Angèle vertelt over haar album Brol, Roméo Elvis en plots bekend zijn

Voor onze reeks PEOPLE OF THE YEAR spreken we met vijf jonge mensen uit België die ons in 2018 inspireerden. Nog niet zo lang geleden was ze gewoon Romeo Elvis’ kleine zus, maar ondertussen heeft Angèle zich heel erg hard op de kaart gezet als originele popmuzikant. Met haar eerste single eind 2017, 'La loi de Murphy', zaaide ze de kiem van haar succes. Al snel werd ze verafgood, geadoreerd en aanbeden door een enthousiast publiek en vooral door de media, die haar troonden tot het hoofd van de nieuwe Angelocratie, een glinsterend koninkrijk dat ruikt naar zure matten. Gelukkig heeft Angèle met haar album Brol dit jaar bewezen ze veel meer is dan voorspelbaar bandwerk van de hypemachine.

Als kerst op de de taart hebben we Angèle ook nog eens genomineerd als een van onze People of the Year. We spraken over haar plotse succes, herkend worden bij de gynaecoloog en een bananendieet.

VICE: Hey Angèle, wat was voor jou de belangrijkste gebeurtenis van het jaar?
Angèle: Zonder twijfel de release van Brol. Het album is pas in oktober uitgebracht, maar het was wel het hoogtepunt van maandenlang keihard werken.

En op persoonlijk vlak?
Ook het moment waarop het album uit kwam. Tijdens de voorbereiding moest ik mijn privéleven op de achtergrond plaatsen. Dat album is de gebeurtenis van mijn leven, zowel professioneel als persoonlijk.

Wie was jouw held in 2018?
Mijn lief. Hij kwam me altijd oppikken als ik terugkwam van een tour en hij steunde mij tijdens de hele productie van het album. Sinds ik met hem samen ben is hij altijd al mijn held, maar ik geef toe dat hij in 2018 veel heeft moeten verdragen en hij is altijd geweldig geweest.

Is jullie relatie gemakkelijk te combineren met je succes?
Eigenlijk vind ik niet dat het ‘gewone’ en het ‘beroemde’ leven gemakkelijk hand in hand gaan. Het moeilijkste is dat ik iedereen om me heen moet laten begrijpen dat ik eigenlijk een heel normaal meisje ben met normale verlangens. Ik heb ook mijn problemen en gebreken, ik heb niet altijd zin om te zijn wie ik ben als ik optreed. Soms kan ik lui zijn, slechtgehumeurd, of gewoon kut doen. Mijn leven is nu een stuk ingewikkelder, maar ik doe mijn best om die twee gescheiden te houden. Als zangeres, dus wanneer ik op het podium sta of geïnterviewd word, zie ik er helemaal anders uit dan in het dagelijks leven. Ik ben veel normaler. Ik volg de mode bijvoorbeeld niet zo op de voet. Ik vind het ook belangrijk om dat normale te hebben.

Mis je je anonimiteit?
Niet echt. Het is een logisch gevolg van mijn keuze. Als ik echt anoniem wilde blijven, had ik op voorhand alles kunnen stopzetten of voor een ander beroep kunnen kiezen, want ik wist dat dat niet mogelijk zou zijn. Dat voelde ik altijd aan, ook al is alles nogal snel uit de hand gelopen. Maar het blijft mijn keuze, dus ik heb er geen spijt van. Nu is het gewoon wennen dat ik herkend word op café, op restaurant, in een ziekenhuis of bij de gynaecoloog. Natuurlijk ben ik geflatteerd, maar soms is het vermoeiend omdat ik er niet per se altijd zin in heb.

Ik voel me een beetje verplicht om de zangeres te tonen, zelfs wanneer ik niet aan het zingen ben. Het is vooral moeilijk dat ik altijd mijn goede kant moet tonen, zelfs wanneer ik door een lastige periode ga. Het verbaast me hoe moeilijk mensen dat soms begrijpen.

