Βλέποντας από ψηλά τις εικόνες που δίνει το drone στη φετινή Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, σε πιάνει ένα σφίξιμο. Αυτή η διοργάνωση, η πρώτη μετά το «λουκέτο» της πανδημίας, δεν έχει το νεύρο των προ–κορονοϊού Εκθέσεων. Κυρίως δεν έχει τους επισκέπτες. Και τους ιδιώτες εκθέτες. Στην covid free 85η ΔΕΘ μπορείς να κυκλοφορήσεις άνετα χωρίς συνωστισμό. Στους δρόμους και στα περίπτερα. Τα οποία γέμισαν με κρατικές συμμετοχές, επιμελητηρίων, περιφερειών, οργανισμών του δημοσίου και εταιριών ενέργειας. Το πανηγύρι της γενικής έκθεσης δεν θυμίζει τίποτα το παρελθόν. Φαίνεται ότι απλώς έγινε για το πείσμα του καιρού της πανδημίας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είναι αλήθεια ότι στο προηγούμενο διάστημα η καρδιά της Θεσσαλονίκης χτυπούσε στους χώρους της ΔΕΘ. Εκεί το mega εμβολιαστικό κέντρο για τον covid, εκεί και τα καθημερινά δωρεάν rapid test που οδήγησαν χιλιάδες για να πάρουν το χαρτί–εισιτήριο για πλοία και αεροπλάνα στις διακοπές. Αυτά διακόπηκαν, προσωρινά, καθώς τα φώτα άναψαν για τη φετινή ΔΕΘ, που είναι αφιερωμένη στην Ελλάδα. Αυτή είναι η τιμώμενη χώρα και είναι αλήθεια πως ο εορτασμός των 200 χρόνων από το ’21 βόλεψε. Οι διαφορετικές σημαιούλες της Επανάστασης στα σχοινιά των κεντρικών δρόμων της Θεσσαλονίκης θυμίζουν τον αφιερωματικό χαρακτήρα.
Μία βόλτα στον χώρο των 170 στρεμμάτων όμως είναι αρκετή για να ενισχυθεί το σφίξιμο. Αντιλαμβάνεσαι ότι οι υπάλληλοι των υπουργείων, οι εντεταλμένοι της τοπικής αυτοδιοίκησης, οι ακολουθίες των υπουργών, οι ιδιοκτήτες των λίγων περιπτέρων και οι εργαζόμενοι σε αυτά, μάλλον είναι περισσότεροι απ’ όσους επισκέπτες ψάχνουν να βρουν κάτι ενδιαφέρον. Κι όταν σκέφτεσαι τις μπουχάρες που ήταν απλωμένες στην προ covid Έκθεση, την αφιερωμένη στην Ινδία και τις μυρωδιές από τα μπαχάρια, νοσταλγείς την επιστροφή στην κανονικότητα. Στη μαύρη μπύρα και στο λουκάνικο. Τα παγκάκια των υπαίθριων καταστημάτων, όμως, ήταν άδεια. Έχει το κόστος της η απόφαση για είσοδο μόνο εμβολιασμένων, νοσήσαντων και με rapid των 10 ευρώ. Συν το εισιτήριο της Έκθεσης.Κι αυτή η εικόνα πάντως ήταν μία κόντρα στο απόλυτο κλείσιμο που επέβαλε η πανδημία. Σαν γινάτι ένα πράμα. Ότι υπάρχουμε και διοργανώνουμε κι εκθέσεις. Κι αυτό έχει το καλό του. Έτσι έγιναν και οι συναυλίες μέσα στο Παλαί ντε Σπορ, αντί τις υπαίθριες κάτω από το Τόξο της νότιας πύλης στην εποχή της κανονικότητας. Και στα περίπτερα, με λίγη καλή θέληση βρίσκεις ενδιαφέροντα για να αισθανθείς ότι είσαι στην κανονική Έκθεση. Όπως η Περσεφόνη, το ρομπότ που ξεναγεί τους επισκέπτες στο σπήλαιο της Αλιστράτης, ή το εικονικό μουσείο στο οποίο με virtual reality ο επισκέπτης μπαίνει στη Σαντορίνη και νιώθει τις ηφαιστειακές εκρήξεις. Αλλά και μαθαίνει τον μηχανισμό των αντικυθήρων. Και στο περίπτερο των Πανεπιστημίων βλέπεις την όρεξη για δημιουργία και ανακάλυψη. Τις ομάδες των παιδιών που βλέπουν το μέλλον. Τη φόρμουλα του Δημοκρίτειου Θράκης και τη Σελήνη, τον πύραυλο του Αριστοτέλειου. Και τα παιχνίδια, όπως το τεχνοάθλημα που βλέπεις τις πίστες και τους παίκτες να απλώνουν τα χέρια. Οι ίδιοι βλέπουν ότι πετούν μπάλες. Στα γυαλιά virtual reality.