Μετά από χρόνια μεγάλων δυσκολιών στο σχολείο, ο Rory Warnock διαγνώστηκε ως δυσλεκτικός σε ηλικία 12 ετών. Στα 22 του, διαγνώστηκε με αγχώδη διαταραχή και κατάθλιψη, οπότε αμέσως του συνταγογραφήθηκε σερτραλίνη που δρα ως επιλεκτικός αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRI). Μια σχετικά συνηθισμένη ιστορία, με την οποία δυστυχώς πάρα πολλοί νέοι ενήλικες μπορούν να ταυτιστούν.Μέχρι τότε, ο Rory ένιωθε πως δεν υπήρχε για εκείνον κανένας τρόπος προκειμένου να «αντιμετωπίσει τον εσωτερικό του κόσμο», εκτός από το να βασίζεται σε συνταγογραφημένα φάρμακα. Είχε αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο και είχε αρχίσει να αναρριχάται ως εταιρικό στέλεχος στις πωλήσεις, πιστεύοντας πως μια επιτυχημένη καριέρα θα ήταν το κλειδί για την ευτυχία του. Αλίμονο, όμως, τον οδήγησε στο να νιώθει ακόμη μεγαλύτερο αίσθημα ανησυχίας, μέχρι που ένας φίλος του του πρότεινε να δοκιμάσει το breathwork.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το breathwork είναι μια τεχνική «συνειδητοποιημένης αναπνοής» ή αλλιώς «το να αναπνέεις με συγκεκριμένο τρόπο προκειμένου να έχεις ένα επιθυμητό αποτέλεσμα» και όταν κανείς το εφαρμόζει με σωστό τρόπο, μπορεί κατά μία έννοια να σε κάνει να τριπάρεις χωρίς ναρκωτικά. Τα οφέλη του περιλαμβάνουν αυξημένο συναισθηματικό έλεγχο, μειωμένο στρες και πιο ανθεκτικό νευρικό σύστημα.Σήμερα ο Rory είναι ειδικός στο χώρο του breathwork, οπότε τον ρωτήσαμε πώς να ξεκινήσουμε ως αρχάριοι.
Τι είναι το breathwork;Πρόκειται για μια ενεργητική δραστηριότητα, σε αντίθεση με τον διαλογισμό που είναι (ως επί το πλείστον) παθητικός. Αυτό σημαίνει πως μπορούμε να αλλάξουμε τους ρυθμούς, τους δείκτες και το βάθος της αναπνοής μας προκειμένου να αλλάξουμε και τον τρόπο ζωής μας. Τώρα, αν αυτό σας μοιάζει απολύτως γελοίο, θέλω να σας διαβεβαιώσω πως είναι αποδεδειγμένο πολλές φορές στην επιστημονική βιβλιογραφία. Για παράδειγμα, το να αναπνέει κανείς αργά μπορεί πραγματικά να αυξήσει τη μετάδοση του οξυγόνου στους ιστούς του.Το να αναπνέει κανείς βαθιά αυξάνει τον πνευμονογαστρικό νευρικό ρυθμό, γεγονός που βοηθά να ενεργοποιηθεί η παρασυμπαθητική κατάσταση του αυτόνομου νευρικού συστήματος, κυρίως βοηθώντας μας να νιώθουμε πιο ήρεμοι, σε πραγματικό χρόνο. Η ένρινη αναπνοή μπορεί να βοηθήσει αθλητές να έχουν υψηλότερες επιδόσεις και για μεγαλύτερη χρονική διάρκεια ενώ μειώνει την εμφάνιση της κόπωσης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πώς μυήθηκες σε αυτό;Στα 22 μου, μου ήταν δύσκολο να κατανοήσω πως πλέον θα έπαιρνα αντικαταθλιπτικά για το υπόλοιπο της ζωής μου. Ήξερα πως τα πράγματα έπρεπε οπωσδήποτε να αλλάξουν. Άρχισα να ακούω «γκουρού αυτοβοήθειας» όπως τον Tony Robbins, τον Ed Mylett και τον Chris Williamson με σκοπό να αποκτήσω γνώση και αυτοπεποίθηση.