Ένας Ψυχοθεραπευτής Εξηγεί Γιατί σε Ελκύει Τόσο ο Kendall Roy

Ένας αδέξιος και διστακτικός άντρας που δεν μπορεί να σε κοιτάξει στα μάτια. Ένα ναρκισσιστικό μωρό του νεποτισμού που κατά κάποιον τρόπο σκότωσε έναν άντρα. Ένας cringy τύπος που φωνάζει «γαμώ την πατριαρχία» -λες και είμαστε στο 2013- και ένας εγωιστής μαλάκας που ρωτάει «πού ήσουν;» όταν η πρώην γυναίκα του του λέει ότι η κόρη τους δέχτηκε ρατσιστική επίθεση. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να αντιπαθήσεις τον Kendall Roy από το Succession, ωστόσο τα απαίσια Loro Piana μπουφανάκια του με έχουν τρελάνει. Όσες κατάλαβαν, κατάλαβαν. 

Φυσικά, οι καυτές και δυναμικές γυναίκες προτιμούν τον Roman και μόνο οι βαθιά μαζοχιστές θα μπορούσαν να ανήκουν στο team Shiv, όμως ο Kendall έχει αυτό το  «αγάπα με» ύφος στο οποίο δεν μπορώ να αντισταθώ, κυρίως λόγω της υπνωτικής ερμηνείας του Jeremy Strong που υποδύεται έναν κληρονόμο στην βιομηχανία των μέσων ενημέρωσης.

Δεν είμαι η μόνη. Αν ψάξετε τη φράση “Kendall Roy edit” σε οποιαδήποτε πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, θα ανακαλύψετε το διψασμένο fandom που έχει ξεπηδήσει για το «babygirl».

Και εδώ τίθεται το εξής ερώτημα: Γιατί οι γυναίκες στο Διαδίκτυο αποκαλούν “babygirl” τόσους πολλούς τραυματισμένους μεσήλικες άντρες πρωταγωνιστές; Σύμφωνα με το Mashable, ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός «είναι το νέο “submissive and breedable”, μια φράση που χρησιμοποιείται για να περιγράψει έναν άντρα τόσο ελκυστικό, που θέλεις να του προσφέρεις».

Πιστεύω ότι αυτό είναι κάπως υπερβολικό – η BDSM κοινότητα χρησιμοποιεί τον όρο “babygirl” εδώ και πολύ καιρό, κυρίως για να περιγράψει τη δυναμική του μπαμπά κυρίαρχου/μικρού κοριτσιού. Δεδομένου ότι τα πάντα στο TikTok υποτίθεται ότι είναι αστεία ή ανόητα, θα έλεγα ότι το να αποκαλούμε μεσήλικες άντρες «babygirl» είναι μάλλον ένα ειρωνικό νεύμα σε αυτό. Ο Kendall έχει την ηλικία και τα μέσα να γίνει sugar daddy, αλλά το vibe του θυμίζει περισσότερο ένα sugar baby. Kαι παρότι ο δημιουργός του Succession, Jesse Armstrong, είναι άντρας, ο Kendall είναι ένας χαρακτήρας που μοιάζει σαν να έχει γραφτεί από γυναίκα.  

Σίγουρα αυτό που συμβαίνει με τον Kendall κρύβει από πίσω του κάποιες φροϋδικές εξηγήσεις. Επικοινώνησα λοιπόν με τον ψυχοθεραπευτή Toby Ingham, συγγραφέα του “Retroactive Jealousy, Making Sense of It” για να μάθω γιατί ο Kendall είναι τόσο “babygirl”.

VICE: Τι πιστεύεις ότι κρύβεται πίσω από την έλξη ορισμένων γυναικών για τους άντρες που ζορίζονται, έχουν ψυχικά τραύματα και είναι λίγο προβληματικοί, όπως ο Kendall από το Succession;

Toby Ingham: Είναι το γνωστό «βοηθήστε με - διορθώστε με», που έχει να κάνει με τη δύναμη και τη δυνατότητα. Ο Kendall είναι αβοήθητος, αξιοθρήνητος και απελπισμένος και αυτό μερικοί άνθρωποι το βρίσκουν ακαταμάχητο. Τη μια στιγμή φτάνει στον ουρανό και την επόμενη καταρρέει σε ένα θλιβερό αυτοκαταστροφικό χάος, κυριευμένος από τους εθισμούς του, ψάχνοντας για κόκα ή speed, ό,τι βρει πρώτο. Εξοργίζεται, ξεσπάει, διαλύει το μπάνιο του πατέρα του και μετά τακτοποιεί όλο το χάος σαν ένα καλό μικρό αγοράκι. Είναι ακόμα παιδί κάτω από τα κυριλέ ρούχα του. Το παίζει υπερήρωας –κάτι που δεν τον βοήθησε ποτέ να γίνει ο πατέρας του– αλλά στην πραγματικότητα είναι άδειος και χωρίς καμία πραγματική δύναμη. Για μερικές γυναίκες, αυτό το μείγμα είναι μεθυστικό – θέλουν να απλώσουν το χέρι τους, να διαπεράσουν την βιτρίνα του και να τον βοηθήσουν να δώσει τις μάχες του.

