Dus je hebt besloten om in je eentje naar een concert te gaan. Wat nu?

Dus je gaat in je eentje naar een concert. Wie weet hoe je in deze eenzame situatie bent beland? Misschien wilde niemand die klassiek geschoolde post-freak-folk-jazz-fusionband – die je zo erg respecteert dat je wilt meemaken hoe hard ze eigenlijk zuigen – zien? Misschien heb je jezelf op de gastenlijst weten te krijgen maar kon je niet nog een extra plekje regelen omdat ze daar nog niet begrijpen hoeveel soort van invloed je hebt? Of misschien ben je gewoon ‘in between friends’ op dit moment? Wat de reden ook is, je wordt bij het concert omringd door blije mensen en je bent helemaal compleet totaal alleen. Het is cool. Ik ben oké. Jij bent oké. Alles is chill. Dit hoeft helemaal geen ongelooflijk depressieve bedoening te zijn. Maak gebruik van deze vijf simpele tips en de avond kan alsnog een fantastische en bevredigende ervaring worden.

TIP #1: STOP MET STAREN NAAR JE TELEFOON.

Laten we deze er meteen bij pakken. Kijk, telefoonschermpjes zijn best wel cool. Ik snap dat. Ik heb er zelf ook één. Die shit die ze tegenwoordig maken (2014 n.Chr.) levert zoveel mogelijkheden op om je te entertainen. En als je echt goed bent in swipen dan kan dat schermpje je in contact brengen met allemaal coole, talentvolle, en supersuccesvolle mensen die je nooit zal ontmoeten, waar je geen biertje mee zal drinken, en waar je nooit een baan van aangeboden zal krijgen. Maar zo’n telefoonscherm levert je helemaal niks op tijdens een concert. Deze schermpjes die in alles soorten en maten te krijgen zijn (ik ben zelf ook een echte phablet-man) zorgen ervoor dat je je niet hoeft te vervelen tussen de bands door. Dat is niet goed. Omdat je wellicht zo verveeld raakt van het kijken naar die gast op het podium die voor de vijftiende keer hetzelfde snoer checkt dat je misschien wel tegen die onbekende naast je gaat praten. Je kunt een superinteressant persoon ontmoeten, misschien wel een uitvinder, een zeebioloog, een astronaut of zelfs een social media-expert. Het kan zelfs zijn dat je je eerste woorden wisselt met je toekomstige meneer of mevrouw ________ , of je komt erachter dat je dezelfde tandarts hebt als die andere gast in dezelfde ruimte, en hoe groot is die kans nou eigenlijk? Elke uitkomst is beter dan naar je telefoon staren. Omdat die schermpjes niet het echte leven zijn. Iemand moest het zeggen en ik ben blij dat ik het was.

(Extra opmerking: als je naar je telefoon staart tijdens een optreden, waarom ben je dan überhaupt gegaan?)

TIP #2: DENK AAN DE GOUDEN REGEL: “NIEMAND GEEFT EEN FUCK.”

Niemand geeft een fuck. Niemand geeft een fuck. Niemand geeft een fuck dat je in je eentje naar het concert bent gegaan. Ik kan deze regel niet genoeg benadrukken daarom herhaalde ik hem een aantal keer. De meeste mensen valt het gewoonweg niet op dat je niemand hebt om luidkeels tegen te praten. Al die blije concertgangers zijn te druk bezig om mooie momenten vast te leggen met hun mobieltjes en dit te uploaden naar het wereldwijde internet zodat al hun coole, talentvolle, en supersuccesvolle schermvriendjes die ze nooit ontmoet hebben er snel doorheen kunnen scrollen. Ze zullen je niet zien staan daar in je eentje. En zelfs de uitzonderingen die wel zien dat je alleen bent geven geen fuck. Waarom niet? Omdat niemand dat doet.

“Ha! Check die gast daar in zijn eentje staan.” “Ja! Die gast heeft helemaal geen vrienden. Haha! Laten we hem nog wat langer uitlachen.”

Nope, dat zal niet gebeuren. Niemand die het wat uitmaakt. Tuurlijk, het idee kan je down maken als je een doemdenker bent. De kosmos is zo groot en wij zijn zo klein. Mijn bestaan is zinloos. Mono No Aware, Dust in the wind, gasten. Of deze gouden regel dat niemand een fuck geeft kan je bevrijden om te doen wat de hel het ook is dat je wilt doen met je leven om een blij persoon met zelfvertrouwen en voldoening te worden. Dus overweeg op zijn minst om deze begrijpelijke onzekerheid uit je brein te gooien. Als je al het andere vergeet wat ik je verteld heb, vergeet deze dan alsjeblieft niet. Niemand. Geeft. Een. Fuck.*

(*Met uitzondering van misschien drie mensen – jij weet wie dit zijn.)

