Ζούμε σε περίεργη εποχή. Πάρα πολύ περίεργη όμως. Σκέψου αυτό: είμαστε στο 2016, έχουμε κατά 99,9% αποδεχθεί ότι υπάρχουν εξωγήινοι, αλλά το θέμα του αντρικού αυνανισμού παραμένει ψιλοταμπού. Και εξηγώ τι εννοώ ψιλοταμπού. Δεν πάει να είσαι είτε 16 είτε 36, μπροστά στις γυναίκες είσαι μάγκας και δεν αυνανίζεσαι (ούτε βλέπεις τσόντες), αλλά στην αντροπαρέα τα λες χύμα, γελάς και νιώθεις περήφανος, λες και είσαι ο άνθρωπος που ανακάλυψε τον τρόπο που θα βγει η Ελλάδα από την οικονομική κρίση.

Στην τελική, είτε το λες είτε όχι, η αλήθεια είναι αυτή: τον παίζεις. Και εσύ και εγώ και αυτός ο τύπος ο περίεργος που περνάει τώρα από δίπλα σου. Ναι, κατά πάσα πιθανότητα μια ώρα πριν τον έπαιζε. Δεν φταις εσύ ούτε εγώ ούτε αυτός ο περίεργος τύπος. Έτσι μας έκανε η φύση – και τις γυναίκες, άσχετο που ούτε αυτές το λένε. Αλλά θέλω να μείνω στον αντρικό πληθυσμό. Όχι για πολλούς λόγους, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχουμε πάρει τη μαλακία και την έχουμε κάνει σπορ. Και εξηγώ ξανά. Δεν έχω ακούσει γυναίκες να λένε «και άραξα με τις φίλες μου Σάββατο βράδυ στο σπίτι της Μαρίας, βάλαμε μια τσόντα και ενώ τη βλέπαμε χαϊδευόμασταν όλες μαζί». Δεν το έχω ακούσει. Από την άλλη, βέβαια, ξέρω πολλούς -ίσως πάρα πολλούς- που μου λένε ιστορίες που η αντροπαρέα μαζευόταν να δει τσόντα και την έπαιζαν ο ένας δίπλα στον άλλον. Χύμα και χαλαρά, δουλίτσα να γίνεται. Δεν κατακρίνω, έστω κι αν δεν το έχω κάνει. Άλλωστε ποτέ δεν ήμουν των ομαδικών αθλημάτων.

Μια τέτοια κουβέντα είχα με έναν γνωστό μου τις προάλλες -ΟΚ, όντως δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω εκείνη τη μέρα- που μου έλεγε ότι βλέποντας τσόντες με φίλους του, έπεσε το ρεύμα και ξενέρωσαν όλοι, παρεάκι. «Ήταν απογοήτευση, το χειρότερο πράγμα που μπορούσε να γίνει», μου είπε και έβλεπα τη θλίψη στο πρόσωπό του. Αλλά η αλήθεια είναι πως δεν μου φάνηκε και τόσο χάλια αυτό που έγινε για να ξενερώσει – όσο καλό κι αν ήταν το σημείο την ώρα που έπεσε το ρεύμα. Γι’ αυτό και ρώτησα μερικούς φίλους για να μάθω ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που τους έχει συμβεί ενώ αυνανίζονταν. Και μερικές περιπτώσεις είναι μη σου τύχουν. Ποτέ.

Δημήτρης, 26

Ήταν πριν από περίπου μια δεκαετία. Θυμάμαι και την περίοδο, λίγο μετά την Πρωτοχρονιά, γιατί είχα ζαλίσει τους γονείς μου να μου αγοράσουν υπολογιστή. Τελικά μου τον πήραν και μάλλον το μετάνιωσαν. Παιδάκι, που λες, με υπολογιστή στο δωμάτιο, δεν έβγαινα καθόλου έξω – έψαχνα sites, μουσικές, έβλεπα βιντεάκια. Και κάπως έτσι κατέληξα να ανακαλύψω τσοντοβίντεο και του έδωσα και κατάλαβε. Όχι καμιά τσόντα υπερπαραγωγή, κάτι βυζιά. Αλλά ήμουν δεκαπέντε χρονών και αυτά ήταν υπεραρκετά.

Μια μέρα, εκεί που είχα πάρει φόρα και τον έπαιζα σαν παλαβός, την ώρα που πήγαινα να τελειώσω δεν ξέρω πως συνέβη αλλά έχυσα πάνω στην οθόνη του υπολογιστή. Πάγωσα. Δεν ήξερα τι να κάνω. Από τη μία ήθελα να τρέξω να πάρω χαρτιά και να το σκουπίσω. Από την άλλη σκεφτόμουν τα νεύρα των γονιών μου και την ξεφτίλα μου. Τρομοκρατήθηκα τόσο πολύ που πήγα στην κουζίνα, πήρα χαρτιά, σφουγγαράκια που είχαμε για τα πιάτα, απορρυπαντικό, με λίγα λόγια ό,τι βρήκα μπροστά μου. Καταλαβαίνεις ότι την έκανα σκατά την οθόνη.

Πάνος, 33

Πάνε πολλά χρόνια από τότε. Θυμάμαι ήταν ένα μεσημέρι Σαββάτου, δεν είχα σχολείο και ήμουν σπίτι. Η μητέρα μου κοιμόταν στο δωμάτιο, ο πατέρας μου έλειπε και εγώ είχα αράξει στο δωμάτιό μου βλέποντας τηλεόραση. Κάποια στιγμή ψάχνοντας στα πράγματα του πατέρα μου στο σαλόνι βρήκα κάτι τσοντοπεριοδικά και τα πήρα στο δωμάτιο. Φυσικά άρχισα να αυνανίζομαι. Τόσο πολύ που δεν κατάλαβα ότι έγινε σεισμός.