Σε ορισμένες γυναίκες αρέσει το γεγονός ότι ο Kendall Roy συμπεριφέρεται σαν μια κυκλοθυμική έφηβη. Γιατί;

Ταυτίζονται με την κυκλοθυμία του. Βλέπουν σε αυτόν τους δικούς τους εφηβικούς αγώνες. Θέλουν να τον μαζέψουν, να τον πιέσουν στο στήθος τους, να τον θηλάσουν κατά κάποιον τρόπο. Όσο τον κρατούν εκεί, νιώθουν ότι θα ωριμάσουν και οι ίδιες. Όταν φτιάξουν τον Kendall, θα ολοκληρωθούν. Θα του δώσουν αυτό που δεν πήραν ποτέ. Θέλουν να του φερθούν σαν μητέρες, να τον αγαπήσουν και να τον βοηθήσουν να ολοκληρωθεί.  

Ο Kendall είναι νάρκισσος ή επιζών της ναρκισσιστικής κακοποίησης του πατέρα του;

Είναι και τα δύο. Μεγάλωσε σε έναν κόσμο όπου κυριαρχούσε το ναρκισσιστικό προσωπικό συμφέρον του πατέρα του, το φουσκωμένο του «εγώ» και ο αυτοεξευτελισμός. Η μητέρα του δεν ήταν διαθέσιμη, απολάμβανε τον πλούτο, το κύρος και τις σχέσεις της. Κανείς δεν ήθελε να ακούσει τον Kendall Roy. Έτσι, κόλλησε μέσα στα ναρκισσιστικά όρια του δικού του «καχεκτικού» εγώ. Ποτέ δεν έμαθε πώς να ωριμάσει, να ανεξαρτητοποιηθεί, να γίνει ο εαυτός του, να γίνει οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα στήριγμα που είναι περιστασιακά σημαντικό στη σκηνή της οικογένειάς του.

Γιατί κάποιες γυναίκες αποκαλούν τους συναισθηματικούς, μεσήλικες άντρες “babygirls”;

Τα κορίτσια πιστεύεται ότι έχουν μεγαλύτερο εύρος συναισθηματικής ευαισθησίας από τα αγόρια. Τα αγόρια, όπως λένε, αναγκάζονται να βιώσουν έναν πιο σκληρό αποχωρισμό από τις μητέρες τους, ενώ τα κορίτσια θεωρείται ότι μπορούν να μείνουν με τις μητέρες τους για περισσότερο. Κατά συνέπεια, οι συναισθηματικές τους ανάγκες καλύπτονται με περισσότερη προσοχή. Το να αποκαλούμε έναν μεσήλικα άνδρα “baby girl” υπονοεί ότι δεν έχει γίνει ακόμη άντρας. Κάποιες γυναίκες μπορεί να ελκύονται από τέτοιους άντρες γιατί πιστεύουν ότι θα είναι εκείνες που θα τους βοηθήσουν να ωριμάσουν, να αναπτυχθούν και να γίνουν οι ισχυροί άντρες που θα μπορούσαν να είναι.

Σε αυτό το άρθρο του BuzzFeed, ορισμένοι θαυμαστές λένε ότι τους ελκύει επειδή είναι «λυπημένος» και «αξιολύπητος» .Τι ακριβώς συμβαίνει εκεί; 

Κάθε άνθρωπο τον ελκύουν διαφορετικά πράγματα. Μερικοί άνθρωποι ελκύονται από τον συναισθηματικό αποπροσανατολισμό του Kendall, από την αδυναμία του και την συναισθηματική κατάρρευση που βιώνει. Η πιθανότητα να βοηθήσουν τον Kendall και να τον σώσουν από την κατάρρευση τους γεμίζει με μια οργασμική συγκίνηση. Είναι κάτι ακαταμάχητο.

Ένας άλλος μεσήλικας “babygirl” με πολλές γυναίκες θαυμάστριες είναι ο Pedro Pascal, πρωταγωνιστής του “The Last of Us”. Μήπως αυτό συμβαίνει επειδή ψάχνουμε ακριβώς το αντίθετο του «alpha male»; Το άκρως αντίθετο του τοξικού ανδρισμού;

Ο Kendall βρίσκεται με το ένα πόδι στον κόσμο της τοξικής ανδρικής δύναμης –είναι ο κόσμος στον οποίο μεγάλωσε, όμως από την άλλη, έχει και κάτι πιο συναισθηματικό. Αυτό δεν είναι υγιές, καθώς είναι πολύ ασταθής συναισθηματικά. Ωστόσο για ορισμένους θεατές, αυτό εγείρει μια φαντασίωση, ότι υπάρχει η δυνατότητα να αναδυθεί μια πιο ισορροπημένη και υγιής εκδοχή του ανδρισμού του, η οποία θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξάλειψη της τοξικής αρρενωπότητας. 

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Succession του Jesse Armstrong είναι τόσο δυνατό – μας έχει δώσει πραγματικά αξέχαστους χαρακτήρες. Στον Kendall Roy βλέπουμε ένα πολυδιάστατο παράδειγμα ανδρικής δυσλειτουργίας. Ο Kendall πλησιάζει τόσο πολύ στο μεγαλείο και μετά πέφτει στα γόνατα, ξαναγίνεται ένα μικρό αγόρι. Σε αυτόν βλέπουμε τη δυνατότητα να βρει μια συναισθηματική σταθερότητα. 

Σε ευχαριστώ Toby!

Περισσότερα από το VICE

Μια Μέρα στον «Παράδεισο» των Τετράποδων Φίλων μας στη Θεσσαλονίκη

Τα Νεοκλασικά της Αθήνας: Πότε Γκρεμίστηκαν και «Καταστράφηκε» η Πρωτεύουσα

Ο Γεράσιμος και Άλλοι 16 Κρατούμενοι Έγιναν Δωρητές Οργάνων Μέσα από τη Φυλακή

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.