De butt nut is de wulpse vrouw onder de kokosnoten

Van achteren ziet de zeekokosnoot eruit als een #belfie. Het vooraanzicht van de vrucht lijkt op een levensgrote kopie van het vrouwelijk voortplantingsgebied, inclusief dijen, blote buik en venusheuvel. De V-streek is zelfs versierd met een landingsbaan van haar, precies daar waar je het zou verwachten.

In de volksmond wordt het fruit ook wel liefdesnoot, schaamhaarvrucht, lady fruit of butt nut genoemd, maar de term die wetenschappers gebruiken is Lodoicea maldivica – als de groenteman 'm in huis zou hebben, zou ie verkocht worden als coco de mer. Het maakt niet uit welke naam je eraan geeft, het is en blijft gewoon de Kim Kardashian van het plantenrijk.

De zeekokosnoot lijkt precies op een weelderig vrouwenachterwerk, maar dat is niet de enige overeenkomst met de menselijke anatomie (of tenminste, de anatomie van een pornoster). Niet alleen ziet de bloem (van het mannelijk geslacht) eruit als een kolossale bruine penis, ook de vrouwelijke bloemknoppen lijken op een dubbel-D-cup, voorzien van nectarproducerende tepels. Binnenin huist sperma-achtige witte pudding die harder wordt naarmate de vrucht veroudert. De groene buitenkant is hartvormig, en de binnenkant lijkt op een stel nieren.

Wanneer deze kokosnoot op de grond valt, valt uit haar vaginale opening een bizarre, vingervormige navelstreng. Deze botanische billen groeien enkel op de Seychellen, een kleine eilandengroep in de Indische oceaan. Voordat iemand van het bestaan van de Seychellen afwist, werd de schil van de vrucht vaak gevonden op zee, drijvend op het water als een of andere natte droom. Dit leidde tot de speculatie dat het fruit onder water zou groeien – vandaar de naam coco de mer, kokosnoot van de zee. De schil is nog steeds een luxeartikel dat alleen legaal verkregen kan worden bij officiële outlets in de Seychellen, waar de prijs tussen de tweehonderd en duizend dollar ligt, per stuk. De kostprijs is afhankelijk van de grootte en schoonheid; net als bij mensen zijn geen twee coco de mers hetzelfde. Sommige zijn plat en slank als het achterwerk van een supermodel; andere zijn ronder en passen meer thuis in de lyrics van Sir Mix-a-Lot. De schillen worden ook illegaal op de zwarte markt verhandeld.

Uit angst dat de erotische palmplant in een bedreigde soort zou veranderen, heeft de International Union for Conservation of Nature deze op de 'Red List' geplaatst. Gelukkig is een instandhoudingsplan om deze verboden vrucht te redden in de maak.

Terwijl ik bezig was aan The Fruit Hunters, mijn boek over de wereld van fruit, reisde ik naar de Seychellen om meer te weten te komen over de coco de mer en haar wulpse kwaliteiten. Dit zijn de menselijke trekjes van de plant die ik daar ontdekte.

DE BLOEMEN

Zeekokosnootbomen zijn vrouwelijk noch mannelijk. De catkin, de mannelijke bloem, ziet eruit als een penis. De een al groter en meer in erectie dan de ander. Op jonge leeftijd varieert de lengte van deze bloeiende jongeheer tussen de dertig en zestig centimeter. Hij is dan oranjebruin en wijst harkerig naar boven. Het stuifmeel van de meeldraad bevrucht de rondborstige vrouwelijke bloemen, die een vochtige eicel hebben precies daar waar je een tepel zou verwachten. Na de bestuiving zwelt de vrouwelijke borstenbloesem op tot een vrucht ter grote van de bubble butts van Major Lazer. Ondertussen verwelkt de mannelijke catkin tot er enkel nog een donker en verschrompeld restje overblijft, dat vervolgens met een doffe plof op de grond valt.

DE VRUCHTEN

Hoog aan de takken van de boom lijken de vruchten (ongeveer ter grote van een bowlingbal) boven ons hoofd op grote groene, op en neer deinende harten. Wanneer ze uitgegroeid zijn, volwassen zijn geworden, vallen ze op de grond, waarbij ze door de klap onmiddellijk openbreken. In die hartvormige verpakking zit een kleine schil waar het zaad in zit, wat precies lijkt op de schaamstreek van een vrouw. Als de vrucht daar zo blijft liggen groeit uit dat zaad een nieuwe boom. Na de val groeit een navelstreng (kiemblad) uit de gleuf waar de kokosnoot gebroken is. De kiem van de babyplant zakt langzaam de aarde in en legt vervolgens een reis af naar ongeveer twintig meter verderop, zodat ie niet met de moederplant hoeft te vechten om wortelruimte. De embryo ontkiemt en de eerste bladeren komen tevoorschijn – en al snel schiet het nieuwe lid als een erecte fallus de lucht in.

HET VRUCHTVLEES

Na de bestuiving van de bloem duurt het zeven jaar voor de vrucht haar volwassenheid heeft bereikt. Op heel jonge leeftijd zijn de noten geelkleurig en bevatten ze een sperma-achtige vloeistof. Ongeveer een jaar later, wanneer ze op hun lekkerst zijn, stijft de brij op tot het een dikke, mosterdachtige consistentie krijgt. Tegen de tijd dat de vrucht van de boom valt is haar gelei zo verstijfd als plantaardig ivoor. Dit kwakje kan nu gebruikt worden in crèmes die je huid lichter maken, of in hoestsiroop. Het ivoor zou ook een afrodisiacum zijn, alhoewel die werking in twijfel wordt getrokken.

Wat het eten van de coco de mer betreft is een vrucht van één jaar oud het interessantst. Tot in de jaren zeventig voelden bezoekers van de eilanden zich vereerd als ze de doorschijnende brei van de zeldzame vrucht mochten proeven.

Je kunt het fruit niet legaal kopen; de enige legitieme manier om deze weelde te kunnen proeven, is als je iemand kent met zo'n boom in zijn tuin. Hoe de zeekokosnoot smaakt? Sommige inwoners van de Seychellen zweren dat het smaakt zoals de melk die vers van de moederborst komt.

Dit artikel verschijnt in het januarinummer van VICE Magazine.