Η Καλύτερη Δουλειά στον Κόσμο: Καθαρισμός Θαλάμων Διαδικτυακού Σεξ

Πολλοί έχουμε κάνει διάφορες -περισσότερο ή λιγότερο- «καμένες» δουλειές. Εκ των υστέρων πιθανόν να αναρωτιέσαι πώς βρέθηκες εκεί ή γιατί έμεινες για τόσο καιρό. Αηδιαστικές δουλειές, κοπιαστικές χειρωνακτικές εργασίες για ψίχουλα, δουλειές που σε έκαναν να αμφισβητείς την πραγματικότητά σου. Κάποιος όμως πρέπει να τα κάνει κι αυτά, σωστά;

Μας λένε ότι αν δουλέψουμε σκληρά, θα φτάσουμε εκεί που θέλουμε. Όλοι θέλουμε να έχουμε μια στέγη πάνω από το κεφάλι μας, να πληρώνουμε τους λογαριασμούς και να τρώμε.

Το βασικό deal (όχι προαιρετικό) είναι το εξής: για τα απαραίτητα σ’ αυτήν τη ζωή -δηλαδή φαγητό, καταφύγιο και επιθυμητές ανέσεις- είσαι εξαναγκασμένος σε έναν αέναο κύκλο δουλειάς, παιχνιδιού, ξεκούρασης και ξανά, σε οχτάωρα τμήματα, για την υπόλοιπη ζωή σου.

Τι δεν σου λένε: τα μεγάλα κεφάλια σε εκμεταλλεύονται, επειδή κόπιασαν και ρίσκαραν για να φτάσουν εκεί που έφτασαν και τώρα «ξεσπάνε». Late stage καπιταλισμός. Εφιάλτης.

Πού να ήξεραν πώς είναι να κάνεις κάποιες από αυτές τις «καμένες» δουλειές; Και υπάρχουν πολλές δουλειές. Κάποιες που δεν θα φανταζόσουν καν.

Και κάποιες δουλειές είναι χαρακτηριστικά πιο παράξενες από άλλες. Εδώ εξετάζουμε μερικές από τις χειρότερες.

Καθάριζα θαλάμους διαδικτυακού σεξ. Ήταν παράξενη εποχή. Δεν υπήρχαν πετσέτες στους θαλάμους, μόνο πολλά χαρτομάντιλα. Υπήρχαν οθόνες υπολογιστών, πληκτρολόγια και «ποντίκια» καλυμμένα με νάιλον. Υπήρχαν glory holes που άνοιγαν και έκλειναν.

Ήταν άθλια. Ήμουν 19, έκλεινα το μαγαζί και έλεγα μια προσευχή πριν πάω πάνω να καθαρίσω τους θαλάμους κάθε βράδυ.

Υπήρχε ένας κανόνας ότι αν ανεβαίναμε πάνω και βλέπαμε καμιά κουράδα έπρεπε να στείλουμε στους υπεύθυνους «καφέ κωδικός» για να στείλουν τα μεγάλα μέσα. Τα μέτρα καθαρισμού για τον COVID δεν ήταν τίποτα μπροστά στις διαδικασίες καθαρισμού των θαλάμων.

Δούλεψα εκεί ενάμιση χρόνο. Ευτυχώς ποτέ δεν χρειάστηκε να δηλώσω «καφέ κωδικό», αλλά ήταν πολύ καλή προετοιμασία για τη σεξεργασία καθώς είδα τρομερά πράγματα εκεί.

Όταν άρχισα να δουλεύω εκεί, ο υπεύθυνος είπε «αν χρειαστεί να δηλώσεις καφέ κωδικό μην ασχολείσαι με τους θαλάμους, τελείωσε τη βάρδια και πήγαινε κάνε ένα ντους».

Εκείνη την εποχή δούλευα και ως stripper. Όταν το ανακάλυψε ο μάνατζερ με απέλυσε. Μεγάλη αγένεια γιατί έκανα τις περισσότερες πωλήσεις, επειδή ακριβώς ήμουν stripper.

Εκ των υστέρων σκέφτομαι ότι με πλήρωναν ελάχιστα για όσα είχα να αντιμετωπίσω.

Περισσότερα από το VICE

Οι Λάθος Τρόποι που Αναπνέεις και πώς να Αποκτήσεις Σωστές Συνήθειες

Πήγαμε στα Γυρίσματα του Video Clip του Anser

Η Ζωή και ο Θάνατος στα Ορυχεία Χρωμίου στην Αλβανία

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.