Heb je het voorbije jaren ook getwijfeld?
Ja, natuurlijk. Ik sta zo vaak in de schijnwerpers dat het soms beangstigend wordt. Ik vind het soms eng om mijn gezicht overal te zien of dat mijn voornaam niet meer helemaal van mij is. Maar het stelt me gerust dat ik omringd ben door coole vrienden. Zij zijn hetzelfde gebleven en vergezellen me soms op mijn tours. Dat is heel geruststellend. Mijn team, waar ik ook heel close mee ben, zorgt ervoor dat ik met beide voeten op de grond blijf en stelt me gerust als ik twijfel. Anderzijds krijg ik soms het gevoel dat ik geen controle meer heb over dingen, bijvoorbeeld wat er op sociale media gezegd wordt, fans, mensen die foto’s van mij op straat maken, enzovoort. Dat is eng. Soms heb ik het gevoel dat mijn leven niet meer van mij is.

Je carrière is op korte tijd goed vooruit gegaan. Zet dat je onder druk voor de toekomst?
Ja, dat wel, maar tegelijkertijd is het een echte boost. Voor de release van het album was de druk vooral groot. Iedereen was enthousiast en nieuwsgierig, dus kreeg ik het gevoel dat ik mezelf nog moest bewijzen. De kleinste vergissing zou een kans voor het publiek en de media zijn om mij af te breken. De verwachtingen waren hoog. Veel mensen dachten: “Oké, dit is de zangeres waar iedereen het over heeft, maar is het wel iets waard?” De druk was groot omdat ik me moest bewijzen. Tegelijkertijd gaat alles zo goed dat als mijn carrière hier stopt, ik al ergens geraakt ben. Ik ben wel trots op waar ik al sta.

Waar heb je je gouden plaat neergezet?
Ik woon in een klein appartement en ik wilde mijn vriend daar niet mee lastig vallen. Hij ziet me niet zo vaak door de tour, dus ik vond het nogal raar om mijn hoofd aan de muur te hangen. Voorlopig staat ze achter de piano en ik denk dat ze daar zal blijven staan. Misschien dat ik ze na mijn carrière, als alles voorbij is, nog wel ophang, maar nu zie je mijn hoofd al overal, dus thuis wil ik dat liever niet.

Is het bij je thuis ook een en al brol, of ben je ordelijk?
Ik zie het als ordelijke chaos. In mijn kamer staan veel nutteloze dozen en voorwerpen, maar het is wel nog vrij opgeruimd.

Welk voorwerp zou je in 2019 zeker niet willen verliezen?
Ik maak me niet echt druk om materiële dingen. Het is te zeggen, ik zou liefst mijn gsm, sleutels en portemonnee niet verliezen, omdat dit echt vervelend is. Maar ik zou vooral de mensen waar ik aan gehecht ben niet willen verliezen.

Wie zou je volgend jaar dan liever niet verliezen?
Sylvie. Zij is mijn manager, maar vooral een vriendin. Zij zorgt heel goed voor mij en staat altijd voor me klaar, in welke situatie dan ook. Zij is als een grote zus voor me. Zonder haar zou het niet hetzelfde zijn.

Heb je goede voornemens?
Ik ben al drie jaar vegetariër, maar ik moest daar op tournee mee stoppen omdat ik veel gewicht verloren was op mijn tour. Ik at niet genoeg om al mijn vitaminen binnen te krijgen. Op een bepaald moment at ik enkel nog bananen, omdat het zo druk was en ik geen tijd had om beter te eten. Nu het wat rustiger is en ik op tour gemakkelijker vegetarisch kan eten, ben ik van plan om weer te stoppen met vlees.

Tot slot: waar kijk je het meest naar uit in 2019?
Nog een paar dagen en dan loopt de tour van 2018 op zijn einde. Ik ben blij dat er al zoveel concerten in 2019 vastliggen. Twee daarvan zijn in de Olympia in Parijs, een geweldige zaal, dus dat is echt cool.

Volg VICE België razendsnel op Instagram.