Even badderen in een bad vol kerstnostalgie met sterrenchef Soenil Bahadoer

Oh, Kerst en Oud en Nieuw: de periode bij uitstek om met je familie te kibbelen over wereldpolitiek en de buren. Het is een samenkomst van emoties, nostalgie en misschien ook wel een beetje gelukzaligheid.

Maar hoe viert een tweesterrenchef de feestdagen? We vroegen topchef Soenil Bahadoer van restaurant De Lindehof hoe hij Kerst beleefde in zijn jeugd. De in Suriname geboren kok vierde in zijn jeugd in het Brabantse dorp Nuenen talloze Hindoestaanse feestdagen én natuurlijk Kerstmis en Oud en Nieuw.

MUNCHIES: Hi Soenil, hoe vierde je als kind Kerstmis?
Soenil Bahadoer: We waren met vijf kinderen thuis en hebben altijd een diepe band met eten gehad – eigenlijk was het elk weekend wel groots qua koken en eten. Maar met Kerst was het nog iets grootser. Dan verzamelden mijn familie al een paar dagen van tevoren boodschappen en werden er traditionele snacks gemaakt zodat we de hele dag door konden eten. Met Kerst stond die hele tafel dan vol met eten en kwam altijd zóveel familie over de vloer. Alle kinderen waren allemaal thuis en speelden, en mijn ouders, allebei arbeiders, hadden eindelijk vakantie na een heel jaar hard werken. Ze speelden dan kaartspellen en praatten. Alles voelde veel warmer en iedereen was blij. De stress was eraf.

Deden jullie het met oud&nieuw dan rustig aan?
Nieuwjaar werd bij ons nóg groter gevierd dan Kerst [lacht]. Vroeger was het een traditie dat iedereen bij ons thuis kwam, en dan gingen we helemaal los. De ouderen stonden ’s morgens vroeg al te hikken van hun eerste Jägermeistertjes. We begonnen ’s ochtends ook al met vuurwerk. Ik weet nog dat ik een keer vijf gulden bij elkaar had gespaard om rotjes te kopen. Vlak voor oud en nieuw liet ik een familiepot pindakaas uit mijn handen glijden, en het viel zo, hup, kapot op de stenen vloer.

Mijn vader kwam en ik dacht: Ik krijg zo op m’n kop. Hij vroeg: “Je hebt toch nog vuurwerkgeld? Vijf gulden?” Maar weet je wel hoeveel moeite ik heb gedaan om dat bijeen te sparen om een paar rotjes voor nieuwjaar te kopen? Hij vroeg: wil je een pak slaag of ga je nieuwe pindakaas kopen van die vijf gulden? Ik heb een pak slaag gekozen [lacht hard]. Nou, dat heb ik wel geweten hoor: vijf gulden waard aan pak slaag – en uiteindelijk gewoon rotjes gekocht.

Tijdens oud en nieuw werd een speciaal eendengerecht gemaakt. De eend haalden we bij de boerderij waar het vrij rond heeft kunnen lopen. Mijn ouders slachtten en plukten dan zelf de eend. Dat gerecht was echt mijn lievelingseten. Het werd schoongemaakt, in stukken gehakt met de botjes erin en gewassen met azijn.

Vervolgens werd het met kerrie, olie, knoflook en uien in een gietijzeren pan gebakken. Mijn ouders deden er kruiden bij, en de eend werd daarna heel langzaam gesudderd, anderhalf tot twee uur lang, net zo lang tot het vlees van de botjes kon vallen. Dat aten we dan met rijst of roti en zoetzuur en groenten erbij. ’s Avonds danste iedereen op traditionele manier, met Hindoestaanse muziek. Dat was wel wat anders dan Dire Straits of zo [lacht].

Dat klinkt gezellig en heel lekker. Vier je nu je een drukbezet chef bent nog wel Kerst?
Ik vier het nu op de zaak met de jongens – het is mijn tweede familie geworden. We zijn gewoon open tijdens Kerst. Ik zit al vanaf mijn zestiende in het vak en weet niet anders dan dat ik met Kerst moet werken. Vroeger vierde ik wel Kerstavond thuis en dan deden we overdag aan catering, maar dat was altijd zoveel rompslomp, dan was ik toch nog om elf uur ’s avonds thuis. Toen heb ik besloten om gewoon met Kerstavond open te gaan. Mijn medewerkers weten dat ze hun gezin moeten missen, maar ik probeer hier wel een feestelijke sfeer te creëren door ze te vertroetelen met cadeautjes en mogen ze zelf kiezen wat ze eten. Drie gangen met een lekker wijntje erbij en dan met z’n allen zitten. Dan zijn we echt samen. Dat is Kerstmis voor mij.

De feestdagen zijn er om het leven te vieren. Sluit het jaar af in stijl met de mooiste sieraden van Buddha to Buddha .