Πήγα σε Ένα Φεστιβάλ Γυμνιστών για Millennials

Δύο μέρες πριν από το NKD – ένα φεστιβάλ γυμνιστών για άτομα 18 ως 35, στο Ντόρσετ – ο διοργανωτής British Naturism με προειδοποίησε ότι ντυμένοι δημοσιογράφοι δεν τα είχαν πάει πολύ καλά τα προηγούμενα χρόνια.

«Αν θες να έρθεις να γράψεις για το φεστιβάλ», είπαν, «θα πρέπει να το κάνεις γυμνή».

Ήθελα να μάθω τι προσελκύει του νεαρούς Βρετανούς σε κάτι που στη Βρετανία σε μεγάλο βαθμό συσχετίζουμε με Γερμανούς συνταξιούχους, έτσι συμφώνησα, παρόλο που ακόμα ανατριχιάζω όταν θυμάμαι που πριν από δύο χρόνια κατά λάθος ένας ρεσεψιονίστ σε ένα ξενοδοχείο είδε τα βυζιά μου.

Δεν θα έπρεπε να ανησυχώ, είπε μια φίλη. Το να βγάλω τα ρούχα μου μπροστά σε ένα μάτσο αγνώστους θα ήταν σαν να βγάζω ένα τσιρότο. Είχε δίκιο. Ήταν επώδυνο και γρήγορο – τόσο γρήγορο που δεν πρόλαβα καν να γκουγκλάρω αν πρέπει να βάλεις αντηλιακό στο αιδοίο σου, και βρέθηκα σε ένα χωράφι με άλλα 170 γεννητικά όργανα στη φόρα.

Πριν κάνω τις ερωτήσεις μου και μάθω ό,τι ήταν να μάθω, είχα μια πρωινή δραστηριότητα: μάθημα γυμναστικής γυμνιστών. Δεν μου άρεσε και τόσο το πώς ακουγόταν όλο αυτό, αλλά το έκανα για να γλιτώσω τον 30άρη από το Λονδίνο που προσπαθούσε να με πείσει να ακυρώσω το τρένο της επιστροφής το απόγευμα και να κατασκηνώσω το βράδυ. Έτσι κάθισα ανακούρκουκουδα, έκανα σανίδα, πηδηματάκια με χέρια πόδια ανοιχτά και έτρεξα σε ένα χωράφι ενώ κρατιόμουν από το χέρι με μια ντουζίνα άντρες καθώς όλοι γύρω μας παρακολουθούσαν.

Αν αφήσουμε στην άκρη τη γύμνια, το vibe δεν ήταν αυτό που περίμενα από ένα χωράφι γεμάτο γυμνιστές millennials. Όταν οι φίλοι μου κι εγώ περνάμε τη μέρα σε ένα πάρκο, μιλάμε αλλά κάθε διακοπή συζήτησης είναι μια ευκαιρία να τσεκάρουμε τα κινητά μας. Εδώ δεν είχε τέτοια – ίσως οφειλόταν στο ότι δεν είχαμε τσέπες αλλά και στο ότι κάποιοι συμμετέχοντες απορρίπτουν την τεχνολογία και τα social media έστω για το σαββατοκύριακο.

Άλλοι λόγοι για το ενδιαφέρον των συμμετεχόντων κυμαίνονταν από πεζούς λόγους –ήταν πιο εύκολο να πάω στην παραλία γυμνός– μέχρι προσωπικούς, ιδίως ό,τι ενίσχυε την αυτοπεποίθησή τους. Ένας 24χρονος φροντιστής ήθελε να δοκιμάσει επειδή η δουλειά του τον έκανε να καταλάβει ότι ο γυμνισμός δεν ήταν κάτι να φοβάται, και αυτό τον έκανε να νιώθει καλύτερα με το σώμα του.

Σύμφωνα με έρευνα του Journal of Happiness Studies, η ενίσχυση που προσφέρει ο γυμνισμός στην αυτοπεποίθηση για το σώμα μας προέρχεται από το ότι βλέπουμε τους άλλους γυμνούς, κι όχι απ’ το ότι βλέπουμε τον εαυτό μας. Αυτό δεν το βίωναν πολλές γυναίκες στο NKD, επειδή δεν υπήρχαν πολλές γυναίκες – οι λίγες που είδα ήταν με άνδρες συντρόφους. Όλοι είπαν ότι συνήθως οι άνδρες είναι πολλοί περισσότεροι σε εκδηλώσεις γυμνιστών.

Αν σκέφτεσαι ότι αυτή η δυσαναλογία θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάτι λίγο τρομακτικό, θα είχες δίκιο. Το ραντάρ μου αποπροσανατολίστηκε αρκετές φορές στο NKD, όπως τη φορά που ένας άνδρας επέμενε να μου βάλει αντηλιακό στην πλάτη και εγώ ήμουν πολύ απορροφημένη στο να σκεφτώ ποια μέρη του σώματός μου να καλύψω με μια κουβέρτα για να τον διώξω. Παρόλα αυτά το vibe γενικά δεν ήταν σεξουαλικό – όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα σε εκδηλώσεις γυμνιστών.

«Ο γυμνισμός χάνει τη σεξουαλική του διάσταση επειδή οι άνθρωποι κάνουν πολύ συνηθισμένα πράγματα», είπε ο 28χρονος Dave. Ο ίδιος βρίσκει τις γυναίκες που κάνουν γυμνισμό λιγότερο ελκυστικές από τις γυναίκες που φοράνε ρούχα.

