Dus je bent bij die nieuwe toffe tapasplek met je hashtaggende foodievrienden of die Tindermatch die een 'culinair avontuurlijke vegetariër' zegt te zijn. Je zit klaar om je tafelgenoten te verbluffen met je vers opgedane keukenkennis van Ottolenghi en wat bleef hangen van die halve aflevering van Koken met Van Boven die je ooit zag.Dan lees je de menukaart. Mirepoix? Gechiffoneerde groenten? En wat is een boeuf à la hongroise? Er zijn weinig dingen zo irritant als een onbegrijpelijke menukaart en een ober die eruitziet alsof hij vuur gaat spuwen als je de naam van de enige betaalbare wijn verkeerd uitspreekt. Terwijl je uit wanhoop op het punt staat om dan maar friet met gestoomde groenten te bestellen vraag je je af: waarom doen restaurants zo moeilijk op hun menukaarten?Je bent niet de enige. Volgens een nieuw onderzoek van de reserveringssite OpenTable vinden 79 procent van alle dinerende Britten menu's overmatig verwarrend. En meer dan de helft geeft toe weleens uitleg te vragen aan een ober. Mannen zijn het meest terughoudend om uitleg te vragen over gerechten. Met 49 procent zijn ze in de minderheid – 54 procent vrouwen zegt er geen moeite mee te hebben om te vragen wat het is dat ze in hun mond gaan stoppen.Terwijl millenials relatief veel van hun inkomen naar restaurants brengen, vragen ze zelden om uitleg. Veertig procent van de 18- tot 24-jarigen geeft toe het gênant te vinden om een serveerster om hulp te vragen. Bij 55-plussers is dat maar 13 procent. Kom aan, jongens! Als je moeder zich er niet voor schaamt om te midden van een bataljon Bloody Mary-drinkers te vragen wat het verschil is tussen brunch en een laat ontbijt, wat is dan jouw probleem?Het onderzoeksrapport bevat een lijst met de meest verwarrende benamingen op menukaarten. Koplopers zijn de salmagundisalade, gekookt boekaniersvlees en de klassieke beignet. Ter info: een beignet is een soort gebakje. Ceviche werd massaal verkeerd begrepen, maar dat kunnen we nu meteen rechtzetten met wat educatie over rauwe vis.Het keukenpersoneel heeft aan de andere kant ook zijn frustraties met het menu, en dan vooral met al die mensen die alles glutenvrij willen hebben. Dit hele probleem zou opgelost zijn als iedereen er gewoon in zou vertrouwen dat de chefs iets heerlijks op tafel gaan zetten, maar zelfs dan bestaat het risico dat iemand gaat zeuren dat-ie niet wist dat de lever van een zeeduivel ook echt van een zeeduivel komt.Fred Sireix, manager bij het Londense sterrenrestaurant Galvin at Windows, vindt dat restaurants zelf verantwoordelijk zijn om een menu idiot proof te maken. Tegen The Daily Mail beweert hij: "Restaurants moeten bewuster worden van het feit dat mensen tegenwoordig een heldere menukaart verwachten, met precieze taal en zonder jargon." Bijvoorbeeld zoals chef Tom Oldroyd uit Londen het doet bij zijn nieuwe courgettegerecht: "Ik ben een echte menusnob," zegt Oldroyd. "Ik noem dit gerecht 'risotto van courgette en maïs'. Dat klinkt trouwens ook beter. En 'gnocchi en cavalo nero' klinkt minder goed dan 'gnocchi en zwarte kool'. Maar 'gnocchi' vervangen door 'knoedels' gaat iets te ver."Als het beter klinkt op papier, dan heeft de chef misschien ook wel beter zijn best gedaan om het klaar te maken. Soms is het goed om je innerlijke menusnob te omarmen.
Advertentie