Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.Ο Yannick Fornacciari έχει γεννηθεί στη Γαλλία, αλλά έδρα του είναι το Μόντρεαλ. Ο φωτογράφος είναι περισσότερο γνωστός για τη δουλειά του με επίκεντρο την οργάνωση FEMEN Καναδά, τη δράση της οποίας καταγράφει. Η πλέον πρόσφατη σειρά φωτογραφιών του, με τίτλο Exposed, είναι μια προσωπική καταγραφή της καθημερινότητας διαφυλικών ατόμων και της εμπειρίας τους από τη διαδικασία μετάβασης στο άλλο φύλο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Από την 1η Οκτωβρίου, οι διαφυλικοί στο Κεμπέκ δεν θα υποχρεώνονται να υποβληθούν σε ιατρικές διαδικασίες προκειμένου να αλλάξουν φύλο στα επίσημα έγγραφά τους. Αυτή η πολυαναμενόμενη αλλαγή -βασίζεται σε νόμο που πέρασε το 2013- αποτελεί νίκη για την κοινότητα των διαφυλικών. Ωστόσο, όπως επιδιώκει να δείξει η σειρά φωτογραφιών του Fornacciari, το γεγονός ότι πήρε τόσο χρόνο για να τεθεί σε ισχύ αυτός ο νόμος αποτελεί ακόμα μία απόδειξη των διακρίσεων που αντιμετωπίζουν οι διαφυλικοί της χώρας.Συναντήσαμε τον φωτογράφο στο διαμέρισμά του στο Μόντρεαλ και συζητήσαμε για το project του, ώστε να ανακαλύψουμε ποιο μήνυμα ελπίζει να μεταδώσει.
Όλες οι φωτογραφίες είναι του Yannick Fornacciari.
VICE: Γιατί επέλεξες να κάνεις αυτό το project;
Yannick Fornacciari: Καιρό τώρα αναρωτιόμουν για την πραγματικότητα των διαφυλικών ατόμων. Αναρωτήθηκα τι αντιμετωπίζουν στον σύγχρονο κόσμο. Έχω δουλέψει πολύ σε θέματα φύλου, περιθωριοποίησης και απλά είχε νόημα για μένα να εστιάσω στην πραγματικότητα των διαφυλικών. Έτσι έγινα μέλος σε forum, σε σελίδες Facebook και απλά post-αρα τη δουλειά μου. Άφησα τον κόσμο να έρθει σε μένα και δέχθηκα πολλές απαντήσεις. Σε δύο μέρες, νομίζω, ήρθαν σε επαφή μαζί μου περίπου 30 άτομα τα οποία εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για το project. Κάπως έτσι άρχισε. Όσο για το «γιατί», είναι κυρίως θέμα προβολής.Στην κοινωνία, στα μέσα ενημέρωσης, στην τέχνη και τον πολιτισμό γενικότερα, δεν ακούμε πολλά για τη διαφυλική ταυτότητα, τι αντιμετωπίζουν οι διαφυλικοί και ποιοι είναι. Αντιμετωπίζουμε το θέμα με έναν πολύ κλισέ τρόπο, με στερεότυπα. Γενικά, οι διαφυλικοί δεν εκπροσωπούνται από διαφυλικούς στα μέσα ενημέρωσης και στις ταινίες - συχνά τους υποδύονται φυλοαμετάβατα (μη τρανς) άτομα . Αυτό είναι πολύ λυπηρό, αλλά αυτό που βρίσκω ακόμα πιο λυπηρό είναι το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις δεν ενδιαφέρονται για αυτήν την πραγματικότητα. Ιδιαιτέρως εδώ στον Καναδά. Έκανα αυτή τη σειρά φωτογραφιών σε ένα πλαίσιο που μόλις άλλαξε, αλλά που έκανε σοβαρές διακρίσεις εις βάρος των διαφυλικών. Θεωρώ ότι η κυβέρνηση ενήργησε με τρόπο που ήταν τόσο αδαής και προκατειλημμένος.
