Μη Γελάσεις, ο Βασίλης Κάνει Πρωταθλητισμό στο Βowling και Ζει από Αυτό

Μπορεί να ζούμε σε μια χώρα όπου το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ασχολείται με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, όμως υπάρχουν αρκετοί ρομαντικοί τύποι εκεί έξω που καταπιάνονται με σπορ τα οποία φαινομενικά δεν έπιασαν ποτέ εδώ. Ένα από αυτά είναι και το bowling. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε παίξει έστω και μία φορά σε κάποιο παιδικό πάρτι ή στην εφηβεία με την παρέα μας, όμως λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουμε ότι πρόκειται για ένα κανονικό άθλημα, το οποίο έχει αναγνωριστεί στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Μάλιστα, πρόκειται για ένα πραγματικά αρχαίο σπορ: Σύμφωνα με ευρήματα, συναντάται για πρώτη φορά στην αρχαία Αίγυπτο, πριν από 7.000 χρόνια. Ναι, γι’ αυτό και ο Fred με τον Barney από τους Flintstones έπαιζαν ασταμάτητα bowling. Μέσα στα χρόνια εξελίχθηκε και έκανε την εμφάνισή του κυρίως σε ευρωπαϊκές χώρες. όπως η Γερμανία και η Αγγλία, με διάφορες μορφές και ονομασίες. Λόγω παράνομου στοιχηματισμού απαγορεύτηκε σε κάποιες από αυτές, όμως οι φίλοι του βρήκαν τρόπο να το επαναφέρουν, αλλάζοντας κάποιες λεπτομέρειες στους κανόνες του, για να παρακάμψουν τη νομοθεσία. Στην Αμερική ταξίδεψε μαζί με τους Ευρωπαίους μετανάστες, αποκτώντας και εκεί ένα τεράστιο κοινό. Πλέον, έχει συμμετάσχει δύο φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες ως άθλημα επίδειξης -το 1936 στο Βερολίνο και το 1988 στη Σεούλ- και παλεύει ώστε να συμπεριληφθεί στον τεράστιο αυτόν αθλητικό θεσμό.

Στην Ελλάδα εμφανίστηκε το 1972 σε μια αίθουσα του ξενοδοχείου Apollon Palace στο Καβούρι, ενώ την ίδια χρονιά δημιουργήθηκε το πρώτο μαγαζί με διαδρόμους στον Πειραιά και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή του Προφήτη Ηλία. Το 1974 ιδρύεται ο Πανελλήνιος Αθλητικός Σύλλογος Βowling. Στα 80s γίνονται οι πρώτες επίσημες κινήσεις με την ίδρυση της αναγνωρισμένης από το κράτος Ελληνικής Ομοσπονδίας Βowling και ξεκινούν να εμφανίζονται σύλλογοι σε όλη την Ελλάδα. Το 1988 έρχεται η πρώτη διεθνής συμμετοχή της Εθνικής Ομάδας, στο Κύπελλο Εθνών Ευρώπης και έκτοτε το εγχώριο bowling παίρνει τον δρόμο του, με τα σκαμπανεβάσματά του. Οι Έλληνες αθλητές, παρότι καταφέρνουν ευρωπαϊκές επιτυχίες, κινούνται στη σκιά των «μεγάλων» αθλημάτων που μονοπωλούν το ενδιαφέρον του κόσμου. Για παράδειγμα, είμαι σίγουρος ότι το όνομα Βασίλης Στεφόπουλος δεν σας λέει κάτι, όμως πρόκειται για έναν αθλητή ο οποίος εδώ και δέκα χρόνια αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο -σε Ελλάδα και Ευρώπη-, χαρίζοντας στον εγχώριο αθλητισμό κάποιες πολύ σημαντικές στιγμές. Όντας fan του bowling επικοινώνησα μαζί του με σκοπό να μάθω περισσότερα για τον ίδιο, αλλά και για την κατάσταση που επικρατεί στα εγχώρια δρώμενα του αθλήματος. Τον συνάντησα λίγο προτού φύγει για ένα τουρνουά στο Σαν Μαρίνο, σε μια αίθουσα στα Πατήσια, όπου ρίξαμε μερικές βολές και κάναμε μια κουβέντα εφ’ όλης της ύλης.