Η μητέρα μου όμως το κατάλαβε. Πετάχτηκε από το κρεβάτι, ήρθε τρέχοντας στο δωμάτιό μου και με πέτυχε ξαπλωμένο, με τα παντελόνια κάτω και το πουλί έξω, να την παίζω. Είναι αστείος ο τρόπος που θέλαμε να φανούμε ψύχραιμοι σε αυτή την εξέλιξη. Σαν να μην έτρεχε τίποτα, με ρώτησε αν είχε γίνει σεισμός. Της είπα ότι δεν κατάλαβα τίποτα, λες και ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Εκείνη έφυγε και εγώ προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε γίνει. Και έτσι τελείωσε αυτή η σύντομη αλλά ντροπιαστική συνάντηση.

Ανδρέας, 29

Η χειρότερή μου εμπειρία όσον αφορά τον αυνανισμό ήταν και η πρώτη μου φορά που τον επιχείρησα. Ήμουν στο σπίτι ενός φίλου μου, όπου θα μέναμε για Σάββατο βράδυ, η μητέρα του είχε κοιμηθεί και εμείς είχαμε πάει στο σαλόνι και είχαμε βάλει ένα συνδρομητικό κανάλι που έδειχνε τσόντες. Δεν είχε συνδρομητική ο φίλος μου, απλώς κοιτάζαμε τα χιονάκια και πού και πού μπορούσαμε να διακρίνουμε και ένα βυζί. Για παιδιά δώδεκα χρονών ήταν αρκετό. Καθόμασταν σε άλλον καναπέ ο καθένας, με την πλάτη γυρισμένη, και τον παίζαμε. Μόλις μου ήρθε να χύσω πανικοβλήθηκα και άρχισα να τρέχω μέσα στο σπίτι λέγοντας «μαλάκα, χύνω!», ενώ ο φίλος μου έτρεχε πίσω μου φωνάζοντας να μη λερώσω το σπίτι.

Κλείστηκα για λίγο στην τουαλέτα και αφού πλύθηκα βγήκα έξω για να ανακαλύψω πως είχε ξυπνήσει η μάνα του και προσπαθούσε να καταλάβει τι είχε συμβεί, ενώ στο background έπαιζε η τηλεόραση με τα χιονάκια και την τσόντα. Κάπως τα καλύψαμε -ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε- και μετά ψάχναμε με χαρτοπετσέτες στο χέρι πού μπορεί να είχα χύσει για να καθαρίσουμε.

Κώστας, 31

Θυμάμαι όταν ήμουν στα δεκαέξι με είχε πιάσει μια μανία να την παίζω. Πρέπει να αυνανιζόμουν μέχρι και πέντε-έξι φορές την ημέρα όταν ήμουν σπίτι. Μια μέρα που ήταν όλη η οικογένεια στο σπίτι πήγα στο μπάνιο για να ξεδώσω, αλλά έκανα το λάθος να μην κλειδώσω. Άλλωστε φαινόταν ότι ήταν κάποιος μέσα γιατί το φως ήταν αναμμένο. Δεν είχα υπολογίσει όμως τον πατέρα μου, που τον έπιασε κόψιμο. Έρχεται στο μπάνιο, χτυπάει, φωνάζω «άλλος», αλλά εκείνος δεν μπορούσε να κρατηθεί. Εκεί που ήμουν έτοιμος να χύσω, μπουκάρει στην τουαλέτα και τη συνέχεια είναι εύκολο να την καταλάβει κάποιος. Και με πέταξε έξω από το μπάνιο και με έκανε ρόμπα μπροστά στους άλλους μετά.

Τάσος, 23

Το να έχεις μεγαλύτερο αδερφό είναι ευχή και κατάρα μαζί. Ευχή γιατί σε καλύπτει σε πολλές βλακείες που κάνεις και σου μαθαίνει πράγματα, κατάρα επειδή όποτε έχει την ευκαιρία σε κάνει ξεφτίλα. Έστω κι αν δεν το θέλει, εσύ νιώθεις να ξεφτιλίζεσαι. Μια μέρα που νόμιζα ότι ήμουν μόνος στο σπίτι, είχα βάλει μια τσόντα στην τηλεόραση και τον έπαιζα. Στο καλύτερο σημείο, ξαφνικά βλέπω ένα χέρι δίπλα μου να κρατάει κάτι χαρτομάντιλα. Γυρνάω πανικόβλητος και βλέπω τον αδερφό μου, με αυτό το χαιρέκακο χαμόγελο, να με κοιτάει και να μου λέει: «Μην κάνεις και χάλια τον καναπέ. Τον νου σου». Δεν ξέρω αν το έκανε για να με ξενερώσει, για να σπάσει πλάκα ή αν όντως φοβήθηκε για τον καναπέ. Η ουσία είναι ότι έγινα κατακόκκινος και μου έπεσε αμέσως.

Περισσότερα από το VICE

Ο Κωνσταντίνος Μπελιάς Σκιτσάρει την Καθημερινότητά του

Μήνυμα από τον Πρώην Δάσκαλο του Julian Assange: «Εκτιμώ Αυτό που Έκανες με το WikiLeaks»

Το Keeping Up With The Kardashians Είναι το Απόλυτο Σκάλωμά μου

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.