Το Μεγάλο Crossover, το VICE Πήγε στο 9ο Comicdom Con της Αθήνας

Σημείωση: Ο όρος crossover στα comics αναφέρεται στις περιπτώσεις που ένας σούπερ ήρωας ή ένα σύμπαν σούπερ ηρώων εμφανίζεται στις σελίδες κάποιου άλλου comic στο πλαίσιο μίας ευρύτερης ιστορίας. Έτσι, π.χ. μπορεί να δούμε στα ίδια καρέ τον Spiderman και τους Avengers, ή τον Batman και τον Superman. Με άλλα λόγια ένα είδος guest star που θα έλεγαν και οι πιο τηλεοπτικοί. Μόνο που στην περίπτωση των Comics οι χαρακτήρες παραμένουν ως έχουν και δεν αλλάζουν ρόλους – οι φανς του είδους ας είναι επιεικείς με την επεξήγησή μου. Οκ, εάν δεν κάνατε κλικ σε κάτι άλλο και είστε ακόμη εδώ συνεχίζουμε με το θέμα μας.

Το 9ο Comicdom Con Athens 2014, ήταν μία ακόμη απόδειξη ότι η ένατη τέχνη στη χώρα μας έχει πλέον ένα σημαντικό αριθμό ανθρώπων που την παρακολουθεί στενά. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τα comics με σούπερ ήρωες, αλλά για όλων των ειδών τις φόρμες μέσα από τις οποίες εκφράζονται οι σημερινοί comic artists. Φτάνοντας στην οδό Μασσαλίας, η εικόνα που αντίκρισα με έκανε προς στιγμήν να σαστίσω. Ήταν τέτοιος ο όγκος του πλήθους που με δυσκολία χωρούσε στα πεζοδρόμια. Σκέφτηκα πως θα έπρεπε να καταστρώσω ένα σχέδιο δράσης για το πως θα κινούμουν ώστε να αποδώσω όσο καλύτερα γινόταν τις επόμενες ώρες που θα περνούσα εκεί. Θα ξεκινήσω με μερικές γενικές εικόνες έξω από το κτήριο, συλλογίζομαι. Όμως δύο τύποι ντυμένοι στα μαύρα μου τραβούν την προσοχή και προς στιγμήν αναγκάζομαι να κάνω μια παύση μέχρι να καταλάβω τι ακριβώς είναι αυτό που βλέπω. Η όψη τους ξεπερνά οτιδήποτε έχω δει σε όργανο καταστολής. Ύστερα από κλάσματα δευτερόλεπτου, το λογότυπο του Umbrella Corporation από το Resident Evil είναι το σημείο αναφοράς που με βοηθά να κατανοήσω την εικόνα που έχω μπροστά μου. Είναι συμμετέχοντες του διαγωνισμό cosplay. Ωστόσο, τα αληθοφανή όπλα, οι ρεαλιστικές στολές τους και η γλώσσα του σώματος που θύμιζαν πραγματικούς ΜΑΤατζίδες, τους έκανε να ξεχωρίζουν. Ακόμη και από τους πιο σκληρούς, αλλά σαφώς πιο χρωματιστούς χαρακτήρες των anime και των λοιπών σουπερ ηρώων που περιφέρονταν στο στενό δρόμο μπροστά από την Ελληνοαμερικάνικη Ένωση. Κάπως έτσι, η σκέψη για το οποιοδήποτε σχέδιο δράσης, εγκαταλείφθηκε.

Videos by VICE

Ξόδεψα τουλάχιστον μία ώρα πριν καν μπω στο χώρο του συνεδρίου. Οι cosplayers με τις πολύ καλά δουλεμένες στολές με είχαν ξαφνιάσει ευχάριστα. Χαρακτήρες από anime όπως τα Naruto Shippuden, Death Note, Attack On Titan, One Piece συνυπήρχαν αρμονικά με χαρακτήρες της Marvel και της DC, δημιουργώντας το μεγαλύτερο Crossover σούπερ ηρώων που έχει δει ποτέ όχι μόνο η περιοχή του Κολωνακίου, αλλά η χώρα γενικότερα. Εντυπωσιακός δεν ήταν μόνο ο αριθμός των χαρακτήρων που είχαν ζωντανέψει μπροστά μου, αλλά και οι υποκριτικές ικανότητες αυτών που υποδύονταν τους ρόλους. Δεν βλέπεις κάθε μέρα μία σχεδόν δίμετρη ρέπλικα σπαθιού στα χέρια ενός κοριτσιού. Ούτε συζητάς με έναν νεαρό που έχει μπλε μαλλιά για το τι είναι ουσιαστικά ένα vocaloid.

