Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.
Μια τρομακτική μελέτη που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα στην εφημερίδα Demography, υποστηρίζει ότι το να είσαι νέος γονιός σε κάνει δυστυχισμένο. Η μελέτη, που εκπονήθηκε από την Καναδή δημογράφο Rachel Margolis και άλλους, έχει τίτλο «Η γονική ευημερία που περιβάλλει τη γέννηση του πρώτου παιδιού, ως καθοριστικός παράγοντας για την περαιτέρω διεύρυνση της οικογένειας» και υλοποιήθηκε στη Γερμανία, μια χώρα που προσφάτως πέρασε την Ιαπωνία στον κατάλογο με τις χώρες που έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά γέννησης στον κόσμο.
Videos by VICE
Διαβάστε: Γιατί δεν Πρέπει να Κάνεις Παιδιά στα 20 σου
Οι ερευνητές έθεσαν ως στόχο να καταλάβουν τη διαφορά ανάμεσα στον αριθμό των παιδιών που θέλουν οι άνθρωποι και τον αριθμό που καταλήγουν να έχουν. Οι Γερμανοί, ιδιαιτέρως, λένε ότι θέλουν κατά μέσο όρο δυο παιδιά και αποκτούν ενάμιση. Αυτό το στατιστικό στοιχείο υποδηλώνει ότι ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που θέλουν παιδιά το σκέφτονται καλύτερα, αφού αποκτούν το πρώτο τους παιδί. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Η μελέτη ρίχνει την ευθύνη στον «περιορισμό της ευημερίας μετά την πρώτη γέννηση» που είναι γνωστός και ως «δυστυχία».
Για τη συγκέντρωση στοιχείων, η μελέτη ρώτησε ανθρώπους για «την ευημερία τους συνολικά», σε διάστημα περίπου πέντε ετών. Σε αυτό το διάστημα περιλαμβάνονται τρία χρόνια πριν από τη γέννηση του πρώτου παιδιού και δύο χρόνια μετά. Οι ερωτηθέντες δεν ρωτήθηκαν για το θέμα-ταμπού ότι τα παιδιά απομυζούν τη ζωή από τους γονείς.
Η πτώση του ποσοστού της αναφερόμενης ευτυχίας των νέων γονιών ξεπερνάει το επίπεδο που θα μπορούσε να περιμένει κανείς από τις γεμάτες αϋπνίες νύχτες και την ενασχόληση με τις χεσμένες πάνες. Στην πραγματικότητα, είναι κάπως ανησυχητικό το ότι η δυστυχία δεν εμφανίστηκε παρά μετά τον πρώτο και δεύτερο χρόνο από τη γέννηση. Και όταν παρουσιάστηκε ήταν κυριολεκτικά μια μίζερη περίοδος.
Η Washington Post επισημαίνει ότι αυτή δεν είναι η μόνη μελέτη όπου οι συμμετέχοντες καλούνται να αξιολογήσουν την ευτυχία τους κατά τη διάρκεια συγκεκριμένου γεγονότος, σε κλίμακα από το 1 έως το 10. Αφού υπάρχουν κι άλλες, μπορούμε να κάνουμε μερικές γρήγορες συγκρίσεις. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι αναφέρουν μια κατά μέσο όρο πτώση 0,6% στη διάρκεια ενός διαζυγίου και 1% μετά από εμπειρία ανεργίας ή θανάτου του/της συζύγου. Στη γέννηση ενός παιδιού; Ξεπερνάει όλα τα προηγούμενα, με πτώση της ευτυχίας κατά μέσο όρο 1,6%.
Η μελέτη συγκέντρωσε τις πηγές δυστυχίας σε τρεις κατηγορίες. Η πρώτη και η δεύτερη κατηγορία αποτελούνταν από τις υποκατηγορίες της σύλληψης, της εγκυμοσύνης και της γέννας – προβλήματα γονιμότητας, των εμετών κ.τ.λ. Η άλλη κατηγορία ήταν «η συνεχής και έντονη φύση της ανατροφής παιδιών τον πρώτο χρόνο», που περιελάμβανε δοκιμασίες όπως «η κατάθλιψη, η απομόνωση εντός σπιτιού και η διάλυση της σχέσης».
Οπότε, εάν σχεδιάζετε να κάνετε παιδιά σύντομα, είναι σαν να προσβλέπετε στην κατάθλιψη, τη μοναξιά και τους καυγάδες με τον/την σύντροφό σας.
Οι συντάκτες επισημαίνουν ότι αυτό καλύπτει μόνο την κατηγορία του να είσαι νέος γονιός, όχι του γονιού με παιδί στο δημοτικό σχολείο ή ενός ώριμου ενήλικου ατόμου, που μπορεί να είναι απίστευτα διασκεδαστική εμπειρία. Κι αυτό διότι η μελέτη ξεκίνησε, αυστηρά, με στόχο να κατανοήσουν τι ακριβώς συμβαίνει με το μέγεθος της οικογένειας στη Γερμανία. Παράλληλα, προσθέτουν ότι περαιτέρω έρευνα είναι απαραίτητη προκειμένου να «αντιμετωπιστούν οι παράμετροι κατά τις οποίες οι εμπειρίες από την ανατροφή παιδιών, στη διάρκεια της ζωής, επηρεάζουν τη συμπεριφορά γονιμότητας, προς τα πάνω ή προς τα κάτω».