Άρχισα να χρησιμοποιώ εφαρμογές όπως το Headspace για να προσπαθήσω να διαλογιστώ, αλλά το να πεις σε κάποιον που υποφέρει από άγχος να καθίσει με τις σκέψεις του για 20 λεπτά είναι κάπως παράδοξο. Συχνά θα το πάλευα και θα τελείωνα νιώθοντας χειρότερα απ’ ότι όταν ξεκίνησα. Η γιόγκα στάθηκε για εμένα καθοριστική. Ο συνδυασμός κινήσεων, δύναμης, εστίασης, πειθαρχίας και αναπνοής πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις.Καθώς ένιωθα ολοένα και πιο ενθουσιασμένος και ανέπτυσσα το ενδιαφέρον μου για το χώρο της προσωπικής ανάπτυξης, ένας φίλος μου συνέστησε να παρακολουθήσω μια συνεδρία breathwork. Τότε ακόμη δεν είχα ξανακούσει ποτέ το breathwork, και προσωπικά το έβρισκα λιγάκι εντυπωσιοθηρικό. Έχω πτυχίο ως θετικός επιστήμων, κι εσύ μου λες πως το να αναπνέω μπορεί να με κάνει να νιώθω καλύτερα; Θεωρούσα πως αυτό ακουγόταν γελοίο. Ωστόσο, ανέκαθεν ήμουν ανοιχτόμυαλος, οπότε είπα να του δώσω μια ευκαιρία.Αυτή η συνεδρία ήταν η πιο βαθιά εμπειρία που έχω βιώσει στη ζωή μου.Γέλασα, έκλαψα, σοκαρίστηκα με το πόσο εκπληκτικά ένιωθα. Ένιωσα καλύτερα από κάθε άλλη φορά σε διάστημα πολλών ετών. Δεν μπορούσα καλά-καλά να συνειδητοποιήσω τι είχε μόλις συμβεί. Φυσικά, έπαθα εμμονή. Παρκολουθούσα μερικά μαθήματα κάθε εβδομάδα, διάβασα αρκετά βιβλία, άκουσα podcasts και μυήθηκα για τα καλά στο χώρο του breathwork.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πώς πραγματικά το κάνει κανείς;Το να αναπνέεις σε ρυθμό 4:6 είναι απλό, αλλά εξαιρετικά αποτελεσματικό - οπότε θα το πρότεινα ως ιδανικό τρόπο να αρχίσει κανείς. Είναι το να εισπνέεις για τέσσερα δευτερόλεπτα και να εκπνέεις για έξι, πάντοτε από τη μύτη. Χρησιμοποιούσα αυτήν την τεχνική για πάνω από πέντε χρόνια, και εξακολουθεί να μου παρέχει απίστευτα οφέλη. Καθώς εισπνέεις, ο καρδιακός σου ρυθμός επιταχύνεται ελαφρά αφού οδηγείται σε συμπαθητική κατάσταση (μάχης ή πτήσης). Καθώς εκπνέεις, ο καρδιακός σου ρυθμός επιβραδύνεται ελαφρά αφού οδηγείται σε παρασυμπαθητική κατάσταση (ανάπαυσης ή πέψης).Η τεχνική του να αναπνέεις σε ρυθμό 4:6 είναι ένας φανταστικός τρόπος ώστε να παρέμβεις ευθέως στο αυτόνομο νευρικό σου σύστημα προκειμένου να μεταβείς από κατάσταση άγχους σε κατάσταση ηρεμίας σε λίγα δευτερόλεπτα. Θα συνιστούσα τη χρήση αυτής της τεχνικής για όσο χρόνο θέλει κανείς, ανάμεσα στα πέντε και στα δεκαπέντε λεπτά. Όταν εστιάζουμε την προσοχή μας στην αναπνοή μας, και μόνο σε αυτήν, τότε δεν σκεφτόμαστε πλέον το παρελθόν ή το μέλλον, αλλά ζούμε το εδώ και τώρα. Και το εδώ και τώρα είναι ήρεμο και διαυγές.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