VICE: Πώς γίνεται ένας νέος άνθρωπος που μεγαλώνει στη χώρα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ να ασχοληθεί εν τέλει επαγγελματικά με το bowling;
Βασίλης Στεφόπουλος: Συνήθως αυτό συμβαίνει, όταν έρχεσαι σε επαφή με κάποιον που παίζει ήδη ή σε περίπτωση που βρεθείς με την παρέα σου κάπου και τύχει να σου δείξει κάποιος ένα-δυο πράγματα. Αν αποφασίσεις τελικά να πάρεις την πρώτη σου μπάλα, σταματώντας να χρησιμοποιείς αυτές του μαγαζιού και τη δεις να «γυρίζει» -να παίρνει φάλτσα, δηλαδή- για πρώτη φορά, κάτι αλλάζει μέσα σου. Σε βάζει με τη μία στο παιχνίδι. Εγώ, πήγαινα σχεδόν μια φορά τον μήνα με την οικογένειά μου για bowling και κάποια στιγμή πρότειναν στους δικούς μου να ξεκινήσω μαθήματα. Πήρα μια μπάλα, έτυχε να πετύχω ένα πρωτάθλημα όπου είδα μπάλες να «γυρνάνε», ενθουσιάστηκα και κάπως έτσι έγινε. Ξεκίνησα να το βλέπω κάπως πιο σοβαρά το 2004, όταν πήγαινα ΣΤ΄ Δημοτικού. Μέχρι το 2008, κατέβαινα σε κάποια ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, αλλά και κάποια «Νέων» της ομοσπονδίας, όμως, πρωταθλητισμό κάνω από το 2009.

Σήμερα πώς είναι η κατάσταση του bowling στην Ελλάδα;
Από το 2004 μέχρι το 2010 -μια περίοδος που είχαμε και κάποιες μεγάλες επιτυχίες- ήταν σε ανοδική πορεία, όμως από το 2012 και μετά υπάρχει μια πτώση. Αυτό, οφείλεται στο γεγονός ότι το κράτος πήρε το άθλημα από την Ελληνική Ομοσπονδία Βowling και το έχει η πλέον η Ελληνική Γυμναστική Ομοσπονδία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να διαχωριστούν σωματεία και αθλητές και να μην υπάρχει κοινό πρωτάθλημα. Κατά κάποιον τρόπο, ο κόσμος του bowling έχει χωριστεί. Υπάρχει ο ίδιος αριθμός αθλητών, αλλά δεν παίζουν όλοι μαζί, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η ανάπτυξη που θα μπορούσαμε να έχουμε.

Όσον αφορά το επίπεδο;
Η πρώτη διάκριση για την Ελλάδα ήρθε το 1992 και η επόμενη που είδαμε ήταν το 2007, αλλά από τότε έχουμε πολλές διακρίσεις. Αν μπορούσε η Εθνική Ομάδα να πηγαίνει σε όλα τα τουρνουά, θα είχαμε μια πολύ καλή θέση. Το επίπεδο είναι αρκετά υψηλό πλέον.

Αλήθεια, ποιες είναι οι μεγαλύτερες σχολές του αθλήματος;
Το bowling είναι πολύ αναπτυγμένο στη Σουηδία και στη Φινλανδία, μιλάμε για 20.000 δελτία αθλητών, όταν εδώ έχουμε περίπου 1.500. Η Αμερική είναι μεγάλη δύναμη, επειδή από το 1952 το ESPN δείχνει ζωντανά τους αγώνες και όλα τα σχετικά event, ενώ και τα χρηματικά έπαθλα είναι πιο μεγάλα. Επίσης, στην Κορέα είναι πολύ καλά τα πράγματα, αλλά και στη Γαλλία.