Yannick Fornacciari: Καιρό τώρα αναρωτιόμουν για την πραγματικότητα των διαφυλικών ατόμων. Αναρωτήθηκα τι αντιμετωπίζουν στον σύγχρονο κόσμο. Έχω δουλέψει πολύ σε θέματα φύλου, περιθωριοποίησης και απλά είχε νόημα για μένα να εστιάσω στην πραγματικότητα των διαφυλικών. Έτσι έγινα μέλος σε forum, σε σελίδες Facebook και απλά post-αρα τη δουλειά μου. Άφησα τον κόσμο να έρθει σε μένα και δέχθηκα πολλές απαντήσεις. Σε δύο μέρες, νομίζω, ήρθαν σε επαφή μαζί μου περίπου 30 άτομα τα οποία εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για το project. Κάπως έτσι άρχισε. Όσο για το «γιατί», είναι κυρίως θέμα προβολής.Στην κοινωνία, στα μέσα ενημέρωσης, στην τέχνη και τον πολιτισμό γενικότερα, δεν ακούμε πολλά για τη διαφυλική ταυτότητα, τι αντιμετωπίζουν οι διαφυλικοί και ποιοι είναι. Αντιμετωπίζουμε το θέμα με έναν πολύ κλισέ τρόπο, με στερεότυπα. Γενικά, οι διαφυλικοί δεν εκπροσωπούνται από διαφυλικούς στα μέσα ενημέρωσης και στις ταινίες - συχνά τους υποδύονται φυλοαμετάβατα (μη τρανς) άτομα . Αυτό είναι πολύ λυπηρό, αλλά αυτό που βρίσκω ακόμα πιο λυπηρό είναι το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις δεν ενδιαφέρονται για αυτήν την πραγματικότητα. Ιδιαιτέρως εδώ στον Καναδά. Έκανα αυτή τη σειρά φωτογραφιών σε ένα πλαίσιο που μόλις άλλαξε, αλλά που έκανε σοβαρές διακρίσεις εις βάρος των διαφυλικών. Θεωρώ ότι η κυβέρνηση ενήργησε με τρόπο που ήταν τόσο αδαής και προκατειλημμένος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είμαι χαρούμενος που τα πράγματα αλλάζουν. Προσφάτως υπήρξε και το θέμα της Caitlyn Jenner, που έφερε στο προσκήνιο του διαφυλικούς. Πιστεύω ότι είναι φοβερή εξέλιξη, αλλά έχει ήδη καθυστερήσει. Τους τελευταίους μήνες, τα πράγματα αλλάζουν, επιταχύνονται.Πες μου για τους ανθρώπους στη σειρά φωτογραφιών σου.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι και επιλέγω να εστιάσω σε κάποιους περισσότερο από άλλους, διότι υπήρχαν επίσης κάποιοι που δεν ήθελαν να τους ακολουθήσω. Κάποιοι ήθελαν απλά να τους τραβήξω μια φωτογραφία. Αλλά όλοι είχαν κάτι να πουν. Δεν συμμετείχαν σε αυτό το φωτογραφικό project για αισθητικούς λόγους, αλλά για να επικοινωνήσουν κάτι. Παρακολούθησα μερικούς από αυτούς στη διάρκεια της μετάβασής τους, άλλους τους συνάντησα μόνο μία φορά. Με εκείνους που παρακολούθησα, έζησα πολλά πράγματα.Κάποιους τους επισκέφτηκα μετά τις χειρουργικές επεμβάσεις, άλλοι δεν χειρουργήθηκαν, όμως ήθελαν έτσι κι αλλιώς να τους παρακολουθήσω κατά τη μετάβασή τους. Προέρχονται από διάφορα κοινωνικά υπόβαθρα. Είναι όλοι πολύ διαφορετικοί, αλλά όλοι είχαν την ανάγκη να μοιραστούν την πραγματικότητά τους, να επικοινωνήσουν κάτι. Για αυτό ζήτησα από μερικούς να γράψουν κείμενα, επειδή θα με ενοχλούσε να μιλήσω για αυτούς. Συμφώνησαν να το κάνουν και τα αποτελέσματα ήταν πολύ ενδιαφέροντα.Τι είδους αντίδραση είχαν τα μοντέλα σου με τις φωτογραφίες σου; Απογυμνώνονται πολύ, μερικές φορές κυριολεκτικά.
