze niet en onze leiders ook niet.

Volg Oscar op Twitter: @oscarrickettnow

Meer over homoseksuelen in Afrika: De koran heeft niks tegen homo's

Ik sprak de man die het wetsvoorstel schreef om Oegandese homo's ter dood te veroordelen

Het is crisis in de Centraal-Afrikaanse republiek