Φωτογραφία: Pinterest/χρήστης: Athina G
Κάθε μέρα το VICE Greece παρουσιάζει αποσπάσματα βιβλίων που σχετίζονται με το γυναικείο ζήτημα. Το παρακάτω απόσπασμα είναι από το βιβλίο «Η Επανάσταση των Γυναικών στην Αθήνα της Μπελ Επόκ» του Γιάννη Καιροφύλα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη και το δημοσιεύουμε στο πλαίσιο του αφιερώματος για βιβλία που έχουν γραφτεί και αφορούν το γυναικείο ζήτημα.
Οι αγώνες των γυναικών δεν σταμάτησαν. Κατά καιρούς εκδηλώνονταν ζωηρότατες αντιδράσεις και για τομείς που θα έλεγε κανείς πως, εκείνα τουλάχιστον τα χρόνια, θεωρούνταν απροσπέλαστοι για άλλους εκτός των εκπροσώπων του ανδρικού φύλου. Συγκεκριμένα, τον Νοέμβρη του 1887, που επρόκειτο να γίνουν δημοτικές εκλογές, είχαμε πολλά δημοσιεύματα με αιχμές κατά του αποκλεισμού των γυναικών. Η Εφημερίς των Κυριών πρωτοστατούσε και εξηγούσε πόσο χρήσιμη θα ήταν η παρουσία γυναικών στα δημοτικά συμβούλια. Παρ’ όλα αυτά οι πολιτικοί δεν εννοούσαν να προχωρήσουν σε κάποια απόφαση και να δώσουν ψήφο στη γυναίκα. Το θεωρούσαν αδιανόητο, παρόλο που σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες είχε ήδη καθιερωθεί να μετέχουν στα δημοτικά συμβούλια και γυναίκες.
Η Καλλιρρόη Παρρέν, σχολιάζοντας την απαράδεκτη αυτή κατάσταση, έγραφε ότι δυστυχώς στην Ελλάδα απέχουμε πολύ από την ημέρα που κι οι γυναίκες θα κληθούν να δώσουν την ψήφο τους υπέρ εκείνου στον οποίο ανατίθεται η διαχείριση της περιουσίας τους, η υγεία και η ευζωία της οικογένειάς τους. Η γυναίκα στην Ελλάδα, έγραφε, δεν αποτελούσε μέχρι τότε προσωπικότητα, ούτε η υγεία και η ευζωία της ή η κτηματική της περιουσία έμπαινε σε ίση μοίρα με εκείνες του τελευταίου αχθοφόρου ή Τούρκου ή Βούλγαρου λωποδύτη, ο οποίος, διωκόμενος από τις Αρχές της πατρίδας του, κατέφευγε στην Αθήνα και εγγραφόταν στα δημοτολόγια του δήμου, όπου με μακαριότητα απολάμβανε το δικαίωμα του εκλέγειν ακριβώς εκείνον που του υποσχόταν μεγαλύτερη ελευθερία στις καταχρήσεις και την κακοήθειά του.