Ήταν ευτυχισμένοι, νομίζω, ελπίζω δηλαδή. Για μένα ήταν δύσκολο διότι συνειδητοποίησα ότι δεν γνώριζα πολλά για αυτό το θέμα. Πιστεύω ότι το 90% των ανθρώπων δεν γνωρίζουν πολλά, δεν έχουν ιδέα πώς είναι να είσαι διαφυλικός. Για τα μοντέλα μου ήταν σαν ένα είδος μαρτυρίας. Συχνά μου έλεγαν «το κάνω αυτό έτσι ώστε ο κόσμος να μπορεί να έχει ιδέα για αυτό που ζω και εάν τους βοηθά να καταλάβουν, θα το κάνω». Αλλά ήταν δύσκολο για αυτούς να απογυμνωθούν τόσο πολύ, να απογυμνωθούν τόσο πολύ ψυχολογικά, με το γραπτό τους αλλά και τις φωτογραφίες τους.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι και επιλέγω να εστιάσω σε κάποιους περισσότερο από άλλους, διότι υπήρχαν επίσης κάποιοι που δεν ήθελαν να τους ακολουθήσω. Κάποιοι ήθελαν απλά να τους τραβήξω μια φωτογραφία. Αλλά όλοι είχαν κάτι να πουν. Δεν συμμετείχαν σε αυτό το φωτογραφικό project για αισθητικούς λόγους, αλλά για να επικοινωνήσουν κάτι. Παρακολούθησα μερικούς από αυτούς στη διάρκεια της μετάβασής τους, άλλους τους συνάντησα μόνο μία φορά. Με εκείνους που παρακολούθησα, έζησα πολλά πράγματα.Κάποιους τους επισκέφτηκα μετά τις χειρουργικές επεμβάσεις, άλλοι δεν χειρουργήθηκαν, όμως ήθελαν έτσι κι αλλιώς να τους παρακολουθήσω κατά τη μετάβασή τους. Προέρχονται από διάφορα κοινωνικά υπόβαθρα. Είναι όλοι πολύ διαφορετικοί, αλλά όλοι είχαν την ανάγκη να μοιραστούν την πραγματικότητά τους, να επικοινωνήσουν κάτι. Για αυτό ζήτησα από μερικούς να γράψουν κείμενα, επειδή θα με ενοχλούσε να μιλήσω για αυτούς. Συμφώνησαν να το κάνουν και τα αποτελέσματα ήταν πολύ ενδιαφέροντα.Τι είδους αντίδραση είχαν τα μοντέλα σου με τις φωτογραφίες σου; Απογυμνώνονται πολύ, μερικές φορές κυριολεκτικά.
Ήταν ευτυχισμένοι, νομίζω, ελπίζω δηλαδή. Για μένα ήταν δύσκολο διότι συνειδητοποίησα ότι δεν γνώριζα πολλά για αυτό το θέμα. Πιστεύω ότι το 90% των ανθρώπων δεν γνωρίζουν πολλά, δεν έχουν ιδέα πώς είναι να είσαι διαφυλικός. Για τα μοντέλα μου ήταν σαν ένα είδος μαρτυρίας. Συχνά μου έλεγαν «το κάνω αυτό έτσι ώστε ο κόσμος να μπορεί να έχει ιδέα για αυτό που ζω και εάν τους βοηθά να καταλάβουν, θα το κάνω». Αλλά ήταν δύσκολο για αυτούς να απογυμνωθούν τόσο πολύ, να απογυμνωθούν τόσο πολύ ψυχολογικά, με το γραπτό τους αλλά και τις φωτογραφίες τους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι έμαθες και τι ελπίζεις να διδάξεις;
Έμαθα ότι η κοινωνία μπορεί να αγνοεί εντελώς την πραγματικότητα ορισμένων ανθρώπων. Έμαθα πολλά για τη νομοθεσία, διότι αφιέρωσα χρόνο για να διαβάσω τον νόμο που πέρασε το 2012 ή το 2013, τον περίφημο Νόμο 35 που τέθηκε τώρα σε ισχύ.