Niet alleen in Nederland is het aantal zorgboerderijen de laatste jaren toegenomen, ook in het buitenland is plattelandstherapie in trek. Van de historische Gould Farm, de oudste therapeutische gemeenschap van Amerika tot San Patrignano in Italië, een afkickcentrum dat de culinaire talenten van de bewoners stimuleert: het is duidelijk dat nieuwe vormen van zorg aan terrein winnen.In de Britse plaats Ealing hebben ze MindFood, een plek die behoorlijk afwijkt van de boerderij zoals we die kennen. MindFood werkt met het idee dat je met andere methoden als medicatie en therapie mentale stress aanzienlijk kan verminderen. De boerderij wil een veilige en zorgzame omgeving zijn voor mensen die worstelen met psychische problemen — van schizofrenie tot depressie en bipolaire stoornis.
Advertentie
De oprichter van MindFood, Ciaran Biggins, vertelt me dat traditionele medicatie en psychotherapie altijd wel een plek zullen houden in de samenleving, maar dat je daar gewoon niet alles mee kunt bereiken. MindFood werkt samen met de bewoners aan hun herstel en — nog belangrijker, benadrukt Biggings — aan het bereiken van ieders volledig potentie, allemaal door het verbouwen en verkopen van voedsel.Biggings begon de boerderij ongeveer drie jaar geleden, toen hij zich realiseerde dat veel mensen met psychische problemen buitenspel worden gezet door de maatschappij. Bijna alle bewoners zitten in 'het systeem' en zijn ook onder behandeling bij een gewone dokter. Dit zijn de mensen die Mindfood en het zorgboerderijconcept juist het meeste nodig hebben.
Biggings leeft niet in een droomwereld en is zich ervan bewust dat de traditionele vormen van therapie ook belangrijk zijn voor zijn bewoners. Maar hij is ervan overtuigd dat ze op bepaalde vlakken tekort schieten. "Medicatie behandelt symptomen," vertelt hij. "Ze geven mensen geen houvast bij het omgaan met de sociale implicaties die medicatie met zich meebrengt."Vorig jaar bood Biggings onderdak aan meer dan zeventig mensen in verschillende MindFood-programma's. Sommigen bleven acht weken in het introductieprogramma, terwijl anderen wel een heel jaar bleven en doorstroomden in het 'Grow To Sell'-programma. Dit laatste onderdeel trekt steeds patiënten en is zo succesvol dat Biggings het de bijnaam 'Good Mood Food' heeft gegeven.
Advertentie
De bewoners planten, verzorgen en plukken een scala aan verschillende groenten, van boerenkool en courgettes tot verschillende slasoorten en eetbare bloemen. De oogst verkopen ze vervolgens zelf op de markt. "Het is heel dankbaar werk," zegt Biggings. "Dit zijn mensen die zich door hun mentale ziekte totaal hadden afgezonderd van de wereld. En nu verlenen ze de samenleving een belangrijke dienst, één waar ze van begin tot eind verantwoordelijk voor zijn geweest. Ze zien de waardering van mensen voor het eten dat ze zelf verbouwd hebben, iets dat heel helend werkt."
En de resultaten liegen er niet om. Gesprekken en enquêtes met de bewoners laten zien dat 97 procent van de mensen voelt dat ze nuttig bezig zijn, 92 procent voelt zich kalmer en gelukkiger en 72 procent zegt dat ze op een gezondere manier met hun problemen hebben leren omgaan.
"Ik wilde me gewoon weer nuttig voelen," vertelt patient Priyanka. De jonge vrouw leed aan een depressie en kreeg niet de hulp die ze nodig had. Medicatie werkte niet voor haar en hetzelfde gold voor therapie. "Ik voelde me alsof ik op de waakvlam stond. Ik wilde opgeven," geeft ze toe, tot ze haar redding in de onwaarschijnlijke vorm van een tuin vond. Net zoals de andere inwoners van MindFood vond Priyanka troost in het zorgen voor haar groenten. "Ik verbouw tomaten," vertelt ze me met een glimlach. "Het is niet veel, maar ze zijn van mij. Ik breng ze groot van zaadje tot plant, en dan denk ik: 'dat heb ik gemaakt'."
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
