Έτσι Είναι η Ζωή των Φοιτητών που Σπουδάζουν σε Εμπόλεμες Ζώνες

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Arabia.

Κάθε μέρα, φοιτητές στο Βόρειο Σινά, μια επαρχία στη βορειοανατολική Αίγυπτο, αναγκάζονται να έρχονται αντιμέτωποι με ήχους πυροβολισμών, μπλόκα αυστηρού αστυνομικού ελέγχου και τη διαρκή απειλή βομβαρδισμών, απλώς για να πάνε στα μαθήματά τους.

Στην επαρχία υπάρχουν κατά προσέγγιση 100.000 φοιτητές, μοιρασμένοι σε δύο πανεπιστήμια – το κρατικό Πανεπιστήμιο της Διώρυγας του Σουέζ και το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του Σινά. Πολλοί φοιτητές από κοντινά μέρη επιλέγουν να σπουδάσουν εκεί, μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές για ανώτατη εκπαίδευση στην ευρύτερη περιοχή.

Τα τελευταία χρόνια, μαχητές που συνδέονται με τον ISIS έχουν κλιμακώσει τις επιθέσεις τους ενάντια στον αιγυπτιακό Στρατό, συχνά στην καρδιά του Σινά. Η δράση της τρομοκρατικής ομάδας εδώ ξεκίνησε το 2011 με τον συστηματικό βομβαρδισμό πετρελαιαγωγών που περνάνε από την περιοχή και καταλήγουν στην Ιορδανία και το Ισραήλ. Τον Μάιο του 2012, ο ISIS ξεκίνησε να στοχεύει άμεσα τον Στρατό. Συνέπεια αυτών των επιθέσεων και των αντεπιθέσεων του Στρατού, ήταν να βρουν τον θάνατο εκατοντάδες ντόπιοι και χιλιάδες να εκτοπιστούν.

«Σπουδάζω στο Πανεπιστήμιο του Σινά τέσσερα χρόνια», μου λέει η Khuloud, φοιτήτρια ΜΜΕ. «Στο διάστημα αυτό έχω ζήσει μερικές από τις χειρότερες μέρες της ζωής μου. Είναι δύσκολο για όσους είναι απ’ έξω να καταλάβουν πόσο δύσκολο είναι να σπουδάζεις, όταν είσαι διαρκώς υπό πολιορκία». Η 21χρονη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μανσούρα, περίπου 500 χιλιόμετρα δυτικά του Βόρειου Σινά, αλλά μένει εδώ κατά τη διάρκεια του εξαμήνου. «Φεύγεις το πρωί, χωρίς να ξέρεις αν θα γυρίσεις το βράδυ», συμπληρώνει. «Τρεις φορές πέρσι αναγκαστήκαμε να κάνουμε προσευχή απόντων, προς τιμή σκοτωμένων συμφοιτητών. Μοιάζει να μην έχει τέλος».

Η Khuloud λέει ότι συχνά νιώθει ταπεινωμένη από την επιθετική συμπεριφορά της Αστυνομίας, όταν επιστρέφει στο Σινά, μετά από καιρό στο σπίτι με την οικογένειά της. «Οι περισσότεροι φοιτητές είναι ξένοι, έτσι τους φέρονται πολύ καλά, αλλά εμείς οι Αιγύπτιοι υφιστάμεθα κακομεταχείριση και ταπείνωση στα σημεία ελέγχου», εξηγεί. «Τις μέρες που γυρίζω στη σχολή στο Σινά, φεύγω στις έξι το πρωί, ώστε να πάρω το φέριμποτ που συνδέει τις δύο πλευρές της διώρυγας του Σουέζ, πριν από το μεσημέρι και μετά περιμένω τουλάχιστον τρεις ώρες, για να περάσω στην ανατολική όχθη. Στο ένα σημείο ελέγχουν ψάχνουν πάντα και αδειάζουν τις βαλίτσες μου – είναι τελείως χάσιμο χρόνου, καθώς το ίδιο πράγμα συμβαίνει και στο επόμενο σημείο ελέγχου, πιο κάτω».