Έμαθα πολλά για τον εαυτό μου επίσης, για την ιδέα του φύλου και το βαθμό που αυτή η έννοια είναι εχθρική προς την ελευθερία στην κοινωνία μας. Αυτή η κοινωνία προσμένει ορισμένα πράγματα από τους άνδρες, κάποια από τις γυναίκες και έτσι εάν απομακρυνθούμε από αυτές τις νόρμες μπαίνουμε στο περιθώριο παρά τη θέλησή μας. Τι ελπίζω να πάρει ο κόσμος από τις φωτογραφίες μου; Ελπίζω ο κόσμος να δει τους ανθρώπους πίσω από αυτό. Δεν ήθελα να εστιάσω στην πτυχή της διαφυλικής κοινότητας. Ήθελα να εστιάσω στην ανθρώπινη πτυχή. Αυτοί που βλέπουμε είναι άνθρωποι. Επίσης, ήθελα να μείνω μακριά από την ηδονοβλεπτική πτυχή του θέματος. Ο κόσμος έχει την τάση να πιστεύει ότι οι τρανσέξουαλ -δεν μου αρέσει αυτή η λέξη, αλλά αυτή είναι που χρησιμοποιείται- είναι μια παράνομη, στερεοτυπική κοινότητα, κάτι σαν καρικατούρα. Ήθελα να κινηθώ έξω από αυτό το επίπεδο, έτσι ώστε ο κόσμος να μπορούσε να δει την ανθρωπιά και να συγκινηθεί από τις ιστορίες τους.Ποιες είναι κάποιες από αυτές τις ιστορίες;
Αυτό που πραγματικά με εντυπωσίασε είναι η προκατάληψη την οποία αντιμετώπιζαν κάποιοι. Οι περισσότεροι από αυτούς στην πραγματικότητα. Ακολούθησα μερικούς πολύ νέους ανθρώπους, οι οποίοι δεν εργάζονταν απαραιτήτως αλλά που ήταν σε διαφορετικά στάδια της μετάβασής τους. Κάποιοι από τους ανθρώπους που συνάντησα ήταν 30 ή 40 ετών και είχαν πραγματικά φυσιολογικές ζωές, πραγματικά φυσιολογικές εργασίες, αλλά είχαν υποστεί τρομερές διακρίσεις στον χώρο εργασίας. Κάποιοι είχαν πάει την υπόθεσή τους στα δικαστήρια διότι είχαν πέσει θύματα εκφοβισμού. Η απόρριψη από τις οικογένειές τους.
Έμαθα ότι η κοινωνία μπορεί να αγνοεί εντελώς την πραγματικότητα ορισμένων ανθρώπων. Έμαθα πολλά για τη νομοθεσία, διότι αφιέρωσα χρόνο για να διαβάσω τον νόμο που πέρασε το 2012 ή το 2013, τον περίφημο Νόμο 35 που τέθηκε τώρα σε ισχύ.Έμαθα πολλά για τον εαυτό μου επίσης, για την ιδέα του φύλου και το βαθμό που αυτή η έννοια είναι εχθρική προς την ελευθερία στην κοινωνία μας. Αυτή η κοινωνία προσμένει ορισμένα πράγματα από τους άνδρες, κάποια από τις γυναίκες και έτσι εάν απομακρυνθούμε από αυτές τις νόρμες μπαίνουμε στο περιθώριο παρά τη θέλησή μας. Τι ελπίζω να πάρει ο κόσμος από τις φωτογραφίες μου; Ελπίζω ο κόσμος να δει τους ανθρώπους πίσω από αυτό. Δεν ήθελα να εστιάσω στην πτυχή της διαφυλικής κοινότητας. Ήθελα να εστιάσω στην ανθρώπινη πτυχή. Αυτοί που βλέπουμε είναι άνθρωποι. Επίσης, ήθελα να μείνω μακριά από την ηδονοβλεπτική πτυχή του θέματος. Ο κόσμος έχει την τάση να πιστεύει ότι οι τρανσέξουαλ -δεν μου αρέσει αυτή η λέξη, αλλά αυτή είναι που χρησιμοποιείται- είναι μια παράνομη, στερεοτυπική κοινότητα, κάτι σαν καρικατούρα. Ήθελα να κινηθώ έξω από αυτό το επίπεδο, έτσι ώστε ο κόσμος να μπορούσε να δει την ανθρωπιά και να συγκινηθεί από τις ιστορίες τους.Ποιες είναι κάποιες από αυτές τις ιστορίες;
