oly 3
Διασκέδαση

Kung Fu στον Όλυμπο: Φέτος Ήταν Kυρίως Γυναικεία Υπόθεση

Ο Όλυμπος είναι το καλύτερο background για τους αθλητές kung fu, που τα τελευταία χρόνια δίνουν ραντεβού εκεί για σεμινάριο.

Το ξυπνητήρι χτυπάει νωρίς το πρωί και οι μαθήτριες και μαθητές ξεκινούν την ημέρα τους με τσι κουνγκ. Πρόκειται για απλές σωματικές ασκήσεις που δίνουν έμφαση στην αναπνοή. Συνεχίζουν με τρέξιμο στο βουνό και προπονήσεις πρωί και βράδυ. Ο Όλυμπος είναι το καλύτερο background για τους αθλητές kung fu, που τα τελευταία χρόνια δίνουν ραντεβού εκεί για σεμινάριο. «Ο Αθλητικός Σύλλογος Κεραμεικός, με προπονητή τον Δούκα Δημήτρη, διοργανώνει για χρόνια το καλοκαιρινό σεμινάριο στον Όλυμπο. Φέτος, έναν χρόνο μετά την ίδρυσή του, ο Αθλητικός Σύλλογος Εσωτερική Γροθιά με προπονήτρια εμένα συμμετείχε και αυτός. Εκεί διδάσκουμε παραδοσιακό kung fu. Συγκεκριμένα Xing Yi, Tai Ji, Eagle Claw, Shuai Jiao (Κινέζικη Πάλη) και Sanda», λέει η Ιωάννα Τουμπακάρη.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ol 7.jpg

Η Ιωάννα γεννήθηκε στην Αθήνα, αποφοίτησε με άριστα από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και συνέχισε τις σπουδές της στο London Contemporary Dance School. Παράλληλα, πραγματοποίησε κορυφαίες συνεργασίες με διάφορους χορογράφους και σκηνοθέτες σε παραστάσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ασχολείται με το παραδοσιακό kung fu, στο οποίο κατέχει μαύρη ζώνη και πτυχίο προπονήτριας από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, ενώ έχει κατακτήσει το 2016 την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κινέζικης Πάλης στην Ιταλία.

ol 6.jpg

Η ζωή της δένει αρμονικά ανάμεσα στη διδασκαλία του σύγχρονου χορού και του kung fu σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες. Πολλά από τα καλοκαίρια της την βρίσκουν στον Όλυμπο. «Ως μαθήτρια του Δούκα και αθλήτρια του συλλόγου του Κεραμεικού, ανεβαίνω χρόνια στο βουνό. Φέτος, όμως, ανέβηκα με την ιδιότητα της προπονήτριας, συνοδευόμενη κι από δικές μου μαθήτριες.

ol4.jpg

Η Ιωάννα Τουμπακαρη.

«Κατασκηνώνουμε στα 1.150 υψόμετρο, στο νότιο κομμάτι του Ολύμπου, κοντά στον τόπο που γεννήθηκε ο δάσκαλός μου, το χωριό Κρυόβρυση. Φέτος γύρω στα 20 άτομα “συγκατοικήσαμε” για δύο εβδομάδες. Έτσι κι αλλιώς, η φετινή χρονιά ήταν αρκετά δύσκολη για όλους. Μετά το εξάμηνο lockdown, η ανάγκη για ουσιαστική κοινωνικοποίηση, άθληση και επαφή με τη φύση ώθησε κάποιες να θέσουν το σεμινάριο στο βουνό καλοκαιρινή προτεραιότητα».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ol 8.jpg

Άλλωστε οι στιγμές που ζουν εκεί είναι αξέχαστες. «Αξέχαστη θα μας μείνει, βέβαια, φέτος και η ζέστη. Ήταν η πιο ζεστή χρονιά στα χρονικά. Τα βράδια το φούτερ ήταν αχρείαστο, κάποια από τα δέντρα είχαν πάρει τα φθινοπωρινά τους χρώματα και τα αγριογούρουνα βόλταραν νωχελικά». 

ol 11.jpg

Η πλειονότητα των συμμετοχών ήταν γυναίκες. Η Ιωάννα το εξηγεί καθώς στον δικό της σύλλογο «οι γυναίκες είναι περισσότερες, ούτως η άλλως. Οπότε λογικό είναι να ακολούθησαν περισσότερες γυναίκες».

ol5.jpg

Την ρωτώ αν βλέπει να υπάρχει τάση οι γυναίκες να στρέφονται στις πολεμικές τέχνες και το kung fu και για λόγους αυτοάμυνας απέναντι στα φαινόμενα βίας. Η ίδια πιστεύει πως «παρατηρείται αυτή η στροφή τα τελευταία χρονιά. Το δηλώνουν και οι γονείς όταν έρχονται να γράψουν στον σύλλογο μια μικρή αθλήτρια για να δυναμώσει, να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και να μπορεί αν χρειαστεί να ανταποκριθεί σε κάποια “κακή στιγμή”».

ol 10.jpg

Γενικά, υπάρχουν αρκετές γυναίκες στον χώρο των Πολεμικών Τεχνών. «Στο δικό μας άθλημα υπάρχουν πολλές αξιόλογες αθλήτριες -μικρές και μεγάλες- και στο παραδοσιακό κομμάτι του kung fu αλλά και στο μαχητικό που ονομάζεται Sanda και είναι ένα άθλημα πλήρους επαφής. Εκεί είναι λιγότερες δυστυχώς αλλά φοβερά μάχιμες. Εννοείται πως υπάρχουν και αρκετές προπονήτριες που παράγουν έργο», λέει η Ιωάννα.

ol 12.jpg

Σχετικά με το αν αντιμετωπίζουν στερεότυπα οι γυναίκες αθλήτριες του χώρου και πόσο μάλλον η ίδια που προέρχεται από τον χώρο του χορού; «Ναι υπάρχουν στερεότυπα και είναι εκεί για να καταργούνται», σημειώνει, «υπάρχουν περιπτώσεις που έχω διαβάσει βλέμματα δυσπιστίας όταν με ρωτάνε με τί ασχολούμαι και απαντάω “είμαι χορεύτρια και προπονήτρια kung fu”. Το πρώτο σκέλος το αποδέχονται με χαμόγελο στο δεύτερο το χαμόγελο μπορεί να γίνει πιο ειρωνικό. Δεν με πειράζει, γνωρίζω ότι απέχω από την εικόνα του σεβάσμιου δασκάλου με το λευκό μούσι. Οι κοινωνίες, όμως, αλλάζουν. Η ελληνική λίγο πιο αργά. Δουλεύω σκληρά και πιστεύω ότι στο τέλος της ημέρας οι μαθητές και οι μαθήτριες που θα με έχουν επιλέξει είναι πιο ανοιχτοί στο διαφορετικό, στο μη συμβατικό, στο γεγονός ότι η τεχνική νικάει την ωμή δύναμη. Όπως λέγεται στο Tai Chi, το μαλακό κερδίζει το σκληρό».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