To να αποφασίσεις να συγκατοικήσεις με το έτερο ήμισυ, είναι από τα βασικά κεφάλαια της πορείας σου προς την ενηλικίωση. Το να λες «σ' αγαπώ» και το να μεθάς μέχρι λιποθυμίας ενώ αγναντεύεις το ηλιοβασίλεμα είναι χαριτωμένο, αλλά το να μοιράζεσαι τουαλέτα και λογαριασμούς είναι η ουσία, το αληθινό. Μόλις αρχίσεις να ζεις μαζί με κάποιον, ανακοινώνεις στον κόσμο ότι ουσιαστικά «σοβαρεύεσαι», ότι μπαίνεις σε ένα κομμάτι της ζωής σου όπου ο γάμος, τα παιδιά και το να γεράσεις είναι πλέον πράγματα που αποδέχεσαι και που μπορεί να σου συμβούν στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.

Δεν έχω ζήσει ποτέ με κάποια σχέση μου, αλλά πριν από μερικές εβδομάδες εγώ και η κοπέλα μου φροντίσαμε τον σκύλο ενός ζευγαριού που συζεί, πράγμα που για τα δεδομένα μου ήταν αρκετά αληθινό από μόνο του για να σας πω την αλήθεια. Η εμπειρία αυτή όμως με έκανε να αναρωτηθώ: Πώς διάολο είναι το να ζεις με κάποιον για πρώτη φορά; Πώς σε αλλάζει αυτό σαν άτομο; Πώς πείθεις τον άλλον να αλλάξει; Τι γίνεται όταν θες να αυνανιστείς;

Δεν είχα ιδέα και για αυτό επικοινώνησα με μερικά ζευγάρια (διαφόρων ηλικιών και σεξουαλικών προτιμήσεων) και τα ρώτησα πως ένιωσαν όταν πρωτομετακόμισαν με τις σχέσεις τους. Ακολουθούν οι απαντήσεις τους, οι οποίες είναι φυσικά ανώνυμες, γιατί αλλιώς θα έβαζα σε κίνδυνο την αρμονική συμβίωση των ζευγαριών.

«Μένω μέσα πολύ περισσότερο. Είναι περίεργο, αλλά όταν μένεις μόνη, δεν υπάρχει κάτι πιο τραγικό από το να μένεις στο σπίτι Σαββατιάτικα με φαί delivery και ταινίες, φορώντας το εσώρουχό σου. Όταν όμως συζείς με την σχέση σου, αυτόματα αυτή η επιλογή γίνεται απόλυτα "εντάξει" και αποτελεί έναν θαυμάσιο τρόπο για να περάσεις το Σαββατοκύριακό σου. Νιώθεις ότι κάνεις κάτι, ακόμα και όταν δεν κάνεις τίποτα, απλά επειδή έχεις ένα άλλο άτομο δίπλα σου. Η άλλη μεγάλη αλλαγή, είναι πως συνειδητοποιείς πολύ περισσότερο το πόσες τρίχες αφήνεις πίσω σου. Προσωπικά δεν το είχα προσέξει, μέχρι που άρχισα να συζώ με το αγόρι μου και άκουγα να μου φωνάζει από το μπάνιο: "ΠΟΣΕΣ ΤΡΙΧΕΣ ΕΧΕΙΣ ΑΦΗΣΕΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ;!"».

«Έχει αλλάξει πολύ το πρόγραμμα αυνανισμού μου. Αυτό ήταν μια μεγάλη, τεράστια αλλαγή. Όσο και αν αγαπάω την γυναίκα μου, ήθελα να έχω κάτι που δεν μπορούσε να μου πάρει. Ήθελα να μπορώ να κάνω όσο περισσότερο σεξ μπορούσα, αλλά ταυτόχρονα να έχω και προσωπικό χρόνο. Δεν μπορούσα απλά να το κάνω μπροστά της, οπότε άρχισα να αυνανίζομαι όταν πήγαινε στην τουαλέτα ή έκανε μπάνιο. Άρχισα να κλειδώνω το τηλέφωνό μου, να κάνω private browsing, κοινώς έγινα ένας νίντζα του αυνανισμού».

«Έχω ξεχάσει πως είναι να μαγειρεύω για μένα. Η κοπέλα μου είναι από τη Αϊτή και είναι απίστευτη σεφ. Το να μαγειρεύει απίστευτα και υγιεινά δεν είναι απλά διασκεδαστικό για εκείνη, είναι και εύκολο. Λειτουργεί για εμάς, γιατί πραγματικά χαίρεται να μαγειρεύει. Πρέπει όμως να ξαναρχίσω να μαγειρεύω γιατί θα αρχίσει να παρακολουθεί μαθήματα στο πανεπιστήμιο».

«Από πολύ νωρίς. Γύρισα σπίτι κάποιο απόγευμα και η κοπέλα μου, η οποία δούλευε από το σπίτι εκείνη την περίοδο, μου υποδέχτηκε με μια μεγάλη αγκαλιά, από αυτές κατά τις οποίες κανείς δεν λέει τίποτα για μερικές στιγμές, αλλά τα συναισθήματα που μοιράζεστε είναι αμοιβαία. Ήταν μια γενικά απλή στιγμή, απλά δύο άνθρωποι που αγκαλιάζονταν, αλλά ήταν η στιγμή που σκέφτηκα πως πραγματικά ζω με αυτόν τον άνθρωπο τώρα».