Η ανισορροπία στα φύλα δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα του British Naturism. Υπάρχει και ένα θέμα διαφορετικότητας. Μια μελέτη που μετρούσε την αυτοπεποίθηση όσων πήγαιναν σε τέτοιες εκδηλώσεις ως προς το σώμα τους – περιλαμβανόταν μια εκδήλωση του British Naturism – αποτελούνταν από 831 λευκούς, τέσσερις Ασιάτες και κανέναν μαύρο.

«Είναι μια υπόθεση των λευκών – χρειαζόμαστε διαφορετικότητα», μου είπε ένας συμμετέχων.

Ενώ οι νέοι εξακολουθούν να βγάζουν τα ρούχα τους για γυμνό μπάνιο ή γυμνό γεύμα και γυμνές ποδηλατάδες rides, οι επισκέπτες του NKD μου είπαν ότι οι νέοι σνομπάρουν τις παραδοσιακές οργανώσεις που κρατάνε τους παλιούς γυμνιστές στο παιχνίδι. Ο British Naturism δεν έχει στοιχεία για το πόσους νέους αριθμεί. Ο αριθμός αυξάνεται λένε, αλλά οι νέοι ακόμα αποτελούν μικρό κομμάτι.

«Υπάρχει μια ομάδα νέων που μου είπαν ότι το κάνουν επειδή το έκαναν οι γονείς τους. Οι δύσκολοι είναι νέοι σαν εμένα που δεν έχουν μεγαλώσει έτσι», είπε ο Dave.

Οι νέοι επίσης απορρίπτουν την ταμπέλα γυμνιστής. Από μια ομάδα που μίλησα, μόνο οι μισοί παραδέχθηκαν ότι είπαν σε φίλους και συγγενείς ότι είναι γυμνιστές. «Είπα στο γραφείο ότι θα πήγαινα κατασκήνωση», είπε ο Dave. «Δεν θέλω την ταμπέλα του γυμνιστή – ούτε σπίτι μου δεν κάθομαι γυμνός. Δεν θέλω να με ξέρουν οι γείτονές μου ως "ο γυμνός"».

VICE Video: Το Χρονικό Μιας Μεταμόσχευσης

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook

Κάποιοι μου είπαν ότι δεν ήθελαν αν τους συσχετίσουν με τα αρνητικά του γυμνισμού. «Αν και ξέρεις ότι οι γυμνιστές είναι φυσιολογικοί άνθρωποι, ανησυχώ τι θα υπέθετε ο κόσμος, επειδή όλοι ξέρουν για τους γυμνιστές ό,τι βλέπουν στις ταινίες, όπου τους χρησιμοποιούν για κωμικούς σκοπούς», είπε ο 40χρονος Will.

Σίγουρα πρόκειται για παρερμηνεία, διότι εγώ δεν είδα πουθενά χιούμορ. Ενώ όλοι μιλούσαν και ήταν ευχάριστοι, η όλη φάση ήταν λίγο σοβαρή. Ένας συμμετέχων μου είπε ότι δεν ήθελε να είναι γνωστός ως ο τύπος που γδύνεται συνέχεια αλλά ήθελε να είναι γνωστός για τη δουλειά του. Όταν τον ρώτησα με τι ασχολείται είπε ότι ήταν στατιστικολόγος. Οι γυμνιστές είναι βαρετοί όπως όλοι μας.

Δεν είναι παράνομο να είσαι γυμνός στην πίσω αυλή σου, έτσι γιατί να πληρώσεις για να πας σε ένα φεστιβάλ για να κάθεσαι γυμνός εκεί; Κανείς δεν μπόρεσε να μου δώσει πειστική απάντηση – αλλά για να μαι δίκαιη ίσως να μην είναι τόσο βαθύ.

Απ’ όσο κατάλαβα, ήταν άλλη μια ευκαιρία για να βρεθούν άνθρωποι σε μια εποχή απομόνωσης, άνθρωποι που αναζητούν επαφή. Πολλοί άντρες ήταν μόνοι τους επειδή μάλλον δεν έχουν τέτοιες επαφές στη ντυμένη τους ζωή, παρόλο που ένας άντρας παραδέχτηκε ότι συχνά δεν έχει πολλά κοινά με άλλους γυμνιστές εκτός από μια φυσική απέχθεια για τα ρούχα.

Οι άνθρωποι στο NKD ξεχώριζαν από άλλους millennials για πολλά περισσότερα από την καθ’ολοκληρία απόρριψη των κοινωνικών συνθηκών. Ήταν φιλικοί αλλά και ντροπαλοί, σοβαροί και λίγο αμήχανοι. Είχα την αίσθηση ότι κάποιοι έψαχναν κάτι παραπάνω από κοινή γύμνια. Ότι ένιωθαν outsiders στον ντυμένο κόσμο κι όχι λόγω των ρούχων.

Και έχοντας περάσει τη μέρα μετρώντας τις ώρες μέχρι να φύγω από έναν κόσμο όπου ένιωθα άβολα, άρχισα να καταλαβαίνω τι τραβάνε αυτοί οι άνθρωποι για να κάνουν το ίδιο.

To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Περισσότερα από το VICE

Τα Πλαστά Χαρτονομίσματα στην Ελλάδα Είναι Περισσότερα από Ό,τι Νομίζεις

Ο Τζιχαντιστής της Κυψέλης Άφησε Ένα Πεντάχρονο Κορίτσι να Πεθάνει από τη Δίψα

Oι 73100 Στέλνουν Trap Χαιρετισμούς Από τα Χανιά