TIP #3: DRINK NIET ALLEEN OM MAAR ERGENS MEE BEZIG TE ZIJN.

Drinken is veel te duur. Als je een (arm) individu met een budgetbeperking bent zoals ik, dan weet je dat de drank bij poppodia al snel een fortuin kost. Laatst nog ging ik naar één van die opkomende hippe bands waar ik zoveel over had gelezen op de populaire alternatieve muziekblogs en moest ik voor een doodgeslagen biertje in een vieze plastic beker meer betalen dan de lekkerste single malt in mijn favoriete whiskeybar in de Korte Leidsedwarsstraat. Als je primaire focus bij een optreden is om zoveel mogelijk bier achterover te slaan, liever nog dan dat je de bandjes ziet, is het dan misschien niet comfortabeler om lekker thuis op de bank te chillen en je te vermaken met het amusementaanbod van je schermpje (‘Frasier, seizoen 6, in één keer!’)? Als je in je eentje bij optredens bent is de kans groot dat je alleen maar drinkt om jezelf bezig te houden tussen de bands door, zoals je ook al deed totdat je met je eindeloze geswipe het einde van het wereldwijde internet ontdekte. Zie tip nummer één. Raak met iemand aan de praat. Dat is zeker goedkoper. Maar als geld geen rol speelt: prima! Laten we samen naar een show gaan en dan kan jij vertellen hoe interessant je leven is. Dan moet je alleen wel mijn bier betalen.

TIP #4: ALS JE NIET WILT BLIJVEN, GA DAN.

Weet je wat? Jullie zijn daar allemaal in je eentje. Als de soundbuzzz van de band je niet aanstaat dan kan je naar huis gaan. Je hoeft dit vervroegde vertrek niet eens vier tot zeven minuten van tevoren aan iemand voor te leggen. En je hoeft al helemaal niet van een algemeen chill persoon te transformeren in een vuile leugenaar. Dat gebeurt soms. Je wilt weg maar je wil niet het verbaasde, teleurgestelde en gekwetste gezicht zien van je concertbuddy wanneer je je intenties aan hem duidelijk maakt. Dus in plaats daarvan zeg je dat je even naar ‘het toilet’ gaat terwijl je weet dat ‘het toilet’ in dit geval ‘je fiets’ betekent. Het is oké. Pijnig jezelf er niet teveel mee de volgende ochtend wanneer je je extreem schuldig voelt. Werk er gewoon aan en probeer het niet nog een keer te doen man. Maar vanavond hoef je er niet aan te werken omdat je toch alleen bent. Als je weg wil na één nummer omdat je toch al een foto #nofilter gepost hebt die perfect weergeeft hoe lekker je bezig bent voor al die coole, talentvolle, en supersuccesvolle mensen op het wereldwijde internet die dit weer razendsnel voorbij zullen scrollen en vergeten, dan kan dat gewoon! Je bent helemaal alleen. Niemand zal weten dat je om 20.20 uur afhaakte. Feiten zijn bewerkelijk en er is geen historisch verslag wanneer je rondhangt met jezelf.

TIP #5: ALS JE NIET WEG WILT, BLIJF DAN.

Ga naar een optreden met anderen en je leert vrij snel dat ongeveer iedereen wel een reden heeft om eerder weg te gaan, en je zal de druk voelen om hetzelfde te doen.

“Ik ben moe.”
“Ik moet morgen vroeg op om superbelangrijke dingen te doen op mijn phablet.”
“Ik had als kind scoliose en ik krijg soms nog steeds last van mijn rug wanneer ik slechte bands zie.”
“Ik ben kapot, Ik……moet….naar…..huis…om…..mijn kat water te geven.”
“Ik doe op deze manier mijn gehoor permanente en onherstelbare schade aan.”

Excuses. Ze doen de wereld draaien totdat iedereen duizelig wordt van wanhoop. Blijf. Zit het uit. Knok je er doorheen. Dat is wat winnaars doen. En weet je wat? Jij bent in je eentje bij een optreden, je bent een kampioen.

Hier heb je je vijf tips. Ik hoop dat je ze in je hoofd houdt de volgende keer dat je in je eentje naar een concert gaat. En als je dat nooit gedaan hebt? Probeer het dan een keer. Ik doe het zo vaak omdat ik op het moment ‘in between friends’ ben. Ik zeg het je, het is fantastisch*.

(*Behalve als het een ongelooflijk depressieve bedoening is natuurlijk.)

Patrick McNamara beheert de site OhMyRockness en je kunt hem volgen op Twitter – @ohmyrockness