«Την πρώτη φορά που άφησα την βρύση του μπάνιου να τρέχει, για να καλύψω τους θορύβους που έκανα ενώ έχεζα. Το μπάνιο μας είναι δίπλα στην κρεβατοκάμαρα».

«Μια φορά έφυγα για λίγο από το διαμέρισμα, ενώ εκείνη έβλεπε μια ταινία στον καναπέ. Όταν γύρισα σπίτι, κατάλαβα ότι είχε ψάξει τα πράγματά μου. Αν ζούσαμε χωριστά, δεν θα το είχε κάνει. Ξαφνικά, όλα τα δικά μου ήταν και δικά της. Οι περίεργες συναισθηματικές "αποσκευές" μου, τα νοσταλγικά αντικείμενα που είχα κρατήσει από τις παλιές μου σχέσεις. Σκέφτηκα το γιατί να κάνει ένα τέτοιο πράγμα, αλλά αμέσως μετά σκέφτηκα πως ζούμε μαζί, είναι πλέον τα δικά μας πράγματα, ο δικός μας υπολογιστής».

«Λίγο πριν αρχίσουμε να συγκατοικούμε, πέθανε η μητέρα του. Θυμάμαι να κάθομαι στο πάτωμα μαζί του, όταν μόλις είχε κλείσει το τηλέφωνο έχοντας μάθει την είδηση. Είναι ένας σχετικά μεγαλόσωμος και αρκετά στωικός τύπος, αλλά εκείνη την στιγμή είχε σπάσει, έκλαιγε. Είχα βγει και με άλλα άτομα τα οποία είχαν υποστεί μεγάλες απώλειες κατά την διάρκεια της σχέσης μας, αλλά πλέον ζούσαμε μαζί και τον έβλεπα πριν προλάβει να φιλτράρει αυτό που του είχε συμβεί. Ήταν νομίζω η πρώτη φορά που κατάλαβα ότι ζούσα με κάποιον. Πάτε για ύπνο μαζί και ξυπνάτε μαζί και είστε μαζί όταν τα πράγματα είναι μπερδεμένα και καταθλιπτικά».

«Ήταν μαραθωνοδρόμος και αλκοολικός, οπότε άρχισα να τρέχω και να πίνω πολύ περισσότερο. Αγαπάω τις γάτες οπότε υιοθετήσαμε μια. Όταν τον απείλησα ότι θα τον χώριζα επειδή ήταν ένα μεθυσμένο ερείπιο, με άφησε να πάρω ένα γατάκι. Μείναμε μαζί για άλλον ένα χρόνο μετά από αυτό. Είναι ακόμα αλκοολικός, αλλά δεν τρέχει πλέον. Εγώ τρέχω και έχω δύο γάτες».

«Ένιωσα ότι πλέον έπρεπε να γίνω πιο υπεύθυνος. Δεν με νοιάζει τι λένε οι άλλοι, αλλά πραγματικά κάτι δεν πάει καλά μαζί σου όταν γυρίζεις σπίτι λιώμα στα ναρκωτικά και το ποτό και ο/η σύντροφός σου δεν έχει πάρει τίποτα. Αν είμαστε και οι δύο λιώμα, ΜΑΖΙ, τότε εντάξει - αλλά όχι μόνος σου. Σταμάτησα να βγαίνω τόσο πολύ και να παρτάρω. Το έκανα μόνο μαζί της».

«Πηγαίνω για ύπνο πλέον αρκετά νωρίτερα. Παλιά κοιμόμουν πέντε ώρες το βράδυ, από τις 2 με 3 το πρωί και μετά, αλλά εκείνος κοιμάται περισσότερο και πέφτει για ύπνο κατά τα μεσάνυχτα. Οι συνήθειές μου σχετικά με τον ύπνο ήταν λίγο χαζές, οπότε άρχισα να ακολουθώ τις δικές του. Τώρα πια ξυπνάω πιο νωρίς από εκείνον, κάνω μερικά πράγματα μόνη μου και μετά αρχίζω να κάνω κάποιου είδους θόρυβο μέσα στο σπίτι ώστε να "ξυπνήσει φυσικά". Ξέρει τι κάνω, αλλά προσποιούμαστε ότι δεν το κάνω επίτηδες».

«Δεν νομίζω ότι έχουν αλλάξει καθόλου! Εγώ σπανίως αυνανίζομαι, ενώ εκείνος το κάνει κάθε πρωί και τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει καθόλου για μας σε αυτόν τον τομέα. Ξυπνάει με στύση και αυνανίζεται πριν σηκωθεί από το κρεβάτι. Εγώ είμαι πάντα του στυλ "δεν έχω χρόνο για αυτές τις μαλακίες" και πάω και βουρτσίζω τα δόντια μου ή ετοιμάζομαι. Είμαστε εξωφρενικά άνετοι με τα πάντα μας».