«Ζούμε όλοι σε μια διαρκή κατάσταση φόβου. Τεθωρακισμένα οχήματα περιπολούν συνέχεια στους δρόμους. Έχω δει μασκοφόρους ένοπλους να τρέχουν δίπλα μου και Αιγύπτιους στρατιώτες να δολοφονούνται μέρα μεσημέρι»

Η φοιτήτρια ΜΜΕ Roqaua, μου λέει: «Πέρα από την καθημερινή απειλή βίας, είναι επίσης ενοχλητικό που το ίντερνετ και τα δίκτυα επικοινωνίας κόβονται διαρκώς, είτε κατά τη διάρκεια στρατιωτικών επιχειρήσεων είτε ως συνέπεια επιθέσεων του ISIS που καταστρέφουν τις υποδομές. Εφόσον κάνω σπουδές ΜΜΕ, δυσκολεύομαι πολύ να κάνω οτιδήποτε. Όταν κάτι πέφτει, δεν υπάρχει τρόπος να επικοινωνήσουμε με τις οικογένειές μας, για να τους πούμε ότι είμαστε καλά. Μερικοί ξεκίνησαν να στέλνουν γράμματα στα σπίτια τους, ενώ άλλοι ζητάνε από οδηγούς ταξί να τους βοηθήσουν να έρθουν σε επαφή με τις οικογένειές τους και να τους πούνε ότι είναι καλά. Αν κάτι μου συνέβαινε, η οικογένειά μου θα έκανε δυο μέρες να το μάθει».

VICE Video: Μαθήματα Επιβίωσης στα Βουνά της Βόρειας Ελλάδας: Τεχνικές και Εργαλεία

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

«Ως μέρος του προγράμματος, οι φοιτητές ΜΜΕ πρέπει να φτιάχνουν εφημερίδες ή ντοκιμαντέρ, αλλά δεν μπορείς να περπατάς στους δρόμους του Σινά με μια κάμερα στο χέρι – είναι πολύ επικίνδυνο», συμπληρώνει η Roqaya. «Όταν φεύγουμε από τα σπίτια μας στην αρχή του εξαμήνου, όλοι λέμε ατελείωτα, συναισθηματικά φορτισμένα “αντίο” στις οικογένειές μας, σαν να είμαστε στρατιώτες που πηγαίνουμε στον πόλεμο. Οι φόβοι μας δεν σταματούν, όταν γυρίζουμε ασφαλείς – τη νύχτα, με στοιχειώνουν αυτά που είδα μες στη μέρα. Δεν ξέρω κανέναν που να μην έχει επηρεαστεί συναισθηματικά από τις συγκρούσεις».

Η Justina, μια 22χρονη φοιτήτρια φαρμακευτικής στο Σινά, έχασε πολλούς φίλους σε τρομοκρατικές επιθέσεις τους τελευταίους μήνες. Θυμάται τον Mohammed Rashid, φοιτητή μηχανολογίας και την αδερφή του, επίσης επίδοξη φαρμακοποιό, που σκοτώθηκαν και οι δύο από έκρηξη βόμβας στην άκρη του δρόμου.

Με εξαίρεση την παρακολούθηση των μαθημάτων, ο Jamal Eldin σπάνια βγαίνει έξω. Δεν έχει χρήματα για να το κάνει – η συχνή και για καιρό κατάρρευση των επικοινωνιακών συστημάτων της περιοχής σημαίνει ότι πολλές φορές δεν παίρνει το μηνιαίο χαρτζιλίκι που του στέλνουν οι δικοί του από το Κουβέιτ. Η σκέψη της αποφοίτησής του σύντομα, μου λέει, είναι αυτό που τον βοηθάει να την παλέψει. Αλλά με την οικογένειά του τόσο μακριά, είναι ευγνώμων που έχει Αιγύπτιους συμφοιτητές, που πάντα είναι πρόθυμοι να μοιραστούν μαζί του ό,τι έχουν και να τον βοηθήσουν να βγάλει άκρη με τις εντάσεις στην περιοχή.