Σαν εικόνα δίνει την εντύπωση πως δεν απαιτείται να βρίσκεται ο παίκτης σε κάποια ιδιαίτερα καλή φυσική κατάσταση. Ισχύει κάτι τέτοιο;
Κοίτα, έχει να κάνει με το πόσο σοβαρά το βλέπεις. Ακόμη και ποδόσφαιρο μπορεί να παίξει ο καθένας, για παράδειγμα, όμως το θέμα είναι πόσο καλά και με τι διάρκεια μπορεί να το κάνει. Σίγουρα κάποιος μπορεί να αναπτυχθεί πιο εύκολα σε σχέση με το ποδόσφαιρο, αν δεν έχει και τόσο καλή φυσική κατάσταση, όμως, για να φτάσεις στην κορυφή, χρειάζεται να είσαι γυμνασμένος, ειδικά σε κάποιους συγκεκριμένους μύες. Αξίζει πάντως να αναφέρω, ότι μπορείς να ξεκινήσεις από μεγαλύτερη ηλικία -30 ας πούμε- και να φτάσεις σε υψηλό επίπεδο, αλλά και να παίζεις μέχρι μεγάλη ηλικία. Απλώς, έπειτα από μια ηλικία περνάς στην κατηγορία «Senior». Αυτό συμβαίνει, επειδή πρόκειται για ένα άθλημα στο οποίο παίζει μεγαλύτερο ρόλο η τεχνική κατάρτιση και λιγότερο η φυσική κατάσταση.

VICE Video: Ο Έλληνας Metal Γίγαντας που Τραβάει Φορτηγά

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Τραυματισμοί υπάρχουν;
Ναι, οι περισσότεροι είναι στον καρπό, ενώ ένα πολύ συχνό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αθλητές είναι η τενοντίτιδα. Μετά, έχουμε θέματα στα γόνατα, επειδή πέφτει όλο το βάρος εκεί, αλλά και προβλήματα στη μέση και την ωμοπλάτη.

Ο εξοπλισμός πόσο σημαντικός είναι;
Πολύ σημαντικός. Σκέψου έναν οδηγό αυτοκινήτων: Μετά από κάθε αγώνα, θα πρέπει να αλλάξει λάστιχα στο όχημά του. Έτσι και στο bowling, έπειτα από κάποιους αγώνες θα πρέπει να ανανεώνεις και τον εξοπλισμό σου.

Υπάρχει στρατηγική στους αγώνες;
Οι περισσότεροι θεωρούν ότι το bowling είναι τύπου «παίρνω μια μπάλα και την πετάω». Όμως υπάρχει στρατηγική. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα: οι διάδρομοι λαδώνονται, για να γλιστράνε και η μπάλα απορροφάει το λάδι. Θα πρέπει, λοιπόν, με τις βολές σου να δημιουργήσεις ένα «αυλάκι» και να στοχεύεις στο συγκεκριμένο σημείο, για να παίρνει τις στροφές που θέλεις. Επίσης, θα πρέπει να σκεφτείς και πόσες φορές θα χρησιμοποιήσεις την κάθε μία μπάλα και σε ποιες βολές. Είναι σαν το γκολφ, μόνο που είναι λιγότερο ευδιάκριτα τα εμπόδια.

Είναι το bowling η δουλειά σου;
Είμαι γυμναστής -έχω σπουδάσει στα ΤΕΦΑΑ Αθηνών- και εργάζομαι στο κομμάτι του bowling για την εταιρεία Sivissidis, που είναι από τις πιο γνωστές στον χώρο. Είμαι κατοχυρωμένος από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού ως προπονητής bowling και συγχρόνως είμαι driller στο pro shop της εταιρείας - αυτός που μετράει το χέρι σου και φτιάχνει τις τρύπες στις custom made μπάλες. Με λίγα λόγια, ζω από το bowling, αλλά όχι καθαρά ως αθλητής. Αυτό είναι κάτι που θα προσπαθήσω να πετύχω. Απαιτεί κυνήγι στα τουρνουά του εξωτερικού και συγκεκριμένα στην Αμερική.

