Πώς Διασκεδάζουν οι Φοιτητικές Παρατάξεις: Η Περίπτωση της ΠΑΣΠ

Στο κομμάτι της διασκέδασης, όμως, τι γίνεται; Ποια είναι η κουλτούρα που υποστηρίζει; Ήρθα σε επαφή με τον Αιμίλιο Ελ Κούρη, μέλος και πρώην γραμματέα της ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ, ο οποίος παρά τα όσα μπορεί να τους καταλογίζουν, δεν βλέπει την ΠΑΣΠ μέσα στις παρατάξεις που οργανώνουν εκδηλώσεις για ψηφοθηρικούς λόγους, στρέφοντας το δάχτυλο προς άλλες οργανώσεις.

«Δεν έχουμε καμία απολύτως σχέση με το ΠΑΣΟΚ εδώ και πάρα πολλά χρόνια», είναι το πρώτο πράγμα που μου λέει ο Αιμίλιος και εξηγεί: «Το 1991, που ήρθε η αυτονόμηση της ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ και μάλιστα μόνο της ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ τότε, μας αποκαλούσαν το “γαλατικό χωριό”, στη λογική της ανεξάρτητης και αυτόνομης βούλησης της παράταξης. Με απλά λόγια, αυτό που θέλαμε είναι να μην έρχεται κάποιο γραφείο ή κάποιος που δεν έχει σχέση με το πανεπιστήμιο, αλλά έχει σχέση με το κόμμα και να μας χρηματοδοτεί και κατ’ επέκταση να μας δίνει “γραμμή”. Από τότε ξεκινά και η οικονομική αυτονόμηση και η πολιτική αυτονόμηση της ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ. Το 2008, αυτονομήθηκε η ΠΑΣΠ πανελλαδικά. Επί της ουσίας, με το ΠΑΣΟΚ οι σχέσεις μας τελείωσαν οριστικά και δεν υπάρχει καμιά επικοινωνία από τότε που εφαρμόστηκαν τα μνημόνια και όλη αυτή η πολιτική στην Ελλάδα. Δεν ήταν μόνο η οικονομική πολιτική, αλλά και ο νόμος Διαμαντοπούλου το 2011 για τα πανεπιστήμια. Τα τελευταία χρόνια, ο Σύλλογος Φοιτητών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών “Σωτήρης Πέτρουλας” αποτελεί τη μεγαλύτερη κάλπη στην Ελλάδα: από πέρυσι η ΠΑΣΠ είναι αυτοδύναμη, έχοντας έξι έδρες στο 11μελές Δ.Σ.».

Τις εποχές που η ΠΑΣΠ είχε μεγάλη δυναμική στα πανεπιστήμια, οι περισσότεροι θυμούνται τις πάμπολλες αφίσες με καλέσματα για πάρτι, εξόδους και εκδρομές. Τι συμβαίνει πλέον σήμερα; «Ενώ παλιά κάναμε τα πάρτι μέσα στα πανεπιστήμια, στο προαύλιο ας πούμε, πλέον δεν γίνονται τόσο εκεί. Γίνονται κατά κύριο λόγο έξοδοι σε νυχτερινά κέντρα, σε θέατρο, σινεμά και μέσα από εκεί προσπαθούμε να συνδυάσουμε το στοιχείο της διασκέδασης, που αφορά και τα μέλη της οργάνωσης. Φέτος για παράδειγμα, πήγαμε στο θέατρο απέναντι από την ΑΣΟΕΕ, συμμετέχουμε σε προβολές που δεν είναι τόσο της κυρίαρχης κουλτούρας και πήγαμε κινηματογράφο. Επίσης, μια φορά τον χρόνο διοργανώνουμε εκδρομή και παντρεύουμε και τις αθλητικές δραστηριότητες, επιλέγοντας το Μπάνσκο ή το Καρπενήσι, στη λογική του να κάνουμε σκι και snowboard».

ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΠΚΣ - Η Φοιτητική Ζωή που σε Περιμένει

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook

«Υπάρχουν έξοδοι οι οποίοι μπορεί να γίνουν σε νυχτερινά κέντρα, οπότε εκεί δεν τίθεται θέμα πολιτικοποίησης. Τι πολιτικοποίηση μπορεί να υπάρχει από τον καλλιτέχνη που του πετούν γαρίφαλα, ας πούμε;», λέει ο Αιμίλιος. «Δηλαδή, αυτός ο τρόπος διασκέδασης είναι στο πλαίσιο του τι θέλει ο κόσμος και τι προτιμάει ως διασκέδαση, προφανώς στο μέτρο που συμφωνούμε και εμείς. Αλλά όσον αφορά τη διασκέδαση μέσα από τον κινηματογράφο ή μέσα από το θέατρο ή μέσα από διάφορα φεστιβάλ στα οποία μπορεί να συμμετέχουμε ως οργάνωση, έχει να κάνει με το προς τα πού θέλουμε να κατευθύνουμε τον κόσμο», εξηγεί ο Αιμίλιος. «Θεωρώ ότι θα μπορούσε να μας κάνει κάποιος κριτική γι’ αυτό, αν δεν επικοινωνούσαμε στα αμφιθέατρα και μέσα στο πανεπιστήμιο καθημερινά και η λογική μας ήταν απλώς “έλα, πάμε μπουζούκια, έλα, πάμε στο κλαμπ”. Όμως καθημερινά συναναστρέφεσαι και έρχεσαι σε τριβή με τους φοιτητές για τα προβλήματα του πανεπιστημίου, για προβλήματα της κοινωνίας και ζυμώνεσαι καθημερινά, ζυμώνεσαι 30 μέρες, για να φτάσει η 31η και να πεις στον άλλον εάν θέλει να έρθει στα μπουζούκια», λέει ο Αιμίλιος.

«Οι παρατάξεις δεν κάνουν πάρτι για να προσεγγίσουν φοιτητές;», ρωτώ ανοιχτά τον Αιμίλιο. Είναι ειλικρινής και λέει πως ναι, αλλά αφήνει την ΠΑΣΠ έξω από αυτήν τη λογική. Όπως λέει: «Θεωρώ ότι γίνεται από έναν συγκεκριμένο χώρο. Ουκ ολίγες φορές είχε τύχει κάποιος φοιτητής στο παρελθόν να είχε πάει στα μπουζούκια με κάποια παράταξη και στη διάρκεια της εκδήλωσης, που προφανώς είχε πιει, να είχαν προσπαθήσει να τον προσηλυτίσουν ή να τον γράψουν στην παράταξη». Όταν τον ρωτώ αν και η ΠΑΣΠ το κάνει αυτό απαντά: «Η ΠΑΣΠ δεν έχει ανάγκη να κάνει κάτι τέτοιο, καθώς έχει πλειάδα συνδικαλιστικών επιχειρημάτων. Δεν είμαστε αυτής της λογικής. Δηλαδή, το θεωρώ απαράδεκτο να συνδυάζεις τη διασκέδαση ή να πουλάς φιλία στον άλλον, προσωπική σχέση, για να τον προσηλυτίσεις εκλογικά ή για να έρθει κοντά στην παράταξη ιδεολογικά. Αν είναι κάποιος να συμφωνήσει και να σε στηρίξει, θα είναι για πολιτικούς λόγους κατά κύριο λόγο και όχι επειδή μπορεί να ήπιες ένα ποτό μαζί του έξω. Άλλωστε, αυτό μπορεί να το κάνει και με τους φίλους του».

Τον ρωτώ επίσης γιατί πιστεύει ότι έχουν δαιμονοποιηθεί τα φοιτητικά πάρτι: «Δεν έχουν δαιμονοποιηθεί», λέει, «έχουν περιοριστεί λόγω των συνολικών οικονομικών δεδομένων, ενδεχομένως».

Δείχνω στον Αιμίλιο μια παλαιότερη σεξιστική αφίσα της ΠΑΣΠ, σε άλλο πανεπιστήμιο και τον ρωτώ ποια είναι η θέση του. Παρόλο που η αφίσα είναι της ΠΑΣΠ, μου απαντά πως: «Μου φαίνεται περίεργο να με ρωτάς κάτι τέτοιο. Μου φαίνεται εντελώς ξένο, καθώς δεν ταιριάζει στο δικό μας πολιτικό και συνδικαλιστικό προφίλ».

Ο Αιμίλιος μού λέει ότι δεν προκύπτουν έσοδα από τις εκδηλώσεις τους και πως η οργάνωσή τους είναι αυτοχρηματοδοτούμενη. Όμως προσθέτει πως όταν γίνονται μαζικότερες εκδηλώσεις και προκύπτουν κάποια έσοδα, πηγαίνουν στην υλική υποδομή της οργάνωσης. «Είμαστε όντως αυτόνομοι και ανεξάρτητοι και δεν παίρνουμε από κάπου χρήματα. Οπότε, ό,τι φυλλάδια, αφίσες και υλικό βγάζουμε, το βγάζουμε με δικά μας χρήματα, είτε με εισφορές με ένα συμβολικό ποσό που δίνει κάθε ΠΑΣΠίτης είτε μέσω των εξόδων που οργανώνουμε. Η λογική στις εξόδους είναι ότι προσπαθούμε να πηγαίνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα, προκειμένου να πετυχαίνουμε την καλύτερη τιμή και να μπορούμε να έχουμε κάποια έσοδα από αυτές, χωρίς να βαράμε στο κεφάλι τον φοιτητή», λέει ο Αιμίλιος.

Θα πήγαινε πλέον η ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ στον Σφακιανάκη ή υπάρχει κριτήριο επιλογής των καλλιτεχνών με βάση την πολιτική τους τοποθέτηση; Ο Αιμίλιος υποστηρίζει πως «Υπάρχει το κριτήριο του να είναι ο άλλος δημοκράτης. Προφανώς, ο καλλιτέχνης κρίνεται για το έργο του, αλλά σε περιπτώσεις, όπως ο Σφακιανάκης ας πούμε, ο οποίος έχει δηλώσει ανοιχτά τις ακραίες του απόψεις, δεν έχουμε πάει και δεν θέλουμε να πάμε. Οπότε, ναι, δεν σημαίνει ότι ο καλλιτέχνης που θα πάμε πρέπει απαραίτητα να ανήκει στον χώρο μας, μπορεί να ανήκει σε οποιονδήποτε πολιτικό χώρο, αλλά μέσα στο δημοκρατικό τόξο».

Ρωτώ των Αιμίλιο ποιο είναι το πρόταγμα που θέτει η ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ, ενόψει φοιτητικών εκλογών. Όπως αναλύει: «Σίγουρα θα έχετε ενημερωθεί για τα τελευταία γεγονότα που αφορούν την ΑΣΟΕΕ. Το πρώτο αφορά πρώην καθηγήτρια που εμπλέκεται σε σκάνδαλο λογοκλοπής και το άλλο αφορά το κύκλωμα αντιγραφών που έχει στήσει η παράταξη της ΔΑΠ με σκοπό την “εξυπηρέτηση” υποβαθμίζοντας πολιτικές και ανθρώπινες συνειδήσεις.

»Ως εκ τούτου, οι φετινές φοιτητικές εκλογές πρέπει να αποτελέσουν αφενός εφαλτήριο καταδίκης σε τέτοιες λογικές και αφετέρου ενίσχυση των δυνάμεων που υπερασπίζονται τον δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστήμιου επί της ουσίας, μέσα από προτάσεις και δράσεις.

»Οπότε νούμερο ένα είναι η συμμετοχή του κόσμου στις φοιτητικές εκλογές, οποιαδήποτε ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος μπορεί να συζητάμε, είτε μελλοντικά είτε τώρα, μπορεί να έχει υπόσταση και ουσία, αν οι ίδιοι οι φοιτητές θέλουν να συμμετέχουν στις συλλογικές διαδικασίες, ώστε να φτάσουμε να μιλάμε για αύξηση πολιτικοποίησης του κόσμου και όχι κομματικοποίηση στα πανεπιστήμια.

»Σε κεντρικό επίπεδο, η ΠΑΣΠ διεκδικεί αύξηση της χρηματοδότησης στα πανεπιστήμια, πάγιο αίτημα πριν από τα μνημόνια, καθώς και δωρεάν μεταπτυχιακά προγράμματα για τους φοιτητές. Η άποψή μας είναι ότι η παιδεία δεν είναι δικαίωμα των λίγων, αλλά δικαίωμα όλων. Οπότε, ζητούμε τη θεσμοθέτηση δωρεάν μεταπτυχιακών προγραμμάτων, πόσο μάλλον στην Ελλάδα της κρίσης. Άλλο ζήτημα είναι η διαφάνεια και η αξιοκρατία στο πανεπιστήμιο - εμείς αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα στη σχολή μας και θεωρώ ότι αυτό συμβαίνει στην πλειοψηφία των πανεπιστημίων. Υπάρχει πρόβλημα με τη διαφθορά και η διαφθορά δεν προέρχεται από τους μικροπωλητές που βρίσκονται έξω, ούτε από τους φοιτητές, ούτε τόσο από τις φοιτητικές παρατάξεις, θα έλεγα, αλλά έχει να κάνει με τους καθηγητές. Έχουμε, δηλαδή, επιστήμονες οι οποίοι μας διδάσκουν καθημερινά ήθος και γνώσεις και είναι μπλεγμένοι, για παράδειγμα, στο μεγαλύτερο τραπεζικό σκάνδαλο στη χώρα. Άρα, οι καθηγητές και η διοίκηση πρέπει να είναι ανοιχτά στον κόσμο, να μπορούν οι φοιτητές να βλέπουν πώς διοικεί ο πρύτανης το ίδρυμα, να υπάρξει ένα τέλος στη λογική του να έχω ως χόμπι το πανεπιστήμιο. Φέτος, μετά από πολλά χρόνια, οι φοιτητές έχουν εκπροσώπηση στη σύγκλητο, δεν είμαστε ικανοποιημένοι, χρειάζονται περισσότερα και σε αυτό το επίπεδο, περισσότερος λόγος στους φοιτητές».

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Περισσότερα από το VICE

Το Παράδειγμα της Κρήτης, που «Καθάρισε» από τη Χρυσή Αυγή

Καλύτερη Ελληνική Πεολειχία και Rocco Siffredi: Τα Ερωτικά Βραβεία της Αθήνας

Aπό το 1 Έως το ΑΕΚ, Πόσο Χαρούμενος Νιώθεις Αυτές τις Μέρες;