Οι περισσότεροι φοιτητές με τους οποίους μιλάω είναι θυμωμένοι με την κακή μεταχείριση που λένε ότι έχουν στα χέρια του Στρατού. Ο Alaa εξηγεί πώς τον συνέλαβαν σε ένα σημείο ελέγχου ένα πρωί, ενώ πήγαινε στο μάθημα: «Οι αξιωματικοί ζήτησαν να δουν τα χαρτιά μου και τους έδειξα τη φοιτητική μου ταυτότητα, αλλά και πάλι αποφάσισαν να με συλλάβουν». Από εκεί τον παρέδωσαν στις ειδικές αντιτρομοκρατικές δυνάμεις ασφαλείας που τον κράτησαν για δυο βράδια χωρίς εξήγηση και χωρίς να του δώσουν τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με την οικογένειά του.

Παρόλα αυτά, ο Alaa θεωρεί τον εαυτό του τυχερό – ξέρει πολλούς ανθρώπους που τους έχουν κρατήσει για πολύ περισσότερο, σε πολύ χειρότερες συνθήκες. Οι άνθρωποι εδώ πιστεύουν ότι συχνά οι ντόπιοι υφίστανται χειρότερες συμπεριφορές, επειδή ο Στρατός τους βλέπει ως πιο πιθανούς μαχητές ISIS σε σχέση με τους ξένους.

Παρόλο που η οικογένεια της Asma μένει 30 λεπτά μακριά από το πανεπιστήμιο, η 20χρονη, όπως πολλοί συμφοιτητές της, αποφάσισε να ζήσει στην πανεπιστημιούπολη, για να αποφύγει τη συχνά επικίνδυνη μετακίνηση μέσα στην πόλη.

«Προτού μετακομίσω εδώ, έκανα ώρες να περάσω από όλα τα σημεία ελέγχου ασφαλείας», λέει. «Συχνά κατέβαινα από τα μέσα μαζικής μεταφοράς και έκανα την υπόλοιπη διαδρομή με τα πόδια».

Αλλά όσα μέτρα προστασίας και αν πάρουν οι φοιτητές εδώ, είναι δύσκολο να αποφύγουν τελείως τον διαρκή κίνδυνο. Μόλις πριν από μερικούς μήνες, τμήμα του κεντρικού κτιρίου του πανεπιστημίου καταστράφηκε, όταν σημειώθηκε έκρηξη βόμβας σε ένα από τα κοντινά σημεία ελέγχου ασφαλείας.

«Όλοι βιώνουμε το ίδιο μαρτύριο, φοιτητές και καθηγητές, μόνο που εμείς νιώθουμε και υπεύθυνοι για την ασφάλεια των φοιτητών μας», λέει η Amal Nasruddin, επικεφαλής του Τμήματος Αγγλικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Σινά. «Αλλά γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τους κρατήσουμε ασφαλείς. Οι επιθέσεις του ISIS χειροτερεύουν και έχουν φτάσει στα περισσότερα μέρη του Βόρειου Σινά. Από το 2014 έχω χάσει πάρα πολλούς φοιτητές. Ο τελευταίος ήταν ο Mohammad Abu. Αλλά αν κρίνω από την πρόσφατη ιστορία εδώ, ξέρω ότι δεν θα είναι ο τελευταίος».

Περισσότερα από το VICE

Πώς ο Ερντογάν Σκότωσε την Ανερχόμενη Σκηνή Ηλεκτρονικής Μουσικής της Τουρκίας

«Ήταν μια Εξευτελιστική Οντισιόν» - Το Viral Βίντεο της Ηθοποιού που Δείχνει Όλα Όσα Πάνε Λάθος στο Ελληνικό Θέατρο

Η Εβδομάδα μιας Άνεργης στην Ελλάδα