Κάποια στιγμή βρέθηκα εντός της Ελληνοαμερικάνικης Ένωσης στο χώρο του bazaar με τα comics–και εδώ το αδιαχώρητο. Παρά τον συνωστισμό όμως η διάθεση του κόσμου ήταν ανεβασμένη. Σε αυτές τις ουρές κάνεις δεν παραπονιέται. Χαμογελαστοί μικροί και μεγάλοι περίμεναν μπροστά από τα έδρανα για να τους υπογράψουν οι comic artists μια αφιέρωση στο τεύχος που κρατούσαν στα χέρια τους. Αφού έκανα έναν γύρω στο ισόγειο και χάζεψα κάμποσες ντάνες με στοιβαγμένα comics, ανέβηκα τα σκαλιά για να βρεθώ στον όροφο με τις αυτοεκδόσεις, αλλά μέχρι να φτάσω εκεί έκανα μια στάση στο χώρο όπου πραγματοποιούνταν τα workshops. Στάθηκα στην είσοδο της αίθουσας και χάζεψα για λίγο τα πιτσιρίκια αλλά και τους μεγάλους που σχεδίαζαν βυθισμένοι στα καρέ τους. Πραγματικά αξιοθαύμαστο, μια τάξη με περίπου 20 άτομα και δεν ακουγόταν η παραμικρή ομιλία. Συνεχίζω αργά και σταθερά προς τον προορισμό μου, καθώς το πλήθος στους διαδρόμους και στις σκάλες δεν επιτρέπει πιο γρήγορες. Φτάνω στον τρίτο όροφο με τις αυτοεκδόσεις και ενώ φανταζόμουν ότι δεν θα υπήρχε τόση κίνηση σε αυτή την πλευρά του convention, αυτοδιαψεύδομαι. Και εδώ η ίδια εικόνα: χώροι ασφυκτικά γεμάτοι. Από τους διαδρόμους μέχρι τις αίθουσες, καλλιτέχνες όλων των ηλικιών παρατεταγμένοι με τα θρανία τους ο ένας δίπλα στον άλλον –είδα και μερικά παιδιά που δεν πρέπει να ήταν πάνω από 12 χρονών. Πραγματικά εάν μπορούσα να σχεδίαζα όπως οι comic artists, θα δημιουργούσα μία εικόνα που θα παρουσίαζε την Ελληνοαμερικανική Ένωση ως ένα υπερ-ενεργό μελίσσι με πολλά BBBBzzzzzzz και VVVzZZzZZZ.

Στον ίδιο όροφο συνάντησα μία γνωστή μου, την Άννα. Καθόταν δίπλα σε μία φίλη της, τη Βασιλική, που συμμετείχε με τα δικά της έργα για πρώτη φορά. Τη ρώτησα πως της φάνηκε η μέχρι εκείνη τη στιγμή εμπειρία της και μου είπε ότι της άρεσε πολύ. Παρόλο που έχει περάσει στη σχολή Θεολογίας, η Βασιλική πιστεύει ότι δεν πρόκειται με αυτό το πτυχίο να βρει δουλειά. Έτσι, αποφάσισε να κυνηγήσει αυτό που πραγματικά της αρέσει, γι’ αυτό και κάνει μαθήματα ώστε να δώσει εξετάσεις για την Καλών Τεχνών. Ζωγραφίζει χαρακτήρες και μικρές ιστορίες, ενώ στα σχέδιά της που υπογράφει με την ονομασία Vasso Chan είναι έντονα τα σουρεαλιστικά στοιχεία. Αφού χαιρέτησα τα κορίτσια, περιηγήθηκα στον όροφο, εντύπωση μου έκανε το πολύ ανεβασμένο επίπεδο όχι μόνο των σχεδίων αλλά και του τελικού αποτελέσματος. Όμορφα βιβλιαράκια με πολύ καλές εκτυπώσεις έγχρωμες και ασπρόμαυρες, περίμεναν πάνω στα θρανία. Μεταξύ άλλων το μάτι πήρε μία από τις δουλειές τις Σμαρ που είχε τίτλο ‘Μαλάκα Λεσβίες!’ –ένα καλοσχεδιασμένο comiczine που αντιμετωπίζει αλήθειες και κλισέ με αρκετές δόσεις χιούμορ. Επίσης, πολύ μου άρεσε και το έξυπνο μίνι εγχειρίδιο τεράτων με τίτλο ‘Τα τέρατα στην ντουλάπα’ by Steve.

