Restaurantkeukens zijn een mythische plek. If you can't stand the heat, stay out of the kitchen is misschien een stom cliché, je hoort het regelmatig uit de mond van een chef. Over koks bestaan sowieso nogal wat clichés: ze houden van platte humor, zijn grenzeloos met drank en drugs en houden geen relatie vol zonder vreemd te gaan.Veel van die stereotypen vallen te wijten aan de hoge werkdruk en de adrenaline in de keuken. Begin februari pleegde chef-kok Benoît Violier zelfmoord, vlak voordat hij naar de uitreiking van de Michelinsterren in Frankrijk zou gaan. Hoewel we niet zeker weten waarom de Zwitserse driesterrenchef zichzelf neerschoot, laaide door zijn dood de discussie over het werktempo en de prestatiedrang van chefs overal op. Violier is niet de enige die de afgelopen jaren zou zijn bezweken onder zijn eigen druk.Tegelijkertijd lijkt er ook een verandering gaande. De nieuwe generatie koks pikt het niet meer als een chef-kok een terreurbewind voert, wil ook weleens naar een feestje en een leven buiten de keuken hebben. Deze hele week verdiepen we ons in de wereld achter de pass. Hoe is het om anno 2016 kok te zijn? Wat is er waar van de clichés? We voeren persoonlijke gesprekken met de chefs van onder meer Rijsel en Pure C, bekijken de keuken door de ogen van vrouwelijke koks, schuiven aan tijdens het personeelseten en werpen een licht op pijnlijke kwesties als verslaving en gezondheid.Ondanks dat koks genoeg hebben om over te klagen, zijn ze het er allemaal over eens: werken in de keuken is het beste wat er is. Geen baan in de wereld geeft zoveel voldoening als in een hele korte tijd perfecte borden eten de keuken uit werken. Geen biertje smaakt dan ook hemelser dan het eerste biertje na een druk service.