«Και οι δύο μας παίρνουμε αντικαταθλιπτικά, οπότε δεν έχουμε πολύ όρεξη για σεξ, αλλά αυτός πάντα βρίσκει χρόνο να αυνανιστεί. Εγώ σπανίως έχω όρεξη, αλλά όταν το κάνω είναι συνήθως όταν είμαι μεθυσμένη και αυτός κοιμάται. Γενικά δεν κάνουμε σεξ συχνά, αλλά είναι πιο εύκολο τώρα που ζούμε μαζί και κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι κάθε βράδυ».

«Μου λείπει το να είμαι χάλια ψυχολογικά, ΑΝΟΙΧΤΑ, χωρίς αυτό να γίνεται ολόκληρη κουβέντα. Αν δεν είμαι πολύ στα καλά μου, αν έχω νεύρα και είμαι στο σπίτι, τότε όλο αυτό θα γίνει κουβέντα, γιατί εκείνη θα αναρωτιέται τι έχω. Δεν έχω πλέον την δυνατότητα να εκφράζω τα συναισθήματά μου όπως θέλω. Μου λείπει αυτό. Τώρα πλέον τα φυλάω όλα στο κεφάλι μου και πρέπει να σκέφτομαι πώς και πότε να μοιραστώ τέτοια συναισθήματα. Νομίζω πως όταν έμενα μόνος, ξόδευα περισσότερο χρόνο στο σπίτι. Δεν χρειαζόταν να κρατάω πράγματα στο κεφάλι μου, μπορούσα να ξεσπάω, να είμαι απλά τσαντισμένος».

«Κάποτε δεν χρειαζόταν να εξηγώ τα πάντα. Κανείς δεν αναρωτιόταν γιατί έμενα όρθιος μέχρι τις 3 το πρωί, γιατί έκανα αυτό και εκείνο, γιατί αργούσα να γυρίσω μετά την δουλειά. Υπάρχει ένας "εγκεφαλικός φόρος" που πληρώνει κανείς όταν ζει με κάποιον, ο οποίος έχει κάθε δικαίωμα να αναρωτιέται τι κάνεις. Καμία ερώτηση δεν είναι παράλογη, αλλά ο συνολικός αριθμός των ερωτήσεων σε βαραίνει».

«Το χειρότερο -και θέλω να εκφραστώ με ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό το σημείο- του να συζείς με τον σύντροφό σου, είναι ότι αυτό δεν ξεγίνεται. Είμαι πολύ, πολύ ερωτευμένη με το αγόρι μου, δεν περιμένω να χωρίσουμε σύντομα, αλλά τι θα γινόταν αν συνέβαινε κάτι τέτοιο; Όταν συζείς με κάποιον δεν μπορείς να κάνεις πίσω. Δεν σκέφτομαι και τόσο πολύ το μέλλον της σχέσης μου (γάμος, οικογενειακή ζωή, τέτοια), αλλά υποθέτω πως αφού μένουμε μαζί, είναι η μόνη κατεύθυνση που έχουμε για να πάμε».

«Το πραγματικό προτέρημα του να ζεις με κάποιο άλλο άτομο είναι μεταφυσικό. Έχει να κάνει με την αλλαγή στην σχέση σου. Γίνεσαι περισσότερο η οικογένεια του άλλου και λιγότερο ο σεξουαλικός του παρτενέρ. Η δική σου ευτυχία, συνδέεται πιο στενά με την ευτυχία του άλλου».

«Αν έπρεπε να διαλέξω ένα πράγμα, θα έλεγα πως κάνεις πολύ λιγότερα πράγματα όταν ζεις μόνος. Αυτά που σκέφτεσαι μένουν ακριβώς έτσι: σκέψεις στο κεφάλι σου. Η ζωή μου στο σπίτι είναι πλέον ένα κομμάτι της ευρύτερης ιστορίας της σχέσης μου. Εξαιτίας αυτού, αυτά που κάνω μέσα στο σπίτι αποκτούν νόημα. Αν θέλω να ακούσω μουσική στο σπίτι, αυτό αποκτά σημασία εντός της σχέσης μου, μιας και επηρεάζει τις ζωές και των δύο. Η απόφαση που πήρα για να συζήσω, είναι μια από τις καλύτερες τις ζωής μου. Έχει βελτιώσει την ζωή μου με κάθε δυνατό τρόπο. Αλλά αν υπάρχει κάτι που μισώ είναι ότι ποτέ δεν ξαναγεμίζει τις παγοκυψέλες. Δηλαδή Χριστέ μου, δεν είναι και τόσο δύσκολο».

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Περισσότερα από το VICE

Έλληνες Πρώην Emo Θυμούνται τις Εποχές που Άραζαν στα Σκαλάκια του Συντάγματος

Φραπέ, Che Guevara και Εφοριακοί: Φωτογραφίες που Περιγράφουν την Αναμονή στα Δημόσια Κτίρια

Ένας Χρήσιμος Οδηγός για το Ποια Συμπληρώματα Διατροφής Λειτουργούν Τελικά