#Γυναίκα: Το Σώμα της Ανήκει
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook
Παρόλο που οι γυναίκες δεν είχαν ψήφο, ούτε το δικαίωμα να εκλέγονται στα δημοτικά συμβούλια, μπορούσαν ωστόσο να παίξουν κάποιο ρόλο στην πολιτική σκηνή και γι’ αυτό τους δίνονταν από τις πρωτοπόρους του φεμινιστικού κινήματος πολλές οδηγίες και χρήσιμες συμβουλές. Πρώτα-πρώτα, τους έλεγαν ότι έπρεπε οι γυναίκες να συντελέσουν στον μετριασμό των παθών και της κομματικής ιδιοτέλειας, της οποίας γίνονταν έρμαια οι πιο πολλοί άνδρες, που φέρονταν όχι ως πολίτες που θα έπρεπε να μεριμνούν για τα συμφέροντα της οικογένειάς τους ειδικά -και του δήμου γενικότερα-, αλλά ως τυφλοί και μαινόμενοι, που έκαναν επίθεση κατά του δείνα υποψήφιου για το λόγο ότι αυτός δεν ανήκε στο κόμμα που με λύσσα και με μανία υπηρετούσαν.Σε κάποιο σημείωμά της, η Καλλιρρόη Παρρέν έλεγε ότι η γυναίκα, πάνω από το κόμμα και το ίδιο το συμφέρον της, έθετε την υγεία και την ευζωία της οικογένειάς της. Όλη της λοιπόν την επιρροή πάνω στον άνδρα της, τον αδελφό της ή και τον πατέρα της όφειλε να την εξασκήσει υπέρ εκείνου του υποψήφιου τον οποίο θεωρούσε καταλληλότερο για το υψηλό αξίωμα του δημάρχου, που με την ηθική και πνευματική του ανάπτυξη έδινε ελπίδες ότι θα χαράξει και θα προλειάνει την οδό εκείνη που θα καθιστούσε στο μέλλον την Ελληνίδα ισότιμη με τις γυναίκες άλλων χωρών.
Οι αγώνες των γυναικών δεν σταμάτησαν. Κατά καιρούς εκδηλώνονταν ζωηρότατες αντιδράσεις και για τομείς που θα έλεγε κανείς πως, εκείνα τουλάχιστον τα χρόνια, θεωρούνταν απροσπέλαστοι για άλλους εκτός των εκπροσώπων του ανδρικού φύλου. Συγκεκριμένα, τον Νοέμβρη του 1887, που επρόκειτο να γίνουν δημοτικές εκλογές, είχαμε πολλά δημοσιεύματα με αιχμές κατά του αποκλεισμού των γυναικών. Η Εφημερίς των Κυριών πρωτοστατούσε και εξηγούσε πόσο χρήσιμη θα ήταν η παρουσία γυναικών στα δημοτικά συμβούλια. Παρ’ όλα αυτά οι πολιτικοί δεν εννοούσαν να προχωρήσουν σε κάποια απόφαση και να δώσουν ψήφο στη γυναίκα. Το θεωρούσαν αδιανόητο, παρόλο που σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες είχε ήδη καθιερωθεί να μετέχουν στα δημοτικά συμβούλια και γυναίκες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
#Γυναίκα: Το Σώμα της Ανήκει
Παρόλο που οι γυναίκες δεν είχαν ψήφο, ούτε το δικαίωμα να εκλέγονται στα δημοτικά συμβούλια, μπορούσαν ωστόσο να παίξουν κάποιο ρόλο στην πολιτική σκηνή και γι’ αυτό τους δίνονταν από τις πρωτοπόρους του φεμινιστικού κινήματος πολλές οδηγίες και χρήσιμες συμβουλές. Πρώτα-πρώτα, τους έλεγαν ότι έπρεπε οι γυναίκες να συντελέσουν στον μετριασμό των παθών και της κομματικής ιδιοτέλειας, της οποίας γίνονταν έρμαια οι πιο πολλοί άνδρες, που φέρονταν όχι ως πολίτες που θα έπρεπε να μεριμνούν για τα συμφέροντα της οικογένειάς τους ειδικά -και του δήμου γενικότερα-, αλλά ως τυφλοί και μαινόμενοι, που έκαναν επίθεση κατά του δείνα υποψήφιου για το λόγο ότι αυτός δεν ανήκε στο κόμμα που με λύσσα και με μανία υπηρετούσαν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Περισσότερα από το VICEΈτσι Παρασκευάζεται τo Αυτοσχέδιο Tσίπουρο στις Ελληνικές Φυλακές51 Τρόποι για να Γίνει Λιγότερο Εχθρικός ο Κόσμος Απέναντι στους Χοντρούς Ανθρώπους«Άβυζη», «Χοντρή», «Σημαδεμένη» - Γυναίκες στην Ελλάδα Φωτογραφίζονται Μιλώντας για το Body ShamingΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.