Πόσο βοηθούν οι χορηγοί;
Εδώ και δύο χρόνια με βοηθούν να βγω και στο εξωτερικό, καλύπτοντας τα έξοδά μου, για να συμμετέχω στα μεγαλύτερα τουρνουά της Ευρώπης. Είναι πολύ σημαντική αυτή η βοήθεια για μένα και για να κάνω το επόμενο βήμα. Επίσης, οκτώ χρόνια τώρα με καλύπτουν και στον τομέα του εξοπλισμού.

Οι μεγαλύτερες σου επιτυχίες ως αθλητής ποιες είναι;
Η πρώτη ήρθε το 2009, όταν πήρα το πρωτάθλημα Β΄ Κατηγορίας. Τότε ανέβηκα στην Α΄ Κατηγορία και μπήκα στην Εθνική Ομάδα Νέων ως αναπληρωτής. Το 2010, είχα δύο αργυρά μετάλλια, στις δυάδες και στο ομαδικό νέων, σε ένα ευρωπαϊκό τουρνουά στη Γαλλία. Στους Άνδρες, συμμετείχαμε το 2014 στους Μεσογειακούς στο Γιβραλτάρ, όπου πήραμε εννιά μετάλλια και αργότερα την ίδια χρονιά συμμετείχαμε στο Παγκόσμιο στο Άμπου Ντάμπι. Το 2015, στο Πανευρωπαϊκό που διεξήχθη στη Δανία, πήραμε με τον Γιώργο Στεφανίδη το ασημένιο στις δυάδες. Πρόκειται για την πιο υψηλή θέση που έχει κατακτηθεί από την Εθνική Ελλάδας στις δυάδες.

Ποιο είναι το ρεκόρ σου σε συνεχόμενα strike;
Έχω κάνει αρκετές φορές το απόλυτο σκορ, δηλαδή 300 -που μεταφράζεται σε 12 strike σε έναν γύρο-, αλλά μετρώντας και στη συνέχεια του παιχνιδιού έχω κάνει 22 συνεχόμενα.

Τι σου λένε οι φίλοι σου γι’ αυτήν την ενασχόληση;
Εντάξει, υπάρχει μια μόνιμη καζούρα, αλλά τώρα πια το έχουν συνηθίσει. Όποτε γνωρίζω κάποιον και με ρωτάει με τι ασχολούμαι, πάντως, του λέω: «Μη γελάσεις, κάνω πρωταθλητισμό στο bowling».

Υπάρχει στήριξη από την πολιτεία;
Όχι. Από τότε που πέρασε στα χέρια του κράτους, βρίσκουμε μόνο κλειστές πόρτες. Υπήρχε μια επιχορήγηση ως το 2008, αλλά έκτοτε η Εθνική βγαίνει στο εξωτερικό μόνο με ιδιωτικές πρωτοβουλίες. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Τύπο, πάντως: Όταν καταφέρνεις μια πανευρωπαϊκή επιτυχία και δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος να σου πει ένα μπράβο ή να το βγάλει λίγο προς τα έξω, απογοητεύεσαι.

Νέα γενιά, από πιτσιρίκια που παίζουν;
Υπάρχει, λιγότερα άτομα σε σχέση με παλιότερα, όμως το θετικό είναι πως έχουν ταλέντο.

Η απόλυτη bowling ταινία;
Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι - δεν νομίζω πως τίθεται καν θέμα.

Ευχαριστούμε το Sporting Gema Fun για τη φιλοξενία.

Περισσότερα από το VICE

«Τα Ήθελε ο Οργανισμός της» - Γιατί η Ελληνική Κοινωνία Ανέχεται τους Βιασμούς

Το Μίνιμουμ Γυμναστικής που Χρειάζεται να Κάνεις για να Ζήσεις Περισσότερο

Μια Κουβέντα με τον Πρόεδρο των Ελλήνων Ρομά για το Γκέτο στο Μενίδι