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το περίπτερο 10 είχε λίγο από τη ζέση του πανηγυριού. Εταιρίες αρκετές μπήκαν στα περίπτερα των επιμελητηρίων και εξέθεσαν τα προϊόντα τους. Και μικρές εταιρίες. Φίλτρα νερού, στρώματα, μαξιλάρια ανατομικά, φο μπιζού, ζώνες, δερμάτινα, αρώματα, καθαριστικά και ξηροί καρποί, καραμελωμένοι κατά προτίμηση. Προσπάθεια έγινε και στο 16, όπου όμως εταιρίες, δήμοι και κρατικές παρουσίες μπερδεύτηκαν. Μαζί με κάποια τεράστια κενά σε stand εταιριών που δεν ήρθαν ποτέ. Άλλα έμειναν μόνον με τις επωνυμίες. Σε εκείνο το περίπτερο, σε μια γωνιά μαζεύτηκαν η Κύπρος, το Λουξεμβούργο, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, η Ινδονησία, το Μπαγκλαντές, η Πολωνία και η Αρμενία. Ακριβώς δίπλα η ομοσπονδία των Σαρακατσάνων είχε στήσει μια παραδοσιακή καλύβα. Και η Βιργινία Δημαρέση σε αυτό το κλίμα προσπαθούσε να πάρει μία συνέντευξη στο ζωντανό πρόγραμμα του Status μέσα από την Έκθεση. Για τον κορωνοϊό και τα νέα δεδομένα, τί άλλο.Σε αυτή τη δύσκολη εικόνα, όαση ήταν η πρώτη συμμετοχή του Κρατικού Θεάτρου. Που πήρε μία καλή γωνία και έστησε στολές από τις παραστάσεις. Μαζί και αυτή του σύγχρονου χημικού πολέμου. Των υγειονομικών που μπαίνουν στις Εντατικές για να μην κολλήσουν τον covid. Αυτές που κατασκεύασαν στα ραφεία του Κρατικού όταν ήταν κλειστό το θέατρο λόγω της πανδημίας. Σε αντίθεση με τα πολλά υπουργεία που άρχισαν να κουράζουν. Και να γεμίζουν τεράστιους χώρους. Μέχρι και το Υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής είχε χώρο, πριν ακόμη προλάβει να ιδρυθεί.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στη φετινή 85η Διεθνή Έκθεση πολλά δεν ήταν ίδια με πρόπερσι. Εκτός από τις επισκέψεις των πολιτικών, που ήταν καρμπόν, χωρίς αποστάσεις, αλλά με μάσκες. Με τα ίδια υπόλοιπα στοιχεία. Αντιπαράθεση, δηλώσεις, βόλτες στα περίπτερα, συνάντηση με τη διοίκηση της ΔΕΘ Helexpo, ομιλία και συνέντευξη Τύπου. Ίδια ήταν η κατάσταση με τις προηγούμενες εκθέσεις και την ημέρα των εγκαινίων. Με διαδηλώσεις, αστυνομία παντού και επεισόδια. Εργαζόμενοι, φοιτητές, και σωματεία διαδήλωσαν δυναμικά στα γνωστά δρομολόγια. Και ήταν πολλοί καθώς έφτασαν τις 20.000. Σε περιορισμό ήταν οι αντιεμβολιαστές. Εκεί έγιναν τα επεισόδια, αφού συνεπικουρούμενοι από εθνικιστικές και ακροδεξιές ομάδες επιχείρησαν να κερδίσουν λίγα λεπτά δημοσιότητας, κρατώντας ελληνικές σημαίες και πετώντας στρακαστρούκες και μάρμαρα στα ΜΑΤ. Που φέτος έφεραν την αύρα και τους έβρεχαν αντί να ξοδεύουν τόνους χημικών.Ξαναγυρίζοντας στους χώρους της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, μπορεί η εικόνα να στενοχωρεί, όμως δίνει μία ελπίδα. Ότι του χρόνου η πανδημία θα είναι μία κακή ανάμνηση. Ότι οι εκθέτες θα επιστρέψουν μαζί με τις πολλές κρατικές συμμετοχές και εταιρίες. Και μαζί οι επισκέπτες. Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την διαφορετική 85η Διεθνή Έκθεση:
