Ο Οργανισμός Ύδρευσης του Δελχί (DJB) απέσυρε το αίτημά του στο Εθνικό Δικαστήριο Πρασίνου (NGT) σήμερα, που ζητούσε από τη διοίκηση της ομόσπονδης πολιτείας του Χαριάνα να ελέγξει την ποιότητα του νερού που παρεχόταν στην πόλη. O DJB –ο κυβερνητικός οργανισμός που είναι υπεύθυνος για την παροχή πόσιμου νερού στο Δελχί– είχε ανησυχίες ότι το νερό που παρεχόταν είχε «επικίνδυνα επίπεδα αμμωνίας», καθιστώντας το ακατάλληλο για κατανάλωση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Καθώς η διαμάχη ανάμεσα στις διοικήσεις του Δελχί και του Χαριάνια για τη μόλυνση του ποταμού Γιαμούνα –τη βασική πηγή νερού και για τις δύο περιοχές– μαινόταν, η πόλη πληττόταν από λειψυδρία, κάτι που είναι πλέον σύνηθες στοιχείο του καλοκαιριού στη βόρεια Ινδία. Εκτός αυτού, 800.000 λίτρα νερού απαιτήθηκαν για το σβήσιμο μιας τεράστιας φωτιάς στην περιοχή Μαλβίγια Ναγκάρ, ενώ ένα ελικόπτερο της ινδικής αεροπορίας χρησιμοποίησε άλλα 7.500 λίτρα στην προσπάθεια για την κατάσβεσή της.Όπως τονίζουν πολλά ρεπορτάζ, αν και ο DJB έχει αυξήσει τις δυνατότητες που έχει για την επεξεργασία του νερού, δεν υπάρχει αρκετό εξ αρχής για τους ανθρώπους που ζουν εκεί.Στις 20 Μαρτίου, ο 60χρονος Lal Bahadur και ο γιος του, ο 19χρονος Rahul Harijan, ενεπλάκησαν σε καβγά με τους γείτονές τους, επειδή έπαιρναν νερό από μια υδροφόρα στη Βιομηχανική Περιοχή Βαζιρπούρ στο βόρειο Δελχί. Ο Bahadur σκοτώθηκε επί τόπου και ο γιος του εξέπνευσε στο νοσοκομείο, έναν μήνα αργότερα.
Ο γιος του Lal Bahadur, Rohit Kumar, κρατάει φωτογραφίες του πατέρα και του αδελφού του.
Για τις λιγότερο προνομιούχες περιοχές της πόλης, οι υδροφόρες του DJB είναι η μόνη πηγή νερού. Η μόνη άλλη επιλογή είναι να στραφούν στη μαφία του νερού.Μετά τις επαναλαμβανόμενες παραινέσεις του NGT, του κυβερνητικού οργανισμού που επιβλέπει περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με την προστασία του περιβάλλοντος ή σχετικές διαφωνίες σε όλη τη χώρα, ο DJB σφράγισε περίπου 750 παράνομα πηγάδια τον τελευταίο μήνα, για να εμποδίσει την εξάντληση του υδροφόρου ορίζοντα. Οι υπεύθυνοι παραδέχτηκαν ότι υπάρχουν 5.000 παράνομα σημεία εξαγωγής νερού στην πόλη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Με τη συλλογική έλλειψη εμπιστοσύνης στο νερό που παρέχεται από την κυβέρνηση, η βιομηχανία των εμφιαλωμένων έχει ανθίσει. Μόνο 64 εργοστάσια εμφιάλωσης έχουν άδεια να παρέχουν πόσιμο νερό στο Δελχί και την περιοχή γύρω από την πρωτεύουσα, αν και πολλές παράνομες μονάδες εμφιάλωσης λειτουργούν στην περιοχή.Ο φωτογράφος του VICE India, Vijay Pandey, επισκέφτηκε μια από τις πιο έντονα πληγείσες από τη λειψυδρία περιοχές της πόλης.
Rohit Kumar
Rohit Kumar
«Ο πατέρας μου και ο αδελφός μου τσακώθηκαν λόγω του νερού. Η κατάσταση είναι ακόμη ίδια, όπως τη μέρα που πέθανε ο πατέρας μου. Ακόμη τσακώνονται για το νερό. Περιμένουμε η κυβέρνηση να παρέχει νερό, ώστε αυτό που συνέβη στην οικογένειά μου να μην συμβεί σε κανέναν άλλον. Φοβόμαστε, όταν πηγαίνουμε να πάρουμε νερό».
«Ο πατέρας μου και ο αδελφός μου τσακώθηκαν λόγω του νερού. Η κατάσταση είναι ακόμη ίδια, όπως τη μέρα που πέθανε ο πατέρας μου. Ακόμη τσακώνονται για το νερό. Περιμένουμε η κυβέρνηση να παρέχει νερό, ώστε αυτό που συνέβη στην οικογένειά μου να μην συμβεί σε κανέναν άλλον. Φοβόμαστε, όταν πηγαίνουμε να πάρουμε νερό».
Manoj Kumar
Manoj Kumar
«Ζω στο Σάντζεϊ Καμπ. Δουλεύω στο ξενοδοχείο Ashoka. Περνάω περίπου τρεις ή τέσσερις ώρες, για να πάρω νερό. Κάποιοι τσακώνονται συχνά για νερό. Εμείς πρέπει να ρυθμίζουμε το πρόγραμμά μας λόγω της λειψυδρίας. Στον τομέα των ξενοδοχείων, κερδίζουμε τα περισσότερα χρήματα κάνοντας υπερωρίες, αλλά λόγω της έλλειψης νερού δεν μπορούμε να δουλέψουμε περισσότερο. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς νερό. Πρέπει να πηγαίνουμε σε ιδιωτικές τουαλέτες, για να κάνουμε μπάνιο ή να πλύνουμε τα ρούχα μας. Πρέπει να πληρώνουμε δέκα ρουπίες κάθε φορά».
«Ζω στο Σάντζεϊ Καμπ. Δουλεύω στο ξενοδοχείο Ashoka. Περνάω περίπου τρεις ή τέσσερις ώρες, για να πάρω νερό. Κάποιοι τσακώνονται συχνά για νερό. Εμείς πρέπει να ρυθμίζουμε το πρόγραμμά μας λόγω της λειψυδρίας. Στον τομέα των ξενοδοχείων, κερδίζουμε τα περισσότερα χρήματα κάνοντας υπερωρίες, αλλά λόγω της έλλειψης νερού δεν μπορούμε να δουλέψουμε περισσότερο. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς νερό. Πρέπει να πηγαίνουμε σε ιδιωτικές τουαλέτες, για να κάνουμε μπάνιο ή να πλύνουμε τα ρούχα μας. Πρέπει να πληρώνουμε δέκα ρουπίες κάθε φορά».
Ibrahim
Ibrahim
«Ζω στο Σάντζεϊ Καμπ τρία χρόνια. Δουλεύω ως γκρουμ στο ξενοδοχείο Taj Mansingh. Είμαστε αναγκασμένοι να πηγαίνουμε μακριά, για να κάνουμε μπάνιο προτού πάμε στη δουλειά και συχνά αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε χωρίς να κάνουμε μπάνιο. Ο κόσμος τσακώνεται έντονα, όταν φτάνει το βυτίο με το νερό. Σπάνια έρχεται στην ώρα του και περιμένουμε δυο και τρεις ώρες. Αν δεν πάρουμε νερό, τότε θα πρέπει να πληρώσουμε για ιδιωτικές τουαλέτες».
«Ζω στο Σάντζεϊ Καμπ τρία χρόνια. Δουλεύω ως γκρουμ στο ξενοδοχείο Taj Mansingh. Είμαστε αναγκασμένοι να πηγαίνουμε μακριά, για να κάνουμε μπάνιο προτού πάμε στη δουλειά και συχνά αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε χωρίς να κάνουμε μπάνιο. Ο κόσμος τσακώνεται έντονα, όταν φτάνει το βυτίο με το νερό. Σπάνια έρχεται στην ώρα του και περιμένουμε δυο και τρεις ώρες. Αν δεν πάρουμε νερό, τότε θα πρέπει να πληρώσουμε για ιδιωτικές τουαλέτες».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Harsh
Harsh
«Οι δημόσιες τουαλέτες δεν έχουν νερό εδώ και δυο μήνες. Αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε στο σχολείο χωρίς να κάνουμε μπάνιο καμιά φορά. Οι τουαλέτες είναι πάντα βρόμικες και έτσι πηγαίνουμε στο ύπαιθρο. Γίνονται πολλοί τσακωμοί για το νερό. Έχω δει ανθρώπους να πέφτουν και να χτυπάνε. Όταν κάποιος δεν πάρει νερό για εκείνη τη μέρα, ξεκινάει να τσακώνεται».
«Οι δημόσιες τουαλέτες δεν έχουν νερό εδώ και δυο μήνες. Αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε στο σχολείο χωρίς να κάνουμε μπάνιο καμιά φορά. Οι τουαλέτες είναι πάντα βρόμικες και έτσι πηγαίνουμε στο ύπαιθρο. Γίνονται πολλοί τσακωμοί για το νερό. Έχω δει ανθρώπους να πέφτουν και να χτυπάνε. Όταν κάποιος δεν πάρει νερό για εκείνη τη μέρα, ξεκινάει να τσακώνεται».
Archana Charan
Archana Charan
«Τσακωνόμαστε για το νερό στο Σάντζεϊ Καμπ. Μερικές φορές έρχεται, άλλες όχι. Η κατάσταση με τις τουαλέτες είναι άσχημη. Μερικές φορές επιστρέφουμε με άδειους κουβάδες. Αυτό επηρεάζει την οικογένειά μας, τα παιδιά μας και τις σπουδές τους. Τα παιδιά μας αργούν στο σχολείο. Οι άνδρες μας αργούν στη δουλειά εξαιτίας όλο αυτού».
«Τσακωνόμαστε για το νερό στο Σάντζεϊ Καμπ. Μερικές φορές έρχεται, άλλες όχι. Η κατάσταση με τις τουαλέτες είναι άσχημη. Μερικές φορές επιστρέφουμε με άδειους κουβάδες. Αυτό επηρεάζει την οικογένειά μας, τα παιδιά μας και τις σπουδές τους. Τα παιδιά μας αργούν στο σχολείο. Οι άνδρες μας αργούν στη δουλειά εξαιτίας όλο αυτού».
Akbar
Akbar
«Πουλάω περίπου 40-50 μπιτόνια φιλτραρισμένου νερού στη Τζαμία Ναγκάρ. Χρεώνω 20 ρουπίες το ένα. Το κάνω τρία-τέσσερα χρόνια τώρα πια και υπάρχουν άλλα 200 άτομα κάνουν το ίδιο. Έχουμε σταθερούς πελάτες. Μας πληρώνουν σε δυο βδομάδες, μερικές φορές σε έναν μήνα, άλλες φορές σε πέντε μέρες».
«Πουλάω περίπου 40-50 μπιτόνια φιλτραρισμένου νερού στη Τζαμία Ναγκάρ. Χρεώνω 20 ρουπίες το ένα. Το κάνω τρία-τέσσερα χρόνια τώρα πια και υπάρχουν άλλα 200 άτομα κάνουν το ίδιο. Έχουμε σταθερούς πελάτες. Μας πληρώνουν σε δυο βδομάδες, μερικές φορές σε έναν μήνα, άλλες φορές σε πέντε μέρες».
Ο Mohammed Azmi εργάζεται σε μια παράνομη εγκατάσταση γεώτρησης.
Mohammed Azmi, illegal bore-well operator.
«Είναι φιλτραρισμένο νερό. Έχουμε σταθερούς πελάτες που ζουν μόνιμα εδώ. Η τοπική διοίκηση του Δελχί μας δημιουργεί πολλά προβλήματα. Έρχονται συνέχεια και σφραγίζουν το εργοστάσιο. Άκουσα ότι σφράγισαν πολλά στην περιοχή Μπάτλα Χάους και στο Αμπού Φαζάλ. Υπάρχουν 200-250 παράνομες εγκαταστάσεις εμφιάλωσης μόνο σε αυτή την περιοχή. Πουλάμε περίπου 1.100 λίτρα ανά εγκατάσταση κάθε μέρα. Είναι νερό από τη γη, που μετά το φιλτράρουμε και το διανέμουμε σε μικρότερα βυτία».
«Είναι φιλτραρισμένο νερό. Έχουμε σταθερούς πελάτες που ζουν μόνιμα εδώ. Η τοπική διοίκηση του Δελχί μας δημιουργεί πολλά προβλήματα. Έρχονται συνέχεια και σφραγίζουν το εργοστάσιο. Άκουσα ότι σφράγισαν πολλά στην περιοχή Μπάτλα Χάους και στο Αμπού Φαζάλ. Υπάρχουν 200-250 παράνομες εγκαταστάσεις εμφιάλωσης μόνο σε αυτή την περιοχή. Πουλάμε περίπου 1.100 λίτρα ανά εγκατάσταση κάθε μέρα. Είναι νερό από τη γη, που μετά το φιλτράρουμε και το διανέμουμε σε μικρότερα βυτία».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Nikunj Garg
Nikunj Garg
«Πουλάω νερό εδώ. Πουλάω πάνω από 200 συσκευασίες, οι δύο κάνουν τρεις ρουπίες».
«Πουλάω νερό εδώ. Πουλάω πάνω από 200 συσκευασίες, οι δύο κάνουν τρεις ρουπίες».
Κάτοικοι του Σάντζεϊ Καμπ παίρνουν νερό από τις υδροφόρες διανομής που φθάνουν καθημερινά.
Πολλοί άνθρωποι, λίγο νερό.
Όλη η οικογένεια αναλαμβάνει να πάρει νερό.
Αν χάσεις τη διανομή, σημαίνει ότι θα πρέπει να βρεις νερό από τη μαφία νερού της γειτονιάς.
Μία εκδοχή αυτού του άρθρου δημοσιεύτηκε στο VICE India.
Περισσότερα από το VICEΠοιoς θα Πάρει Φέτος το Mundial, Χρήστο Σωτηρακόπουλε;Αυτοί που Χειροκροτούν τον Δολοφόνο Ενός Παιδιού, Ζουν Ανάμεσά μας«Είμαστε Τρελοί κι Ευτυχισμένοι»: Μια Γερή Φωτογραφική Βουτιά στα Εξάρχεια του 1980Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.