!’

Κατηφορίζω στις σκάλες και στο περίπτερο της Comicdom Press συναντάω τον Μιχάλη Διαλυνά χαμογελαστό να υπογράφει τεύχη και πόστερς. Μιλήσαμε για λίγο – όσο το επέτρεπαν οι συχνές διακοπές της διαδικασίας του signing– και μου είπε ότι η συμμετοχή του στο convention του Λονδίνου ήταν μία πολύ ωραία εμπειρία, ενώ το φετινό conventionτης Αθήνας το απολάμβανε όσο τίποτα άλλο γιατί το πρόγραμμα του ήταν σαφώς πιο ξεκούραστο σε σχέση με το περσινό! Τον ρώτησα για το πρώτο τεύχος του ‘Woods’ του οποίου έχει αναλάβει τη σχεδίαση – σεναριογράφος είναι ο James Tynion IV (Batman Eternal DC Comics) και εκδοτική εταιρεία η ΒΟΟΜ! Studios με έδρα την Καλιφόρνια- και μου απάντησε ότι πριν από λίγες μέρες είχε φύγει για το τυπογραφείο, οπότε θα το δούμε στις αρχές του άλλου μήνα, ενώ τον Σεπτέμβριο θα κυκλοφορήσει και το πρώτο tradebookπου θα περιλαμβάνει συγκεντρωμένα τα πρώτα τεύχη.

ς Διαλυνάς

Αφήνω τον Μιχάλη στο κοινό του και μπαίνω ξανά στο bazaar. Ο κόσμος συνεχίζει να καταλαμβάνει και το τελευταίο τετραγωνικό του χώρου, αν μπορούσαν θα περπατούσαν στο ταβάνι σαν τον Spiderman ή στους τοίχους χρησιμοποιώντας συγκεντρωμένο όλο τους το chakra στις άκρες των ποδιών του, όπως και οι χαρακτήρες του Naruto. Κάπου εκεί συναντώ και τον Παναγιώτη Πανταζή -a.k.a. Pan Pan για όσους ακολουθούν τη μουσική του πορεία- να υπογράφει την τελευταία του δουλειά με τίτλο ‘Κλειδωμένος Ρυθμός Remixed’. Όπως μου εξήγησε και ο ίδιος πρόκειται για μία σειρά από μικρές ιστορίες που έχουν παρουσιαστεί πρωτίστως μεμονωμένα και είναι εμπνευσμένες από μουσικά κομμάτια των Mogwai, Interpol, Strokesκ.τ.λ. Τον ρώτησα και αυτόν για τις εντυπώσεις που είχε αποκομίσει μέχρι τώρα από το φετινό conventionκαι εμφανώς ενθουσιασμένος μου είπε ότι οι comic artists περνούν αρκετό χρόνο μόνοι τους για να δημιουργήσουν τις ιστορίες τους, έτσι η επαφή τους με το κοινό είναι μία εμπειρία που πραγματικά τους γεμίζει χαρά.

Στο τέλος του τριήμερου Comicdom Con Athens 2014, την τιμητική τους είχαν τα βραβεία, με τον Ηλία Κυριαζή να παίρνει τα μισά! Πιο συγκεκριμένα Exceptional Contributor: Enrique Sanchez Abuli, Best Edition Of Foreign Comic: …Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς, Best Self Published Comic: Elysium Online, Best Cover: Frogs and Dogs Comic Tales #1, Best Writer: Ηλίας Κυριαζής /Elysium Online, Best Artist: Ηλίας Κυριαζής /Elysium Online, Best Comic: Elysium Online και Fan Award: Πλασματικά Νούμερα.

Φεύγοντας από το πιο επιτυχημένο Comicdom Con των τελευταίων 9 ετών, συνειδητοποίησα δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι για την επόμενη χρονιά μάλλον θα χρειαστεί ένας μεγαλύτερος χώρος που θα στεγάσει αυτή την ιδιαίτερη προσπάθεια προβολής της ένατης τέχνης και των πληθωρικών πτυχών της. Και το δεύτερο και κυριότερο, ότι τα comics αποτελούν για τη χώρα μας μια όαση της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης.

Γι’αυτό συνεχίστε να διαβάζετε Μίκυ Μάους –μεταφέρουν στις σελίδες τους περισσότερες αλήθειας από όσες φαντάζεστε.