Αυτό που πραγματικά με εντυπωσίασε είναι η προκατάληψη την οποία αντιμετώπιζαν κάποιοι. Οι περισσότεροι από αυτούς στην πραγματικότητα. Ακολούθησα μερικούς πολύ νέους ανθρώπους, οι οποίοι δεν εργάζονταν απαραιτήτως αλλά που ήταν σε διαφορετικά στάδια της μετάβασής τους. Κάποιοι από τους ανθρώπους που συνάντησα ήταν 30 ή 40 ετών και είχαν πραγματικά φυσιολογικές ζωές, πραγματικά φυσιολογικές εργασίες, αλλά είχαν υποστεί τρομερές διακρίσεις στον χώρο εργασίας. Κάποιοι είχαν πάει την υπόθεσή τους στα δικαστήρια διότι είχαν πέσει θύματα εκφοβισμού. Η απόρριψη από τις οικογένειές τους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Υπάρχει κι αυτή η καθημερινή δυστυχία που προκαλεί η κοινωνία στα διαφυλικά άτομα. Υπάρχει όμως και αυτή η πτυχή της ομορφιάς, την οποία ήθελα να μεταφέρω, ότι δηλαδή υπάρχει κι αυτή η θετική πλευρά. Η σκοτεινή αρνητική πλευρά υπάρχει και πρέπει να το συνειδητοποιήσεις, αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσεις και ότι το να είσαι διαφυλικό άτομο είναι, στην πραγματικότητα, φυσιολογικό.Οι φωτογραφίες σου έχουν τόσα πολλά να πουν, υπάρχουν οι ουλές που προκαλούν τον πόνο, οι τρυφερές αγκαλιές που προκαλούν αγάπη.
Πραγματικά, ένιωσα να δένομαι με αυτούς τους ανθρώπους. Προσπάθησα να είμαι αντικειμενικός και αυτή ήταν ανησυχία μου. Να δω την πραγματικότητα και να δώσω μια υποκειμενική όψη, την άποψη του καλλιτέχνη, που δεν είναι ούτε εκείνη αυτού που λογοκρίνει, ούτε ενός ηθικολόγου. Ήθελα απλά να δείξω τα πράγματα όπως ήταν, αλλά περισσότερο ήθελα να βγω έξω από το σώμα. Πολύ συχνά συζητάμε για θέμα διαφυλικών και αναφερόμαστε στο σώμα. Μιλάμε στους διαφυλικούς για τα σώματά τους, κάνουμε ερωτήσεις, θέλουμε να μάθουμε τι έχουν μέσα στο παντελόνι τους. Αυτό είναι πραγματικά ανησυχητικό. Η κοινωνία είναι αληθινά προσβλητική όταν πρόκειται για τέτοια πράγματα. Για αυτό προσπάθησα να εστιάσω στους ανθρώπους περισσότερο από ότι στα ίδια τα σώματα.Πώς νιώθεις με τον τρόπο που η κυβέρνησή μας συμπεριφέρεται στους διαφυλικούς;
Πιστεύω πως είναι αρκετά σκανδαλώδες ότι η κυβέρνησή μας άρχισε μόλις πριν από λίγους μήνες να ακούει τους διαφυλικούς. Η νομοθετική αλλαγή άρχισε το 2013, ψηφίστηκε ένα νομοσχέδιο που προβλέπει ότι οι ενδιαφερόμενοι δεν χρειάζεται να υποβάλλονται σε εγχειρήσεις αλλαγής φύλου για να αλλάξει το φύλο τους στα επίσημα έγγραφα. Αλλά αυτός ο νόμος χρειάστηκε πολύ καιρό για να τεθεί σε ισχύ. Το βρίσκω σκανδαλώδες, διότι κάνει ευθέως διάκριση αλλά και επειδή υπήρχε ένα κομμάτι απαξίωσης, άγνοιας όπου δεν ρωτήσαμε τα ενδιαφερόμενα μέρη τι σήμαιναν όλα αυτά για αυτούς. Τέλος, σήμερα τα διαφυλικά άτομα μπορούν εύκολα να αλλάξουν το φύλο τους στα επίσημα έγγραφα αλλά παθολογικοποιούνται. Για να αποζημιωθούν από το κράτος για την αγορά ορμονών, για πιθανές εγχειρήσεις πρέπει να έχουν ψυχιατρική διάγνωση για δυσφορία φύλου που επισήμως έχει καταχωρηθεί ως ψυχιατρικό πρόβλημα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δεχθείς ότι είσαι «άρρωστος» προκειμένου να είσαι ο εαυτός σου.
