Door de game Superboer ontdekte ik dat koeien bespioneren via een webcam vermakelijker is dan televisiekijken

Sommige mensen willen topsporter zijn en spelen urenlang FIFA, anderen zijn liever crimineel en schieten omaatjes overhoop in GTA. Voor gamers die al lange tijd fantaseren over het melken van koeien is er geweldig nieuws.

Vorige week werd er een videogame gelanceerd waarmee je in de rubberlaarzen van een melkboer kunt staan. In het spel Superboer handel je in de koeien van melkboer René Vermunt in Etten-Leur.

De zestig koeien zijn te volgen door een camera in de stal en een camera bij de melkmachine. Als een soort Big Brother kun je alle streken van bijvoorbeeld Rietje5016 en Frida5506 rechtstreeks volgen. Door de supergeavanceerde melkmachine ­– die alle individuele koeien herkent, ziektes kan opsporen en door middel van lasers de uiers van de dames vindt – wordt per koe bijgehouden hoeveel melk ze geeft. Deze informatie wordt naar het spel geüpload via een satellietverbinding. Als speler is het de bedoeling dat je precies weet in te schatten hoeveel melk jouw koe geeft. Daarmee verdien je de virtuele valuta 'doekoes' om meer koeien te kopen. Een soort competitiemanager als Online Soccer Manager met als doel om uiteindelijk een koeienimperium te bouwen met zoveel mogelijk melk.

Volgens Carel de Vries van Courage, een organisatie die de Nederlandse melkveehouderij wil vernieuwen, is het spel bedoeld als virtuele plek waar burgers en koeien elkaar kunnen ontmoeten. Dat is in elk geval gelukt nu ik vanaf mijn Amsterdamse bureautje de hele middag in een koeienstal kan gluren. Volgens de maker heeft de game vooral nut als onderwijsmateriaal. "Het kan gebruikt worden voor kinderen op de basisschool, maar als het verder wordt uitgebreid is het zelfs voor agrarische opleidingen interessant," vertelt hij aan de telefoon.

Uitgebreide koe-kennis doe je niet op maar de game klopt wel met de werkelijkheid. Net als in de echte melkveehouderij is er geen quotum. Fanatieke gamers kunnen dus lekker aan de slag met het bij elkaar melken van een virtuele melkplas. Precies zoals in het echt gebeurt.

Na een paar uur spelen en een grondige analyse van de melkcapaciteiten heb ik dames Leica, Princes en Rietje bij elkaar gehandeld. Rietje heeft net een kalfje gekregen en geeft dus nu nog niet zoveel melk (dertien liter per dag in plaats van minstens dertig). Toch was het slim om haar te kopen want koeien die net hebben gekalfd kosten misschien weinig doekoes, zodra het kalf bij de moeder wordt weggehaald geeft ze liters extra melk. Ook dit is de realiteit in een koeienleven.

De camera's in de stal zijn de vermakelijkste functie van het spel. Het is ontzettend kalmerend om rustig rondscharrelende melkfabriekjes te begluren terwijl ze nietsvermoedend hun hooi herkauwen of nieuwsgierig naar hun buurvrouw kuieren om te zien wat die uitvogelt. Wat ik niet wist, is dat koeien zelf bepalen wanneer ze gemolken worden en daarom is het soms dringen bij de melkmachine. Ook heb ik smakelijk gelachen toen een van de koeien over een andere koe heen plaste en ze er beide geen fuck om gaven. Dat is toch beter dan de meeste dingen die op televisie voorbijkomen?

Melkboer René Vermunt is trots dat zijn koeien de hoofdrol spelen in het spel. Hij stelde zijn stal al wel open voor echte bezoekers en schoolklassen, maar dat je vanuit de verste uithoeken in de wereld in zijn stal kan kijken is natuurlijk wat anders. "Ik wil heel graag meer contact met de consument. Volgens mij is dit een goede manier."

Het wachten is nu op een spel waar virtuele kaas van de virtuele melk gemaakt kan worden en eentje waar je virtuele plofkippen kan houden voor virtuele kiloknallers. Hartstikke leerzaam materiaal.