Πραγματικά, ένιωσα να δένομαι με αυτούς τους ανθρώπους. Προσπάθησα να είμαι αντικειμενικός και αυτή ήταν ανησυχία μου. Να δω την πραγματικότητα και να δώσω μια υποκειμενική όψη, την άποψη του καλλιτέχνη, που δεν είναι ούτε εκείνη αυτού που λογοκρίνει, ούτε ενός ηθικολόγου. Ήθελα απλά να δείξω τα πράγματα όπως ήταν, αλλά περισσότερο ήθελα να βγω έξω από το σώμα. Πολύ συχνά συζητάμε για θέμα διαφυλικών και αναφερόμαστε στο σώμα. Μιλάμε στους διαφυλικούς για τα σώματά τους, κάνουμε ερωτήσεις, θέλουμε να μάθουμε τι έχουν μέσα στο παντελόνι τους. Αυτό είναι πραγματικά ανησυχητικό. Η κοινωνία είναι αληθινά προσβλητική όταν πρόκειται για τέτοια πράγματα. Για αυτό προσπάθησα να εστιάσω στους ανθρώπους περισσότερο από ότι στα ίδια τα σώματα.Πώς νιώθεις με τον τρόπο που η κυβέρνησή μας συμπεριφέρεται στους διαφυλικούς;
Πιστεύω πως είναι αρκετά σκανδαλώδες ότι η κυβέρνησή μας άρχισε μόλις πριν από λίγους μήνες να ακούει τους διαφυλικούς. Η νομοθετική αλλαγή άρχισε το 2013, ψηφίστηκε ένα νομοσχέδιο που προβλέπει ότι οι ενδιαφερόμενοι δεν χρειάζεται να υποβάλλονται σε εγχειρήσεις αλλαγής φύλου για να αλλάξει το φύλο τους στα επίσημα έγγραφα. Αλλά αυτός ο νόμος χρειάστηκε πολύ καιρό για να τεθεί σε ισχύ. Το βρίσκω σκανδαλώδες, διότι κάνει ευθέως διάκριση αλλά και επειδή υπήρχε ένα κομμάτι απαξίωσης, άγνοιας όπου δεν ρωτήσαμε τα ενδιαφερόμενα μέρη τι σήμαιναν όλα αυτά για αυτούς. Τέλος, σήμερα τα διαφυλικά άτομα μπορούν εύκολα να αλλάξουν το φύλο τους στα επίσημα έγγραφα αλλά παθολογικοποιούνται. Για να αποζημιωθούν από το κράτος για την αγορά ορμονών, για πιθανές εγχειρήσεις πρέπει να έχουν ψυχιατρική διάγνωση για δυσφορία φύλου που επισήμως έχει καταχωρηθεί ως ψυχιατρικό πρόβλημα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δεχθείς ότι είσαι «άρρωστος» προκειμένου να είσαι ο εαυτός σου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δείτε παρακάτω περισσότερες φωτογραφίες.Περισσότερα από το VICEΈναν Χρόνο με την Τρανς Κοινότητα του ΠακιστάνΤο Πρώτο Αυτόματο Μηχάνημα Χόρτου στον ΚαναδάΠέρασα μια Νύχτα Δουλεύοντας στα Κόκκινα Φανάρια του Άμστερνταμ
